Ziemkiewicz Rafał - Vitalina.pdf - ziemkiewicz - marwiac2

Ziemkiewicz , Rafał - Vitalina

No dobra , chłopaki , opowiem wam , ale przed kadrą - morda w

kubeł! Jeszcze mi się nie uśmiecha szukać nowej roboty. Więc widzi-

cie , ja znałem tego faceta. Pijaliśmy z nim czasem , zanim to się za-

częło. Pamiętacie , jak to wtedy było - kapitalizm się budował , każdy

chciał raz zakręcić kasą i już mieć z tego merca i willę. On też. Tyl-

ko że to był , wiecie , taki teoretyk -co próbował jakiegoś interesu , to

szkoda gadać. Tak się za to obraził na wszystkich , że jak się pojawiły

Flejtuchy , to był za nimi , dosłownie im kibicował! I zresztą wszyst-

ko wskazywało , że znowu źle obstawił , brali na całym świecie jak w

kaczy kuper... Ha , pamiętacie jeszcze? Kurde , przecież my , ludzie ,

byliśmy militarną potęgą! Ile mieliśmy rakiet? Ile czołgów? Jezu , jak

się to wszystko zabrało za te ich latające donice...

No , a ten tylko się zżymał: kretyni , nie tędy droga - słaby punkt

ludzkości , mówi wtedy do mnie , to nie są zbrojenia , tylko rynek i-

nansowy. Ta , gdybym mu wtedy rozwalił łeb , może by się inaczej po-

toczyło. Ale kto by tam... A potem się znaleźli , cholera , mediatorzy.

Samarytanie. Intelektualiści. Że dość rozlewu krwi , że straszliwe nie-

porozumienie , że cywilizacje rozumne przecież tak nie mogą , prze-

mocą. Flejtuchom tylko tego było trzeba. Powinno mnie tknąć , kiedy

otwierali to ich pierwsze przedstawicielstwo handlowe. Patrzę w tele-

wizor , na całe to „pojednanie światów” , i co tam widzę? Mój kompan

od kula , jak żywy , tylko odwalony w elegancki garnitur.

Powinno mi się od razu przypomnieć , co wtedy mówił , w knajpie.

Jego konik: że te pieniądze na giełdach wcale nie istniały. Tak mi mó-

wił: wyobraź sobie , ktoś , o kim mówią , że jest bogaty , napisał na

kartce , że za tę kartkę zapłaci kiedyś tysiąc dolarów. Wszyscy w jego

bogactwo wierzą , więc nikt tego nie sprawdza , czy tyle ma. Kartka

chodzi z rąk do rąk , ludzie traktująjątak , jakby naprawdę nie była to

zwykła kartka , tylko te tysiąc dolarów plus odsetki. Tak to ponoć wy-

glądało , rządy wydawały papiery , banki brały te papiery w obrót i ja-

koś się kręciło. Ale , ten mi tak mówi , gdyby ci , którzy wsadzili kasę

w papiery , mieli je gdzie przenieść , gdyby tak pojawiła się taka ofer-

ta , że wszyscy naraz chcieliby odzyskać kasę... Nie bardzo rozumie-

cie? Ja też mało o to dbałem. Do tego stopnia , że nawet kiedy Flej-

tuchy otrąbiły wejście na ziemski rynek z witaliną... Co? Naprawdę?

Zbieracie na to? Chłopcy , czy wy nie rozumiecie , że to tym nas wła-

śnie załatwili... Pewnie , że naprawdę działa , wiem! Właśnie w tym

całe przekleństwo. Z odmładzaniem , no , to może reklama , ale rzeczy-

wiście , o chorobach można zapomnieć , i starzenie się -jak ręką odjął.

Tak , procjońskie ziółka , gwiezdne porosty , szlag by tam je zdusił.

Co ja chcę od witaliny? A nic. Od niej samej nic. Pewnie , że szła jak

woda. Ludzie wyprzedawali wszystko , byle kupić choć jedną pastyl-

kę. W pierwszym miesiącu spuścili milion opakowań , w drugim czte-

ry , a potem , Boże mój. A dwa miesiące po wprowadzeniu witaliny na

rynek Flejtuchy ogłosili montowanie wspólnego , międzyplanetarnego

konsorcjum. Znaczy się , ziemski kapitał plus kosmiczna technologia

równa się nieśmiertelność dla wszystkich. I kto ten manifest wygłosił z

telewizyjnych ekranów? No pewnie , morda już mu wtedy trochę utyła

i zrobił się elegantszy , ale bym go poznał nawet w piekle.

Oczywiście , wszyscy rzucili się na udziały w konsorcjum - przecież

szykował się interes tysiąclecia! Kto pierwszy zaczął pozbywać się ob-

ligacji , nie wiem , ale to nie miało znaczenia.

Coś tam jeszcze skupowano , potem uruchomili rezerwy , w końcu

ruszył do interwencji międzynarodowy fundusz walutowy... Ale wszy-

scy myśleli tylko o nieśmiertelności , no i o zyskach.

A jak Fundusz padł , było już za późno. Mój Boże , co to się wtedy

działo na giełdach. Potem przyszło: kryzys , no cóż , mogło się zda-

rzyć. Coś tam zawsze ocalało. Ziemia , bogactwa naturalne , podstawo-

we gałęzie przemysłu. Tylko po jakimś czasie okazało się , że w mię-

dzyczasie ktoś je wszystkie powykupywał. Ktoś , cholera. Nie żaden

ktoś , tylko Flejtuchy , przez różnych takich jak ten... A co? Przecież

kasy mieli dość. Witalina szła jak woda , każdy chce być nieśmiertel-

ny. Wy też wydajecie na nią ostatni grosz. A jeszcze na dodatek nabra-

li od diabła szmalu na udziałach w tym swoim konsorcjum...

Co mówisz? Że to tak czy owak inwazja? No , wiecie , sam się za-

stanawiam. Bo w końcu , czy oni nas do czegoś zmuszali? Nie. Albo

czy naruszyli nasze prawo? Ani odrobinę. Dali nam tylko coś , o czym

wszyscy marzyli. Dawno temu , kiedy czytałem science iction , zawsze

tam tak pisali - że jak przylecą kosmici , to nam dadzą lekarstwo na

raka i inne choroby , i jeszcze nauczą ludzi żyć bez wojen. No i co ,

mieliśmy od kilkudziesięciu lat jakąś wojnę? Niby o co , skoro wszyst-

ko i tak należy do Flejtuchów.

Polej no jeszcze... Jak to już nie ma? A zresztą dobrze. Czas spać ,

chłopaki. Muszę być w formie. Wiecie , Flejtuchy przysłali nam teraz

nowego brygadzistę. A ostry , sukinsyn , jak mało kto...

KONIEC

Ziemkiewicz Rafał - Vitalina.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: