Sington Philip - Sprawa Einsteina.pdf - zachomikowane - ssonja

PHILIP SINGTON

Sprawa Einsteina

Przełożyła z angielskiego Barbara Cendrowska - Werner

Dla Uty i Lea

Kto [...] nie potrafi żyć we wspólnocie albo jej wcale nie potrzebuje,

będąc samowystarczalnym, bynajmniej nie jest członkiem państwa, ale zatem

jest albo zwierzęciem, albo bogiem.

Arystoteles, Polityka, przeł. Ludwik Piotrowicz

Wszyscy zgodnie uznajemy, że pańska teoria jest szalona. Różni nas tylko

pytanie, czy jest na tyle szalona, by była poprawna.

Niels Bohr,”Odpowiedź na prezentację Wolfganga Pauliego”

Zurych, 18 października

Najdroższa Elżbieto, w paczce tej przesyłam Ci rękopis książki, którą w

dzień po naszym pożegnaniu wreszcie skończyłem.

Nazywam ten tekst książką, choć w istocie jest to zaledwie stos kartek,

który nie ma nawet tytułu. I póki żyję, nic się tu nie zmieni. Nie odważę się

szukać wydawcy z przyczyn, które staną się dla Ciebie jasne, nim doczytasz do

końca. Ale nadal będę nazywał moje pisanie książką, nie z próżności, lecz

dlatego, że trudno trychl1Ycić moment, w którym książka staje się książką,

podobnie jak nie wiadomo, kiedy ciąg nut staje się melodią. O charakterze

pisanego tekstu decyduje umysł konkretnego czytelnika, podobnie jak dopiero

umysł konkretnego słuchacza wychwyci melodie.

Proszę, byś wyjeżdżając, wzięła ze sobą mój tekst. Wiem z

doświadczenia, jak długa czeka Cię podróż, i mam nadzieję, że moja opowieść

przynajmniej na jakiś czas oderwie Twoją uwagę od stukotu kół, zatęchłego

powietrza i męczącego wścibstwa funkcjonariuszy. Innymi słowy, że skróci

dzielącą nas odległość, a czas szybciej Ci zejdzie - że ta lektura zbliży nas do

siebie.

Mam też nadzieję, że moja książka pomoże Ci w przygotowaniach do

Twojej misji w Berlinie. O wielu rzeczach powinienem był Ci powiedzieć już

wcześniej. Ale doszedłem do wniosku, że prawdę swobodniej mówi się w

opowieści fikcyjnej, choćby dlatego, że po fikcji nikt się prawdy nie spodziewa

ani też nie wymaga od niej rzetelnych świadectw. Prawdę łatwo tu zamaskować,

tak by rozpoznano ją znacznie później, gdy opowieść i jej bohaterowie pogrążą

się w mroku.

Mam jeszcze jedną nadzieję, nawet bardziej egoistyczną niż poprzednie -

że kiedy skończysz lekturę, podsuniesz mi pomysł tytułu. Jeśli sam się tym nie

zajmę, tytuł zostanie wybrany po mojej śmierci. Nie chcę tego za nic w świecie,

choć leżąc w grobie, nie będę doznawał doczesnych namiętności.

Lecz wszystko to dotyczy końca Twojej podróży. Na razie książka będzie

bezimienna, co w tych niespokojnych czasach jest największą gwarancją

bezpieczeństwa.

Bezimienna

Sington Philip - Sprawa Einsteina.pdf