Warszawa Stare miasto turystyka.pdf

(852 KB) Pobierz
Stare Miasto w Warszawie
www.ciekawe-miejsca.net UNESCO:StareMiastowWarszawie
StareMiastowWarszawie
Stareczynowemiasto?WarszawskaStarówkamaniewieleponad
50lat,dlaczegowi¦cznalazłasi¦naLi±ciewiatowegoDziedzic-
twaUNESCO?Natopytaniepostaramysi¦odpowiedzie¢,space-
ruj¡cjejuliczkami.
ginalnych fragmentów stolicy oraz jej
dawnego ducha.
Rynek Starego miasta po zniszczeniach II wojny
±wiatowej
Obszar dzisiejszego StaregoMiasta
jest terenem, na którym zało»ono gród
ok. 1300 roku (rozproszone osady ludz-
kie na tym obszarze istniały prawdopo-
dobnie ju» od IX wieku). Lokacji dokonał
ksi¡»¦ mazowiecki Bolesław II. Nazwa
miasta pochodzi prawdopodobnie od
imienia Warsz , rycerza z rodu Rawów,
do którego nale»ała w XII lub XIII wieku
wie± na obszarze Mariensztatu. Od XIII
wieku a» do przył¡czenia Mazowsza do
Korony (w 1526 roku) Warszawa była
siedzib¡ ksi¡»¡t mazowieckich. Jednak
dopiero w kolejnych wiekach miasto
zacz¦ło rozwija¢ si¦ jako wa»ny o±ro-
dek handlowy, m.in. dzi¦ki poło»eniu
na szlaku znad Morza Czarnego nad
Morze Bałtyckie. Po wyga±ni¦ciu rodu
ksi¡»¡t mazowieckich Warszawa stała
si¦ stolic¡ województwa mazowieckiego
w Koronie Rzeczypospolitej.
wiat starej Warszawy przemin¡ł
wraz ze zniszczeniami wojennymi.
Przetrwała ona jedynie we wspomnie-
niach, licznych piosenkach, wierszach
i przewodnikach. Przed laty Mieczysław
Fogg wielki piewca ukochanej stolicy,
±piewał: I ujrze¢ jak dawniej za mło-
dych mych lat, jak do mnie Warsza-
wo si¦ ±miejesz . Chocia» dawnej sto-
licy ju» nie ma, a Stare Miasto jest
pseudo-zabytkiem, w którym procent
substancji historycznej jest niewielki,
nie umniejsza to przyjemno±ci ze spa-
ceru po Starówce w poszukiwaniu ory-
Znaczenie miasta szczególnie wzro-
sło, od kiedy zacz¦ły si¦ tu odbywa¢
sejmy walne (od 1569 roku), a nast¦p-
nie elekcje królów Polski. Dogodne po-
1 nr5(14),Maj2008
235733973.009.png 235733973.010.png
www.ciekawe-miejsca.net UNESCO:StareMiastowWarszawie
ło»enie, nad Wisł¡, w centrum wielkiej
Rzeczypospolitej Obojga Narodów, za-
decydowało ostatecznie o przeniesie-
niudworukrólewskiego do Warsza-
wy w 1596 roku. Co ciekawe, owo prze-
niesienie stolicy nie zostało potwierdzo-
ne »adnym aktem prawnym i Warszawie
przysługiwało jedynie miano miasta re-
zydencjonalnego Jego Królewskiej Mo-
±ci. Nie zmienia to faktu, »e od tego
czasu a» do rozbiorów to wła±nie tu od-
bywały si¦ wszystkie najwa»niejsze uro-
czysto±ci i wydarzenia pa«stwowe, np.:
składanie hołdów królowi.
dawn¡ o± wyznaczaj¡ ulica wi¦toja«-
ska, Rynek i ulica Nowomiejska. Pocz¡t-
kowo w mie±cie przewa»ała zabudowa
drewniana. Dopiero wielki po»ar, spo-
wodował wydanie w 1607 roku zaka-
zu budowy drewnianych domów w obr¦-
bie murów miasta. To wła±nie powsta-
łe po tym czasie kamienice nadały ob-
licze miastu. Pocz¡tkowo renesansowe,
ust¡piły miejsca barokowym z bogatymi
zdobieniami.
Dziedziniec Zamku Królewskiego z widokiem na
gotyckie skrzydło
Najbardziej znana panorama Starego Miasta od
strony Placu Zamkowego
Do pocz¡tku XIX wieku miasto było
±ci±ni¦te w murach obronnych, rozbudo-
wa ograniczała si¦ do ulic wyjazdowych
– Krakowskiego Przedmie±cia, przy któ-
rym powstawały rezydencje magnackie,
oraz ulicy Miodowej. Dopiero w 1817
roku rozebrano cz¦±¢ murów oraz Bra-
my Nowomiejsk¡ i Krakowsk¡, uzysku-
j¡c przestrze« dla placu Zamkowego,
wtedy tak»e rozebrano ratusz miejski.
Mimo tych zmian Stare Miasto powo-
li traciło znaczenie w rozwijaj¡cym si¦
mie±cie, staj¡c si¦ dzielnic¡ popadaj¡-
cych w ruin¦ kamienic ubogiej ludno-
±ci. Zainteresowanie zabytkami staro-
miejskimi od»yło wraz z działalno±ci¡
Zabudowa obszaru dzisiejszego Sta-
rego Miasta rozpocz¦ła si¦ wraz z lo-
kacj¡ miasta od wytyczenia rynku o wy-
miarach 73 x 90 metrów. Wokół niego
rozrastało si¦ powoli miasto. Do poło-
wy XVI wieku cało±¢ otoczono podwój-
nym pasem murów z wie»ami, baszta-
mi obronnymi i barbakanem. Jeszcze na
przełomie XIV i XV wieku wzniesiono
CuriaMaior (Dwór Wielki) – siedzib¦
Piastów mazowieckich (najstarszy ele-
ment Zamku Królewskiego). Przez mia-
sto przebiegał szlak handlowy, którego
2 nr5(14),Maj2008
235733973.011.png 235733973.012.png 235733973.001.png
www.ciekawe-miejsca.net UNESCO:StareMiastowWarszawie
zało»onego w 1906 roku Towarzystwa
Opieki nad Zabytkami Przeszło±ci. Pod-
j¦ło ono działania zmierzaj¡ce do odno-
wy zdewastowanych staromiejskich bu-
dynków, wykupiono m.in. na rynku ka-
mienice „Podwi¦t¡Ann¡”(nr31)
iBaryczków(nr32) . Jednak na sze-
rok¡ skal¦ działania restauracyjne pod-
j¦to dopiero dwudziestoleciu mi¦dzywo-
jennym, pokrywaj¡c fasady kilku kamie-
nic now¡ polichromi¡, cz¦sto o wysokiej
jako±ci artystycznej.
wa stała si¦ priorytetem zarówno dla
mieszka«ców stolicy, jak te» nowych
władz komunistycznych i głoszonych
przez nie haseł społeczno-narodowych.
Kierował ni¡ osobi±cie Bolesław Bierut,
który miał decyduj¡cy głos we wszyst-
kim, co dotyczyło nowego kształtu mia-
sta. „Cały naród buduje swoj¡ stolic¦” –
to zach¦cało Polaków do wysiłku w od-
budowie miasta.
Konserwator generalny profesor Jan
Zachwatowicz głosił: bo naród i pomni-
ki jego kultury to jedno... Nie mog¡c
zgodzi¢ si¦ na wydarcie nam pomników
kultury, b¦dziemy je rekonstruowali, b¦-
dziemy je odbudowywali od fundamen-
tów, aby przekaza¢ pokoleniom, je±li nie
autentyczn¡, to przynajmniej dokładn¡
form¦ tych pomników .
Wie»a zamku widziana z ul. wi¦toja«skiej
PowojennaodbudowaWarszawy
wci¡» budzi du»o emocji szczególnie
w±ród specjalistów. Rzeczywi±cie mo»-
na jej wiele zarzuci¢: upraszczanie form,
brak wierno±ci czy wr¦cz now¡ wizj¦ za-
bytków. Odbudowa rozpocz¦ła si¦ wraz
z narodzinami socrealizmu, st¡d te»
program rekonstrukcji (usuni¦cie mimo
uratowania figury Chrystusa z kamieni-
cy przy ulicy W¡ski Dunaj) oraz kształt
nadany np.: dekoracjom malarskim by-
ły silnie zideologizowane. Jednak oce-
na nie mo»e by¢ jednostronna i trzeba
uzna¢ wielkie dzieło i wysiłek rekon-
strukcji całej parceli Starego Miasta.
Cały ten trud zniweczyła II wojna
±wiatowa, która obróciła miasto w kup¦
gruzu. Według szacunków zniszczenia
z lat 1939–1945 obj¦łyokoło85–90%
Starego Miasta. Po odzyskaniu niepod-
legło±ci w 1945 roku ukonstytuowało
si¦ Biuro Odbudowy Stolicy. Odbudo-
To wła±nie przedsi¦wzi¦cie niespoty-
kane na skal¦ ±wiatow¡ doceniło UNE-
SCO : Po wojnie, mieszka«cy Warszawy
powzi¦li, trwaj¡ce pi¦¢ lat, dzieło odbu-
dowy, w wyniku którego zrekonstruowa-
no ko±cioły, pałace oraz Rynek Starego
3 nr5(14),Maj2008
235733973.002.png 235733973.003.png
www.ciekawe-miejsca.net UNESCO:StareMiastowWarszawie
Miasta, co stanowi wyj¡tkowy przykład
prawie całkowitej odbudowy zabytków
pochodz¡cych z nieprzerwanego ci¡gu
historycznego, mi¦dzy XIII a XX wie-
kiem.
rza pejza»y miejskich Bernarda Bellotto
zwanego Canaletto.
Dominuj¡ca na placu Zamkowym Ko-
lumnaZygmunta jest jedynym elemen-
tem planowanego z wielkim rozmachem
Forum Wazów . Według tej koncepcji
Warszawa miała sta¢ si¦ nowym Rzy-
mem , Krakowskie Przedmie±cie za±
traktem triumfalnym prowadz¡cym do
łuku triumfalnego ku czci Jana Kazi-
mierza. Na forum zaprojektowano usta-
wienie jeszcze obelisku Władysława IV
i kolumny Zygmunta III. Ostatecznie sta-
n¦ła jedynie kolumna. Odwołaniem do
antycznych rozwi¡za« jest umieszcze-
nie figury króla na kolumnie, w czasach
nowo»ytnych zarezerwowanej dla po-
staci ±wi¦tych. Jest to te» najstarszy
pomnik Warszawy, z 1644 roku projektu
Agostina Locciego i Constantina Ten-
calli, model pos¡gu wykonał Clemen-
te Molli. Kolumna została zwalona we
wrze±niu 1944, mimo to figura przetrwa-
ła, cho¢ wymagała wielu uzupełnie«.
Warto w tym miejscu wspomnie¢
o planowanej przez Urz¡d Stołeczne-
go Konserwatora inicjatywie utworze-
nia Muzeum Interpretacji Starego Mia-
sta. Placówka owa miałaby pomaga¢ we
wła±ciwym odczytaniu istniej¡cego sta-
nu, jego roli i odnalezieniu warto±ci hi-
storycznej w rekonstrukcji. Jest to trzeba
przyzna¢ niecodzienny pomysł, ale przy
tak niezwykłym obiekcie mo»e i słusz-
ny.
Zamek Królewski
Po drugiej stronie placu – Zamek
Królewski , symbol narodowy, najdłu»ej
czekaj¡cy na odbudow¦. Re»im stali-
nowski nie wyraził zgody na rekonstruk-
cj¦. Przez blisko ¢wier¢ wieku historycy,
historycy sztuki i konserwatorzy głównie
pod kierunkiem prof. Lorentza zbiera-
li dokumentacj¦, zachowane fragmen-
ty, przygotowywano plany odbudowy li-
cz¡c, »e kiedy± zakaz zostanie cofni¦ty.
Odgruzowywanie, a nast¦pnie rekon-
strukcje odkryły wiele osobliwo±ciSta-
rówki , których pewnie nigdy by nie od-
naleziono, gdyby nie zniszczenia. Jed-
n¡ z nich była pó¹nogotycka polichro-
mia z wizerunkiemMadonnyzDzie-
ci¡tkiem , dzi± w Muzeum Historycznym
m.st. Warszawy. Do ciekawostek odbu-
dowy nale»¡ tak»e ¹ródła, z których ko-
rzystano, były to zdj¦cia przedwojenne,
ale tak»e obrazy XVIII-wiecznego mala-
Ostatecznie podj¦te prace trwały od
1971 a» do 1988 roku, a realizowano je
ze składek całego społecze«stwa. Od-
twarzaj¡c zamek, powrócono do wcze-
snobarokowej bryły z gotyck¡ elewacj¡
skrzydła od dziedzi«ca. Rekonstrukcja
4 nr5(14),Maj2008
235733973.004.png 235733973.005.png
www.ciekawe-miejsca.net UNESCO:StareMiastowWarszawie
obj¦ła tak»e zespoły barokowych i kla-
sycystycznych wn¦trz. Okazała si¦ ona
pracochłonna szczególnie w wypadku
takich wn¦trz, jak: PokójMarmuro-
wy (z pocztem władców Polski p¦dz-
la Bacciarellego), SalaRycerska ze
słynn¡ rze¹b¡ Chronosa d¹wigaj¡cego
glob-zegar, SalaSenatorska z zacho-
wanym tronem królewskim oraz Sala
Wielka .
galeri¦-loggi¦ od ogrodu i wie»¦ (wyko-
rzystuj¡c gotyck¡ Wie»¦ Grodzk¡).
Najmłodszym elementem zamku s¡
wła±nie remontowane tzw.arkadyKu-
bickiego . Był to jedyny zrealizowa-
ny element przebudowy zamku z cza-
sów Stanisława Augusta Poniatowskie-
go. Usytuowane na skarpie arkady sta-
nowiły integralne przej±cie ku ogrodom
królewskim nad Wisł¡. Ostatnimi la-
ty trwaj¡ca rewitalizacja ma przywróci¢
dawn¡ ±wietno±¢ obiektu, a główna jego
funkcj¡ b¦dzie przej¦cie obsługi ruchu
turystycznego.
Wbrew pozorom sporo udało si¦ ura-
towa¢ z wyposa»enia wn¦trz m.in. obra-
zy Bacciarelliego z Sali Rycerskiej czy
fragmenty fresków J. B. Plerscha z Ga-
binetu Konferencyjnego.
„Rekonstruowany” szczyt katedry warszawskiej
Najlepiej zachowana północna pierzeja rynku –
Dekerta
Od Placu Zamkowego biegn¡ dwie
„ulice ko±cielne” – Piwna i wi¦toja«-
ska. Przy tej ostatniej stoi archikatedra
warszawska±w.Jana . Ten najwa»niej-
szy i najstarszy obiekt sakralny stolicy
jest jednocze±nie najbardziej kontrower-
syjnym elementem powojennej rekon-
strukcji. Pierwotnie gotycki (XIII/XIV w.)
ko±ciół przebudowano w XVII wieku,
a nast¦pnie XIX, nadaj¡c mu neogotyc-
k¡ form¦, w której przetrwał do 1944
roku.
Najstarszym elementem zamku było
skrzydło dawnego CuriaMaior , budow¦
nowo»ytnego zamku rozpocz¡ł król Zyg-
munt III Waza przy udziale m.in. Mattea
Castello i Giovanniego Trevano.
Etapów rozbudowy było jeszcze kil-
ka i nie sposób wymieni¢ wszyst-
kich architektów zatrudnionych przy
tych przedsi¦wzi¦ciach. Na przykład
za czasów Władysława IV dobudowano
5 nr5(14),Maj2008
235733973.006.png 235733973.007.png 235733973.008.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin