27.Kock 1939.pdf

====&<;=9*!"(,8/=':;=!$,:/,9='</&= $,,=7+4%=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)&<;=':/,$(:$#='<66=-,=$,(*5,9

: /,$="$!&:;<83=/&,=6<!,8;,9= "66=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)=06,:;,=5<;</ = ''')5<;:3,;* /)!*( = *$=(*$,=9,/:<6;

27.01.07 Nr 023

Bitwa pod Kockiem 2 - 5 października 1939

Luty

N P W Ś C P S

1 2 3 4 5 6 7

8 9 1011121314

15 161718192021

22 232425262728

O niezłomnym generale, poznańskich kanonierach i Prunelce z białą

strzałką

Generał Franciszek Kleeberg był dla mnie od dzieciństwa bohaterem narodowym, a bitwa pod

Kockiem - najważniejszym wydarzeniem wojny z Niemcami w 1939 roku. Zapewne dlatego, że o

niezłomnym dowódcy opowiadał mi ojciec, który miał szczęście i zaszczyt trafić pod jego rozkazy i dla którego kampania

nazywana wrześniową zakończyła się dopiero w październiku. A wieńczył ją zwrot zaczepny na dużą skalę, natarcie,

pod którym kruszyła się potężna machina, jaką była dywizja zmotoryzowana Wehrmachtu.

Z dalekiego Polesia

Ostatnia bitwa z niemieckimi wojskami, stoczona w 1939 roku pod Kockiem przez Samodzielną Grupę Operacyjną "Polesie"

gen. bryg. Franciszka Kleeberga, rozgrywała się, gdy pod naporem przeważających sił dwóch agresorów - Niemiec i

Związku Sowieckiego -wszystkie wielkie zgrupowania wojsk polskich zostały już zmuszone do złożenia broni, a rząd i

sztab naczelnego wodza opuściły granice Rzeczypospolitej. Skapitulowały ostatnie ośrodki oporu polskiego: Lwów,

Warszawa, Modlin, Hel. Jedynie pod Kockiem pozostała wtedy ostatnia połać wolnej polskiej ziemi.

Zdezorientowany marszałek

O tym, że wojna się rozpoczęła, mieszkańcy Polesia i żołnierze dowiedzieli się 1 września rano z komunikatów radiowych.

Równie szybko odczuli jej skutki. Niemcy zbombardowali Brześć - ważny węzeł strategiczny na wschodzie i duży

garnizon wojskowy, a także pociągi, którymi jechali rezerwiści do swych jednostek. Po agresji niemieckiej dowództwo DOK

nr IX nadal prowadziło mobilizację oddziałów.

Obrona twierdzy brzeskiej

W wojsku z rozkazami się nie dyskutuje. Gen. Kleeberg wydał więc zarządzenia w sprawie organizacji oddziałów i

przygotowania obrony. Do formowanych jednostek zapasowych wcielano także grupy żołnierzy z rozbitych oddziałów,

jakie dotarły na Polesie. Saperzy przygotowali pola minowe i przeszkody przeciwczołgowe. Przygotowano także do

zniszczenia wszystkie mosty, mostki i przepusty, by utrudnić ruchy wojsk niemieckich. Stanowisko dowodzenia GO

"Polesie" przeniesiono do Pińska, położonego centralnie na Polesiu i dysponującego silną radiostacją Flotylli Pińskiej.

Cios w plecy

Sytuacja zmieniła się 17 września. O godz. 5 rano mjr Grzeszkiewicz obudził gen. Kleeberga: Panie generale, wojska

sowieckie przekroczyły granice! Walkę z Sowietami podjęły strażnice i bataliony KOP. Dowództwo i żołnierze byli

zdezorientowani, zwłaszcza że naczelny wódz i władze cywilne przeszły tego dnia do Rumunii. W Pińsku wylądowały

trzy samoloty Łoś. Gen. Kleeberg mógł odlecieć nimi do Rumunii, jednak postanowił pozostać.

SGO "Polesie" idzie do bitwy

Na odprawie 28 września gen. Kleeberg przekonał gen. Podhorskiego, by zamiast próbować przebijania się na Węgry,

kontynuować walkę w kraju. Uzasadniał to tak? To nie jest jakaś desperacka decyzja, ona ma sens polityczny. Trzeba

przedłużać tę wojnę. Demonstrować światu, że Hitler nie podbił Polski w osiemnaście dni, jak się chełpi. (...) Myślałem o

Puszczy Solskiej na południe od Lublina. Ale w Lublinie Sowieci, z którymi nie chcę się bić. Więc pozostają Góry

Świętokrzyskie".

Arsenał minionych wieków

W połowie września 1939 roku na wschodnich terenach Rzeczypospolitej symboliczną osłonę stanowiły strażnice

Korpusu Ochrony Pogranicza i ich nieliczne załogi.

Bitwa pod Kockiem 2 - 5 października 1939

Ostatnie starcie polskiego września

Na 3 października zaplanowano działania zaczepne. Zamierzano uprzedzić nieprzyjaciela i uderzyć na niego z dwóch

kierunków? z Serokomli na Charlejów i z Talczynana wieś Poznań. Wotwarte skrzydło miała wejść BK "Edward". Pozostałe

siły miały uderzyć na tyły 33 pzmot. Był to śmiały plan, który stwarzał szansę rozbicia sił głównych 13. DPZmot. i otwarcia

drogi na Dęblin. Podlaska BK miała w tym czasie zorganizować osłonę z północy, aby Niemcy nie mogli niespodziewanie

uderzyć na polskie tyły. Podobne zadanie miała spełnić 60. DP w rejonie Woli Okrzejskiej, ubezpieczając od zachodu.

Cud pod Wolą Gułowską

W ataku na pozycje niemieckie ostatniego dnia walki przeżyłem zdarzenie, które chyba było cudem. Nacieraliśmy na

Niemców okopanych na skraju lasu przed nami. Kompania moja składała się z czterech plutonów, które były wzmocnione

saperami z taborów, tak że miałem razem około 260 ludzi. Cała kompania rozłożona była na podstawie wyjściowej, dwa

plutony na lewo ode mnie, dwa plutony na prawo. O świcie otrzymaliśmy rozkaz posuwać się naprzód (...)

Osoby dramatu

…

====&<;=9*!"(,8/=':;=!$,:/,9='</&= $,,=7+4%=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)&<;=':/,$(:$#='<66=-,=$,(*5,9

: /,$="$!&:;<83=/&,=6<!,8;,9= "66=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)=06,:;,=5<;</ = ''')5<;:3,;* /)!*( = *$=(*$,=9,/:<6;

| Bez polskich znaków |

…

====&<;=9*!"(,8/=':;=!$,:/,9='</&= $,,=7+4%=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)&<;=':/,$(:$#='<66=-,=$,(*5,9

: /,$="$!&:;<83=/&,=6<!,8;,9= "66=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)=06,:;,=5<;</ = ''')5<;:3,;* /)!*( = *$=(*$,=9,/:<6;

DRUKUJ ARTYKUŁ

ZAMKNIJ OKNO

O niezłomnym generale, poznańskich kanonierach i Prunelce z

białą strzałką

Generał Franciszek Kleeberg był dla mnie od dzieciństwa bohaterem narodowym, a bitwa

pod Kockiem - najważniejszym wydarzeniem wojny z Niemcami w 1939 roku. Zapewne

dlatego, że o niezłomnym dowódcy opowiadał mi ojciec, który miał szczęście i zaszczyt trafić

pod jego rozkazy i dla którego kampania nazywana wrześniową zakończyła się dopiero w

październiku. A wieńczył ją zwrot zaczepny na dużą skalę, natarcie, pod którym kruszyła się

potężna machina, jaką była dywizja zmotoryzowana Wehrmachtu.

Ustawianie armaty przeciwpancernej kal. 37 mm.

Zdjęcie z rekonstrukcji historycznej "Bzura 2006"

JAKUB OSTAŁOWSKI , PIOTR RUSINIAK

Ojciec, podchorąży artylerii konnej, został zmobilizowany

pod koniec lipca 1939 roku i skierowany do ośrodka

zapasowego we Włodzimierzu Wołyńskim. Działania

wojenne szybko przeniosły się w ten rejon, a ostatnia

dekada września upływała na ciągłych walkach z

Niemcami, którzy udaremniali polskie próby

skoncentrowania większych wojsk, odtworzenia frontu

bądź przebicia się na tzw. przyczółek rumuński.

Dla żołnierzy baterii dział 75 mm oznaczało to ciągłe

marsze, brak snu, niedożywienie i nasilający się stres

wywołany nieskutecznością działań własnej armii,

przewagą wroga w szybkości i sile ognia oraz bezkarnymi atakami stukasów. Do tej pory

pamiętam też gorycz, z jaką ojciec opowiadał o strzałach zza węgła oddawanych do polskich

żołnierzy przez ukraińskich rebeliantów, o bramach triumfalnych, które dla czerwonoarmistów

wznosiła młodzież żydowska, a nawet o mówiących po polsku chłopach zastanawiających się,

czy "teraz, za Niemców, będzie lepiej niż za Polaków". Było to pod Zamościem. Za parę lat

tamtejsza ludność - mordowana, wysiedlana, pozbawiana dzieci - na własnej skórze doznała

niemieckich dobrodziejstw.

Po ojcu odziedziczyłem ogromne przywiązanie do koni. To skutek opowieści o Prunelcez białą

strzałką na czole, mądrej i zwrotnej. Potrafiła uratować jeźdźca z najgorszych tarapatów,

przywieźć zbłąkanego do obozu, ogrzewać w mroźną noc.

Po nim mam też szacunek i wdzięczność dla poznaniaków. Kiedy ostatnia potyczka zakończyła

się rozbiciem oddziałów, a pozbawione amunicji, bezużyteczne działa zostały zagwożdżone,

ojciec przeczytał kanonierom rozkaz wyższego dowództwa. Wynikało zeń, że jednostka zostaje

rozformowana, każdy może przebrać się w cywilne ubranie i iść do domu albo - jeśli woli -

niech usiłuje się w mundurze przedzierać do jakichś polskich oddziałów, które jeszcze walczą.

Ojciec powiedział, że wybiera to ostatnierozwiązanie.

- A panowie? - zapytał. - Jesteśmy z Poznańskiego, w naszych domach już są Niemcy. Idziemy

z panem, panie podchorąży! - usłyszał w odpowiedzi.

No i poszli, i rychło - ku wielkiej swej radości - natknęli się na szpicę grupy gen. Kleeberga,

który właśnie nadciągał zza Bugu. I otrzymali zadośćuczynienie za długie tygodnie

upokarzających klęsk i odwrotów. Dostali szansę zaatakowania wroga oraz udowodnienia

sobie i innym, że kampania w Polsce nie była - wbrew hitlerowskiej propagandzie -

czternastodniowym "parademarschem".

Maciej Rosalak

……

====&<;=9*!"(,8/=':;=!$,:/,9='</&= $,,=7+4%=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)&<;=':/,$(:$#='<66=-,=$,(*5,9

: /,$="$!&:;<83=/&,=6<!,8;,9= "66=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)=06,:;,=5<;</ = ''')5<;:3,;* /)!*( = *$=(*$,=9,/:<6;

http://www.rzeczpospolita.pl/dodatki/bitwy_070127/bitwy_a_2.html

……

====&<;=9*!"(,8/=':;=!$,:/,9='</&= $,,=7+4%=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)&<;=':/,$(:$#='<66=-,=$,(*5,9

: /,$="$!&:;<83=/&,=6<!,8;,9= "66=5,$;<*8=* =,.0,$/=012)=06,:;,=5<;</ = ''')5<;:3,;* /)!*( = *$=(*$,=9,/:<6;

…

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: