D.Marsh, G.Stoker – Teorie i metody w naukach politycznych
1. BEHAWIORALIZM (David Sanders)
Behawioralne podejście do analizy społecznej i politycznej skupia się na pytaniu: „dlaczego ludzie zachowują się w określony sposób?”
v Przekonania behawioralistów:
· W centrum analizy powinny się znajdować dające się obserwować zachowania (na poziomie jednostek i agregatów społecznych)
· Wyjaśnienia tych zachowań powinny się poddawać weryfikacji empirycznej
v Problematyka badań:
· Głosowania
· Źródła uczestnictwa w mniej konwencjonalnych formach aktywności politycznej (demonstracje, strajki, rozruchy)
· Na poziomie elit: zachowania przywódców (ich postawy i wartości, a podejmowane działania)
· Działania grup interesów i partii politycznych
· Działania państw narodowych oraz aktorów społecznych niebędących państwami (międzynarodowe koncerny, międzynarodowe grupy terrorystyczne)
1.1 ROZWÓJ I KLUCZOWE CECHY RUCHU BEHAWIORALNEGO
Ruch zdobył ważną pozycję w naukach społecznych w latach 50’ i 60’.
Źródła filozoficzne: August Comte (XIX w.), logiczny pozytywizm z kręgu szkoły wiedeńskiej (lata 20’)
v POZYTYWIZM (A.Ayer, C.Hempel):
· Znacząca analiza na temat świata fizycznego lub społecznego może się opierać na przydatnych tautologiach (zdania zawsze prawdziwe) i twierdzeniach empirycznych (można sprawdzić ich prawdziwość bądź fałszywość na drodze obserwacji)
· Metafizyka, teologia, estetyka, a nawet etyka tylko zakłócają proces badawczy i same nie wnoszą żadnego znaczenia
· Pytanie pozytywistów: „w jaki sposób można dowieść fałszywości tej teorii?”
Teoria empiryczna jest zespołem powiązanych ze sobą, abstrakcyjnych twierdzeń, składającym się z założeń, definicji i dających się empirycznie przetestować hipotez, który ma opisywać i wyjaśniać występowanie danego zjawiska lub zespołu zjawisk.
Wyjaśnienie jest ujętą w kategoriach związków przyczynowych relacją dotyczącą występowania pewnego zjawiska lub zespołu zjawisk. Wyjaśnienie danego wydarzenia polega na wyszczególnieniu minimalnego, nietautologicznego zespołu uprzednich koniecznych i wystarczających warunków zajścia tego wydarzenia.
v 3 kryteria pozwalające na ocenę teorii, które mają na celu wyjaśnienie(nacisk na obserwacje i weryfikacje empiryczną):
· „Dobra” teoria musi być spójna wewnętrznie: nie może zawierać twierdzeń takich, że zarówno obecność jak i nieobecność pewnego zespołu uprzednich warunków w świetle tej teorii powoduje wystąpienie zjawiska, które ma zostać wyjaśnione
· „Dobra” teoria odnosząca się do pewnej klasy zjawisk: powinna być tak bardzo, jak to tylko możliwe, spójna z innymi teoriami, które mają na celu wyjaśnienie powiązanych z nimi zjawisk.
· Teorie prawdziwie służące wyjaśnianiu: muszą być zdolne do generowania empirycznych prognoz, które można przetestować za pomocą obserwacji.
v 2 charakterystyczne właściwości behawioralnego podejścia do badań społecznych:
· Przekonanie o konieczności systematycznego odwoływania się do wszystkich istotnych danych empirycznych zamiast do ograniczonej liczby przykładów przemawiających na korzyść danej teorii (w tym przypadku uznają za uzasadnione stosowanie technik statystycznych – jako instrument umożliwiający analizowanie „istotnych danych empirycznych”)
· teorie i/albo wyjaśnienia naukowe muszą być w zasadzie falsyfikowane (np. „Wszystkie ŁABĘDZIE są białe” – jeśli zobaczymy czarnego to 1) twierdzenie jest empirycznie fałszywe: było zasadniczo falsyfikowane i zostało sfalsyfikowane 2) czarny łabędź nie jest łabędziem bo one są tylko białe – twierdzenie nie jest fałszywe)
v 2 właściwości, które powinny posiadać teorie:
· Powinny one starać się coś wyjaśniać
· Nadawać się zasadniczo do przetestowania
1.2 KRYTYKA PODEJŚCIA BEHAWIORALNEGO
A) Zarzuty wobec pozytywistycznego poglądu, że twierdzenia, które nie są ani definicjami (przydatne tautologie), ani twierdzeniami o charakterze empirycznym, są pozbawione znaczenia
· Wiele twierdzeń, które pozytywizm uznaje za „pozbawione znaczenia”, w istocie zawiera liczne idee, które mogą w znaczącym stopniu sprawić, że będziemy lepiej rozumieć zachowania społeczne i kondycję ludzką
· Behawioraliści nie odrzucają teorii normatywnej czy estetyki w analizie politycznej i społecznej - uznają, że te podejścia dostarczają innego rodzaju wiedzy (a nie że są pozbawione znaczenia)
B) Skłonność do bezmyślnego empirycyzmu
· Wcześniejsi pozytywiści: wgląd teoretyczny można uzyskać tylko w wyniku procesu badawczego, który wychodzi od wolnej od teorii obserwacji „wszystkich dotychczasowych faktów”(…)
· Póżniejsi (Hempel, Popper): postęp w badaniach jest możliwy tylko wtedy, gdy naukowiec w swych dążeniach do obserwacji istotnych faktów kieruje się albo jasnymi oczekiwaniami teoretycznymi, albo swego rodzaju przeczuciem
· Pojawił się nacisk na dane statyst. i lekceważenie rozumowania teoretycznego doprowadziły do 2 niepożądanych tendencji:
® Skłonność do akcentow. tego co jest mierzalne, zamiast tego co może być istotne z teoretycznego pkt widzenia
® Skłonność do skupiania się na zjawiskach, które łatwo zaobserwować – jak głosowanie – a nie na bardziej subtelnych , siłach strukturalnych, które sprzyjają stabilności i zmianom w systemie społ. i politycznym.
C) Rzekoma niezależność obserwacji od teorii
· Ostatecznym testem dobrej teorii jest jej zgodność z obserwacją – z dostępnymi danymi empirycznymi
· Kładą nacisk na opis i wyjaśnienie obserwowalnych zachowań jednostek i grup (zapominając znaczenia zmian społ. i polit.)
1.3 ZALETY PODEJŚCIA BEHAWIORALNEGO
· Najlepsze behawioralne analizy mogą w znacznym stopniu przyczyniać się pod względem teoretycznym i empirycznym do zrozumienia i wyjaśnienia zachowań społecznych
· Determinacja zwolenników na rzecz podejmowania form analizy, które da się powtórzyć (porównywanie wniosków)
v Pojęcia teoretyczne i użyte do ich pomiaru wskaźniki empiryczne w analizie aktywizmu partyjnego (Whiteley i Seyd)
Pojęcie
Wskaźnik/miara operacyjna
Aktywizm
-wywieszenie plakatu wyborczego
-podpisanie petycji
-pieniężna darowizna na rzecz partii
-roznoszenie ulotek, uczestnictwo w zebraniach
-zabieganie o głosy w imieniu partii
-ubieganie się o urząd z ramienia partii
-kandydatura w wyborach krajowych bądź lokalnych
Korzyści jednostkowe
-spotkania z interesującymi ludźmi (bodziec procesualny)
-respondent mógł zostać radnym samorządu (b. wynikowy)
-partia potrzebuje takich posłów jak respondent (b. wynik.)
Korzyści zbiorowe
-respondent podziela postulaty partii w: większe wydatki na walkę z ubóstwem i publiczną służbę
zdrowia, wspieranie prywatn. służby zdrowia, ograniczenie wydatków rządowych, bardziej restrykcyjne
przepisy wobec związk. zawodowych.
Koszty
-zebrania partyjne bywają męczące
-Partia zabiera czas rodzinie
Osobista skuteczność
-respondent może wpływać na politykę
Skuteczność partii
-partia respondenta może zmienić kraj
Identyfikacja partyjna
-siła identyfikacji respondenta z partią
Ideologia
-stopień, w którym jednostka znajduje się na skrajnej prawicy (partia konserwat)
albo skrajnej lewicy (Partia pracy) politycznego spektrum, ustalony w oparciu
o określoną przez samego respondenta pozycję na skali lewica-prawica
Kontekst polityczny
-partia wygrała poprzednie wybory samorządowe
-partia wygrała mandat w danym okręgu poprzednich wyborach powszechnych
1.4 KONKLUZJA: SPUŚCIZNA BEHAWIORALNA W XXI w.
· Punktem wyjścia poważnych badań empirycznych musi być zawsze analiza teoretyczna
· Teoria nie tylko generuje hipotezy, które można testować, ale dostarcza wytycznych i wskazówek co do rodzaju danych empirycznych, jakie należy gromadzić w pierwszej kolejności
· Postbehawioraliści akceptują fakt, że teoria musi odgrywać centralną rolę w analizie społecznej – uznają także możliwość, że różne perspektywy teoretyczne mogą generować różne obserwacje
· Jeśli mamy zaakceptować dane wyjaśnienie, musi ono generować prognozy, które da się empirycznie sfalsyfikować, testując je na podstawie obserwacji
politologiap