Choroby wewnętrzne C1.doc

(56 KB) Pobierz
CHOROBY WEWNĘTRZNE

CHOROBY WEWNĘTRZNE

C1   26.02.2006  

 

 

NEFROLOGIA – dyscyplina zajmująca się chorobami nerek.

 

nefron - z gr. nerka

 

Rozpoznawanie chorób nerek:

Diagnostyka:

·         wywiad

·         badanie fizykalne

·         badania laboratoryjne

 

Wywiad:

·         Krew w moczu- nie wolno bagatelizować objawów, należy diagnostycznie dociekać przyczyny

-          nowotwór (nerki, przewodu moczowego)

-          zmiany zapalne

 

·         Dolegliwości bólowe zlokalizowane w okolicy lędźwiowej, które promieniują do pachwiny; mogą być spowodowane kolką nerkową.

 

Badanie fizykalne:

·         Objaw Goldflama (opukiwanie okolicy lędźwiowej) objaw „+” nie zawsze musi oznaczać daną jednostkę chorobową (nerka zapalna, nerka z poszerzonym kielichem).

·         Palpacyjnie można wybadać powiększone nerki (dolny biegun)

 

 

Badania dodatkowe:

·         biochemiczne: badanie krwi i moczu

·         badania obrazowe: badanie ultrasonograficzne (USG), badanie urograficzne, zdjęcie przeglądowe (puste zdjęcie brzucha)- bez kontrastu.

 

Badanie urograficzne:

Dożylne podanie kontrastu (środka cieniującego) pozwala na dokładną ocenę układu kielichowo-miedniczkowego, przebiegu moczowodów. Kontrast traktowany jest przez organizm jako ciało obce dlatego organizm pozbawia się go drogą nerek- kumulowany jest w nerkach i wydalany wraz z moczem. Po 15-30 minutach, 1 lub 2 godz. wykonuje się zdjęcie RTG nacelowane na ten obszar. W takim zdjęciu można zobaczyć zarys nerki, układ miedniczkowy, przewody i pęcherz moczowy (umożliwia dostrzeżenie kamienia w przewodach). By urografia się udał nerki muszą być wydolne.

 

Badanie ultrasonograficzne -można zobaczyć nerki i pęcherz moczowy natomiast nie zobaczymy moczowodów.

 

 

Badania laboratoryjne biochemiczno-hematologiczne:

·         ilość moczu wydalanego w ciągu doby

o       bezmocz – anuria  dobowa produkcja moczu 0-100 ml/24h

o       skąpomocz - oliguria – dobowa produkcja moczu 100-500ml/24h

o       poliuria – zbyt duża ilość moczu  >3l może być spowodowana zbyt dużą ilością spożytych płynów np. alkohol

·         stopień niewydolności nerek ocenia się na podstawie poziomu kreatyniny i mocznika

o       Kreatynina – norma 1-2 mg%  (5-6mg% kreatyniny – stopień uszkodzenia nerek jest taki, że należy myśleć o dializie)

o       Mocznik – norma 20 mg% (za dużo mocznika w nerkach może świadczyć  o niewydolności nerek)

 

 

Jednostki chorobowe w poliurii:

·         niewyrównana cukrzyca (diabetes mellitus)

Cukrzyca - zaburzenia wzroku, uszkodzenie nerek, powikłania cukrzycy- nefropatia cukrzycowa; przewlekła niewydolność nerek.

 

·         moczówka prosta (diabetes insipidus) schorzenie endokrynologiczne, brak hormonu –wazopresyny, porażenie wydzielania ADH (hormon antydiuretyczny ADH produkowany jest w podwzgórzu i magazynowany w części tylnej przysadki mózgowej).

Moczówka prosta- brak produkcji ADH przez podwzgórze (uszkodzenie mózgowia – stany zapalne mózgu i opon, torbiele, guzy mózgu).

 

 

Funkcje nerek:

·         Funkcja wydalnicza –filtr usuwanie związków niepotrzebnych, substancji wyprodukowanych w wyniku przemiany materii  (mocznik, kreatynina, kwas moczowy, pochodne fenoli)

 

Glikol etylenowy – 1-2 dni zniszczenie nerek (zatrucie powoduje objawy ostrej niewydolności nerek).

 

·         Funkcja  wydzielania wewnętrznego (wewnątrzwydzielnicza) - produkcja hormonów: erytropoetyna (odpowiedzialna za produkcję erytrocytów), renina i prostaglandyny.

 

1,25 (OH)2 D3  - aktywna postać witaminy D3 dzięki niej wchłaniane jest wapno.

24,25 (OH)2 D3 - postać mało aktywna , powstaje u osób z chorobami nerek; wchłanianie wapna jest upośledzone co pobudza przytarczyce do uwalnianie wapnia  z kości. (1,8 włanczają się przytarczyce).

 

Anemia – niedobór erytropoetyny

Aktywacja przytarczyc -niedobór witaminy D3

 

 

Mechanizm renina -angiotensyna- aldosteron

 

Spadek ciśnienia – mało Na+

Wysokie ciśnienie - za dużo Na+

 

Spadek ciśnienia (wstrząs krwotoczny, kardiogenny) pobudza receptory do uwalniani Reniny (produkowana w nerkach) do krwi. Renina łączy się z białkiem Angiotensynogen, odcina część aminokwasów; powstaje wtedy Angiotensyna I wówczas dołancza się enzym konwertujący konwertaza, który powoduje odcięcie kolejnych aminokwasów, powstaje Angiotensyna II - postać aktywna. Angiotensyna II jest bardzo silnym związkiem który działa na nadnercza powodując obkurczenie naczyń i wzrost ciśnienia.

Mineralokortykosteroidy - aldosteron podnosi poziom Na w organizmie dzięki temu wyrównują się zaburzenia.

 

 

konwertaza

                                                                                         i

Renina              g Angiotensynogen g Angiotensyna I g Angiotensyna II g Aldosteron  gzatrz. Na

                                                                                                                                     (Kora nadnerczy)

 

Zespół Conna – pierwotny aldosteronizm; nadmierne wydzielanie aldosteronu, przez patologicznie zmienioną warstwę kłębkową kory nadnerczy.

 

 

Aminokwasy zawierające siarkę:

·         metionina

·         cysteina

·         cystyna

 

Aminokwas zawierający fosfor:

·         tryptofan

 

W wyniku metabolizmu powyższych aminokwasów w organizmie powstaje kwas fosforowy i kwas siarkowy, które muszą być usuwane przez nerki wraz z moczem. Kwas siarkowy i kwas fosforowy nazywamy kwasami nielotnymi.

 

 

 

·         Odczyn moczu pH – prawidłowy odczyn kwaśny

Odczyn zasadowy świadczy o zakażeniu (alkalizacja środowiska)

 

7,35-7,45 pH krwi przesunięcie krwi poza ten przedział powoduje ciężkie stany zapalne.

 

Dieta polegająca na ograniczeniu białka u chorych z chorobami nerek; w zamian dieta węglowodanowa z ograniczeniem białek do 0,5g

 

 

Ø      Potas K+ -  norma 3,5-5,0 mEq/l

Ø      Poziom kreatyniny  – stopień niewydolności nerek

Ø      Poziom potasu – stopień zagrożenia zgonem

 

Przy wysokim stężeniu potasu należy zrobić EKG.

 

Potas - egzekutor z powodów krążeniowych.

 

 

Uszkodzenie nerek:

·         niewydolność ostra

·         niewydolność przewlekła

 

Niewydolność nerek II podział:

·         Przyczyny nerkowe

-   nefropatia cukrzycowa

-   torbiele nerek

-   kłębkowe zapalenie nerek

-   polekowe uszkodzenie

 

·         Przyczyny zanerkowe

-   kłopoty z odpływem moczu

-   kamica nerkowa

-   wodonercze

-   guzy w jamie brzusznej (fizjologicznie ciąża)

 

·         Przyczyny przednerkowe

-   upośledzone ukrwienie nerki

-   odwodnienie

-   biegunki

-   cukrzyca

-   wstrząs kardiogenny

 

 

 

Ciężar właściwy moczu

·         Współczynnik który mówi o stanie nawodnienia chorego; norma 1010-1025

Przy obciążeniu płynami następuje spadek ciężaru właściwego, natomiast przy odwodnieniu lub przy diecie suchej ciężar właściwy moczu wzrasta.

Ø      Chory z przewlekłą niewydolnością nerek ciężar właściwy moczu 1030.

Ø      Nerkowa niewydolność nerek im stan nerek gorszy tym nerki mają mniejszą możliwość zagęszczania moczu.

 

Cukier- w warunkach fizjologicznych nie powinno go być; jego obecność może świadczyć o nieprawidłowościach w gospodarce węglowodanowej.

 

Białko-  w warunkach fizjologicznych jest znikomy i nieuchwytny w badaniach rutynowych (białko ze złuszczającego się nabłonka).

 

Białkomocz – patologia kłębka nerkowego.

 

Ilość białka  w krwi - 6,5-8 g% albuminy (białka o małej cząsteczce), globuliny (białka o dużej cząsteczce).

 

 

 

® 2006  AŁ

Zgłoś jeśli naruszono regulamin