ślęża_info-mis20pol.pdf

RZEŹBA „NIEDŹWIEDŹ”

Niecałe 40 km od Wrocławia wznosi się osobliwy, samotny masyw Ślęży (715 m.n p.m).

Od niepamiętnych czasów ta święta góra, a zarazem ośrodek kultu wytwarza atmosferę

sacrum w regionie, któremu użyczyła swojego imienia (Dolny Śląsk). Nikt nie wątpi, że

wierzchołek góry służył w prehistorii celom obrzędowym bądź religijnym. W różnych

momentach, aż do okresu przed drugą wojną światową, odkopano tu pięć tajemniczych

kamiennych postaci - znanych dziś jako ,,Niedźwiedź" bądź ,,Dzik", ,,Mnich", ,,Grzyb" oraz

”Panna z rybą" - z których każda nosi znak ukośnego krzyża. Pojawiła się nawet sugestia, że

późniejsza, słowiańska nazwa góry - ,,Ślęża" - pochodzi od celtyckiego słowa oznaczającego

,,słońce”.

Norman Davies, Roger Moorhouse „Mikrokosmos. Portret miasta środkowoeuropejskiego”, Wydawnictwo Znak, Kraków 2002, s. 67-68

Niektórzy uczeni interpretując znaczenie zabytków ślężańskich datują je na okres

400p.n.e., łącząc je z wpływami celtyckimi. Celtowie przybyli na te ziemie w okresie

wędrówek ludów.