„WIETRZYK” aut Ludwik Wiszniewski
Chodzi wietrzyk po ogródku,
chodzi sobie po malutku:
sieje kwiatki,
sieje zioła,
tyle, ile
przez dzień zdoła.
Z kwiatów srebrne spija rosy,
w polu ze snu budzi kłosy.
Spracowane
chłodzi czoła,
deszcz potrzebny -
chmurka woła.
chodzi sobie pomalutku:
a gdy znajdzie
wolną chwilę,
goni ptaszki
i motyle...
ewunia_5000