Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Seniora 2010.doc

(58 KB) Pobierz

Scenariusz uroczystości z okazji
Dnia Seniora

 

Prowadzący

Nigdy nas nie zawiodą, do znudzenia grają z nami w różne gry. Pojadą do kina, gdy inny nie chce, a spacer z nimi zapowiada prawdziwą przygodę. Przytulą, pocieszą, wysłuchają. W swoich kieszeniach mają dla nas łakocie. I zawsze mają dla nas czas, choćby czasu nie mieli w ogóle. O kim mowa? O naszych kochanych Babciach i Dziadkach.

Witam bardzo serdecznie wszystkich gości na dzisiejszej uroczystości przygotowanej z okazji wielkiego święta – Dnia Seniora. Wszyscy Was bardzo kochamy i dlatego postanowiliśmy umilić Wam ten dzień występem. Zapraszamy serdecznie.

 

Dziadek 1

Znów jesienna przyszła pora,

z nią jak zwykle – Dzień Seniora.

W kim się jeszcze plącze dusza,

ten na Dzień Seniora rusza.

 

Szukamy pięknych strojów w komodzie,

bo myślimy również o modzie.

 

Babcia 1

Czy sukienka, czy też spodnie,

grunt, że modnie i wygodnie.

Skoro człowiek jeszcze dycha,

to zabawa nie będzie licha.

Potem tańce, harce, zbytki.

Tak się bawią emerytki.

 

 

 

 

Dziadek 2

Ja się wcielę w Don Juana,

by nie narzekała dama.

Muszę sprostać swym zadaniom,

by dogodzić wszystkim paniom.

Więc się bawmy jak przystało,

bo życia, niestety mało.

Ale skoro jeszcze trwa,

niechaj w każdej duszy gra.

 

Lekarz

W szkole w kameralnej sali

przy stołach zasiedli sami dojrzali.

Dojrzałe białogłowy, dojrzali panowie.

Cóż oni tutaj robią?

Pytanie do rzeczy!

Czy państwo tutaj przyszli, żeby się leczyć!

 

Babcia 2

Niespodzianka spora!

Właśnie tutaj się leczymy.

Tu na DNIU SENIORA!!!

Tu przychodzimy, siadamy, pijemy kawę,

zrzucamy swą codzienność, która jest balastem.

A potem przez wieczór cały,

opowiadamy sobie kawały.

I teraz zapewne każdy się połapie, że my tu stosujemy ŚMIECHOTERAPIĘ.

 

Babcia 1

Wszak w starej stoi literaturze,

że kto się śmieje, ten dłużej żyje.

Śmiech zatem dla nas najlepszym lekiem,

nie trzeba zań płacić, ni stać w aptece.

 

Życie kawałów też nam nie szczędzi,

na co dzień dowcip z kawałem pędzi.

Weźmy na przykład emerytury!

To śmiech co dają – chodź dość ponury.

 

Babcia 2

Albo tak szumnie, zwane podwyżki.

Ze śmiechu można dostać zadyszki.

Wielka podwyżka, parę złotówek!

Co nie da nam w sklepie pełnych reklamówek.

Wniosek jest jeden – cni emeryci.

Śmiech nam pozostał.

Więc zacne panie, tudzież panowie,

leczmy się śmiechem, bo śmiech to zdrowie.

 

Lekarz

Wiem, że trudno wam się zgodzić z natury faktami:

trzeba przestać uczestniczyć, a żyć wspomnieniami.

Chcę Wam jeszcze uświadomić, panowie i panie,

że najgorsze będzie teraz to ciągłe szukanie.

Choć pamiętasz, że na półce okulary leżą,

to znajdujesz je w lodówce razem z natką świeżą.

Ale w każdej życiowej opresji jest ktoś, kto pomoże (zresztą nie tylko emerytowi):

Kiedy nic nie możesz znaleźć w życiowej pogoni,

wiedz, że bardzo jest pomocny sam … święty Antoni.

A drzemiąc sobie w foteliku z rozkoszą pomyślisz:

O, jak dobrze, bo mi się już nigdy szef nie przyśni.

 

Myślę, że pora wypisać receptę (lekarz wypisuje recepty i wręcza je babciom)

 

 

 

 

 

Babcia 1 i Babcia 2 (czyta z kartki na zmianę)

1.      O każdej porze dnia i roku zawsze uśmiechaj się seniorze.

2.      Każdego ranka, gdy tylko wstaniesz – najpierw gimnastyka, potem śniadanie.

3.      Fatygi na to nigdy nie żałuj i na dzień dobry żonkę ucałuj.

4.      Jeśli ci własne zdróweczko w cenie, to już od dzisiaj porzuć palenie.

5.      Jeżeli w diecie przesadzisz odrobinkę – połknij natychmiast witaminkę.

6.      Pozostaw innych problemów szereg i na codzienny wyrusz spacerek.

7.      Kiedy ktoś zapyta, jak się dziś czujesz – grzecznie mu odpowiedz, że dobrze dziękuję.

8.      Ciesz się życiem i każdą chwilą, osłudź sobie smutki czekoladą Milką.

9.      Tryskaj uśmiechem i optymizmem, pocieszaj smutnych – nasyconych pesymizmem.

10.  Pij ciepłą herbatkę z miodem i cytryną, a na podwieczorek zjedz ciastko z maliną.

11.  Używaj życia i przyjemności, zapraszaj do siebie często gości.

12.  Dziel się swoimi przeżyciami i radosnymi marzeniami.

13.  Powtarzaj zawsze „spoko człowieku”, a sędziwego dożyjesz wieku.

 

Piosenka „Troszeczkę ziemi” Eleni

 

Gdy słońce ześle na ziemię swój blask,
znów myśli me płyną przez niebo do gwiazd.
Gdy barwne kwiaty się chylą do rąk
podnoszę do góry wzrok.

Tam w niebie wysokim jest dobro i zło,
podziwiam obłoki nim padnie z nich grom.
I szukam daremnie słów, które wziął wiatr
i czego mi jeszcze brak.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,
gdy dzień nie dzieli, a noc nas łączy.
Troszeczkę ziemi, troszeczkę serca,
tego pragniemy, by piękniej żyć.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba,
bo chmur i cieni nam już nie trzeba.
Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,
trochę nadziei i więcej nic.

 

Przyglądam się kwiatom i dobrze mi z tym,
dopóki trwa lato nie lękam się zim.
I chociaż jesienny powieje wnet wiatr,
odnajdę znów lata ślad.
 

Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,
gdy dzień nie dzieli, a noc nas łączy.
Troszeczkę ziemi, troszeczkę serca,
tego pragniemy, by piękniej żyć.

Troszeczkę ziemi, troszeczkę nieba,
bo chmur i cieni nam już nie trzeba.
Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca,
trochę nadziei i więcej nic.

To od lat jest moja pieśń, weź mój świat i w dłoniach nieś.
To od lat jest moja pieśń, weź mój świat i w dłoniach nieś.

 

 

Prowadzący

Czy można oswoić starość? Wymowa wiersza, który za chwilę usłyszymy jest odpowiedzią.

 

Wiersz pt.: „Oswoić starość”

 

Osoba 1

Przychodzi nieoczekiwanie,

jak nadejście zimy, choroba.

I tak już z nami zostanie

i tak nami miota.

 

Osoba 2

W głowie myśli się kłębią,

włos siwy na skroniach.

Nawet marzenia więdną,

jak kwiaty w słońcu na Błoniach.


Osoba 3

Co dzień rano się budzisz,

zerkasz nieśmiało w lustro.

Wszystko zapominasz gubisz,

na twarzy zmarszczek pełno.

 

 

 

Osoba 4

W tej smutnej życia jesieni,

nawet gdy samotność doskwiera,

możemy czuć się spełnieni.

Nasz duch, przecież nie umiera.

 

Osoba 5

Rower, wycieczki, spotkania,

miejmy na to wszystko śmiałość.

Nikt nam tego nie wzbrania,

można więc oswoić starość.
 

Wszyscy razem

Nie bójcie się starości – wszak ona złota jest.

Przed Wami jeszcze życie, nie bójcie się więc jej.

Choć na niebie chmury i wicher goni je,

nie bójcie się starości – gdyż w niej dużo uroku jest.

 

Osoba 3

Dobra rada dla tych, którzy się starzeją,

niech zacisną zęby i z życia się śmieją.

 

Trzy osoby

Drogie Babcie! Kochani Dziadkowie!

Wszyscy kochamy Was szczerze

i mamy dla Was słodyczy pełne talerze.

A teraz drobne upominki

wręczą Wam chłopcy i dziewczynki....

Zgłoś jeśli naruszono regulamin