33.Amanda Quick- Trzeci krąg.pdf

Amanda Quick

Trzeci Krąg

Dla Michele Castle z podziękowaniami za to, że jest wspaniałą

szwagierką, i w oczekiwaniu na następny rodzinny rejs

O statnie lata panowania królowej Wiktorii...

P ogrążoną w głębokim cieniu galerię muzeum

wypełniały

dziwne i wzbudzające niepokój przedmioty. Jednak

żaden z

artefaktów nie wzbudzał takiej grozy, jak ciało

kobiety leżące w

kałuży krwi na zimnej marmurowej posadzce.

W mroku nad ciałem majaczyła złowroga postać

mężczyzny.

Płomienie kinkietów przykręcono, ale dawały

dostatecznie dużo

światła, by można było dostrzec zarys długiego

płaszcza. Wysoki,

postawiony kołnierz skrywał twarz.

Leona Hewitt okrążyła masywną figurę mitycznego

skrzydlatego

potwora. Przebrana za służącego, z włosami

spiętymi pod męską

peruką, poruszała się szybko, niemal biegła.

Gorączkowo starała się

odnaleźć kryształ. Wyszła zza rzeźby prosto na

mężczyznę stojącego

nad ciałem. W ułamku sekundy ogarnęła wzrokiem

przerażającą

scenę.

Nieznajomy odwrócił się ku niej i rozłożył połę

płaszcza niczym

wielkie czarne skrzydło.

Próbowała się uchylić, ale było za późno. Pochwycił

ją bez

wysiłku, jak ukochaną, która rzuciła mu się w

ramiona. Ukochaną, na

którą czekał z niecierpliwością.

- Cicho - wyszeptał łagodnie prosto do jej ucha. -

Nie ruszaj się.

Stanęła zatrzymana nie tyle rozkazem, ile

brzmieniem jego

głosu. W każdym słowie pulsowała energia, która

zalewała jej zmysły

niczym fala oceanu. Zupełnie, jakby jakiś szalony

lekarz wtłoczył w

jej żyły egzotyczny narkotyk - miksturę zdolną

sparaliżować

wszystkie zmysły. Strach, który czuła ledwie chwilę

temu, całkowicie

się ulotnił, jakby za sprawą czarów.

- Milcz i stój spokojnie, dopóki nie wydam dalszych

poleceń.

Głos mężczyzny wzbudzał niesamowity, dziwnie

przyjemny dreszcz.

Był niczym elektryzująca siła, która uniosła ją ku

obcemu wymiarowi.

Stłumione odgłosy pijackiego śmiechu i dźwięki

muzyki z przyjęcia,

które odbywało się dwa piętra niżej, wtopiły się w

ciszę nocy. Była

teraz w innym miejscu - w sferze, w której nie

liczyło się nic oprócz

tego głosu.

Głos. To on wprawił ją w ten dziwaczny, senny stan.

A przecież

wiedziała wszystko o snach.

Nagły przebłysk zrozumienia zakłócił trans. Ten

mężczyzna to

mesmerysta, panował nad nią dzięki paranormalnej

mocy. Dlaczego

stała tak spokojnie i biernie? Powinna walczyć o

życie!

Zebrała całą siłę woli i wytężyła zmysły tak, jak to

czyniła, gdy

przesyłała energię przez kryształ snu. Falująca

zasłona okrywająca

rzeczywistość rozprysła się na milion połyskujących

drobin. Uwolniła

się spod władzy uroku, ale wciąż tkwiła w niewoli.

Mężczyzna

trzymał ją mocno przy sobie. Równie dobrze

mogłaby być przykuta

łańcuchami do skały.

- A niech to! - mruknął. - Jesteś... Pani jest kobietą!

Powrócił

strach. Znowu usłyszała przytłumione odgłosy

przyjęcia. Zaczęła się

szarpać. Peruka zsunęła jej się na oko.

Mężczyzna zacisnął dłoń na jej ustach i wzmocnił

chwyt.

- Nie wiem, jak wyzwoliła się pani z transu, ale jeśli

chce pani

przeżyć tę noc, proszę milczeć.

Mówił teraz innym tonem. Jego głos nadal był

przesycony jakąś

głęboką, fascynującą nutą, ale słowa nie wibrowały

już tą

elektryzującą energią, która chwilę temu przemieniła

ją w posąg.

Widocznie zrezygnował z prób panowania nad nią

mocą umysłu.

Poprzestał na sile fizycznej, którą natura obdarzyła

męską część

ludzkiego gatunku.

Chciała kopnąć go w łydkę, ale poślizgnęła się na

czymś lepkim.

O Boże! Krew! Nie trafiła. Czubkiem buta trąciła

niewielki

przedmiot, który leżał na podłodze obok ciała.

Usłyszała, jak potoczył

się po kamiennych płytkach.

- Do diabła! Ktoś wchodzi po schodach. Nie słyszy

pani

kroków? Jeśli nas znajdą, żadne nie wyjdzie stąd

żywe.

Ponury ton w jego głosie nagle odebrał jej pewność

siebie.

- Nie zabiłem tej kobiety - dodał łagodnie, jakby

odczytał jej

myśli. - Ale morderca prawdopodobnie nadal

przebywa w domu.

Może to właśnie on. Wraca, by uprzątnąć ślady

zbrodni.

Uwierzyła mu i to nie dlatego, że ponownie

wprowadził ją w

trans. Chodziło o czystą logikę. Gdyby był zabójcą,

już poderżnąłby

jej gardło. Leżałaby na podłodze obok

zamordowanej kobiety w

kałuży krwi. Przestała się szarpać.

- Nareszcie jakiś przebłysk inteligencji - mruknął.

Wtedy usłyszała kroki. Ktoś rzeczywiście wspinał

się po

schodach do galerii - jeśli nie zabójca, to może jeden

z gości,

prawdopodobnie kompletnie pijany. Tego wieczoru

lord Delbridge

gościł spore grono dżentelmenów. Jego przyjęcia

cieszyły się sławą,

nie tylko ze względu na nieograniczone ilości

dobrego wina i

doskonałe jedzenie - na każde z nich zapraszał

eleganckie prostytutki,

aby umilały czas jego znajomym.

Mężczyzna ostrożnie zdjął rękę z jej ust. Leona nie

próbowała

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: