Michelle Martin - Diablica z Hampshire.pdf - Amber - lea1965

Michelle Martin

Diablica z

Hampshire

Katharine Glyn z rozbawieniem obserwowała, jak Thomas

Carrington usiłuje napełnić jej szklankę lemoniadą, nie

oblewając przy tym, jak to miał w zwyczaju, ani swego surduta

w purpurowe prążki, ani swych butów, ani wreszcie jej samej.

Tym razem jego wysiłki uwieńczył sukces.

-Brawo, Tommy! - powiedziała z uznaniem, gdy szklanka

bezpiecznie dotarła wreszcie do jej rąk. - To był

prawdziwy majstersztyk.

-Nabrałem wprawy - odrzekł, uśmiechając się z

zakłopotaniem.

-To widać. Nim sezon dobiegnie końca, będziesz

niedoścignionym mistrzem elegancji i wdzięku -

zauważyła panna Glyn, a w jej oczach pokazały się wesołe

błyski.

-No, no, Kate, chyba trochę przesadziłaś. Nie zapominaj

rautu u Bennetów z ubiegłego tygodnia.

-Ktoś cię szturchnął w ramię, Tommy! Jestem pewna, że

ktoś cię potrącił - zauważyła z powagą.

Nagle jej wzrok zatrzymał się na lady Huntington, której

imponujących rozmiarów ciało wciśnięte było w suknię, niemal

trzeszczącą pod tym niewyobrażalnym naporem. Lady

Huntington, matka pięciu córek na wydaniu, mówiła coś z

przejęciem jakiemuś wytwornie ubranemu dżentelmenowi,

którego Katharine Glyn nigdy dotąd nie widziała. Włosy miał

ciemne i krótko ostrzyżone, oczy szare i lekko przymknięte,

gdy, bez szczególnego entuzjazmu, przytakiwał lady

Huntington. Jego wyrazistą twarz znaczyły wystające kości

policzkowe i kanciasty podbródek. Panna Glyn musiała

przyznać, że był wyjątkowo przystojny.

- Tommy, kim jest ten piękniś usidlony przez lady

Huntington? - zapytała.

Carrington posłusznie podążył za jej wzrokiem.

-Och - odrzekł bez specjalnego zainteresowania. - To

chyba lord Blake. Naśladowca Brakstona, sądząc po

surducie. Jak można się ubierać w tak niewyszukany

sposób?

-Jak widać nie każdy musi hołdować modzie, mój drogi.

Co wiesz o tym, w tak niewyszukany sposób ubranym,

lordzie Blake'u?

-Niewiele. Chyba nie bywa w mieście zbyt często. Och, jest

jednak coś, słyszałem, że dla swoich kochanek jest hojny.

A gdy tylko zjawia się w mieście, natychmiast oblega go

tłum wielbicielek.

- Aha! „Tańczy dziś lekko w niewieściej alkowie, przy

dźwięcznej lutni miłosnych akordach” 1 .

Carrington spojrzał na nią ze zdumieniem.

- Ryszard III, akt pierwszy, scena pierwsza.

Jednak Carrington wciąż zdawał się nie rozumieć.

Katharine uśmiechnęła się.

-To Szekspir, Tommy, dla podkreślenia, jak bardzo mnie

bawi odkrycie wśród nas rozpustnika.

-To niezupełnie rozpustnik. Nie uwodzi niewinnych

panienek. Interesują go jedynie doświadczone kobiety.

-Boże mój! A to szczwany lis.

Carrington uśmiechnął się szeroko.

-Przykro mi, że cię rozczarowałem, Kate.

-Cóż, przynajmniej ma na tyle zdrowego rozsądku, aby nie

udawać, że się dobrze bawi - zauważyła, obserwując

jednocześnie, jak lord Blake bezskutecznie usiłuje uwolnić

się od niezmordowanej lady Huntington. - Czy

Montclairowie kiedykolwiek wydali udany bal?

-Z tego, co wiem, nie. Czy uważasz, że powinniśmy posłać

1 Ryszard III, akt I, scena 1, tłum. Leon Ulrich (przyp. red.).

po specjalistów od balsamowania zwłok?

Katharine podniosła do ust szklaneczkę z ponczem.

- Sądzę, że nasi gospodarze już o tym pomyśleli - rzuciła

złośliwie, gdy lady Danforth, zanadto wystrojona i

upudrowana, zbliżyła się do nich, aby porwać ze sobą

Carringtona... w jakim jednak celu, Katharine nie miała pojęcia.

Pozostawiona sama sobie, podeszła do wychodzących na

ogród przeszklonych drzwi i oparłszy się o chłodne szyby,

jakby w ten sposób chciała uciec od dusznego powietrza

zatłoczonej sali balowej, oddała się jednej ze swoich ulubionych

rozrywek: obserwowaniu najzabawniejszych słabostek

wielkiego świata, który przesuwał się przed jej oczami.

Zerknęła na tego nierozpustnika, ale zasłoniły go dwie

matrony. Każda z nich, panna Glyn była tego pewna,

próbowała wcisnąć swoje niezamężne córeczki jakiemuś

niczego niepodejrzewającemu poczciwcowi. A piękniś był

kolejną partią na tym małżeńskim targu. Z każdą chwilą stawał

się dla niej coraz mniej ciekawy. Co za nudy.

Odwróciła się w poszukiwaniu ciekawszego obiektu i jej

wzrok zatrzymał się teraz na lordzie Bingsleyu, największym

dandysie ostatniej dekady, rozmawiającym o czymś z

Michelle Martin - Diablica z Hampshire.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: