rzeczowniki odmiana mocna.doc

W kursie dotyczącym deklinacji rzeczowników przez przypadki w języku niemieckim wspomniejliśmy o trzech typach odmian: słabej, mocnej i mieszanej. Niniejszy artykuł dotyczy odmiany mocnej. Odmiana mocna jest najbardziej popularna wśród rzeczowników i występuje wśród nich najczęściej. Należy do niej większość rzeczowników rodzaju męskiego i nijakiego, oraz ok. 30 rzeczowników rodzaju żeńskiego.

W odmianie mocnej w liczbie pojedynczej dopełniacz rodzaju męskiego i nijakiego otrzymuje końcówkę -(e)s. W liczbie mnogiej celownik wszystkich rodzajów otrzymuje końcówkę –n.  

Końcówkę -es w dopełniaczu dodaje się zazwyczaj wtedy, gdy mamy do czynienia z rzeczownikiem jednosylabowym:

Rzeczowniki wielosylabowe otrzymują zazwyczaj końcówkę –s:

Liczba mnoga przyjmuje różne formy (patrz: liczba mnoga rzeczowników), w tej odmianie najczęściej jednak rzeczowniki w liczbie mnogiej będą się kończyły na: -e, -er, -s lub nie otrzymają końcówki w ogóle.

·         Odmiana rzeczownika rodzaju męskiego:

przykład: Der Vater - ojciec

·         Odmiana rzeczownika rodzaju nijakiego:

przykład: Das Kind - dziecko

Uwaga! Rzeczowniki rodzaju męskiego i nijakiego pochodzenia obcego, które w liczbie mnogiej mają końcówkę –s, nie otrzymają w celowniku końcówki –n. Do takich rzeczowników należą m.in.:

Liczba mnoga rzeczownika das Auto będzie wyglądała następująco:

·         Odmiana rzeczownika rodzaju żeńskiego

Rzeczowniki rodzaju żeńskiego, które zaliczają się do odmiany mocnej są najczęściej jednosylabowe i mają końcówkę –e oraz przegłos w liczbie mnogiej. Są to m.in.: