Or_Monter rusztowań.doc

OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO

NA STANOWISKU

MONTER RUSZTOWAŃ

I.                   CHARAKTERYSTYKA STANOWISKA PRACY

1.      Miejsce pracy

Budownictwo (w tym konserwacje, naprawy, remonty), różne gałęzie przemysłu, konstrukcje wolnostojące (np. reklamy, konserwacja kominów).

2.      Opis zawodu

Monter rusztowania montuje i ustawia rusztowania w celu umożliwienia pracy na pomostach, na budowach, w zakładach przemysłowych i w innych miejscach. Są to tymczasowe konstrukcje o charakterze rusztowań metalowych, drewnianych i pomostów, które mogą być wykorzystywane do malowania, naprawy i wprowadzenia zmian w obrębie fasady budynków.

Montaż rusztowania odbywa się na podstawie rysunków i pisemnej instrukcji. Monter dobiera elementy do wykonania rusztowania, sprawdza ich jakość oraz przygotowuje teren pod rusztowanie. Łączy metalowe rury i elementy ramowe przy pomocy klamer i złączek tworzy części rusztowania, które podnosi i łączy ze sobą oraz umacnia jako całość. Następnie układa pomosty robocze i zabezpiecza je oraz sprawdza poszczególne poziomy konstrukcji. Monter montuje również rusztowania wewnątrz budynku, na wieżach i kopułach, kominach.

Monter wykonuje również rusztowania nietypowe. Może też montować rusztowania w halach wystawowych dla celów reklamowych, wolnostojące do ekspozycji reklam oraz tymczasowe wiaty z elementów rusztowań. Po zakończeniu pracy zajmuje się demontażem rusztowań.

3.      Podstawowe czynności na stanowisku pracy

Montuje, demontuje, docina, dopasowuje, formuje, gwintuje, instaluje, łączy, maluje, mocuje, nakrywa, podnosi, przymierza, skręca, spawa, sprawdza, stempluje, szlifuje, tworzy konstrukcję, tworzy zadaszenia, układa, wiąże, wzmacnia.

4.      Sprzęt stosowany na stanowisku pracy w tym sprzęt ochronny.

Łomy, ręczne narzędzia – szczypce, młotki, noże, wiertła, pilniki, klucze nasadowe; drabiny, urządzenia podnoszące (kołowrotki, dźwigi, wyciągi, lewarki, łańcuchy, liny, sznury), taśma miernicza, urządzenia zabezpieczające (pasy, siatki, balustrady), szczotki druciane, szlifierki, żurawie łańcuchowe (wciągarki), drut giętki, imadła.

5.      Wykaz zagrożeń na stanowisku pracy

§         Monter rusztowań zazwyczaj pracuje na wysokości co wiąże się z ryzykiem urazów w wyniku  upadku z wysokości, w tym śmiertelnych.

§         Monterzy rusztowań mogą ulec urazom w wyniku stosowania ręcznych narzędzi oraz podczas podnoszenia lub przenoszeniu ciężkich elementów konstrukcyjnych (drewnianych, metalowych).

§         W pracy montera rusztowań istnieje niebezpieczeństwo porażenia prądem elektrycznym w przypadku kontaktu ze źle zabezpieczonymi przewodami.

§         Monter pracuje zazwyczaj na zewnątrz budynków, narażony jest więc na różne czynniki atmosferyczne (niska, wysoka temperatura, promieniowanie UV, wiatr, opady).

6.      Wymagania prawne na ocenianym stanowisku pracy

§         Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (t.j. Dz. U. 2003 nr 169 poz. 1650).

§         Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. nr 69, poz.332).

§         Rozporządzenie MPiPS z 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. nr 26, poz. 313), wraz z późniejszymi zmianami. (Dz. U. Nr 82, poz. 930 obowiązuje od 1 stycznia 2002 r.).

§         Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. 2004 nr 265 poz. 2644)

7.      Uwagi dodatkowe

§         Pracownik zajmujący się montażem rusztowań powinien być pełnoletni i mieć odpowiednie uprawnienia, zezwalające m.in. do pracy na wysokości. Powinien charakteryzować się dobrym stanem zdrowia, dobrą sprawnością fizyczną i dobrym refleksem. Przeciwwskazaniem są zaburzenia równowagi.

§         Upadki z rusztowań należą do częstych wypadków przy pracy i są przyczyną ciężkich, w tym także śmiertelnych urazów.

§         Zabroniony jest montaż rusztowań podczas dużego wiatru i deszczu oraz w pobliżu wznoszonych w tym samym czasie innych konstrukcji.

II.                Metoda oceny ryzyka zawodowego.

Metodą przyjętą do oceny ryzyka zawodowego jest metoda określona w normie PN-N-18002.

Przy oszacowaniu ryzyka zawodowego zgodnie ze skalą trójstopniową ciężkość szkodliwych następstw zagrożenia i prawdopodobieństwo ich wystąpienia określa się
w oparciu o niżej wymienione wskazówki:

·        Prawdopodobieństwo następstw (P):

-        do mało prawdopodobnych (MP) zalicza się te następstwa zagrożeń, które nie powinny wystąpić podczas całego okresu aktywności zawodowej pracownika;

-        do prawdopodobnych (P) zalicza się te następstwa zagrożeń, które mogą wystąpić nie więcej niż kilkakrotnie podczas okresu aktywności zawodowej pracownika;

-        do wysoce prawdopodobnych (WP) zalicza się te następstwa zagrożeń, które mogą wystąpić wielokrotnie podczas okresu aktywności zawodowej pracownika.

·        Ciężkość następstw (N):

-        do następstw o małej szkodliwości (MN) zalicza się te urazy i choroby, które nie powodują długotrwałych dolegliwości i absencji w pracy (czasowa niezdolność do pracy do 28 dni); są to czasowe pogorszenie stanu zdrowia, takie jak niewielkie stłuczenie
i zranienia, podrażnienia oczu, objawy niewielkiego zatrucia, bóle głowy itp.;

-        do następstw o średniej szkodliwości (ŚN) zalicza się te urazy i choroby, które powodują niewielkie ale długotrwałe lub nawracające okresowo dolegliwości i są związane z okresami absencji powyżej 28 dni; są to np.: zranienia, oparzenia II stopnia na niewielkiej powierzchni ciała, alergie skórne, nieskomplikowane złamania, zespoły przeciążeniowe układu mięśniowo-szkieletowego (np.: zapalenie ścięgna) itp.;

-        do następstw o dużej szkodliwości (DN) zalicza się te urazy i choroby, które powodują ciężkie i stałe dolegliwości i/lub śmierć; są to np.: oparzenia III stopnia, oparzenia II stopnia dużej powierzchni ciała, amputacje, skomplikowane złamania z następową dysfunkcją, choroby nowotworowe, toksyczne uszkodzenia narządów wewnętrznych
i układu nerwowego w wyniku narażenia na czynniki chemiczne, zespół wibracyjny, zawodowe uszkodzenia słuchu, astma, zaćma itp.

Ocena ryzyka zawodowego związanego z obciążeniem fizycznym została przeprowadzona w oparciu o poniższe wytyczne

Ocena przeprowadzana jest w oparciu o dwa czynniki:

·        ­­stopień obciążenia monotypowością ruchów

·        stopień obciążenia statycznego