DYREKTYWA_2004_108_WE dotycząca kompatybilności elektrycznej.pdf

L 390/24

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.12.2004

DYREKTYWA 2004/108/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 15 grudnia 2004 r.

w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do kompatybilności

elektromagnetycznej oraz uchylająca dyrektywę 89/336/EWG

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

(5)

Należy poddać regulacjom kompatybilność elektromag-

netyczną urządzeń mając na względzie zapewnienie

funkcjonowania rynku wewnętrznego, czyli obszaru bez

granic wewnętrznych, na którym zapewniony jest

swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału.

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,w

szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

(6)

Do urządzeń objętych niniejszą dyrektywą należy zali-

czyć zarówno aparaturę jak i instalacje stacjonarne.

Jednak należy stworzyć odrębne przepisy dla każdego z

nich. Związane jest to z faktem, że o ile sama aparatura

jest przedmiotem swobodnego przepływu wewnątrz

Wspólnoty, to instalacje stacjonarne są instalowane do

stałego użytkowania w określonych miejscach, jako

zestawy różnego rodzaju aparatury, a w stosownych

przypadkach, także innych urządzeń.Skład i przezna-

czenie takich instalacji w większości przypadków odpo-

wiadają szczególnym potrzebom ich użytkowników.

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-

Społecznego ( 1 ),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Trak-

tatu ( 2 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Rady 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. w

sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich

odnoszących się do kompatybilności elektromagne-

tycznej ( 3 ) została poddana przeglądowi w myśl inicja-

tywy znanej jako Uproszczone ustawodawstwo w

zakresie rynku wewnętrznego (Simpler Legislation for

the Internal Market - SLIM). Zarówno proces SLIM jak i

kolejne dogłębne konsultacje wykazały potrzebę uzupeł-

nienia, wzmocnienia i wyjaśnienia ram ustanowionych

dyrektywą 89/336/EWG.

(7)

Urządzenia radiowe i końcowe urządzenia telekomuni-

kacyjne nie powinny zostać objęte niniejszą dyrektywą,

ponieważ są one już objęte dyrektywą 1999/5/WE Parla-

mentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w

sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń tele-

komunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich

zgodności ( 4 ). Wymagania kompatybilności elektromag-

netycznej w obydwu dyrektywach osiągają ten sam

poziom ochrony.

(2)

Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za zapew-

nienie, by radiokomunikacja, w tym odbiór emisji radio-

wych i służba radiokomunikacyjna amatorska działająca

zgodnie z regulacjami Międzynarodowego Związku Tele-

komunikacyjnego, a także sieci telekomunikacyjne i sieci

energetyczne, jak również urządzenia do nich dołączane,

były chronione przed zaburzeniami elektromagnetycz-

nymi.

(8)

Statki powietrzne lub urządzenia, które mają być w nich

instalowane nie powinny zostać objęte niniejsza

dyrektywą, ponieważ są już one przedmiotem specjal-

nych reguł wspólnotowych lub międzynarodowych

dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.

(9)

Niniejsza dyrektywa nie powinna obejmować urządzeń,

które są zzałożenia nieszkodliwe pod względem kompa-

tybilności elektromagnetycznej.

(3)

Przepisy Państw Członkowskich zapewniające ochronę

przed zaburzeniami elektromagnetycznymi powinny być

zharmonizowane w celu zagwarantowania swobodnego

przepływu aparatury elektrycznej i elektronicznej, bez

obniżania uzasadnionego poziomu ochrony istniejącego

wPaństwach Członkowskich.

(10)

Bezpieczeństwo urządzeń nie powinno być przed-

miotem niniejszej dyrektywy, ponieważ jest ono objęte

odrębnym

prawodawstwem

wspólnotowym

lub

krajowym.

(4)

Ochrona przed zaburzeniami elektromagnetycznymi

wymaga nałożenia obowiązków na różne podmioty

gospodarcze. Obowiązki te powinny być nakładane

uczciwie i skutecznie w celu osiągnięcia takiej ochrony.

(11)

W przypadkach gdy niniejsza dyrektywa wprowadza

regulacje dotyczące aparatury, dotyczą one aparatury

gotowej po raz pierwszy dostępnej w obrocie na rynku

wspólnotowym. Niektóre komponenty lub części

składowe powinny, na pewnych warunkach, być

uważane za aparaturę,jeżeli użytkownik końcowy ma

do nich dostęp.

( 1 ) Dz.U. C 220 z 16.9.2003, str. 13.

( 2 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2004 r (dotych-

czas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady

z dnia 29 listopada 2004 r.

( 3 ) Dz.U. L 139 z 23.5.1989, str. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona

dyrektywą Rady 93/68/EWG (Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1).

( 4 ) Dz.U. L 91 z 7.4.1999, str. 10. Dyrektywa zmieniona rozporządze-

niem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

31.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 390/25

(12)

Zasady, na których opiera się niniejsza dyrektywa są

określone w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. w

sprawie nowego podejścia do harmonizacji i norm tech-

nicznych ( 1 ). Zgodnie z tym podejściem, przy projekto-

waniu i produkcji urządzeń stosuje się wymagania

zasadnicze w odniesieniu do kompatybilności elektro-

magnetycznej. Techniczne określenie tych wymagań

znajduje się w zharmonizowanych normach europej-

skich, które zostaną przyjęte przez różne europejskie

organy normalizacyjne, Europejski Komitet Normaliza-

cyjny (CEN), Europejski Komitet Normalizacyjny Elektro-

techniki (CENELEC) oraz Europejski Instytut Norm Tele-

komunikacyjnych (ETSI). CEN, CENELEC oraz ETSI są

uznawane za instytucje właściwe w dziedzinie objętej

niniejszą dyrektywą do przyjmowania zharmonizowa-

nych norm, które te organy sporządzają zgodnie z ogól-

nymi wytycznymi dotyczącymi współpracy między nimi

a Komisją, oraz zgodnie z procedurą określoną w dyrek-

tywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania

informacji w zakresie norm i przepisów technicznych

oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyj-

nego ( 2 ).

obrotu powinna nosić oznakowanie „CE” potwierdzające

zgodność z niniejszą dyrektywą. Pomimo że producent

jest odpowiedzialny za zapewnienie oceny zgodności

bez potrzeby angażowania niezależnego podmiotu

zajmującego się oceną zgodności, producenci powinni

mieć możliwość korzystania z usług takiego podmiotu.

(16)

Obowiązek zapewnienia oceny zgodności powinien się

wiązać z obowiązkiem producenta do przeprowadzenia

oceny kompatybilności elektromagnetycznej aparatury,

w oparciu o odpowiednie zjawiska, w celu określenia

czy spełnia ona wymagania ochronne zawarte w niniej-

szej dyrektywie.

(17)

W przypadku, gdy aparatura może występować w

różnych konfiguracjach, ocena kompatybilności elektro-

magnetycznej powinna potwierdzić, że aparatura spełnia

wymagania ochronne w konfiguracjach możliwych do

przewidzenia przez producenta, jako reprezentatywne

przykłady zwykłego używania zgodnie z przeznacze-

niem; w takim przypadku powinno być wystarczające

przeprowadzenie oceny na podstawie konfiguracji, która

może powodować największe zaburzenia oraz konfigu-

racji najbardziej podatnej na zaburzenia.

(13)

Normy zharmonizowane odzwierciedlają powszechny

stan techniki w zakresie kompatybilności elektromagne-

tycznej w Unii Europejskiej. W związku z tym w inte-

resie funkcjonowania rynku wewnętrznego leży opraco-

wanie norm kompatybilności elektromagnetycznej

urządzeń, zharmonizowanych na poziomie wspólno-

towym; w chwili gdy odesłanie do takiej normy zostało

opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej

osiągnięcie zgodności z tą normą oznacza domniemanie,

że osiągnięto zgodność z odpowiednimi wymaganiami

zasadniczymi, chociaż należy zezwolić na inne środki

wykazujące taką zgodność. Zgodność ze zharmoni-

zowaną normą oznacza zgodność z jej przepisami i

wykazanie tej zgodności przy użyciu metod, które

norma zharmonizowana opisuje lub do których odsyła.

(18)

Instalacje stacjonarne, w tym duże maszyny i sieci, mogą

powodować zaburzenia elektromagnetyczne lub być

poddane oddziaływaniu takich zaburzeń.Między instala-

cjami stacjonarnymi a aparaturą możebyć zainstalo-

wany interfejs, a zaburzenia elektromagnetyczne wytwa-

rzane przez stałe instalacje mogą mieć wpływ na apara-

turę, i odwrotnie. Z punktu widzenia kompatybilności

elektromagnetycznej jest bez znaczenia czy zaburzenie

elektromagnetyczne jest wytwarzane przez aparaturę czy

instalację stacjonarną. Dlatego też instalacje stacjonarne i

aparatura powinny być objęte spójnym i szerokim

systemem wymagań zasadniczych. Należy umożliwić

stosowanie norm zharmonizowanych dotyczących insta-

lacji stacjonarnych w celu wykazania zgodności z wyma-

ganiami zasadniczymi, objętymi takimi normami.

(14)

Producenci urządzeń, które mają być dołączone do sieci

powinni te urządzenia konstruować w taki sposób, by

działanie tych sieci nie ulegało pogorszeniu w stopniu

niemożliwym do zaakceptowania, przy działaniu w

zwykłych warunkach użytkowania. Operatorzy sieci

powinni budować swoje sieci w taki sposób, by produ-

cenci urządzeń, które mogą być dołączone do sieci nie

byli narażeni na nadmierne obciążenia związane z zapo-

bieganiem występowaniu niemożliwego do zaakcepto-

wania pogorszenia jakości usług. Przy opracowywaniu

norm zharmonizowanych europejskie organizacje

normalizacyjne powinny w sposób odpowiedni uwzględ-

niać ten cel (w tym efekty kumulowania się odpowied-

nich typów zjawisk elektromagnetycznych).

(19)

Ze względu na szczególną charakterystykę instalacji

stacjonarnych nie muszą one nosić oznakowania „CE”

ani nie trzeba przedkładać dla nich deklaracji zgodności.

(20)

Nie jest celowe przeprowadzenie oceny zgodności apara-

tury wprowadzonej do obrotu i niedostępnej na rynku w

innej postaci w celu jej zainstalowania w danej instalacji

stacjonarnej, a przeprowadzenie oceny takiej aparatury

w oderwaniu od instalacji stacjonarnej, w której ma być

zainstalowana, jest niemożliwe. W związku z tym apara-

tura taka powinna zostać wyłączona z procedur oceny

zgodności zwykle stosowanych w odniesieniu do apara-

tury. Jednak nie można dopuścić, by taka aparatura

miaławpływ na zgodność instalacji stacjonarnej, w

której ma zostać zainstalowana. Jeżeli aparatura ma być

zainstalowana w więcej niż jednej identycznej instalacji

stacjonarnej, określenie cech kompatybilności elektro-

magnetycznej tych instalacji powinno wystarczyć,by

zapewnić wyłączenie z procedury oceny zgodności.

(15)

Wprowadzenie aparatury do obrotu lub oddanie jej do

użytku powinno być możliwe wyłącznie gdy zaintereso-

wani producenci stwierdzili, że taka aparatura została

zaprojektowana i wyprodukowana zgodnie z wymaga-

niami niniejszej dyrektywy. Aparatura wprowadzona do

( 1 ) Dz.U. C 136 z 4.6.1985, str. 1.

( 2 ) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona

Aktem Przystąpienia z 2003 r.

L 390/26

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.12.2004

(21)

Należy wprowadzić okres przejściowy, by producenci i

inne zainteresowane strony mogły dostosować się do

nowych przepisów.

c) urządzeń radiowych stosowanych przez radioamatorów w

rozumieniu przyjętym w regulacjach radiowych przyjętych

w ramach Konstytucji i Konwencji ITU ( 2 ), chyba że

urządzenie takie jest ogólnodostępne w obrocie. Zestawy

komponentów, które mają być montowane przez radioama-

torów oraz urządzenia ogólnodostępne w obrocie, zmodyfi-

kowane przez radioamatorów dla ich własnych potrzeb nie

są uznawane za urządzenia ogólnodostępne w obrocie.

3. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do urządzeń,

których charakterystyka właściwości fizycznych jest nastę-

pująca:

a) nie są one zdolne do wytwarzania lub przyczyniania się do

emisji elektromagnetycznych, które wykraczają poza

poziom pozwalający urządzeniom radiowymi telekomunika-

cyjnym oraz innym urządzeniom na działanie zgodnie z ich

przeznaczeniem; i

b) będą one działać bez niemożliwego do zaakceptowania

pogorszenia jakości pod wpływem zaburzeń elektromagne-

tycznych występujących zwykle podczas wykorzystywania

ich zgodnie z przeznaczeniem.

4. W przypadku gdy, w stosunku do urządzeń, o których

mowa w ust. 1, wymagania zasadnicze określone w załączniku

Isą wcałości lub części określone bardziej szczegółowo w

innych dyrektywach Wspólnoty, niniejsza dyrektywa nie ma

zastosowania, lub przestaje mieć zastosowanie do tych

urządzeń pod względem takich wymagań od dnia wprowa-

dzenia w życie tych dyrektyw.

5. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na stosowanie

prawodawstwa wspólnotowego lub krajowego regulującego

bezpieczeństwo urządzeń.

(22)

W związku z tym, że cele niniejszej dyrektywy, a miano-

wicie zapewnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego

poprzez wprowadzenie wymogu osiągania odpowied-

niego poziomu kompatybilności elektromagnetycznej

nie mogą być w sposób wystarczający osiągnięte na

poziomie Państw Członkowskich, i dlatego, biorąc pod

uwagę ich skalę i skutki, mogą być one lepiej osiągnięte

na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć

środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art.

5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności

określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie

wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego

celu.

(23)

Dlatego uchyla się dyrektywę 89/336/EWG,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 2

Definicje

1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące

definicje:

a) „urządzenie” oznacza jakąkolwiek aparaturę lub stacjonarną

instalację;

b) „aparatura” oznacza każde gotowe urządzenie lub ich

kombinacje ogólnodostępne na rynku jako pojedyncze

jednostki funkcjonalne przeznaczone dla użytkownika

końcowego i które mogą wytwarzać zaburzenia elektromag-

netyczne, lub na których działanie takie zaburzenia mogą

mieć wpływ;

c) „ instalacja stacjonarna” oznacza szczególną kombinację

kilku rodzajów aparatury oraz, w stosownych przypadkach,

innych urządzeń, które są montowane, instalowane i

których przeznaczeniem jest stałeużytkowanie w z góry

określonym miejscu;

d) „kompatybilność elektromagnetyczna” oznacza zdolność

urządzenia do zadowalającego działania w środowisku elek-

tromagnetycznym bez powodowania nadmiernych zaburzeń

elektromagnetycznych w stosunku do innych urządzeniach

działających w tym środowisku;

e) „zaburzenie elektromagnetyczne” oznacza jakiekolwiek

zjawisko elektromagnetyczne, które może pogorszyć

działanie urządzenia. Zaburzeniem elektromagnetycznym

możebyć szum elektromagnetyczny, niepożądany sygnał

lub nawet zmiana w samym ośrodku propagacji;

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza dyrektywa reguluje kompatybilność elektromag-

netyczną urządzeń. Ma na celu zapewnienie funkcjonowania

rynku wewnętrznego poprzez wprowadzenie wymogu, by

urządzenia osiągały odpowiedni poziom kompatybilności elek-

tromagnetycznej. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do

urządzeń, o których mowa w art. 2.

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

a) urządzeń objętych dyrektywą 1999/5/WE;

b) produktów lotniczych, części i wyposażenia określonych w

rozporządzeniu (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europej-

skiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych

zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europej-

skiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego ( 1 );

( 1 ) Dz.U. L 240 z 7.9.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1701/2003 (Dz.U. L 243 z

27.9.2003, str. 5).

( 2 ) Konstytucja i Konwencja Międzynarodowego Związku Telekomuni-

kacyjnego przyjęta przez Konferencję Dodatkowych Pełnomoc-

ników (Genewa 1992) zmienione przez Konferencję Pełnomoc-

ników (Kioto 1994).

31.12.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 390/27

f) „odporność” oznacza zdolność urządzenia do działania

zgodnie z przeznaczeniem bez pogorszenia jakości w przy-

padku wystąpienia zaburzenia elektromagnetycznego;

3. Państwa Członkowskie nie stwarzajążadnych przeszkód,

co do wystawiania lub demonstrowania podczas targów,

wystaw lub podobnych wydarzeń, urządzeń, które nie są

zgodne z niniejszą dyrektywą, pod warunkiem żew

widocznym miejscu umieszczono informację o zakazie wpro-

wadzania do obrotu lub oddania do użytku do momentu gdy

będą one zgodne z niniejszą dyrektywą. Dane urządzenie

można zademonstrować jedynie wtedy, gdy podjęto odpo-

wiednie środki w celu uniknięcia zaburzeń elektromagnetycz-

nych.

g) „cele bezpieczeństwa” oznaczają cele ochronne życia ludzi

lub ochrony własności;

h) „środowisko elektromagnetyczne” oznacza wszelkie zjawiska

elektromagnetyczne możliwe do zaobserwowania w danym

miejscu.

2. Do celów niniejszej dyrektywy następujące produkty są

uważane za aparaturę w rozumieniu ust. 1 lit. b):

a) „komponenty” lub „podzespoły”, które mają być zamonto-

wane w aparaturze przez użytkownika końcowego i które

mogą wytwarzać zaburzenia elektromagnetyczne, lub na

których działanie, takie zaburzenia mogą mieć wpływ;

Artykuł 5

Wymagania zasadnicze

Urządzenia, o których mowa w art. 1 spełniają wymagania

zasadnicze określone w załączniku I.

b) „instalacje ruchome” określone jako połączenie kilku

aparatur, a i w stosownych przypadkach, innych urządzeń

przeznaczonych do przenoszenia i użytkowania w wielu

miejscach.

Artykuł 6

Artykuł 3

Normy zharmonizowane

Wprowadzanie do obrotu lub oddanie do użytku

1. „Norma zharmonizowana” oznacza specyfikację tech-

niczną przyjętą przez uznany europejski organ normalizacyjny

działający na zasadzie mandatu udzielonego przez Komisję

zgodnie z procedurami ustanowionymi w dyrektywie

98/34/WE w celu ustanowienia wymogu europejskiego. Zgod-

ność z „normą zharmonizowaną” jest nieobowiązkowa.

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie odpowiednie środki

w celu zapewnienia, by urządzenia były wprowadzane do

obrotu lub oddawane do użytku wyłącznie, gdy spełniają

wymagania niniejszej dyrektywy, jeżeli są odpowiednio zainsta-

lowane,

konserwowane

użytkowane

zgodnie

z przeznaczeniem.

2. Zgodność urządzeń z odpowiednimi normami zharmoni-

zowanymi, do których odesłania zostały opublikowane w

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej , pozwala Państwom

Członkowskim domniemywać, że została osiągnięta zgodność

z wymaganiami zasadniczymi określonymi z załączniku I, do

których odnoszą się takie normy. Domniemanie zgodności jest

ograniczone do zakresu normy lub norm zharmonizowanych

stosowanych i odpowiednich wymagań zasadniczych, objętych

taką normą lub normami zharmonizowanymi.

Artykuł 4

Swobodny przepływ urządzeń

1. Państwa Członkowskie na swoim terytorium nie utrud-

niają, z przyczyn związanych z kompatybilnością elektromag-

netyczną, wprowadzania do obrotu lub oddawania do użytku

urządzeń zgodnych z niniejszą dyrektywą.

3. W przypadku, gdy Państwo Członkowskie lub Komisja

uzna, że norma zharmonizowana nie zapewnia w wystar-

czającym stopniu spełnienia wymagań zasadniczych, o których

mowa w załączniku I, przekazuje tą sprawę do Stałego Komi-

tetu utworzonego na mocy dyrektywy 98/34/WE (zwanego

dalej

2. Wymagania niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody

dla zastosowania przez Państwa Członkowskie następujących

środków specjalnych dotyczących oddawania do użytku lub

użytkowania urządzeń:

„Komitetem”),

wraz

uzasadnieniem.

Komitet

bezzwłocznie wyraża opinię.

a) środków podejmowanych w celu rozwiązania istniejącego

lub przewidywanego problemu dotyczącego kompatybil-

ności elektromagnetycznej w określonym miejscu;

4. Po otrzymaniu opinii Komitetu, Komisja podejmuje jedną

z następujących decyzji co do odesłań do danej normy zharmo-

nizowanej:

b) środków podejmowanych ze względów bezpieczeństwa w

celu ochrony publicznej sieci telekomunikacyjnej lub stacji

odbiorczych lub nadawczych użytkowanych w celach

zapewnienia bezpieczeństwa w wyraźnie określonym spek-

trum sytuacji.

a) aby ich nie publikować;

b) aby dokonać publikacji z zastrzeżeniami;

c) aby zachować odesłanie w Dzienniku Urzędowym Unii Euro-

pejskiej ;

Bez uszczerbku dla dyrektywy 98/34/WE, Państwa Członkow-

skie notyfikują te środki Komisji i pozostałym Państwom

Członkowskim.

d) aby wycofać odesłanie zawarte w D zienniku Urzędowym Unii

Europejskiej .

Specjalne środki, które zostały zatwierdzone, zostają opubliko-

wane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Komisja niezwłocznie informuje Państwa Członkowskie o

swojej decyzji.

L 390/28

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

31.12.2004

ROZDZIAŁ II

instalacji, konserwacji i użytkowania aparatury w celu zapew-

nienia, by w momencie oddania do użytku, aparatura spełniała

wymagania w zakresie ochrony,o których mowa w załączniku I

pkt 1.

APARATURA

Artykuł 7

4. Do aparatury, w przypadku której nie zapewniono zgod-

ności z wymaganiami w zakresie ochrony na obszarach miesz-

kalnych, dołącza się wyraźne wskazanie ograniczenia użytko-

wania, a w stosownych przypadkach umieszcza się je takżena

opakowaniu.

Procedura oceny zgodności aparatury

Zgodność aparatury z wymaganiami zasadniczymi określonymi

wzałączniku I wykazuje się przy zastosowaniu procedury

opisanej w załączniku II (wewnętrzna kontrola produkcji).

Jednakże, do producenta lub jego upoważnionego przedstawi-

ciela na terytorium Wspólnoty należy decyzja o możliwości

zastosowania również procedury opisanej w załączniku III.

5. Informacje niezbędne do umożliwienia użytkowania

aparatury zgodne z przeznaczeniem umieszcza się wzałączanej

do niej instrukcji obsługi.

Artykuł 8

Artykuł 10

Oznakowanie „CE”

Środki bezpieczeństwa

1. Na aparaturze, której zgodność z niniejszą dyrektywą

została ustalona przy zastosowaniu procedury określonej w art.

7, umieszcza się potwierdzające ten fakt oznakowanie „CE”.

Umieszczenie oznakowania „CE” należy do obowiązków produ-

centa lub jego upoważnionego przedstawiciela na terenie

Wspólnoty. Oznakowanie „CE” umieszcza się zgodnie z

załącznikiem V.

1. W przypadku, gdy Państwo Członkowskie stwierdzi, że

aparatura nosząca oznakowanie „CE” nie spełnia wymagań

określonych w niniejszej dyrektywie, podejmuje ono wszelkie

stosowne środki w celu wycofania aparatury z obrotu oraz

zakazania wprowadzania jej do obrotu lub oddania do użytku,

a także ograniczenia jej swobodnego przepływu.

2. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w

celu zakazania umieszczania na aparaturze, jej opakowaniu,

lub instrukcjach obsługi znaków, które mogą wprowadzić w

błąd strony trzecie ze względu na ich znaczenie lub formę

graficzną oznakowania „CE”.

2. Zainteresowane Państwo Członkowskie niezwłocznie

powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o podjęciu

wszelkich takich środków, wraz z podaniem przyczyn swej

decyzji oraz, w szczególności, informacji, czy brak zgodności

jest spowodowany:

3. Wszelkie inne znaki mogą być umieszczane na apara-

turze, jej opakowaniu lub instrukcjach obsługi, pod warunkiem

że nie zmniejszają one widoczności ani czytelności oznako-

wania „CE”.

a) niespełnieniem wymagań zasadniczych określonych w

załączniku I, jeżeli aparatura nie spełnia norm zharmonizo-

wanych, o których mowa w art. 6;

4. Bez uszczerbku dla art. 10, jeśli właściwe władze ustalą,

że oznakowanie „CE” zostało umieszczone w sposób nieodpo-

wiedni, producent lub jego upoważniony przedstawiciel na

terenie Wspólnoty zapewnia, by aparatura spełniała przepisy

dotyczące oznakowania „CE” na warunkach ustalonych przez

zainteresowane Państwo Członkowskie.

b) niewłaściwym stosowaniem norm zharmonizowanych, o

których mowa w art. 6;

c) brakach w normach zharmonizowanych, o których mowa

w art. 6.

Artykuł 9

3. Komisja przeprowadza bezzwłocznie konsultacje z zainte-

resowanymi stronami, po czym informuje Państwa Członkow-

skie o tym, czy uważa, że dany środek jest uzasadniony.

Inne znaki oraz informacja

4. W przypadku gdy środek, o którym mowa w ust. 1

związany jest z brakami w normach zharmonizowanych,

Komisja, po konsultacji ze stronami, jeżeli zainteresowane

Państwo Członkowskie zamierza utrzymać dany środek, prze-

kazuje sprawę do Komitetu i wszczyna procedurę, o której

mowa w art. 6 ust. 3 i 4.

1. Dla każdej aparatury podaje się rodzaj, partię, numer

seryjny lub wszelkie inne informacje pozwalające na jej identy-

fikację.

2. Do każdej aparatury dołącza się nazwę i adres producenta

oraz, jeśli nie ma on siedziby na terenie Wspólnoty, imię i

nazwisko oraz adres jego upoważnionego przedstawiciela lub

osoby mającej na terenie Wspólnoty, odpowiedzialnej za wpro-

wadzenie danej aparatury do obrotu we Wspólnocie.

5. W przypadku, gdy aparatura niespełniająca wymagań

została poddana procedurze oceny zgodności, o której mowa

wzałączniku III, zainteresowane Państwo Członkowskie podej-

muje stosowne działania względem autora oświadczenia, o

którym mowa w załączniku III pkt 3 i odpowiednio informuje

o tym fakcie Komisję i pozostałePaństwa Członkowskie.

3. Producent dostarcza informacje w sprawie wszelkich

środków ostrożności jakie należy podjąć podczas montowania,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: