Pierwsza znana spisana wersja: Włochy, 1624 r. "Młoda niewolnica" opublikowana w 1634 w "Pentamerone" Giambattisty Bazylego. Niezamężna siostra barona połyka płatek róży (jaka piękna metafora młodzieńczej miłości, niekontrolowanego pożądania) i okazuje się, że jest w ciąży. Potajemnie rodzi piękną córkę i nazywa ją Liza. Wróżki zbierają się, aby błogosławić niemowlę, ale jedna myli się w pośpiechu i rzuca na nie klątwę. Przez to Liza umiera w wieku 7 lat w chwili, gdy matka czesze jej włosy. Matka chowa ciało w siedmiu kryształowych szkatułach i ukrywa w najbardziej oddalonym pokoju pałacu, zamkniętym na klucz. Kilka lat później leżąc na łożu śmierci wręcza klucz swojemu bratu, lecz każe mu obiecać, że nigdy nie otworzy drzwi. Mijają kolejne lata i baron żeni się. Pewnego dnia wyrusza na polowanie, lecz wcześniej przekazuje klucz swojej żonie z nakazem, by nie otwierała drzwi. Ona jednak, podejrzliwa i zazdrosna, natychmiast otwiera drzwi i znajduje piękną dziewczyną, która wygląda, jakby spała. Baronowa chwyta Lizę za włosy i budzi ją wyplątując grzebień z jej włosów. Ponieważ jest przekonana, że znalazła kochankę swojego męża, obcina jej włosy, ubiera w łachmany i bije. Baron po powrocie pyta żonę, kim jest ta pobita młoda kobieta chowająca się po kątkach, baronowa odpowiada, że to nowa niewolnica przysłana przez ciotkę. Pewnego dnia baron wybiera się na targ i każdemu domownikowi obiecuje prezent, nawet kotom i niewolnicy. Liza prosi o lalkę, nóż i pumeks. Siedząc sama przy piecu Liza przemawia do lalki ostrząc nóż, którym zamierza się zabić, ale baron słyszy jej słowa i dowiaduje się, że Liza jest dzieckiem jego własnej siostry. Liza odzyskuje urodę, zdrowie, bogactwo i dziedzictwo, a okrutna baronowa zostaje odesłana do swoich rodziców. "Kryształowa Szkatuła", Włochy. Piękna, młoda dziewczyna zostaje namówiona, aby przedstawiła swojemu owdowiałemu ojcu nauczycielkę. Dochodzi do małżeństwa, a macocha traktuje okrutnie swoją pasierbicę. Orzeł pomaga dziewczynie uciec i ukrywa ją w pałacu wróżek. Macocha wynajmuje czarownicę, która zanosi dziewczynie koszyk zatrutych słodyczy. Dziewczyna zjada jedną i umiera. Wróżki ożywiają ją. Czarownica przebiera się tym razem za krawcową i oferuje dziewczynie piękną suknię na sprzedaż. Gdy dziewczyna przymierza suknię, pada bez życia, a wróżki tym razem jej nie ożywiają, urażone, że dziewczyna nie słuchała ich przestróg. Umieszczają jej ciało w ozdobionej klejnotami szkatule, szkatułę przywiązują do grzbietu konia i wysyłają do miasta. Książę znajduje konia ze szkatułą, zakochuje się w pięknej dziewczynie i zabiera ją do domu. "Ależ mój synu, ona nie żyje!" - protestuje królowa. Książę jednak nie chce się rozstawać ze swoim skarbem, zamyka się wraz ze śpiącą dziewczyną w wieży. Niedługo zostaje wezwany na bitwę i zostawia "lalkę" pod opieką matki. Królowa nie zajmuje się makabrycznym skarbem do czasu, gdy dostaje list z zapowiedzią rychłego powrotu syna. Wzywa pokojówki i każe im umyć ciało. Pokojówki w pośpiechu rozlewają wodę na suknię i plamią ją. Królowa każe im zdjać suknię i uszyć nową. Gdy rozwiązują koronki, dziewczyna budzi się. Królowa wysłuchuje ze współczuciem jej historii, daje do ubrania własne królewskie ubrania, a potem - zamyka, tak by książę jej nie znalazł po powrocie. Ksiażę natychmiast chce zobaczyć swoją "żonę". Jednak królowa mówi, że ta dziewczyna była martwa i śmierdziała tak mocno, że trzeba było ją pochować. Książę rozpacza. Wtedy królowa wzywa dziewczynę i młodzi pobierają się. Włochy. Matka (Bella Venezia) nie może znieść urody swojej córki - rywalki. Wpierw zamyka dorastającą córkę w samotnej chatce przy morzu, potem wzywa chłopca kuchennego i każe mu zabić dziewczynę. Mówi mu, że sama wyjdzie za niego za mąż, jeśli przyniesie jej oczy córki i butelkę krwi. Chłopiec zostawia dziewczynę w lesie i przynosi jej matce oczy i krew jagnięcia. Dziewczynka błądzi po lesie, aż trafia do jaskini, w której mieszka 12 rozbójników. Gotuje im i sprząta, a oni kochają ją i obsypują klejnotami każdej nocy. Matka jednak dowiaduje się wszystkiego, przybywa przebrana za handlarkę i sprzedaje jej zatrutą szpilkę do włosów. Zbójcy po powrocie znajdują ją martwą, więc chowają ją w dziupli drzewa. Książę znajduje ciało, zabiera je do domu i zachwyca się nim. Królowa jest przerażona, jednak książę upiera się ożenić z piękną dziewczyną. Jej ciało zostaje wykąpane i ubrane do ślubu. Wezwano królewskiego fryzjera. Gdy czesze jej włosy, znajduje i usuwa zatrutą szpilkę, a wtedy dziewczyna wraca do życia. Szkocja. Pstrąg w studni pełni rolę czarodziejskiego lustra. Każdego dnia królowa pyta pstrąga, czy jest najpiękniejszą kobietą na świecie, a pstrąg upewnia ją, że owszem - do czasu aż jej córka zaczyna dorastać i prześciga ją w piękności. Królowa wzywa króla i domaga się śmierci ich córki. Król udaje, że spełnia jej żądanie, ale w rzeczywistości wydaje córkę za mąż za zamorskiego króla. Pstrag informuje królową, że królewna wciąż żyje. Królowa przeprawia się przez morze do królestwa córki i zabija ją przy pomocy zatrutej igły. Zrozpaczony młody król zamyka ukochane ciało w wysokiej wieży. Po jakimś czasie bierze sobie drugą żonę, która jednak zauważa, że król wydaje się stale smutny. "Jaki prezent mogłabym ci ofiarować, mój mężu, abyś znowu odczuwał radość?" pyta. Król odpowiada, że radość przywróciłoby mu tylko wskrzeszenie jego pierwszej żony. Obecna żona wysyła króla na wieżę, gdzie znajduje swoją ukochaną żywą i zdrową - ponieważ druga żona wyjęła zatrutą igłę z jej palca. Gdy kochankowie zostali ponownie połączeni, druga żona mówi, że odejdzie. Król zatrzymuje ją twierdząc, że nie powinna odchodzić, lecz że powinien mieć je teraz obie. Żyją szczęśliwie do czasu, aż zazdrosna królowa dowiaduje się od pstrąga, że jej córka wróciła do życia. Znowu przemierza ocean mając przy sobie tym razem zatruty napój. Mądra druga żona bierze sprawy w swoje ręce. Wita złą królową na brzegu i tak manerwruje, że królowa sama musi napić się zatrutego napoju. Po tym król i jego dwie żony cieszą się długim, szczęśliwym życiem. Bracia Grimm - wątek ze śmiercią matki Śnieżki w połogu sami wymyślili. We ich wcześniejszej wersji z 1810 i 1812 roku naturalna matka Śnieżki jest zazdrosna. Zamienia się w złą macochę dopiero w wersji z 1819 roku.
SolAngelica1522