CHART SZKOCKI 164.pdf

Wzorzec FCI nr 164 /02.04.2001/F

CHART SZKOCKI

(Deerhound)

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania.

Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987

Przeznaczenie: Pies myśliwski, wyścigowy i towarzyszący.

Klasyfikacja FCI:

WYGLĄD OGÓLNY:

Przypomina szorstkowłosego greyhounda większego i o mocniejszym

kośćcu.

ZACHOWANIE / CHARAKTER:

Jego budowa sugeruje wyjątkowe połączenie szybkości, siły i wytrzy-

małości, co umożliwia doścignięcie jelenia. Jego zachowanie charak-

teryzuje łagodność i godność. Jest łagodny i przyjacielski, posłuszny

i łatwy do ułożenia, ponieważ chce się przypodobać. Łagodny, o dobrym

charakterze, nie jest nigdy nieufny, ani lękliwy. Zachowuje się ze spoko-

jem i godnością.

GŁOWA:

Długa.

Mózgoczaszka:

Czaszka: Jest raczej płaska niż okrągła, nieznacznie wypukła nad ocza-

mi, szersza na wysokości uszu i stopniowo zwęża się w kierunku

oczu. Porośnięta jest umiarkowanie długim włosem, delikat-

niejszym niż a tułowiu.

Stop: Brak stopu.

Trzewioczaszka:

Wierzchołek nosa: Czarny. Nos lekko orli.

Kufa: Zwęża się w kierunku wierzchołka nosa. U psów jaśniej umasz-

czonych preferowana jest czarna kufa.

Wargi: Dobrze przylegające. Obfite wąsy z dość jedwabistego włosa,

niewielka broda.

Szczęki/zęby: Szczęki są mocne, zgryz idealnie nożycowy, uzębienie reg-

ularne i kompletne. Siekacze górne przykrywają dolne i są z nimi

w ścisłym kontakcie, osadzone są prostopadle w stosunku do

szczęk.

Grupa 10 - Charty

Sekcja 2 - Charty szorstkowłose.

Nie podlega próbom pracy.

Oczy: Ciemne, zwykle ciemnobrązowe lub orzechowe. Oczy jasne

stanowią wadę. Oko umiarkowanie wypełnia oczodół. Spojrzenie

w spoczynku jest łagodne, ale kiedy pies ma skupioną uwagę spo-

jrzenie jest odległe i przeszywające. Brzegi powiek są czarne.

Uszy: Osadzone wysoko, w spoczynku załamane ku tyłowi. W akcji

unoszone są powyżej linii głowy, ale nie tracą załamania, w nie-

których przypadkach mogą być półstojące. Uszy duże i grube,

zwisające płasko przy głowie i uszy stojące nie są dopuszczalne.

Uszy są miękkie, błyszczące, w dotyku przypominają mysią

sierść. Im mniejsze są uszy tym lepiej. Nie mają długiego włosa,

ani frędzli. Są czarne lub ciemnego koloru.

SZYJA:

Bardzo można, długa, jej długość czasami zatarta jest przez kryzę. Część

potyliczna jest bardzo wydatna, przy połączeniu z głową. Nie ma

podgardla.

TUŁÓW:

Budowa jak u greyhounda większych rozmiarów i o silniejszym kośćcu.

Grzbiet: Prosta linia grzbietu stanowi wadę.

Lędźwie: Dobrze wysklepione, linia zadu pochylona w stronę ogona.

Zad: Pochyły, szeroki i mocny.

Klatka piersiowa: Klatka piersiowa raczej głęboka niż szeroka. Niezbyt

wąska. Żebra niezbyt płaskie.

OGON:

Długi, gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, sięga prawie do ziemi.

W pozycji stojącej trzymany całkowicie prosto lub lekko zakręcony na

końcu. W akcji jest zakręcony, ale nigdy nie jest noszony powyżej linii

grzbietu. Obficie porośnięty włosem. Na górnej części włos jest bardzo

twardy, drutowaty, na spodniej jest nieco dłuższy, ale lekka frędzla bliżej

końca ogona nie obniża oceny. Ogon tworzący pełny pierścień czy

zamknięty okrąg stanowi wadę.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie: Począwszy od łokcia są proste, szerokie i płaskie.

Łopatki: Ukośne, ale niezbyt szeroko rozstawione. Zbyt silnie umięśnio-

na łopatka lub spionowana stanowią wadę.

Łokcie i przedramię: powinny być szerokie. .

Kończyny tylne: Duża odległość między guzem biodrowym, a guzem

piętowym. Kościec szeroki i płaski.

Guzy biodrowe: Szeroko rozstawione.

Stawy kolanowe: Dobrze ukątowane.

Łapy: Zwarte. Pazury mocne.

CHODY:

Swobodne, aktywne i lekkie, o długim kroku.

SZATA:

Włos: Kosmaty, ale nie nadmiernie obfity. Włos wełnisty jest niedo-

puszczalny. Poprawny włos jest gęsty, zwarty na tułowiu, niere-

gularny, szorstki chrzęszczący w dotyku. Na tułowiu, szyi i zadzie

włos jest szorstki i bardzo twardy, drutowaty, długości od 7 do 10

cm. Na głowie, przedpiersiu i brzuchu włos jest znacznie bardziej

miękki, lekka kosmata frędzla na wewnętrznej stronie kończyn

przednich i tylnych.

Umaszczenie: Ciemne szaroniebieskie; szare ciemniejsze i jaśniejsze;

umaszczenia pręgowane i żółte, piaskowe, płowo czerwone

z czarną maską, uszami i czarnymi końcówkami kończyn i ogona.

Białe znaczenia na przedpiersiu, białe palce, niewielka biała

plama na końcu ogona są dopuszczalne, ale im jest ich mniej tym

lepiej, ponieważ deerhound ma być psem jednolicie umasz-

czonym. Białe znaczenia na głowie i biała kryza są niedo-

puszczalne.

WIELKOŚĆ:

Minimalna pożądana wysokość w kłębie:

psy 76 cm

suki 71 cm

Masa ciała: psy ok. 45,5 kg, suki ok. 36,5 kg.

WADY:

Wszelkie rozbieżności z powyższym wzorcem powinny być uważane za

wady powodujące obniżenie oceny w zależności od stopnia wyrażenia.

UWAGA:

Samce musza mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie

opuszczone do moszny.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: