prawo podatkowe (P).doc

(261 KB) Pobierz

Podatek – to świadczenie o charakterze: publiczno – prawnym, przymusowym, nieodpłatnym (nieekwiwalentym), bezzwrotnym, ogólnym, ustawowym świadczonym na rzecz Skarbu Państwa.

 

Charakter:

1.     publiczno – prawny– na gruncie prawa publicznego umów o charakterze prywatnym nie ma. Obowiązek podatkowy niezależny jest od woli podatnika. Obowiązku podatkowego nie można przenieść na inny podmiot;

2.     przymusowy oznacza, że jeżeli zobowiązanie podatkowe nie zostanie  wykonane, państwo może zastosować przymus państwowy za pomocą instrumentów przewidzianych w Ordynacji Wyborczej; - to może być

- hipoteka przymusowa nałożona na nieruchomość będącą własnością podatnika (art.34),

- zastaw skarbowy ustanowiony na rzeczach ruchomych i prawach majątkowych (art.41),

- ustanowienie zabezpieczenie na majątku podatnika nawet przed terminem płatności, jeśli zachodzi uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane (art.33). Kryterium jakim jest uzasadniona obawa jest kryterium nieostrym. Jednak chodzi o obawę, że podatnik nie uiszcza podatków w sposób trwały, zbywa składniki majątkowe.

- jeśli nie uda się organom z tego skorzystać – organ może zastosować egzekucję wg ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3.     nieodpłatny (nieekwiwalentny) w zamian za zapłacony podatek nie można niczego żądać od państwa  lub jednostki samorządu terytorialnego. (Podatek jest pojęciem, który wchodzi w zakres należności publiczno – prawnych, ale tu wchodzą też cła i opłaty  - z czego opłaty są ekwiwalentne. Tych opłat jest wiele i mają zróżnicowany charakter np. opłaty abonamentowe. Wysokość opłaty musi być ustalona w drodze ustawy. Odpłatności celne – obecnie jest zakaz stosowania cła w Unii Europejskiej.

4.     bezzwrotny – raz uiszczona należność nie podlega zwrotowi – co do zasady, ponieważ gdy jest nadpłata (z różnego tytułu) wówczas podatnik występuje do organu rentowego o zwrot.

5.     świadczenie na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego – ale w zasadzie tylko gminy (powiat i województwo nie mają);

6.     ogólny – norma prawna podatku ma być tak skonstruowana aby adresat był wskazany obszernie – tj. „osoba która jest posiadaczem …”, „osoba, która osiąga dochód …” i gdy ta „która” osoba spełni odpowiednie przesłanki staje się podatnikiem;

7.     ustawowy - podatek ma wynikać z ustawy podatkowej – to gwarancja dla podatnika, że podatki mogą być nałożone tylko ustawowo.

 

W Ordynacji Podatkowej pojawiło się sformułowanie, że podatek ma być uregulowany w specjalnej ustawie podatkowej a nie jak przykładowo podatek od gier – w ustawie o grach losowych.

 

Źródła prawa podatkowego

1.     Konstytucja – po wojnie ustawodawca konstytucyjny dwukrotnie odnosi się do podatku. W zasadzie powszechności i zasadzie równości opodatkowania;

2.     ustawa - ustawowa regulacja przepisów prawa podatkowego. W ustawie winny być uregulowane:

a) podmiot

b) przedmiot

c) stawka

d) zasady stosowania zwolnień podmiotowych

e) zasady stosowania ulg podatkowych polegających na obniżeniu podstawy opodatkowania lub wysokości podatku.

W Ordynacji Podatkowej ustawodawca nie ustalił zasad stosowania ulg – w tym umorzenia obowiązku podatkowego. Istnieje jedynie nieostre kryterium jakim jest ważny interes podatnika lub interesem publicznym. Przepisy unijne co do zasady zabraniają stosowania ulg, bo naruszają uczciwą konkurencję i stabilność runku. Są 4 sektory wrażliwe w których ulg stosować bezwzględnie nie wolno a są nimi:

a) górnictwo

b) hutnictwo

c) transport

d) rybołówstwo

W zakresie pomocy publicznej dla przedsiębiorców okres przedawnienia wynosi 10 lat. Stąd też aktualnie Komisja Europejska wydaje decyzje dotyczące ustalenia wysokości pomocy publicznej  dla przedsiębiorstw z której korzystali przedsiębiorcy przed przystąpieniem Polski do UE. Zwłaszcza jeżeli chodzi o sektory wrażliwe. Decyzje Komisji Europejskiej – jeżeli idzie o kwoty do zwrotu zawsze są indeksowane i zawierają odsetki za zwłokę.

 

3.     przepisy ustrojowe - przepisy dotyczące funkcjonowania organów podatkowych. Izby i urzędy skarbowe działają na podstawie ustawy z 1995 roku. Część organów wynika z Ordynacji Podatkowej ale i z innych norm – np.:

a)    ustawa o finansach publicznych – to przepisy dotyczące wydawania decyzji o zwrocie dotacji. Jeżeli dotacja została wykorzystana w sposób nieprawidłowy, albo nie została rozliczona, albo rozliczona w nieprawidłowej wysokości – przepis stanowi, że organ wydaje decyzję o zwrocie i stosuje przepisy działu III Ordynacji Podatkowej,

b)   ustawa o kontroli skarbowej (28.09.1991) tu przewidziano organ podatkowy jakim jest dyrektor  urzędu kontroli skarbowej. Organ ten nie został wymieniony w Ordynacji Podatkowej. Postępowanie kontrolne może zakończyć się wynikiem  kontroli albo decyzją,

c)    kodeks celny – określa, że organem podatkowym jest też naczelnik urzędu celnego i dyrektor Izby Celnej  - a też nie są wymienieni w Ordynacji Podatkowej, 

d)   przepisy innych ustaw – czasem pojawia się podmiot, który nabywa status organu a nie powinien mieć – np. wojewódzki inspektor nadzoru sanitarnego, inspektor nadzoru farmaceutycznego,

 

4.     przepisy materialne jak np.:

a)    ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych

b)   grupa podatków majątkowych (rolny, leśny, od nieruchomości)

c)    grupa podatków  obrotowych

 

5.     przepisy proceduralne – zasadniczo Kodeks Postępowania Administracyjnego – ale też:

a)    ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

b)   ustawa o kontroli skarbowej

c)    kodeks celny

 

6.     przepisy organizacyjne regulujące funkcjonowanie systemu podatkowego;

7.     przepisy dot. nadawania numeru NIP

 

Elementy konstrukcji podatku

Podatek zawiera w swojej konstrukcji elementy stałe i zmienne.

Elementy stałe to:

1.     podmiot (co wynika z konstytucji)

2.     przedmiot ( co wynika z konstytucji)

3.     podstawę opodatkowania

4.     stawkę opodatkowania (co wynika z konstytucji)

 

Elementy zmienne (które mogą się pojawić) to:

1.     zwolnienia

2.     ulgi

3.     terminy płatności

4.     miejsce ewentualnego świadczenia

5.     zwyżki podatkowe

Zwolnienia mogą mieć charakter podmiotowy (wyłącznie ustawowo) i przedmiotowy (mogą być w postaci uchwał organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego) – zwolnienia te jednak należy miarkować.

 

Ulgi mogą mieć również charakter podmiotowy i przedmiotowy. Ulgi mogą pomniejszać  podstawę opodatkowania bądź pomniejszać należny podatek (np. ulga dla osób niepełnosprawnych). Ich zróżnicowany charakter wynika również stąd, że  mogą wynikać z normy prawnej  (np. rolne) – to ulgi systemowe, bądź mogą zostać wprowadzone w drodze indywidualnej decyzji organu podatkowego (ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych, bądź rozłożenie na raty czy odroczenie terminu płatności).   

 

Terminy płatności – zasadniczo 14 dni od daty doręczenia decyzji o wysokości należności  ale i terminy wynikają z ustawy podatkowej – np. podatek dochodowy od osób fizycznych do dnia 30 kwietnia roku następnego. Przy czym termin płatności niektórych podatków jest zróżnicowany w zależności od tego, kto ma ten podatek płacić.

 

Miejsce świadczenia – może mieć istotne znaczenie z uwagi na to, że również jednostki samorządu terytorialnego są organami podatkowymi jak. np. podatek od nieruchomości, podatek transportowy (przykład: małżonkowie opodatkowują się wspólnie. Mąż mieszka w Krakowie, żona w Warszawie. Ustala się kto jest podatnikiem a kto współmałżonkiem, i podatek odprowadza się do jednostki właściwej dla miejsca zamieszkania podatnika na dzień 31 grudnia).

 

Zwyżki podatkowe – występują bardzo rzadko. Obecnie zwyżki stosowane są w karcie podatkowej (wcześniej bykowe).

 

Organy podatkowe: 

Generalnie wymienione są w Ordynacji Podatkowej ale nie jest to katalog zamknięty. Postępowanie podatkowe jest dwuinstancyjne – z tym, że w określonych wypadkach ten sam organ jest I i II instancją.

 

Państwowymi organami podatkowymi są:

I instancja naczelnik Urzędu Skarbowego

II instancja dyrektor Izby Skarbowej

I instancja Naczelnik Urzędu Celnego

II instancja dyrektor Izby Celnej

Samorządowymi organami podatkowymi są:

I instancja wójt, burmistrz, prezydent, starosta powiatowy i marszałek województwa

II instancja  Samorządowe Kolegium Odwoławcze

W sytuacjach nadzwyczajnych I instancją jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze a w II instancji to samo Kolegium)

 

Inne Organy:

I instancja dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej

II instancja dyrektor Izby Skarbowej

W sytuacjach nadzwyczajnych I instancją jest dyrektor Izby Skarbowej a w II instancji ten sam dyrektor.

 

Ordynacja Podatkowa daje Radzie Ministrów w drodze rozporządzenia prawo nadania uprawnień organów podatkowych:

1.     szefowi Agencji Wywiadu;

2.     szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

3.     szefowi Centralnego Biura Adresowego

4.     szefowi Służby Wywiadu Wojskowego

5.     szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego.

Również na podstawie innych przepisów innym organom nadano miano organów podatkowych.

 

W postępowaniu podatkowym są dwie strony 

podatnik <-> organ

ale może jeszcze pojawić się inkasent. Podatnik ma najgorszą pozycję, odpowiada za wszystko całym swoim majątkiem. Inkasent jedynie pobiera i odprowadza podatek. Nie ustala zobowiązania podatkowego i ma najmniejszą odpowiedzialność.

 

Obowiązek podatkowy  i zobowiązanie podatkowe

Obowiązek podatkowy (art. 4) to wynikająca z ustaw nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie - np. „kto posiada środek transportowy…”, „kto osiąga dochody …”, „kto jest posiadaczem…”,

 

Zobowiązanie podatkowe – to konkretyzacja obowiązku podatkowego co do:

1.     osoby podatnika,

2.     należnej kwoty podatku

3.     terminu uiszczenia podatku

4.     miejsca uiszczenia podatku.

 

Powstanie zobowiązania podatkowego

Powstanie zobowiązania podatkowego z mocy prawa następuje z chwilą

1.        zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie zobowiązania albo

2.        z chwilą doręczenia decyzji zobowiązaniowej.

Decyzja ustalająca to decyzja konstytutywna. Przy uchylaniu się od odbioru decyzji, w Ordynacji Podatkowej istnieje instytucja domniemania doręczenia. tzn. jeśli w normalnym trybie (przy prawidłowym podwójnym awizowaniu) nie da się podatnikowi doręczyć  decyzji – uznaje się, że decyzja została doręczona. Jeśli natomiast  podatnik nie z własnej winy nie odebrał decyzji a chciałby się od niej odwołać, to z momentem dowiedzenia się o zobowiązaniu, składa wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania i wraz z tym wnioskiem składa odwołanie.

Decyzja określająca – to decyzja deklaratoryjna, która doręczana jest przy zaległości podatkowej albo przy nieprawidłowym dokonaniu obliczenia podatku.

 

Wygaśnięcie zobowiązania podatkowego

Są dwa sposoby wygaśnięcia zobowiązania podatkowego – efektywny i nieefektywny.

Efektywny sposób jest wówczas, gdy fiskus zostaje ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin