SPF II.doc

Spektrofotometria II (SPFII)

Cel  ćwiczenia

Oznaczenie jonów żelaza ( II ) w postaci kompleksu z o- fenantroliną techniką dodatku wzorca.

Sprzęt

- spektrofotometr Spekol 10 (VIS)

- kolbki miarowe 50 ml

- pipety 1, 2, 5 i 10 ml

- kuwety szklane 1 cm

Odczynniki

- roztwór wzorcowy Fe3+ 0,1 mg/ml

- 0,25% roztwór o-fenantroliny ( 1,10 – fenantrolina )

- 10% roztwór chlorowodorku hydroksyloaminy

- 10% roztwór cytrynianu sodowego

Tok postępowania opracowanie wyników

1. Na podstawie widma absorpcji kompleksu Fe2+ z o-fenantroliną ( wykres 1 ) wybrać analityczną długość fali ( λ ).

2. Przygotować roztwór I oraz roztwór odnośnika ( tzw. „ ślepa próba” ) i po upływie 5 min zmierzyć 3-krotnie absorbancję tego roztworu względem odnośnika przy wybranej długości fali.

Roztwór I ⇨ 10 ml badanego roztworu, 2 ml 10% roztworu hydroksyloaminy, 5 ml 10% roztworu cytrynianu sodowego i 5 ml 0,25% roztworu o-fenantroliny uzupełnić wodą destylowaną do kreski w kolbce miarowej ( 50 ml ) i starannie wymieszać.

3. Po przeanalizowaniu krzywej wzorcowej (! wartość Aroztwór I ) otrzymanej od prowadzącego

( wykres 2 ) przygotować 2 roztwory robocze ( roztwór II i III ) w kolbkach o pojemności 50 ml.

Roztwór II ⇨ 10 ml badanego roztworu, 0,25 ml wzorca Fe3+, 2 ml 10% roztworu hydroksyloaminy, 5 ml 10% roztworu cytrynianu sodowego i 5 ml 0,25% roztworu o-fenantroliny uzupełnić wodą destylowaną do kreski i starannie wymieszać.

Roztwór III ⇨ 10 ml badanego roztworu, 0,50 ml wzorca Fe3+, 2 ml 10% roztworu hydroksyloaminy, 5 ml 10% roztworu cytrynianu sodowego i 5 ml 0,25% roztworu o-fenantroliny uzupełnić wodą destylowaną do kreski i starannie wymieszać.

„Ślepa próba „ ⇨ 2 ml 10% roztworu hydroksyloaminy, 5 ml 10% roztworu cytrynianu sodowego i 5 ml 0,25% roztworu o-fenantroliny uzupełnić wodą destylowaną do kreski i starannie wymieszać.

4. Po upływie 5 min zmierzyć 3-krotnie absorbancję roztworów II i III względem „ślepej próby” jako odnośnika przy wybranej długości fali.

Opracowanie wyników

1. Obliczyć średnie wartości absorbancji dla każdego roztworu ( I, II i III ).

2. Stężenie żelaza (mg/50 ml) w badanym roztworze wyznaczyć metodą graficzną ( na podstawie równania otrzymanej krzywej ) i podać jego stężenie w 1 dm3 próbki.

Wykres 1. Widmo absorpcji kompleksu Fe2+ z o-fenantroliną

Wykres 2. Krzywa wzorcowa dla kompleksu Fe2+ z o-fenantroliną