Madrosci-ktora.pdf

Mądrości, która z ust Bożych wypływasz sł.: XVI w., [Siedl., Miod.]

2. O Adonai! Wodzu Izraela,

coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela;

przybądź upadłym pod ciężkim brzemieniem

z silnym ramieniem.

3. Korzeniu Jesse, Tyś chorągwią ludów,

zamilkną króle na widok Twych cudów;

przybądź i pośpiesz, użal się złej doli,

wybaw z niewoli.

4. Kluczu Dawidów, Izraela Boże,

co Ty otworzysz, nikt zamknąć nie może;

przybądź a wywiedź mocą Twej prawicy

więźniów z ciemnicy.

5. O Wschodzie ranny, Światło wiekuiste,

Sprawiedliwości Słońce promieniste;

przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące

nędznych tysiące.

6. Królu narodów! Tyś ich upragnieniem,

Tyś jest węgielnym jedności kamieniem;

przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony

będzie zbawiony.

7. Emmanuelu, Królu, Prawodawco,

Oczekiwanie narodów i Zbawco;

przybądź i nasze wysłuchaj wołanie,

Boże, nasz Panie!

8. W czterotysięcznej utęsknienia nocy

Patryjarchowie, Króle i Prorocy,

i naród wszystek takie głosy wznosił,

o Zbawcę prosił.

9. Też głosy wznosim dziś w Kościele nowym

w czteroniedzielnym czasie Adwentowym,

pamiętni skutków upadku ciężkiego

Adamowego.

10. Ty, coś z szatańskiej wykupił nas ręki,

o Chryste, przyjmij cześć naszę i dzięki;

daj Twój obchodzić w czystości sumienia

dzień narodzenia. Amen.