2007 KGP Tworzenie grup osiedlowych - poradnik.pdf

(310 KB) Pobierz
Jak złożyć zawiadomienie
MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH
I ADMINISTRACJI
KOMENDA GŁÓWNA POLICJI
TWORZENIE I FUNKCJONOWANIE
GRUP OSIEDLOWYCH
ORAZ MIEJSKICH MAP BEZPIECZEŃSTWA
PORADNIK
WARSZAWA 2007
1
 
Opracowanie:
DEPARTAMENT BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
BIURO PREWENCJI I RUCHU DROGOWEGO
KOMENDY GŁÓWNEJ POLICJI
Redakcja, skład i druk:
Wydział Wydawnictw i Poligrafii Centrum Szkolenia Policji
w Legionowie
© Copyright by Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji
Warszawa 2007
ISBN 978-83-89999-43-6
Wydawnictwo Centrum Szkolenia Policji w Legionowie
Zam. nr 108/2007; nakład 2000 egz.
2
 
Spis treści
Wstęp ………………………………………………………………..
5
1. Zapobieganie przestępczości a profilaktyka …………………..
7
2. Rozwiązania europejskie w zakresie integracji społeczności
lokalnych ………………………………………………………
8
2.1. Przedsięwzięcia na rzecz sprawniejszego działania
w Anglii i Walii ………………………………………….. 9
2.2. Obszar (wspólnych) działań „Together” ………………… 13
3. Tworzenie i funkcjonowanie grup osiedlowych oraz map
bezpieczeństwa na terenie polskich miast …………………….. 14
4. Straże obywatelskie – podstawy prawne ………………………. 27
3
 
Wstęp
„Policja to społeczeństwo, a społeczeństwo to policja” – ta idea
Sir Roberta Peela, założyciela policji miejskiej w Londynie, zyskuje dziś
nowy wydźwięk i staje się receptą na bezpieczeństwo w świecie. George
Kelling, jeden z najwybitniejszych kryminologów Ameryki, i Catherine
Coles, antropolog i prawnik, stwierdzają w swojej książce, że największe
efekty w zwalczaniu przestępczości osiągnąć można dzięki współpracy
obywateli z policją oraz poprzez przywracanie ładu i porządku w najbliż-
szym otoczeniu, czyli wstawianie „wybitych szyb”.
Autorzy dowodzą, że przesunięcie punktu ciężkości w pracy policji
z oskarżania i aresztowania przestępców na działania mające na celu
utrzymanie porządku w mieście, przyczynia się do obniżenia liczby prze-
stępstw, a mieszkańcom dodaje otuchy.
Można powstrzymać epidemię przestępstw – udało się to już w wielu
miastach Stanów Zjednoczonych, od Nowego Jorku na wschodzie, po
Seattle nad Pacyfikiem.
5
 
1. Zapobieganie przestępczości a profilaktyka
Pojęcie zapobiegania przestępczości utożsamia się często z terminami
„profilaktyka” czy „prewencja”. Używa się również terminów: „zwalcza-
nie przestępczości”, „prewencja kryminalna”, „polityka kryminalna”,
„kontrola przestępczości”.
„Prewencja” jest terminem najczęściej używanym dla określenia poję-
cia zapobiegania przestępczości. Pochodzi od łacińskiego słowa preven-
tio – zapobieganie (czemuś). Znacznie rzadziej używany jest termin
„profilaktyka”, pochodzący od greckiego przymiotnika prophylaktikos
zabezpieczający (przed czym). Określenie „profilaktyka” stosuje się wte-
dy, gdy mówi się o zapobieganiu przestępczości przed jej powstaniem, a
określenia „prewencja” wtedy, gdy mówi się o zapobieganiu dalszej
przestępczości.
Pojęcie zapobiegania przestępczości bywa przeciwstawne pojęciu
zwalczania przestępczości. Pierwsze określa zespół skoncentrowanych
działań zapobiegawczych, drugie obejmuje wszystko to, co ma służyć do
zatrzymania rozwoju przestępczości i przerwania łańcucha dalszych za-
chowań przestępczych.
Praktyka krajów zachodnich, które już realizują sąsiedzkie
programy przeciwdziałania przestępczości, tzw. „Neighbourhood
Watch”, dowodzi, że przyjęcie strategii współdziałania społeczeństwa
z policją i tworzenie właściwego klimatu poprzez budowę wzajemne-
go zaufania przynosi najbardziej wymierne efekty w zapobieganiu
i zwalczaniu przestępczości, a mottem w tym zakresie jest hasło
„Pomagając policji, pomagasz sobie” .
Dobrze zorganizowane i prężnie działające społeczności lokalne sta-
nowią ważny element społeczeństwa demokratycznego. Silne wspólnoty
lokalne z różnorodnymi formami aktywności społecznej są wynikiem
miejscowych uwarunkowań historycznych, kulturowych i ekonomicz-
nych. Często nawet tradycyjnie mobilne środowisko musi być jednak
wspierane przez profesjonalne działania zarządzające i wspierające. Py-
tanie: „ Jak sprawić, aby ludziom chciało się chcieć? ” stanowi naczelne
wyzwanie dla liderów grup instytucji działających w lokalnym środowi-
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin