Pomoce: krążki, instrumenty perkusyjne – kołatka, grzechotka, bębenek, trójkąt, tamburyno,
pudełko akustyczne, tworzywo akustyczne – papier, folia szeleszcząca, metal, drewno.
Przebieg:
I. Odreagowanie
1. Marsz w kole z piosenką wybrana przez nauczyciela (utwór dobrze znany dzieciom).
Po uprzedniej zapowiedzi nauczyciel kolejno zmienia charakter muzyki przechodząc
od marszu do biegu i podskoków. Podczas przerwy w muzyce dzieci zatrzymują się
tworząc różne figury własnym ciałem.
2. Dzieci rozbiegają się po sali tak, aby każde miało swobodę poruszania się w miejscu.
Każde dziecko otrzymuje małą obręcz (krążek). Nauczycielka wyjaśnia dzieciom, iż kolejno
usłyszą dwa fragmenty muzyki, które będą się różnił. Pierwszy fragment, bardzo
powolny (kołysanka): dzieci siadają na krążkach, „usypiają” w dowolnie wybrany sposób.
Podczas drugiego fragmentu (muzyka agresywna np. heavy metal) dzieci biorą do rąk
krążki i robią do nich różne miny. Zabawę powtarzamy kilka razy.
3. Krążki pozostają rozłożone na dywanie. Nauczycielka odtwarza z płyt różne fragmenty
muzyki, podczas ich brzmienia dzieci podskakują po całej sali. W tym czasie nauczycielka
zabiera dwa krążki. Gdy muzyka cichnie, dzieci biegną do krążków. Te które nie znajdą
wolnego krążka, muszą wyklaskać, zaśpiewać lub wytupać podany przez nauczycielkę
rytm.
II. Zrytmizowanie
4. Dzieci spacerują z krążkami w dłoniach przy współbrzmieniu spokojnej muzyki. Gdy muzyka przybiera charakter marszowy, tworzą koło i maszerując akcentują pierwszą miarę
taktu uderzeniem w krążek. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
5. Dzieci kładą krążki na podłogę, stają na nich na baczność. Nauczycielka tłumaczy, iż
dzieci zaraz usłyszą melodie z krainy ptaków, zaś wszystkie ptaki będą się poruszały
rytmicznie po swoim królestwie. Gdy muzyka cichnie, ptaszki wchodzą na najbliżej leżący
krążek i zatrzymują się.
6. Dzieci odkładają krążki w wyznaczone miejsce i dobierają się parami. Nauczycielka tłumaczy, że będą dla siebie odbiciem lustrzanym, tzn. jedno będzie wykonywało to samo
co drugie w miarę możliwości w tym samym czasie. Dynamika ruchu będzie zależała od
rodzaju muzyki.
III. Uwrażliwienie
7. Dzieci siadają na dywanie wokół wcześniej przygotowanych instrumentów. Nauczycielka
odtwarza z płyty trzy fragmenty melodii o różnym charakterze:
– nastrojowa muzyka refleksyjna,
– skoczna, wesoła melodia ,
– tajemnicza muzyka zawierająca elementy grozy.
Po wysłuchaniu kolejnych fragmentów, dzieci krótko określają charakter wysłuchanego utworu i próbują dobrać instrument perkusyjny, który w pewnym stopniu odtwarzałby nastrój muzyki.
8. Dzieci odkładają instrumenty i stają w luźnej gromadce. Nauczycielka objaśnia, iż za
chwilę ponownie usłyszą wcześniejsze fragmenty muzyki, tym razem jednak będą one
nieco dłuższe, dzieci zaś ruchem i gestem będą odtwarzały nastrój muzyki:
– nastrojowa muzyka refleksyjna; jestem zmęczony, ciężko mi iść, powoli się kładę i usypiam,
– skoczna, wesoła melodia (polka, oberek, itp.); jest mi bardzo wesoło. Cieszę się bo dostałem
wymarzoną zabawkę. Nareszcie mogę się nią nacieszyć i pobawić.
– tajemnicza muzyka zawierająca elementy grozy; jestem bardzo groźnym potworem, jestem
taki zły, że mógłbym kogoś zjeść.
IV. Relaksacja
9. Nauczycielka odtwarza nastrojową muzykę (jej nastrój musi oddawać
harmonie w przyrodzie). Dzieci wygodnie siadają w dowolnie wybranym miejscu, zamykają
oczy. Wyciszają się regulując oddech. W czasie brzmienia muzyki nauczycielka
wzbogaca nastrój muzyki komentarzami, np. Jest piękny, słoneczny dzień nad morzem.
Leżymy na kocu, słońce mocna przygrzewa. Fale spokojnie, miarowo uderzają o brzeg, a
lekki wiaterek daje miły chłodek. Jest samo południe, mewy przelatują nad naszymi głowami
cichutko popiskując. Jesteśmy coraz bardziej leniwi i senni. Z oddali słychać szum
drzew na wydmach, trawa cicho szeleści kołysana wiatrem. Jest coraz cieplej, zbliża się
pora obiadu, powoli otwieramy oczy i podnosimy się z koca przeciągając się i ziewając.
V. Aktywizacja
10. Mini – areobic. Przy współbrzmieniu skocznej melodii dzieci powoli, rytmicznie wstają:
- rozluźnianie rąk; wymachy obroty itp.,
- rozluźnianie nóg; strzepywanie, wymachy itp.,
- rozluźnianie głowy i szyi; naśladowanie zegara,
- luźne ruchy całym ciałem.
VI. Zakończenie
11. Marsz dzieci po obwodzie koła, zatrzymują się przy pianinie i siadają. Nauczycielka siada
między dziećmi i prowadzi krótka rozmowę na temat odbytych zajęć np.:
– Która zabawa najbardziej się wam podobała?
– Która zabawa była najśmieszniejsza?
– Czy chcecie jeszcze kiedyś pobawić się muzyką? Itp.
katie1703