Podsumowanie.pdf

Dzieci biorące udział w badaniach standaryzacyjnych były dobierane losowo. Są wśród nich dzie-

ci niepełnosprawne, przewlekle chore i dzieci z rodzin doświadczających trudnych, kryzysowych

sytuacji. Bez uwzględnienia informacji o sytuacji rodzinnej, o przebiegu rozwoju dziecka i o aktual-

nym stanie zdrowia trudno zrozumieć jego zachowanie. Dzieci z niepełnosprawnością ruchową czy

umysłową uwarunkowaną zaburzeniami rozwojowymi wymagają pogłębionej diagnozy. Dotyczy to

również dzieci, które przejawiają uporczywe trudności w nabywaniu umiejętności społecznych.

Decyzje nauczyciela w stosunku do dzieci, które uzyskają niskie wyniki w podskalach SGS, będą

zależały od momentu przeprowadzenia obserwacji. Jeżeli obserwacja przeprowadzona zostanie

na początku drugiego semestru, decyzja nauczyciela będzie dotyczyła opracowania i wdrożenia

planu wspierania rozwoju dziecka, w tym także uzyskania konsultacji ze strony innych nauczycieli

w szkole lub przedszkolu oraz specjalisty — psychologa, logopedy, terapeuty, rehabilitanta. Wyniki

uzyskane za pomocą jednej tylko metody, obarczonej, jak wszystkie metody obserwacyjne, błę-

dami właściwymi spostrzeganiu ludzkiemu, nie mogą być bowiem jedyną podstawą podejmowania

decyzji pedagogicznych.

Wyniki uzyskane za pomocą jednej metody obserwacyjnej nie mogą być jedyną podstawą

podejmowania decyzji pedagogicznych.

Podsumowanie

Skala Gotowości Szkolnej jest zgodna z praktyką pedagogiczną nauczycieli wychowania przed-

szkolnego — została zweryfikowana w badaniach pilotażowych i standaryzacyjnych. Zawiera te

zachowania i umiejętności dzieci, które z jednej strony są wymieniane przez psychologów rozwojo-

wych jako osiągnięcia wieku przedszkolnego, a z drugiej – są ważne w spostrzeganiu sześciolatków

przez nauczycieli.

Metoda ta wprowadza do oceny gotowości szkolnej umiejętności społeczne i samodzielność dzie-

ci w większym niż do tej pory zakresie. Znalazło tu wyraz przekonanie, że przeżycia dzieci, ich

sposób kontaktowania się z innymi i wyrażania uczuć, podejmowanie nowych form aktywności

i radzenie sobie z trudnymi sytuacjami mają duży wpływ na ich przygotowanie do edukacji szkolnej.

Do oceny gotowości szkolnej wprowadzono także osiągnięcia poznawcze, których nie można ocze-

kiwać od wszystkich dzieci sześcioletnich. Tym samym pojęcie gotowości odnosi się także do tych

dzieci, których kompetencje poznawcze są wysokie, co powinno zostać uwzględnione w programie

i metodach pracy nauczyciela. Sposób interpretowania wyników SGS oparty na profilach wyników

w 6 podskalach pozwala uwzględnić wiele aspektów rozwoju dzieci i zależności miedzy nimi.

SGS jest metodą wymagającą zachowania określonych warunków i procedury. Czas obserwa-

cji, potrzebne materiały i pomoce, liczba dzieci, które mogą być obserwowane jednorazowo,

są w niej ściśle określone. Procedura stosowania SGS wymaga obserwacji wstępnej oraz zaplano-

wania i zrealizowania przez nauczyciela działań wychowawczych wspierających rozwój i edukację

dzieci. Obserwacja pod koniec roku obowiązkowego wychowania przedszkolnego stanowi podsumo-

wanie pracy nauczyciela.

Ważnym elementem procedury stosowania SGS jest współpraca z rodzicami dzieci. Rodzice po-

winni uzyskać od nauczyciela informacje o samej metodzie i o wynikach obserwacji dotyczących ich

dziecka. W codziennym życiu jest wiele sytuacji, które rodzice mogą świadomie wykorzystać, aby

pomóc swoim dzieciom osiągnąć lepszą gotowość szkolną. Powinni też uczestniczyć w podejmowa-

niu decyzji dotyczących edukacji dzieci.

PODRĘCZNIK

Skala Gotowości Szkolnej