48.pdf

4Du¿e rodziny, s. 4-124Jak uzdrowiæ po¿ycie ma³¿eñskie? s. 144K³opotliwe temperatury, s. 194ABC karmienia piersi¹, s. 22

F undamenty R odziny

nr 2(48) marzec-kwiecieñ 2004

Dwumiesiêcznik Ligi Ma³¿eñstwo Ma³¿eñstwu

Koszt egz.: 3 z³

i odpowiedzialne

rodzicielstwo

Pojêcie odpowiedzialnego rodzicielstwa zbyt czêsto

potocznie kojarzone jest z ograniczaniem iloci

potomstwa. A przecie¿ wychowywanie licznej

gromadki dzieci nie musi wcale oznaczaæ

nieodpowiedzialnoci wrêcz przeciwnie.

bowiem odkrywa w zdolnoci dawania

¿ycia prawa biologiczne, które s¹ czêci¹

osoby ludzkiej.

Nastêpnie, gdy chodzi o wrodzone po-

pêdy i namiêtnoci, to odpowiedzialne ro-

dzicielstwo oznacza koniecznoæ opano-

wania ich przez rozum i wolê. Je¿eli za

z kolei uwzglêdnimy warunki fizyczne,

ekonomiczne, psychologiczne i spo³ecz-

ne, nale¿y uznaæ, ¿e ci ma³¿onkowie re-

alizuj¹. odpowiedzialne rodzicielstwo,

którzy kieruj¹c siê roztropnym namys³em

i wielkodusznoci¹, decyduj¹ siê na przy-

jêcie liczniejszego potomstwa, albo te¿,

dla wa¿nych przyczyn i przy poszanowa-

niu nakazów moralnych, postanawiaj¹

okresowo lub nawet na czas nieograni-

czony unikaæ dalszego dzie cka. Co wiêcej,

odpowiedzialne rodzicielstwo, o którym te-

raz mówimy, w szczególniejszy sposób wi¹-

¿e siê z inn¹, i to bardzo g³êbok¹ ide¹ nale-

¿¹c¹ do obiektywnego porz¹dku moralne-

go, ustanowionego przez Boga, którego to

porz¹dku prawdziwym t³umaczem jest pra-

we sumienie. Dlatego do zadañ odpowie-

dzialnego rodzicielstwa nale¿y, aby ma³¿on-

kowie uznali swe obowi¹zki wobec Boga,

wobec siebie samych, rodziny i spo³eczeñ-

stwa, przy nale¿ytym zachowaniu porz¹d-

ku rzeczy i hierarchii wartoci.

Stereotypy patrzenia na du¿e rodziny s¹

jednak bardzo silne, a wynikaj¹ po trosze z

faktu, ¿e jaka czêæ tych rodzin prze¿ywa

czêsto powa¿ne trudnoci wynikaj¹ce choæ-

by z alkoholizmu, niskiego poziomu wy-

kszta³cenia czy przestêpczoci, a ten wzo-

rzec bywa powielany przez nastêpne po-

kolenia socjologowie mówi¹ o zjawisku

dziedziczenia ubóstwa.

To jednak nie uprawnia do twierdzenia,

¿e odpowiedzialnie znaczy ma³o

zwróæmy uwagê, ¿e papie¿ pisze najpierw

o ma³¿onkach decyduj¹cych siê na przyjê-

cie liczniejszego potomstwa.

Zapewne wielu ma³¿eñstw z obiektyw-

nych przyczyn nie bêdzie staæ na tak¹ wiel-

kodusznoæ, ale wszyscy mo¿emy pomagaæ

du¿ym rodzinom. Nie tylko materialnie, bo

równie wa¿na jest zmiana spojrzenia, tonu

wypowiedzi i atmosfery wokó³ nich.q

iedy prowadzimy z ¿on¹ kur-

sy naturalnego planowania

rodziny dla ma³¿eñstw czy

narzeczonych, zawsze pod-

krelamy, ¿e nie uczymy ka-

tolickiej czy naturalnej antykoncepcji,

lecz po prostu rozpoznawania p³odnoci.

To, w jaki sposób ma³¿onkowie wykorzy-

staj¹ tê wiedzê, zale¿y od ich odpowiedzial-

noci i tu cytujemy fragment encykliki

Humanae vitae, w którym Pawe³ VI wy-

jania pojêcie odpowiedzialnego rodziciel-

stwa: ...mi³oæ ma³¿onków domaga siê od

nich, aby poznali nale¿ycie swoje zada-

nie w dziedzinie odpowiedzialnego rodzi-

cielstwa. Poniewa¿ dzi s³usznie k³adzie

siê na nie tak wielki nacisk, dlatego musi

ono byæ nale¿ycie rozumiane. Rozpatrzyæ

je przeto nale¿y pod ró¿nymi, cile z sob¹

powi¹zanymi i s³usznymi aspektami.

Bior¹c najpierw pod uwagê procesy

biologiczne, odpowiedzialne rodziciel-

stwo oznacza znajomoæ i poszanowanie

w³aciwych im funkcji; rozum cz³owieka

ISSN 1234-8112

www.lmm.pl

Du¿a rodzina

MACIEJ TABOR

W ITAMY

W numerze:

Gospodarski okiem

Nowiny z medycyny: jeszcze o powtór-

nym jajeczkowaniu, hormonalna terapia

zastêpcza i rak sutka, s. 3

Witam wiosennie! W tym numerze Fundamentów Rodziny jest t³oczno gocimy

bowiem piêæ rodzin, które razem wziête mog³yby wystawiæ ze trzy dru¿yny pi³karskie (to

tak a propos rywalizacji Wis³y i Legii)! Wiele lat temu opublikowalimy artyku³ zatytu³o-

wany Du¿a rodzina du¿o radoci i teraz postanowilismy powróciæ do tego tematu,

zw³aszcza ¿e po zimowym letargu ocknêli siê zwolennicy zabijania poczêtych dzieci

w ³onach ich matek zbudzeni ³oskotem spadaj¹cych na ³eb na szyjê wyników sonda¿y

popularnoci tak zwanych partii lewicowych.

Wa¿ny jest tak¿e inny kontekst: od jakiego czasu wskazuje siê na prognozy demogra-

ficzne, które zapowiadaj¹ drastyczne starzenie siê narodów europejskich i wysoce nieko-

rzystn¹ zmianê proporcji pomiêdzy osobami czynnymi zawodowo i korzystaj¹cymi z sys-

temu emerytalnego. Niektórzy wieszcz¹ wrêcz katastrofê finansow¹, choæ zapewne w

wolne miejsca pracy wkrocz¹ imigranci ze Wschodu i Po³udnia (obserwuje siê to ju¿ teraz

w niektórych pañstwach zachodniej Europy).

Pokazujemy zatem kilka rodzin, z których ka¿da na swój sposób radzi sobie z nie³atwym

zadaniem utrzymania i wychowania liczniejszej gromadki dzieci nie brakuje zreszt¹ w

tych tekstach przejmuj¹cych wyznañ tym bardziej wiêc jestemy wdziêczni ich autorom za

odwa¿ne podzielenie siê z Czytelnikami bardzo osobistymi nekiedy dowiadczeniami.

Takich rodzin zapewne znalaz³oby siê wiêcej, zatem zachêcamy do opisania tych dziel-

nych ludzi, jeli ¿yj¹ obok Was. A mo¿e napiszecie o sobie czekamy na listy.

W tym numerze wracamy te¿ do opowieci o porodach domowych okazuje siê, ¿e

sporo ma³¿eñstw jest nimi zainteresowanych. W czêci powiêconej poradom przedsta-

wiamy cykl z nietypowym przebiegiem temperatury, odpowiadamy na pytania dotycz¹ce

miêdzy innymi obserwacji p³odnoci po porodzie oraz radzimy, jak prawid³owo rozpocz¹æ

karmienie piersi¹. Koñczymy druk bardzo ¿yciowego artyku³u ojca Ksawerego Knotza

i proponujemy pierwsz¹ czêæ listu pasterskiego jednego z amerykañskich biskupów kato-

lickich jak siê okazuje mamy z Ameryk¹ wiele wspólnego.

Wreszcie nowoæ: ka¿da telewizja ma swojego Mak³owicza, to i my wkraczamy do

kuchni. Proponujemy trzy smakowite potrawy i zapraszamy do przysy³ania nam przepi-

sów z histori¹, czyli wyj¹tkowych potraw, które towarzyszy³y jakim wa¿nym zdarze-

niom w Waszym ¿yciu. Przypominam przy okazji, ¿e podobno najlepszymi kucharzami s¹

mê¿czyni.

A za dwa miesi¹ce miêdzy innymi pierwsza czêæ nowego artyku³u o. Knotza powiêco-

nego moralnym aspektom pieszczot ma³¿eñskich, opowieæ o tym, co zdarzy³o siê

w Lambeth w roku 1930, wrócimy do tematu powtórnego jejeczkowania, objanimy trud-

ne do interpretacji cykle. Bêdzie smakowicie zapraszam. Aha, i nie zapomnijcie zachêciæ

znajomych do czytania Fundamentów Rodziny.q

Patrzê na cud: szczera opowieæ zmê-

czonej, ale szczêliwej matki piêciorga

dzieci, s. 4-5

Pe³na chata: Czworo rodzonych i jedno

przygarniête serca starczy dla wszyst-

kich, s. 6-7

Pan Bóg zobaczy³ wolne miejsce: czy

rodzina wielodzietna rzeczywicie najle-

piej wygl¹da na zdjêciu? s. 8-9

Kto mnie kocha, palec do budki : a tych

palców bêdzie co najmniej siedem, s. 10-11

Rodzinna radoæ: o rodzinie, która prze-

kona³a siê, ¿e wszystkiego mo¿e brako-

waæ oprócz mi³oci, s. 12

£agodne przejcie: kolejna opowieæ o

porodzie domowym, s. 13

Prawo stopniowoci: dokoñczenie roz-

wa¿añ ojca Ksawerego Knotza o moral-

noci ma³¿eñskiej, s. 14-15

Wspólnota zycia i mi³oci: list pasterski

amerykañskiego biskupa nie tylko do

Amerykanów, s. 16-17

Porady: po porodzie; k³opotliwe tempe-

ratury, s. 18-19

Maciej Tabor

Nowy zeszyt obserwacji, s. 20

Rak sutka: czy aktywnoæ fizyczna

zmniejsza ryzyko? s. 21

ABC karmienia piersi¹: jak zacz¹æ kar-

miæ, by siê nie zniechêciæ, s. 22-23

Kolacja przy wiecach: otwieramy dzia³

kulinarny, s. 24

Listy do redakcji: owiadczenie Rady

Episkopatu ds. Rodziny; rekolekcje fran-

ciszkañskie, s. 25

Nasze publikacje kupisz najwygodniej

w Internetowej Ksiêgarni Rodzinnej

www.rodzinna.pl

Polecamy Domowy kurs NPR

z termometrem owulacyjnym

Formularz zamówienia na s. 27

Informacje, og³oszenia, Ksiêgarnia Ro-

dzinna, s. 26-28

www.lmm.pl

FUNDAMENTY RODZINY 2/2004

N AUKA

Nowiny z medycyny

wskanikiem owulacji (4). Ka¿da ze wspo-

mnianych publikacji cytuje wiele innych

róde³ zawieraj¹cych podobne wnioski.

Natomiast dla przywo³ywanych niekiedy

przypadków nieplanowanych pónych

poczêæ w trakcie stosowania metody ka-

lendarzowej bardziej prawdopodobnym

wyjanieniem jest raczej wyst¹pienie opó-

nionej owulacji ani¿eli dodatkowego jajecz-

kowania. Opóniona owulacja zdarza siê

stosun kowo czêsto (5). Choæ badania Baer-

walda i jego wspó³pracowników zawieraj¹

pewne interesuj¹ce spostrze¿enia na temat

funkcjonowania jajników, autorzy po pro-

stu pope³nili b³¹d, nie bior¹c pod uwagê przy

formu³owaniu wniosków i ich prezentacji

ca³ego szeregu dostêpnych róde³.q

wyniku stosowania hormonal-

nej terapii zastêpczej (HTZ) w

okresie klimakterium wzrasta

ryzyko raka piersi oraz chorób uk³adu

kr¹¿enia. Z tego powodu lekarze powin-

ni zalecaæ takie leczenie tylko pacjent-

kom, któr e skar¿¹ siê na dolegliwoci kli-

makterium, takie jak uderzenia gor¹ca

i zaburzenia zasypiania.

Dotychczas ginekolodzy zalecali HZT

tak¿e przy chorobach uk³adu kr¹¿enia i w

przypadku osteoporozy. Nowe badania

prowadzone w USA i Wielkiej Brytanii

ujawniaj¹ ryzyko takiego leczenia.

Sta³a terapia hormonalna wszystkich ko-

biet w okresie klimakterium jest dzi nie do

przyjêcia. podkreli³ biochemik prof. Dr

Wolfgang E.Merz z Uniwersytetu w Heidel-

bergu. Przewodniczy³ on 48 Sympozjum

Niemieckiego Towarzystwa Endokrynolo-

gicznego (DGE) w Drenie, które powiê-

cone by³o zaletom i wadom HTZ.

Przed rozpoczêciem leczenia pacjentka

musi zostaæ dok³adnie poinformowana

o korzyciach i o ryzyku zwi¹zanym z t¹

terapi¹. Dawki estrogenów powinny byæ

mo¿liwie niskie. Ró¿ne medyczne stowarzy-

szenia specjalistyczne zalecaj¹, by HTZ sto-

sowaæ jak najkrócej i corocznie weryfiko-

waæ, czy terapia nie powinna byæ przerwa-

na. Powinny byæ wziête pod uwagê rów-

nie¿ alternatywne mo¿liwoci leczenia (np.

preparaty rolinne). Dotyczy to przede

wszystkim kobiet, które ju¿ zachorowa³y na

raka piersi i cierpi¹ z powodu objawów kli-

makteryjnych.

To ¿e HTZ podwy¿sza ryzyko wyst¹pie-

nia chorób uk³adu kr¹¿enia, jest zaskocze-

niem, poniewa¿ przed kilku laty uczeni do-

szli do wniosku, ¿e przy zastosowaniu hor-

monów czêstoæ wystêpowania choroby

wieñcowej i zawa³u serca mo¿e siê obni¿aæ.

W jednym z amerykañskich projektów ba-

dawczych, przez ponad 5 lat naukowcy

obserwowali 161.809 pacjentek, leczonych

i nieleczonych hormonami. Badanie mia³o

pocz¹tkowo trwaæ do 2005 roku. W roku

2002 naukowcy musieli je przerwaæ: oka-

za³o siê, ¿e w grupie kobiet leczonych hor-

monami ryzyko choroby wieñcowej, apo-

pleksji i zakrzepów wyranie wzros³o. Do-

sz³o do tego, ¿e kobiety te czêciej zapada-

³y na raka piersi ani¿eli pozosta³e.

(48 Sympozjum Niemieckiego

Towarzystwa Endokrynologicznego

3-6 marzec 2004 Drezno.

Przedruk z: www.medizinnews.de)

edakcja Fertility and Sterility

(vol. 81, nr 3, marzec 2004) za-

mieci³a kilka listów naukowców

z ró¿nych krajówna temat opublikowa-

nych na ³amach tego czasopisma w le-

cie 2003 roku wyników badañ, których

uproszczona interpretacja przedstawio-

na w mediach sugerowa³a mo¿liwoæ wy-

stêpowania wiêcej ni¿ jednej owulacji w

cyklu kobiecym. Wród autorów listów

jest dr Rafa³ Miko³ajczyk, który specjal-

nie dla czytelników Fundamentów Ro-

dziny wyjania³ to zagadnienie w po-

przednim numerze.

Rafa³ T. Miko³ajczyk, M.D.,

Szko³a Zdrowia Publicznego

przy Uniwersytecie w Bielefeld, Niemcy

Petra Frank-Herrmann, M.D.

Wydzia³ Endokrynologii Ginekologicznej

Uniwersytetu w Heidelber gu, Niemcy.

Gûnther Freundl, M.D.,

Wydzia³ Ginekologii i Po³o¿nictwa

Uniwersytetu im. Heinego

w Dûsseldorfie, Niemcy.

Joseph B. Stanford, M.D.,

Wydzia³ Medycyny Rodzinnej

Uniwesytetu w Utah

Wiêcej ni¿ jedna owulacja w cyklu?

Baerwald i inni badacze (1) zapropono-

wali nowy model rozwoju pêcherzyka jaj-

nikowego w ludzkim cyklu menstruacyjnym.

Wskazali wystêpowanie dodatkowych fal

rozwoju pêcherzyków w fazie folikularnej

oraz lutealnej typowego cyklu owulacyj-

nego. Mimo i¿ nie zaobserwowano dodat-

kowej owulacji, autorzy nie wykluczaj¹, ¿e

nie owuluj¹ce pêcherzyki, podczas dodat-

kowych fal ich rozwoju mog¹ byæ zdolne

do owulacji w wyniku nag³ego skoku po-

ziomu LH. () Wród ponad trzydziestu

tysiêcy cykli osób praktykuj¹cych nowo-

czesne metody naturalnego planowania ro-

dziny, przeanalizowanych w centrum ba-

dawczym w Dûsseldorfie, nie zdarzy³o siê

ani jedno poczêcie, gdy wspó³¿ycie mia³o

miejsce w trakcie fazy lutealnej wyznaczo-

nej w oparciu o wzrost temperatury oraz

o obserwacje luzu szyjkowego. Wyniki te

s¹ zbie¿ne z danymi uzyskanymi w bada-

niach nad skutecznoci¹ metody objawo-

wo-termicznej, które wykazuj¹, ¿e jeli do

zbli¿enia dochodzi poza okresem p³odno-

ci (wyznaczonym na podstawie wspo-

mnianych powy¿ej objawów), prawdopo-

dobieñstwo poczêcia w cyklu jest znacznie

ni¿sze ni¿ 0,1 procenta. (2,3) W analizie 1681

cykli przeprowadzonej wed³ug opartego

wy³¹cznie na obserwacji luzu, standary-

zowanego systemu naturalnego planowa-

nia rodziny (Model Creighton), nie stwier-

dzono poczêcia w okresie do szóstego dnia

przed dniem szczytu i od czwartego dnia

po szczycie luzu, który jest klinicznym

Przypisy:

1. Baerwald A, Adams G, Pierson R. A

new model for ovarian follicular develop-

ment during the human menstrual cycle.

Fer til Steril 2003;80: 11620.

2. European Natural Family Planning

Study Groups. European multicenter stu-

dy of natural family planning (1989

1995): efficacy and drop-out. Adv Con-

tracept 1999;15:6983.

3. Frank-Herrmann P. Natural family

planning with and without barrier method

use in the fertile phase: efficacy in rela-

tion to sexual behavior: a German pro-

spective long-term study. Adv Contracept

1997;13:17989.

4. Stanford JB, Smith KR, Dunson DB.

Vulvar mucus observation and the proba-

bility of pregnancy. Obstet Gynecol

2003;101:128593.

5. Wilcox AJ, Dunson D, Baird DD. The

timing of the fertile window in the men-

strual cycle: day specific estimates from a

prospective study. BMJ 2000;321:125962.

(Fertility and Sterility ,

vol. 81, nr 3, marzec 2004)

Opracowanie: NB, MT

FUNDAMENTY RODZINY 2/2004

W DU¯EJ RODZINIE

Patrzê na cud

Po kilkuletniej tu³aczce zdobylimy

swój w³asny k¹t, znalelimy pracê. Na-

dal stosowalimy NPR, uczy³am siê, kon-

sultowa³am moje wykresy, bo jako cz³owiek

wierz¹cy nie chcia³am próbowaæ czego in-

nego. Na dodatek ginekolodzy zawsze mnie

delikatnie (lub otwarcie) wykpiwali, nazy-

waj¹c metody naturalne kalendarzykiem.

To ja, muzyk, mam uczyæ lekarza?!! W cza-

sie jednej wizyty ginekolog-kobieta stwier-

dzi³a, ¿e zna dobrze ¿ycie i jeli mój m¹¿ nie

dostanie ode mnie tego, czego potrzebuje,

poszuka innej kobiety i dopiero wtedy bêdê

mia³a problem. Wysz³am z gabinetu roztrzê-

siona, ale z mocna wiar¹, ¿e nam siê to nie

przydarzy. Decyzja o NPR jest wspólna

i oboje nas wiele kosztuje. Tyle, ¿e wiemy,

dlaczego to robimy. Dzieci mia³y 6, 5 i 4

latka, gdy pojawi³a siê Ada

Gdy j¹ ujrza³am, nie mog³am powstrzymaæ siê od p³aczu,

ale to by³ p³acz szczêcia. Jej narodziny to nie nasz plan,

tylko Pana Boga, ale to dobrze, ¿e On za nas podj¹³

tê decyzjê...

odpowiedzi w ró¿nych formacjach religij-

nych, ale nigdzie nie czu³am siê u siebie.

Katolicyzm wydawa³ mi siê skostnia³y

i bezduszny. Odesz³am od Boga, ale On nie

zapomnia³ o mnie. Cierpliwie przypomina³

mi, ¿e mnie kocha, stawiaj¹c na mej drodze

ró¿nych (teraz wiem, ¿e nieprzypadkowych)

ludzi: zakonnicê, która zaprosi³a mnie na

rekolekcje, gdzie prze¿y³am cud (jeszcze

teraz uginaj¹ siê pode mn¹ nogi, gdy to

sobie przypomnê), a tak¿e Artura, który by³

mocny w wierze od zawsze.

Studia na Akademii Muzycznej spêdzili-

my w jednej ³awce najpierw jako przyja-

ciele, potem zakochani, a wreszcie ma³¿eñ-

stwo po skoñczeniu drugiego roku. By-

³am wtedy ju¿ nawrócona, bardzo gorliwa

(neofici tak maj¹) i zdecydowana na ¿ycie z

Jezusem bez ¿adnych kompromisów. Prze-

³o¿y³o siê to na planowanie rodziny: tylko

NPR. A jak nam to wysz³o? Jagódka poja-

wi³a siê w naszym ma³¿eñstwie dwa tygo-

dnie po lubie (nie planowa³am tak szyb-

kiego zajcia w ci¹¿ê wrêcz przeciwnie!).

Trzy miesi¹ce po jej narodzinach znowu

zasz³am w ci¹¿ê (to by³a Maja równie¿

niezaplanowana). Historia powtórzy³a siê

jeszcze raz po trzech miesi¹cach od naro-

dzin Mai pojawi³a siê Bianka (tym razem

modli³am siê tak gor¹co i intensywnie o to,

by nie okaza³o siê prawd¹ moje przypusz-

czenie o ci¹¿y, ¿e by³am pewna, i¿ Pan mnie

wys³ucha, wiêc prze¿y³am gorycz pora¿-

ki w targach z Panem Bogiem). Efekt? Trzy

córeczki dok³adnie rok po roku, ja wy-

czerpana fizycznie, ró¿ne (nie zawsze przy-

chylne) reakcje rodziny i znajomych. Obie

nasze mamy za ka¿dym razem reagowa³y

tak samo, tyle ¿e coraz silniej: litowa³y siê

nade mn¹, a psy wiesza³y na Arturze, bo to

jego wina. Mieszkalimy na stancji, ra-

dzilimy sobie sami z utrzymaniem rodziny

i opiek¹ nad dzieæmi (nie mogê, niestety,

powiedzieæ, ¿e by³o nam ³atwo czasami

wydawa³o mi siê, ¿e w ogóle nie widaæ wia-

te³ka w tunelu). A jednak oboje skoñczyli-

my studia, i to z dobrymi wynikami, dzieci

poma³u wyrasta³y z pieluch. Zabawna

rzecz: spotykamy siê do tej pory z kilkoma

przyjació³mi ze studiów i nikt mnie nie pa-

miêta innej ni¿ w stanie b³ogos³awionym!!!

ajtrudniej zacz¹æ od pocz¹t-

ku. Moja historia to opo-

wieæ o szukaniu mi³oci i

odkryciu, ze Bóg jest naj-

wiêksz¹, przera¿aj¹c¹ w swej

sile mi³oci¹. Niezas³u¿on¹ przez nikogo na

Ziemi, a jednak wielk¹ i niezmienn¹. Do-

wiadczy³am tak¿e, jak trudno nam zrozu-

mieæ i zaakceptowaæ Jego plany wobec nas.

Jak mali jestemy wobec Jego woli i z jak¹

dobroci¹ On pochyla siê nad nasz¹ u³om-

noci¹ i buntem.

Wyros³am w rodzinie, która posiada³a

pozory katolickiej. Mój ojciec, ateista, wzi¹³

z mam¹ lub kocielny, aby unikn¹æ skan-

dalu. To by³ rok 1969 i sam lub cywilny

by³ nie do pomylenia w ma³ym miastecz-

ku ko³o P³ocka. Moja wiêtej pamiêci bab-

cia nalega³a na to. Mogê siê tylko domy-

laæ pobudek, jakie ni¹ kierowa³y. Byæ mo¿e

kierowa³a siê tylko opini¹ s¹siadów. Znam

zdarzenie, które wiadczy o stosunku ro-

dziny mojej mamy do wiary. Gdy starsza sio-

stra mojej mamy zamieszka³a po lubie

z rodzicami, jej m¹¿ codziennie klêka³ do

modlitwy. Wtedy ca³a rodzina wymiewa-

³a go, ¿e taki pobo¿ny. Gdzie jeste teraz,

moja babciu ? Czêsto modlê siê za twoj¹

duszê. Moje dzieci te¿. Dzisiaj, z czworga

rodzeñstwa tylko najm³odszy brat mamy

¿yje w pierwszym ma³¿eñstwie. Reszta jest

po rozwodach, w nowych zwi¹zkach.

Mój ojciec nie przeszkadza³ mamie w reli-

gijnym wychowaniu dzieci, co przyrzek³ na

lubie. Mama jednak niespecjalnie siê o to

stara³a. Przyjê³ymy, ja i siostra, zwyczajo-

we sakramenty, jednak by³am zdziwiona,

gdy ksi¹dz na religii nakaza³ codzienn¹

modlitwê. Nigdy nie widzia³am tego

w domu. W niedzielê mama posy³a³a nas

do kocio³a, t³umacz¹c ¿e sama musi przy-

gotowaæ obiad.

Dotar³am na studia jako zbuntowana

maturzystka. Nie wierzy³am w nic od roz-

wodu rodziców, próbowa³am u³o¿yæ sobie

jaki logiczny wiatopogl¹d: oprócz mate-

rialnego wiata nie ma nic, ale dla w³asne-

go dobra nale¿y byæ przyzwoitym cz³owie-

kiem. Gdy tego by³o za ma³o, szuka³am

17 czerwca 1 998

Dzi rano Artur pojecha³ do pracy. Dzie-

ci s¹ w przedszkolu. Wyje¿d¿am na uczel-

niê (pracujê jako wyk³adowca i dyrygent

chóru) oko³o jedenastej. Niestety, nie je-

stem w tej chwili zdolna do czegokolwiek.

Miota mn¹ po ca³ym domu. Skrêcam siê

i gor¹czkowo oddycham, próbuj¹c odsu-

n¹æ od siebie to, co nieuniknione. Muszê

zwymiotowaæ, a tak bardzo tego nie chcê.

Sta³o siê. Bêdziemy mieli czwarte dziecko.

Pomimo cis³ego przestrzegania zasad na-

turalnej regulacji poczêæ jestem w ci¹¿y. Po

pierwszym szoku oswoilimy siê z t¹ myl¹.

Ludzka wola jest py³kiem wobec woli Bo-

¿ej. Tak musia³o byæ i ¿adne nasze dzia³a-

nia nie zmieni³yby Bo¿ych planów. Kiedy

sobie to uwiadomilimy, zrobi³o nam siê

l¿ej. Po przyjêciu Komunii najpiêkniej, naj-

lepiej siê modlê. Czujê siê wtedy najg³êbiej

zjednoczona z Chrystusem. Pyta³am: Pa-

nie Jezu, dlaczego dajesz nam jeszcze ciê¿-

szy krzy¿? Jest nam ciê¿ko, nie wiem, jak

sobie dalej damy radê. I us³ysza³am odpo-

wied pieñ ludzi w kociele: ziemskie

bóle szybko min¹ i pocieszy Pan.... Dziê-

kujê Ci Jezu, ¿e wierzysz w moje si³y bar-

dziej ni¿ ja sama. Bez Ciebie nie zrobi³abym

niczego. Dziêkujê Ci za wiarê i ufnoæ w

Twoj¹ opiekê. Kto we mnie wierzy, nie zgi-

nie. Dziêkujê.

Po narodzinach Ady, mimo ca³kowi-

cie podwa¿onego zaufania do NPR, na-

dal je stosowalimy, jak przedtem

dmuchaj¹c na zimne. Pojawienia siê Ady

nikt nie umia³ mi wyt³umaczyæ. Czu³am, ¿e

moje starania mog¹ i tak siê na nic nie przy-

daæ. Mia³am dopiero 29 lat. Poma³u zorga-

nizowalimy ¿ycie domu z now¹ córeczk¹,

znalaz³am now¹ pracê. Widz¹c wielkie po-

trzeby materialne mojej rodziny, zaczê³am

pracowaæ tak jak Artur: od rana do wieczo-

ra. Im wiêcej pracowa³am, tym wiêcej zara-

bia³am, ale... Nagle uwiadomi³am sobie, ¿e

prawie nie widujê moich dzieci. Nie mam

FUNDAMENTY RODZINY 2/2004

GRA¯YNA ZAJKOWSKA

W DU¯EJ RODZINIE

czasu na rozmowê, na przytulenie, na po-

znanie ich szkolnego ¿ycia. Dokoñczy³am,

do czego siê zobowi¹za³am, znalaz³am za-

stêpstwa i ograniczy³am pracê tylko do

godzin przedpo³udniowych. Gdy dzieci

wracaj¹ do domu ze szko³y i przedszkola,

jestem tylko dla nich. I wiem, ¿e to by³a

jedyna s³uszna decyzja.

Gdy Ada mia³a cztery latka, znowu w nie-

wyt³umaczalny sposób pojawi³a siê Julia.

Tym razem popad³am w rozpacz, czuj¹c, ¿e

nie potrafiê zaplanowaæ swojego ¿ycia. ¯e

muszê zacz¹æ wszystko od pocz¹tku. ¯e

mamy za ma³y dom, nasze dochody s¹

skromne, jak na tyle osób, a tu jest nastêp-

ne dziecko. ¯e nic nie mam dla maluszka,

bo wszystko po Aduni odda³am (by³am

pewna, ¿e ona jest ostatnia), na now¹ wy-

prawkê mnie nie staæ. Ci¹¿a po raz pierwszy

by³a dla mnie trudna, po³owê spêdzi³am w

szpitalu, zapad³am na cukrzycê. Musia³am

nauczyæ siê podawaæ sobie zastrzyki z in-

suliny (cztery razy dziennie), kontrolowaæ

dietê, mierzyæ cukier (8 wk³uæ w opuszki

palców dziennie po pewnym czasie nie

mog³am ju¿ graæ na fortepianie). Innych

k³opotów zdrowotnych te¿ mia³am sporo.

Bardzo siê ba³am, ¿e dziecko nie bêdzie zdro-

we. Na szczêcie Pan zlitowa³ siê nad moj¹

rozpacz¹ i znów, poprzez ludzi, poda³ mi

rêkê. Szukaj¹c pomocy (a mo¿e jeszcze cze-

go nie umiem z NPR?) w Internecie, po-

zna³am kilka wspania³ych osób. Niektórzy

mnie pocieszyli, niektórzy modlili siê za

mnie, a inni starali siê rozpoznaæ, dlaczego

nie wychodzi mi planowanie rodziny we-

d³ug NPR. Kilku nowych znajomych uda-

³o mi siê nawet spotkaæ osobicie.

W czasie wizyt kontrolnych w ci¹¿y po-

³o¿ne mówi³y mi, ¿e za pi¹tym razem nie

zd¹¿ê ani krzykn¹æ, ani dojechaæ do szpita-

la niestety, nie mia³y racji. Poród trwa³

szesnacie godzin (skoñczy³ siê 24 X o godz.

2.05 w nocy na wiat przyszed³ ma³y Skor-

pionek o niedu¿ej wadze 3100 g, ale d³u-

gim cia³ku 56 cm i 9 punktach w skali Ap-

gar). Druga czêæ narodzin Julci by³a dra-

matyczna nasza maleñka okrêci³a siê pê-

powin¹ jak szelkami doko³a tu³owia i szyi,

przy ka¿dym parciu spada³o jej têtno du-

si³a siê. Wszystko siê przed³u¿a³o, dziecko

nie posuwa³o siê do przodu, ja nie mia³am

si³. Prze¿ywa³am dramat tak bardzo siê

ba³am, ¿e co pójdzie le. Artur dodawa³ mi

otuchy ca³y czas by³ ze mn¹. Wreszcie

dziecko przysz³o na wiat wed³ug Artu-

ra, najwiêkszy krzykacz w naszej rodzinie,

bo jeszcze siê ca³a nie urodzi³a, a ju¿ zaczê-

³a p³akaæ! Nie pamiêtam ju¿ o trudach tej

ci¹¿y (wiêcej w szpitalu, ni¿ w domu) ani o

prze¿yciach w trakcie porodu jestem

ogromnie szczêliwa, patrzê na kolejny cud,

który zdarzy³ siê w moim ¿yciu. Julia jest

okazem zdrowia, a jej uroda podbija ka¿de

serce. Gdy j¹ ujrza³am, nie mog³am po-

wstrzymaæ siê od p³aczu, ale to

by³ p³acz szczêcia. Jej naro-

dziny to nie nasz plan, tylko

Pana Boga, ale to dobrze, ¿e

On za nas podj¹³ tê decyzjê.

Jeli chodzi o NPR jestem

na to skazana. Nie potrafiê

¿yæ inaczej. Muszê rano zmie-

rzyæ i zapisaæ temperaturê.

Chocia¿ konsultacje cykli ni-

czego nie wnios³y na przy-

sz³oæ pojawienia siê dwóch

ostatnich córeczek nie da siê

wyt³umaczyæ. Jak Pan Bóg

zechce, to i z kija wystrzeli. Ale

modlitwy przyjació³ pomog³y

Julia urodzi³a siê zdrowa jak

rybka i jest naszym wielkim

szczêciem. Ja te¿ ju¿ jestem

zdrowa, chocia¿ diabetolog

powiedzia³ mi do zobaczenia.

Okaza³o siê, ¿e dosta³am du¿o

rzeczy dla Julci od przyjació³,

¿e jako siê jeszcze miecimy w

naszym ma³ym domku (ju¿ naprawdê led-

wo-ledwo!), ¿e dajemy radê jako prze¿yæ z

naszych pensji. ¯e nie straci³am pracy

mam dok¹d wróciæ po urlopie. Pan da³ nam

wielkie zadanie wychowaæ tak¹ gromad-

kê, ale nie zostawi³ nas samych. Ci¹gle o

nas dba.

Nasze dzieci s¹ wspania³e Jagódka

(12 lat), Maja (11 lat) i Bianka (10 lat) ucz¹

siê bardzo dobrze w szkole katolickiej, po

po³udniu chodz¹ do szko³y muzycznej (flet

poprzeczny, fortepian i skrzypce), dzia³aj¹

w dru¿ynie zuchowej, bior¹ udzia³ w ak-

cjach charytatywnych i ¿yciu muzycznym

miasta. W domu pomagaj¹ mi w wiêkszoci

prac ale tylko tyle, ile maj¹ czasu, a nie

maj¹ go wiele... Czasem patrzê na ich dzie-

ciñstwo i widzê, ¿e jest bardzo pracowite,

¿e mo¿e inne dzieci maja du¿o wiêcej czasu

na zabawê i przyjemnoci. Ale wiem, ¿e s¹

szczêliwe, a taki tryb ¿ycia mo¿e zaprocen-

tuje w przysz³oci. Z prowadzeniem domu

to ja mam czasami problem i ka¿da kobie-

ta mnie pewnie zrozumie. To jest syzyfowa

praca! Codziennie piorê 5 kg bielizny, robiê

zakupy, gotujê obiad, sprz¹tam i tak w kó³-

ko Macieju... Pocieszam siê tylko tym, ¿e to

czêæ mojego powo³ania ¿ycia w rodzi-

nie, i jeli o tym pamiêtam, od razu to, co

robiê, ma inny wymiar. Adeñka (5 lat) jesz-

cze chodzi do przedszkola, ale ju¿ widzê, ¿e

jest bystra jak ¿ywe srebro. I bardzo muzy-

kalna obci¹¿enie genetyczne. Te¿ ma swo-

je obowi¹zki domowe (lubi ze mn¹ myæ na-

czynia, praæ i wieszaæ ubrania). Juliê (5 mie-

siêcy) kocha ca³a rodzina i wszyscy chc¹

siê ni¹ zajmowaæ a¿ muszê to ograniczaæ.

Byæ mo¿e za ma³o napisa³am o Arturze,

ale chyba jest jasne, ¿e tylko wspania³y cz³o-

wiek móg³ daæ sobie radê z tym, co nas spo-

tka³o. Mamy za sob¹ prawie trzynacie lat

Wszystkie skarby du¿e i ma³e

ma³¿eñstwa i ci¹gle ogromnie siê kochamy

czasami mylê, ¿e du¿o bardziej, ni¿ na

pocz¹tku naszej znajomoci. Chcia³abym,

¿eby ka¿da rodzina by³a tak szczêliwa jak

my. Nie pomylcie, ¿e idealizujê. Czasami

jest trudno, miêdzy dzieæmi dochodzi do

k³ótni, czasem s¹ leniwe, niepos³uszne, z³o-

liwe. Stale, w ka¿dym momencie muszê py-

taæ sama siebie: jak pomóc rozwi¹zaæ kon-

flikt miêdzy dzieæmi? (jest ich naprawdê spo-

ro...) Jak wychowaæ dzieci, ¿ebym zawsze

by³a z nich dumna? ¯eby same umia³y po-

dejmowaæ w³aciwe wybory, a przecie¿ wraz

z up³ywem czasu bêdzie ich coraz wiêcej.

Jak maj¹ ¿yæ w przyjani w cztery osoby na

powierzchni 16 metrów kwadratowych? (taki

jest pokój dzieci Julia jeszcze mieszka z

nami). Czasami wydaje mi siê, ¿e materialnie

nie damy rady, ale zawsze jako siê uk³ada....

Nasza Bianeczka napisa³a wiersz chyba

jednak jest jej w ¿yciu dobrze...

Ja Ci, Tato, piêknie powiem,

¯e najlepszym z wszystkich Tat.

Bo Ty zawsze mi podpowiesz,

Jak ja radziæ sobie mam.

Wyca³owaæ chcê za mi³oæ,

Za t¹ radoæ wokó³ nas.

Ja dziêkujê za to wszystko.

Mamu mi³a, kochaj nas!

Choæ niedu¿o dla Was zrobiê,

Chce Wam podziêkowaæ piêknie

Za te liczne ko³ysanki

I za piêkne niespodzianki!q

FUNDAMENTY RODZINY 2/2004

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: