Ćwiczenia 1.doc

(40 KB) Pobierz
26

26.02.2009

 

Ćwiczenia 1

 

 

Wczesna interwencja – zintegrowany system oddziaływań profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych i terapeutycznych. Podmiotem obu oddziaływań jest małe dziecko o zaburzonym rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina. (System zdrowia, zaburzenia rozwojowe i dzieci z „grupy ryzyka”, oligo – terapeuta, wymiar pracy: 37 godzin tygodniowo.)

 

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka – wczesne oddziaływanie rewalidacyjno – wychowawcze stymulujące rozwój, obejmujące potrzeby wychowawcze dziecka z uwzględnieniem potrzeb jego rodziny. (System edukacji, deficyty rozwojowe, oligofrenopedagog – nauczyciel, wymiar pracy: 18 godzin tygodniowo.)

 

·         Wczesna

·         Wielospecjalistyczna

·         Kompleksowa

·         Skoordynowana

 

Dziecko jest kierowane do ośrodka wczesnej interwencji przez lekarza pierwszego kontaktu.

 

We wczesnym wspomaganiu dziecko dostaje skierowanie od poradni psychologiczno – pedagogicznej (ale rodzic musi się do niej sam zgłosić).

 

Dane epidemiologiczne:

·         Występowanie skrajnego wcześniactwa

·         Występowanie wad wrodzonych

·         Inne zaburzenia (np. porażenia)

·         Urazy i ciężkie powikłania chorobowe

·         Dzieci zagrożone niepełnosprawnością „dzieci ryzyka”

·         Dzieci opóźnione w rozwoju psychoruchowym lub upośledzone umysłowo lub/i z niepełnosprawnością sprzężoną w przebiegu różnych jednostek chorobowych:

-          wrodzonych wad rozwojowych układu nerwowego

-          zespołów chorobowych uwarunkowanych genetycznie w tym z aberracjami chromosomowymi (zespół Downa)

-          chorób metabolicznych układu nerwowego

-          jednostek chorobowych gdzie głównym objawem są trwałe dysfunkcje aparatu ruchu

-          zespołów mikrozaburzeń czynności mózgu o ciężkim przebiegu

-          wielorakich niepełnosprawności

·         całościowe zaburzenia rozwoju (zaburzenia autystyczne)

 

 

0-3 – opóźnienie w rozwoju

3-7- niedorozwój

 

kody ICD – kody rozpoznań klinicznych

P – zaburzenia w okresie niemowlęcym

Q – wady genetyczne

·         Q05 – przepukliny (rozszczepy kręgosłupa)

·         Q90 – zespół Downa

·         Q90.1 – zespół Downa, postać mozaikowa

G – zaburzenia, uszkodzenia neurologiczne

·         G40 – padaczka

·         G80 – porażenia mózgowe

F – psychiatria

·         F70 – upośledzenie, stopień lekki

·         F71 – upośledzenie, stopień umiarkowany

·         F72 – upośledzenie, stopień znaczny

·         F73 – upośledzenie stopień głęboki

·         F84.0 – autyzm dziecięcy

·         F84.1 – autyzm atopowy

·         F84.2 – zespół Retta

·         F84.4 – zespół Aspergera

 

R62 – opóźnienie rozwoju psychoruchowego

 

Powody zbyt późnego rozpoczęcia rehabilitacji:

·         Zbyt późno stawiana diagnoza (2-5 lat, mimo iż objawy są widoczne wcześniej)

·         Lekarze, którzy badają dzieci w pierwszym okresie życia, niedostatecznie reagują na niepokojące objawy i nie kierują dzieci np. na specjalistyczne badania

·         Dostęp do opieki społecznej jest utrudniony (lekarze zgrupowani w dużych centrach, klinikach, jest ich niewielu), a informacja dla rodziców niewystarczająca.

 

Potrzeby dziecka o zaburzonym rozwoju psychoruchowym:

·         Potrzeba wczesnej rehabilitacji e domu

·         Potrzeba interwencji skoncentrowanej na rodzinie

·         Potrzeba świadczeń uwzgledniających wszystkie aspekty rozwoju dziecka

·         Potrzeba przeprowadzenia dziecka z programu realizowanego w domu do programu szkolnego

 

Miejsce realizacji świadczeń

·         Dom

·         Placówki NFZ

·         Placówki edukacyjne (np. przedszkola specjalne)

 

Wychowanie dziecka opiera się na czujności nad jego rozwojem:

·         Jego życie – rozwój psychiczny jak i fizyczny w dużej mierze uwarunkowane jest jakością opieki i kontaktów z rodzicami

·         Czy można przewidzieć, zaplanować rozwój osoby z niepełnosprawnością?

·         Rozwój: dojrzewanie, dorastanie, rozwijanie się, wzrastanie

·         Każdy człowiek bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności jest jedyny w swoim rodzaju i niepowtarzalny – jest indywidualnością

·         Nigdy nie wiemy jaki byłby poziom rozwoju gdybyśmy nie podjęli działań

 

Kontakt – najmniejsza reakcja dziecka na bodziec (zabarwienie skóry, napięcie mięśni, zmiana tempa oddechu)

 

Rozwój człowieka składa się z wielu sfer – wieloprofilowość -> ścisłe powiązanie tych sfer między sobą

 

Osiągnięcia rozwojowe zależą od:

·         Wrodzonych zadatków i tendencji rozwojowych

·         Wpływów i warunków środowiska naturalnego

·         Własnej aktywności dziecka

·         Sposobów i metod wychowania/terapii dziecka oraz ich wyniki

 

Dzieci z niepełnosprawnością przechodzą przez te same etapy rozwoju co dzieci zdrowe, tylko osiągają je w swoim tempie i dochodzą do takiego etapu jaki umożliwia im ich organizm. Dziecko musi przechodzić z jednego etapu na drugi (żaden etap nie może być pominięty.

 

Zmiany sa wynikiem:

·         Zmiany etapów życia (dzieciństwo, dorastanie, dorosłość, starość)

·         Zmieniająca się rzeczywistość – rozwój techniki, nowe osiągnięcia, udogodnienia, nowe wyzwania, nowe możliwości)

·         Zmieniające się otoczenie społeczne, związane z rolami, (dziecko – uczeń – pracownik) oraz wymagania, które ze sobą niosą

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin