Opis pałacu w Jezierzycach Małych
Pierwotnie renesansowy dwór wzniesiony w XVI w., przebudowany na barokowy pałac przez rodzinę von Gregersdorf w początkach osiemnastego stulecia. Kolejne przebudowy połączone z powiększeniem pałacu miały miejsce pod koniec XVIII i na początku XX wieku. Budynek murowany z kamienia i cegły, potynkowany, założony na planie zbliżonym do litery „T”, częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny, nakryty dachem czterospadowym wykonanym z dachówki. Fasada (elewacja północna) siedmioosiowa, z wydatnym trzyosiowym, asymetrycznie umieszczonym ryzalitem, mieszczącym główne wejście do budynku, poprzedzone gankiem filarowym podtrzymującym balkon. Elewacja ogrodowa również siedmioosiowa. Na osi elewacji ogrodowej wejście ozdobione późnobarokowym portalem. Od zachodu pozostałości zrujnowanego aneksu dobudowanego do pałacu na początku XX wieku. Elewacje pozbawione większość detali architektonicznych, zachowały ślady podziałów ramowych uzyskanych przy pomocy gzymsów oraz pilastrów i boniowanych lizen. Okna w prostokątnych obramowaniach wykonanych w tynku, część z nich z kluczem. Układ wnętrz dwutraktowy, z centralną sienią. W ryzalicie mieści się klatka schodowa. Za wyjątkiem sieni sklepionej kolebkowo z lunetami i jednej sali na parterze sklepionej kolebkowo wszystkie pomieszczenia nakryte płaskimi stropami.
Do rejestru zabytków wpisano zespół pałacowy i folwarczny: pałac i oficynę (12.04.1966r., nr rej.: 1630); park z terenem ogrodów gospodarczych oraz folwark: 3 obory, cielętnik, gorzelnię (11.08.1997r., nr rej.: 730/W).
ankhis