Kopaliński Władysław - Słownik mitów i tradycji kultury.doc

(20179 KB) Pobierz

Władysław Kopaliński

 

 

Słownik mitów i tradycji kultury

 

 

 

 

 

            PWZN

 

          Print 6

 

        Lublin 1997

 

 

Przedruku dokonano

na podstawie pozycji

 

wydanej przez Państwowy

Instytut Wydawniczy

Warszawa 1985

 

 

 

(c) Copyright by

Władysław Kopaliński 1985

 

 

 

Isbn 83-06-00861-8

 

 

Redakcja techniczna

wersji brajlowskiej:

Piotr Kaliński

 

 

 

Skład, druk i oprawa:

 

PWZN Print 6 sp. z o.o.

 

20-218 Lublin, Hutnicza 9

 

tel./fax: 0-81 746-12-80

 

e-mail: print6@lublin.top.pl

 

 

 

 

 

Wstęp

 

 

 

 

 

Jest prawdą niemal banalną, że warunki życia współczesnego, rozwój nowych

dziedzin nauki i techniki, a także rosnąca specjalizacja coraz bardziej

oddalają nas od naszego dziedzictwa kulturowego. I to właśnie dziś, w

czasach, kiedy mamy w kraju więcej ludzi wykształconych niż kiedykolwiek

przedtem. Coraz trudniejszy staje się dostęp do niematerialnej schedy

przekazanej nam przez liczne pokolenia przodków.

 

A przecież świadomy udział w tej schedzie, którego znaczenie łatwo się

gubi w krzątaninie dnia powszedniego, jest sprawą niezmiernej wagi (choć

nie dającą się zważyć), bo stanowi o poczuciu przynależności do kultury

narodowej, europejskiej, śródziemnomorskiej, bo decyduje o uczestnictwie w

zbiorowej świadomości społecznej.

 

Słownik niniejszy zrodził się z chęci przeciwdziałania, choćby w

najskromniejszej mierze, temu procesowi rwania się więzi kultury. Znam z

własnego doświadczenia kłopoty czytelnika, widza czy słuchacza, pragnącego

pójść tropem jakiegoś słowa, w którym domyśla się ukrytych znaczeń rodem z

naszego dziedzictwa humanistycznego. Spróbowałem więc, kierując się własnym

rozeznaniem i doświadczeniem, dokonać wyboru haseł w zakresie mitu i

tradycji kultury w najszerzej rozumianym sensie tych dość zresztą płynnych

pojęć. Granice wyboru zakreśliła konieczność pomieszczenia się w jednym,

choćby obszernym tomie.

 

Cóż zatem weszło do Słownika? Jego główne tematy można by ująć w szereg

wątków. A więc:

 

- postacie i wydarzenia z Biblii,

 

- bóstwa i bohaterowie mitologii śródziemnomorskich i północnych,

 

- bohaterowie legend, sag, epopei, romansów, poematów, pieśni, żywotów,

bajek, folkloru, tradycji ludowej,

 

- bohaterowie narodowi i ludowi, otoczeni legendą historyczni władcy,

wodzowie, buntownicy, zbójcy,

 

- legendarni i historyczni nosiciele cywilizacji, odkrywcy nowych lądów i

nowych dziedzin wiedzy,

 

- słynne (w świecie rządzonym przez mężczyzn) kobiety,

 

- słynne dynastie i rody,

 

- słynne bitwy,

 

- miejsca i budowle historyczne, arcydzieła architektury, malarstwa,

rzeźby, muzyki, zwłaszcza jako ilustracje mitu lub historii,

 

- popularne pieśni ludowe i narodowe, opery, operetki, musicale,

 

- postacie literackie, te zwłaszcza, które pozostają żywe i znaczące

również poza kontekstem książki czy sztuki teatralnej (przynajmniej zdaniem

autora Słownika),

 

- wyrazy o znacznej liczbie odniesień do kultury, historii i tradycji

(por. Imię, Jabłko, Diabeł, Pierścień), o szczególnym znaczeniu dla

tradycji polskiej (por. Szabla, Szlachta, Koń),

 

- grupy znaczeniowe (por. Rodzina, Prowincjonalizmy, Głosy ptaków),

 

- wyrazy polskie rzadko już goszczące w słownictwie czynnym, których nie

ma potrzeby używać, ale które powinno się znać i rozumieć.

 

Ta lista jeszcze wszystkiego nie wyjaśnia. Należy tu stwierdzić, że

Słownik niniejszy nie jest ani encyklopedią, ani leksykonem w tym

znaczeniu, w jakim potocznie rozumie się te słowa, a zatem mniej lub

bardziej pełnym kompletem wiadomości. Nie zdziwi nas przeto, że choć

znajdziemy wśród haseł Dantego ("dantejskie sceny", "dantejskie piekło") i

Homera ("homeryckie boje", "homeryczny śmiech", "kwestia homerowa"), nie

doszukamy się tam stu innych znakomitości literackich z Szekspirem i

Mickiewiczem włącznie; że hasłem jest Platon ("bryły Platona", "cykl

platoński", "jaskinia Platona", "miłość platoniczna"), a nie Arystoteles,

Kartezjusz, Kant czy Marks; że wśród haseł znajdą się ci, a nie inni

królowie, wodzowie, mężowie stanu, uczeni, bohaterowie powieści i dramatów;

że Słownik poświęca nieraz więcej miejsca i uwagi postaciom z dawnych

bajek, legend i romansów oraz ich współczesnym odpowiednikom książkowym,

filmowym, operowym czy operetkowym niż niejednemu bohaterowi wielkiej

literatury.

 

O umieszczeniu nazwy dzieła sztuki, utworu lit., archit. itd. jako hasła

głównego decyduje w większości wypadków wartość nazwy jako sygnału.

Znajdziemy tam więc imiona własne, takie jak np. La Scala, Kórnik, Ermitaż,

Łazienki, Appassionata, Mona Lisa, Iliada; nie znajdziemy natomiast imion

pospolitych, takich jak np. Koncert fortepianowy a-moll Schumanna czy

Martwa natura Wyczółkowskiego. Opowieści kanterberyjskich szukać trzeba pod

hasłem Opowieść, kościoła św. Katarzyny - pod Kraków, a Żurawia nad Motławą

- pod Gdańsk.

 

Chronologia postaci i wydarzeń Słownika kończy się w zasadzie około

połowy Xix wieku, wraz z pojawieniem się prasy popularnej, telegrafu i

reportażu fotograficznego, choć nie brak od tej zasady wyjątków.

 

Użyteczność słownika ujawnia się dopiero w dłuższym z nim obcowaniu, w

praktyce; zwłaszcza jeśli to słownik gatunkowo nowy, a przy tym autorski, a

więc nieco subiektywistyczny, mimo że, jak wszystkie słowniki, czerpie z

setek najróżniejszych źródeł. Dlatego w pracy nad jego kolejnymi wydaniami

szczególną wartość będą zapewne miały uwagi i spostrzeżenia Czytelników

pierwszego wydania.

 

 

 

Władysław Kopaliński

 

15 V 1979

 

 

 

 

 

 

 

Wymowa

 

 

 

 

 

Wymowę obcojęzycznych haseł głównych podawano zaraz za hasłem, w

nawiasach ze skrótem "wym.", przy czym nieraz jest to wymowa tylko części

wyrazu hasłowego albo, przy hasłach kilkuwyrazowych, wymowa tylko jednego z

tych wyrazów. Wymowę tę podano w sposób uproszczony i przybliżony. W języku

francuskim akcent pada zawsze na ostatnią sylabę wyrazu.

 

 

 

 

 

Hasła i odsyłacze

 

 

 

 

 

Słownik wyróżnia dwa rodzaje haseł:

 

Hasła Główne ułożone są w porządku alfabetycznym.

 

Podhasła ułożone są w zasadzie również w porządku alfabetycznym, od

którego wszakże odstępowano w wypadkach, gdy praktyczniejsze było

zastosowanie innego porządku, np. chronologicznego bądź rzeczowego, czy

nawet mieszanego.

 

Odsyłacze oznaczane są skrótem zob. (tzn. zobacz dalszy ciąg wyjaśnienia)

albo por. (tzn. porównaj z pojęciem pokrewnym, podobnym, równoległym itd.).

Odsyłacz:

 

Tajemnica (stanu) lub (Tajemnica: stanu) oznacza odesłanie do podhasła

Tajemnica stanu w haśle głównym Tajemnica.

 

Cytaty z Biblii pochodzą z różnych przekładów.

 

 

 

 

 

 

 

Skróty

 

 

 

 

 

a. - albo

 

amer. - amerykański

 

anat. - anatomia, anatomiczny

 

ang. - angielski

 

anglos. - anglosaski

 

Ap. - Apostolskie

 

Apok. - Apokalipsa (Objawienie św. Jana)

 

arab. - arabski

 

aram. - aramejski

 

archeol. - archeologia

 

archit. - architektura, architektoniczny

 

art. - artystyczny

 

astr. - astronomia

 

atm. - atmosferyczny

 

austr. - austriacki

 

awest. - awestyjski

 

b. - bardzo

 

belg. - belgijski

 

białorus. - białoruski

 

biol. - biologia

 

bizant. - bizantyjski

 

bot. - botanika, botaniczny

 

Brit. Mus. - British Museum (zob.)

 

bryt. - brytyjski

 

bułg. - bułgarski

 

C - Celsjusza

 

celt. - celtycki

 

cerk.- - cerkiewno-

 

chem. - chemia, chemiczny

 

chiń. - chiński

 

chrześc. - chrześcijański

 

cz. - część

 

czes. - czeski

 

d.- - dolno-

 

dawn. - dawniej

 

Deut. - Deuteronomium (zob.)

 

dł. - długość

 

dosł. - dosłownie

 

dpn. - dopełniacz

 

druk. - drukarstwo

 

duń. - duński

 

egip. - egipski

 

ekon. - ekonomia, ekonomiczny

 

etn. - etnografia

 

etym. - etymologia

 

europ. - europejski

 

Ew. - Ewangelia

 

Ex. - Exodus (zob.)

 

farm. - farmacja

 

filoz. - filozoficzny

 

fiń. - fiński

 

flam. - flamandzki

 

fr. - francuski

 

g.- - górno-

 

Gen. - Genesis (zob.)

 

geogr. - geografia, geograficzny

 

germ. - germański

 

gł. - głównie, główny

 

godz. - godzina

 

gr. - grecki

 

gram. - gramatyka, gramatyczny

 

gwar. - gwarowy

 

handl. - handlowy

 

hebr. - hebrajski

 

hist. - historyczny

 

hiszp. - hiszpański

 

hol. - holenderski

 

i in. - i inne (inni)

 

ind. - indyjski

 

irań. - irański

 

irl. - irlandzki

 

iron. - ironicznie

 

isl. - islandzki

 

jap. - japoński

 

jęz. - język

 

językozn. - językoznawstwo, językoznawczy

 

jid. - jidysz

 

jug. - jugosłowiański

 

jw. - jak wyżej (wyjaśniono)

 

kat. - katolicki

 

Kor. - (do) Koryntian

 

kośc. - kościół, kościelny

 

ks. - księga, księgi

 

Kunsthist. Mus. - Kunsthistorisches Museum (zob.)

 

lekc. - lekceważąco

 

Lev. - Leviticus (zob).

 

l.mn. - liczba mnoga

 

l.poj. - liczba pojedyncza

 

lud. - ludowy

 

łac. - łacina, łaciński

 

Łuk. - Łukasz

 

m - metr

 

M. - Morze

 

Mat. - Mateusz

 

Maurits. - Mauritshuis (zob.)

 

med. - medycyna

 

Metrop. Mus. - Metropolitan Museum of Art (zob.)

 

m.in. - między innymi

 

mit. - mitologia

 

Mł. - Młodszy

 

Mus. Naz. - Museo Nazionale (zob.)

 

muz. - muzyka, muzyczny

 

muzułm. - muzułmański

 

n.- - nowo-

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin