Aktywność polityczna KW4 (cz.1)Formy aktywności politycznej.Aktywny udział w polityce to inaczej uczestnictwo polityczne.Polityczne zaangażowanie jest pojęciem szerszym niż aktywność w polityce, ponieważ ma przejawy behawioralne oraz poznawczo-emocjonalne. Os.zaangażowane politycznie interesują się polityką, mają skrystalizowane postawy wobec partii itd., mają wiedzę o polityce, znają programy partii.Aktywność obywatelska: to dobrowolna przynależność do organizacji i stowarzyszeń, w których się uzgadnia i realizuje interesy różnych gr.społ. Przejawia się ta aktywność w uczestnictwie w różnych zebraniach, akcjach społ. ale nie jest to aktywność stricte polityczna.Badania wśród studentów uczelni humanistycznych ( 2005r). Wyniki:- deklarowana aktywność polityczna studentów była tym wyższa im wyższy był poziom ich optymizmu oraz im silniejsze było ich poczucie skuteczności.-poziom aktywności jak wolontariat wiązał się z większym zaufaniem do ludzi, wyznawaniem wartości takich jak miłość, przyjaźń, tolerancją dla odmienności.Aktywność obywatelska tworzy sieć osobistych powiązań i kształtuję właściwości psychologiczne, czyli rozwija kapitał społeczny ułatwiający zaangażowanie polityczne. Najsilniejszymi predyktorami poziomu aktywności politycznej są zasoby „politycznie relewantnego” kapitału społecznego, mierzonego:
· liczbą osób, z którymi jednostka rozmawia o polityce = wielkość sieci kontaktów
· częstością rozmów o polityce
· poziomem wiedzy politycznejUdział w dobrowolnych stowarzyszeniach a także charakterystyki indywidualne (wykształcenie, wiek, dochody, poczucie skuteczności => kapitał ludzki) odgrywały rolę słabszą niż rozmowy o polityce.Aktywność skierowana na wywieranie wpływu politycznego:4 główne wymiary wg których możemy charakteryzować aktywność polityczną jednostek i gr.społ.:1) Realny wpływ na politykę versus symboliczny charakter podejmowanych działań2) konwencjonalność versus niekonwencjonalność działań3) Intensywność uczestnictwa4) Poziom kolektywności i poczucia, że działa się dla dobra jakiejś grupyAktywność polityczna, ukierunkowana na wywieranie wpływu politycznego jest częściej podejmowana w społeczeństwach indywidualistycznych. Poczucie skuteczności też jest istotnym predyktorem aktywności politycznej.Typy ról poselskich ( Irena Jackiewicz):- specjalista: spostrzega swoją działalność jako profesjonalną, aktywnie działa w różnych komisjach sejmowych , pełni rolę eksperta dla innych posłów, nie chce być zawodowym politykiem bo twierdzi ,że polityka niszczy ludzi :P np. Bielecki- polityk: on chce uprawiać politykę, realizować celę/interesy swojego ugrupowania politycznego. Może być wojowniczy. Np. Cimoszewicz- wojownik: stara się doprowadzić do założonego celu, nie zgadza się na kompromisy i ustępstwa, raczej będzie bić się, walczyć, bronić.- reprezentant: reprezentuje własne środowisko. Jest albo działaczem lokalnym albo społecznikiem reprezentującym indywidualnych wyborców. Np. Gosiewski- negocjator: poszukuję możliwości realizacjo różnych interesów, polityka wg niego nie musi być grą o sumie zerowej. Np. J. KurońAktywność konwencjonalna i niekonwencjonalna:Konwencjonalna-> aktywność zgodna z porządkiem konstytucyjnym i mieszcząca się w ramach demokratycznych instytucji. Np. wybory na prezydenta, uczestnictwo w partiach politycznych.Niekonwencjonalna-> bezpośrednie uczestnictwo w polityce, podejmowanie działań by wpłynąć na decyzję rządzących bez pośrednictwa instytucji. Np. manifestacje, strajki.Legalne, niekonwencjonalne działania-> podpisywanie petycji, nagłośnienia spraw, manifestacje.Nielegalne, niekonwencjonalne-> dzikie strajki, okupowanie fabryk/urzędów, blokowanie ruchu, zaburzenie ciszy wyborczej.Przemoc polityczna-> niszczenie cudzej lub publicznej własności albo słowna/fizyczna agresja skierowana na innych ludzi.Intensywność aktywności:Intensywność przejawia się liczbą sposobów i form aktywności polit., ilością zużytej energii, czasu oraz wielkością zasobów poznawczych poświęconych tej aktywności. Intensywność jak i forma politycznego uczestnictwa zależy od zakresu i rodzaju wpływu jaki system polit.,wywiera na jednostkę. 3 procesy będące przejawami tego wpływu:a) uleganieb)identyfikacjac) internalizacjaAd a)jednostka spełnia wymagania przywódców polit.,ponieważ ma nadzieję osiągnięcia dzięki temu korzyści osobistych lub uniknięcia grożących jej sankcji i kar. Wiara w sens tego co ona robi nie ma tu znaczenia. (Np. płacenie podatków)Ad b)Jednostka chce wyrazić akceptację rządzących/ panującego systemu polit. Jej działanie np. pójście na wybory ma dla niej sens, bo wyraża sympatie dla ludzi ,którzy rządzą.Ad c) Jednostka podejmuję działanie bo jest ono zgodne z jej potrzebami, wartościami czy celami polit., jest to dla niej „samo przez się nagradzające”.
Kolektywność aktywności politycznej.
Czynniki kulturowe i społeczne determinują rodzaj wspólnoty dla której chce się działać (współczesne ruchy społeczne odwołują się do szerszej tożsamości społ np. ruchy kobiece, ruchy ekologiczne.) W ustabilizowanych demokracjach jest to uniwersalna, ponadgrupowa wspólnota ludzi, natomiast w społ.przechodzących od autorytaryzmu do demokracji obiektem działań obywatelskich i politycznych jest gr.os, które są bliskie.Bezpośrednia obserwacja działań politycznych i pogłębione badania jakościowe działaczy angażujących się w różne formy aktywności niekonwencjonalnej są prowadzone rzadko ponieważ:- os., takie są zajęte, rzadko mają czas żeby uczestniczyć w takich bad.- fakt, że ktoś obserwowałby ich zachowanie zmieniłby ich sposób zachowania-> wyiki były nietrafne- potrzebny jest do analizy materiał z większych prób reprezentatywnych a o to trudno.Psychologiczne uwarunkowania aktywności politycznej:Mamy 2gr.czynników które mają wpływ na wyjaśnienie aktywności polit.os.:- indywidualne właściwości os.-charakterystyka gr. I procesów grupowychWartości i motywy związane z aktywnością polityczną:Aktywność polit.może być atrakcyjna i cenna a dla pewnych os., dlatego,że jest pobudzająca, ekscytująca. Z tego samego powodu dla os.,o małym zapotrzebowaniu na stymulację polityka może być nieatrakcyjna. Wartość politycznej partycypacji może polegać też na tym, że jest ona środkiem realizacji innych ważnych potrzeb jednostki:ekspresji siebie, pozytywnej samooceny, skuteczności, dominacji, władzy. Pozwala realizować problemy i zadania oraz ogólne programy czy wartości społ.Są dwa wymiary orientacji wartościującej która wpływa na wartośc działań polit.:- indywidualizm ( inaczej idiocentryczna; niezależność) -kolektywizm ( inaczej alocentryczna; współzależność)-nastawienie na przetrwanie i bezpieczeństwo (materializm) – nastawienie na ekspresję własnego Ja i rozwój Ludzie współzależni mają tendencję do silniejszego faworyzowania własnej gr., bardziej równościowego traktowania swoich, podkreślania dążeń do harmonii wewnątrzgrupowej i wyższego wartościowania celów grupowych niż indywidualnych, są oni bardziej skłonni do angażowania się w działania zbiorowe na rzecz grupy własnej, angażują się w akcje polityczne. Do tego są nastawione na porównania międzygrupowe bardziej niż os.idiocentryczne, dlatego chętniej będą dążyć do polepszenia złej syt.grupy.(Inglehart): zainteresowanie polityką jest związane z wartościami postmaterialistycznymi lub związanymi z ekspresją Ja. Badania pokazały silny związek aktywności politycznej z takimi wartościami jak sukces, indywidualne osiągnięcia, wpływ i władza.Rozwój moralny a aktywność polityczna:Poziom wyrafinowania myślenia o wartościach nazywany jest poziomem rozwoju moralnego.
Os.bardziej wyrafinowane moralnie częściej angażują się w różne rodz.aktywności polit. Poziom rozwoju moralnego koreluje z indeksem politycznego aktywizmu znacząco silniej niż inne zmienne psychologiczne.Ludzie mogą się angażować politycznie ze wzgl.na szeroki zakres dóbr jakie mogą osiągnąć przez udział w polityce, czyli mogą działać ze względu na nagrody zewnętrzne. Ale mogą też uczestniczyć ze wzgl.na spostrzeganą moralną wartość gr.politycznej lub konkretnej aktywności samej w sobie ( tu: nagrody wewnętrzne).Os.z wyższym wykształceniem, z wyższych klas społ, lepiej położone w społ.strukturze częściej angażują sę w działania grupowe, na rzecz publicznego interesu, natomiast os.gorzej wykształcone, niżej ulokowane w strukturze społ.częściej angażują się w sporadyczną aktywność polit., zwłaszcza w manifestacje protestu.Gorzej wykształceni przejawiają większą motywację do uczestnictwa w takich działaniach politycznych które przynoszą nagrody zewnętrzne. Os.lepiej wykształcone i wyrafinowane moralnie działają wtedy, gdy czują moralną obligację do politycznej aktywności, bez wzgl.na zewnętrzne nagrody.Potrzeby realizowane przez aktywność polit.a sposób działania w polityce:
Ludzie są politycznie aktywni bo przynosi im realizację osobistych potrzeb:-potrzebę znaczenia, prestiżu, władzy, kontroli, osiągnięć , sukcesu, afiliacji, przyjaźni, zakorzenienia w grupie, nowych doświadczeń, silnych wrażeń, lojalności.Potrzeba władzy ma różne oblicza, może mieć charakter :->osobisto-egoistyczny ( os.chce dominować, mieć kontrolę, wywierać wpływ na innych). Jest niebezpieczny ten typ bo:- os takie są agresywnę, uprzedmiotowiają innych-mają tendencję by rywalizować w grze o sumie zerowej: jedna str.wygrywa i zabiera wszystko. To utrudnia współpracę w taką os.- podejmują ryzykowne zachowania->władzy uspołecznionej ( działanie na korzyść innych, nie traktują polityki jako gry o sumie zerowej, potrafią negocjować, iść na kompromis).Osobista potrzeba władzy prowadzi do preferowania w polityce rozwiązań siłowych.Badania prezydentów na podstawie przemówień inauguracyjnych ( David Winter): prezydenci charakteryzujący się silną potrzebą władzy wplątują USA w konflikty zbrojne, rzadko podpisują traktaty pokojowe.
W Polsce podobne badania robiła Grażyna Madeja. Wyniki:Najwyższa potrzeba władzy u premiera: Tadeusza Mazowieckiego i Jana Olszewskiego
kaya86