DYREKTYWA 2003 99 WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 17 listopada 2003 r.pdf

344

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

03/t. 41

32003L0099

12.12.2003

DZIENNIK URZĘDOWY UNII EUROPEJSKIEJ

L 325/31

DYREKTYWA 2003/99/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 17 listopada 2003 r.

w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych,

zmieniająca decyzję Rady 90/424/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 92/117/EWG

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,w

szczególności jego art. 152 ust. 4 lit. b),

(6)

Wspomagana przez laboratorium referencyjne Wspól-

noty w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych,

Komisja gromadzi i opracowuje wyniki monitorowania

otrzymywane corocznie od Państw Członkowskich.

Publikacja wyników odbywa się corocznie, począwszy

od 1995 r. Stanowią one podstawę do oceny bieżącej

sytuacji dotyczącej chorób odzwierzęcych i odzwierzę-

cych czynników chorobotwórczych. Jednakże systemy

gromadzenia danych nie są zharmonizowane i dlatego

nie umożliwiają porównań między Państwami Człon-

kowskimi.

uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-

Społecznego ( 2 ),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Trak-

tatu ( 3 ),

(7)

Inne akty prawodawstwa wspólnotowego przewidują

nadzór i kontrolę niektórych chorób odzwierzęcych w

populacjach zwierząt. W szczególności dyrektywa Rady

64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie

problemów zdrowotnych zwierzątwpływających na

handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą

chlewną ( 5 ) zajmuje się gruźlicą bydła i brucelozą bydła.

Dyrektywa Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r.

w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulują-

cych handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami ( 6 )

zajmuje się brucelozą owiec i kóz. Niniejsza dyrektywa

nie powinna w jakikolwiek sposób niepotrzebnie

powielać istniejących wymagań.

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Żywe zwierzęta oraz żywność pochodzenia zwierzęcego

widnieją w wykazie w załączniku I do Traktatu. Chów

zwierząt gospodarskich oraz wprowadzanie do obrotu

żywności pochodzenia zwierzęcego stanowi istotne

źródło dochodów rolników. Wdrożenie środków wetery-

naryjnych zmierzających do poprawy stanu zdrowia

publicznego i zdrowia zwierząt we Wspólnocie wspo-

maga racjonalny rozwój sektora rolnego.

(2)

Ochrona zdrowia ludzi przed chorobami i zakażeniami

przenoszonymi bezpośrednio lub pośrednio między

zwierzętami a ludźmi (choroby odzwierzęce) ma

nadrzędne znaczenie.

(8)

Ponadto przyszłe rozporządzenie Parlamentu Europej-

skiego i Rady w sprawie higieny środków spożywczych

powinno obejmować szczególne elementy konieczne do

zapobiegania zwalczania i monitorowania chorób

odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych oraz zawierać szczególne wymagania w odnie-

sieniu do mikrobiologicznej jakości żywności.

(3)

Choroby odzwierzęce przenoszone przez żywność mogą

być przyczyną cierpień ludzi, jak również doprowadzić

do strat ekonomicznych w produkcji żywności oraz w

przemyśle spożywczym.

(4)

Choroby odzwierzęce przenoszone przez inne źródła

niżżywność, w szczególności przez populacje dzikich

zwierząt i zwierząt domowych, stanowią również przed-

miot zaniepokojenia.

(9)

Dyrektywa 92/117/EWG przewiduje zbieranie danych

dotyczących przypadków występowania chorób odzwie-

rzęcych u ludzi. Decyzja nr 2119/98/WE Parlamentu

Europejskiego i Rady z dnia 24 września 1998 r. ustana-

wiająca sieć nadzoru i kontroli epidemiologicznej

chorób zakaźnych we Wspólnocie ( 7 ) ma na celu

usprawnienie zbierania takich danych oraz przyczy-

nienie się do poprawy zapobiegania i zwalczania chorób

zakaźnych we Wspólnocie.

(5)

Dyrektywa Rady 92/117/EWG z dnia 17 grudnia

1992 r. dotycząca środków ochrony przed określonymi

chorobami odzwierzęcymi i odzwierzęcymi czynnikami

chorobotwórczymi u zwierząt i w produktach pocho-

dzenia zwierzęcego, w celu zapobiegania zakażeniom i

zatruciom przenoszonym przez żywność ( 4 ), przewi-

dywała ustanowienie systemu monitorowania niektórych

chorób odzwierzęcych zarówno na poziomie Państw

Członkowskich, jak i na poziomie wspólnotowym.

(10)

Zbieranie danych dotyczących występowania chorób

odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych u zwierząt, ludzi oraz w żywności i paszach

jest konieczne do ustalenia tendencji i źródeł chorób

odzwierzęcych.

( 1 ) Dz.U. C 304 E z 30.10.2001, str. 250.

( 2 ) Dz.U. C 94 z 18.4.2002, str. 18.

( 3 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 15 maja 2002 r. (Dz.U. C

180 E z 31.7.2003, str. 161), wspólne stanowisko Rady z dnia 20

lutego 2003 r. (Dz.U. C 90 E z 15.4.2003, str. 9) i stanowisko

Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2003 r. (dotychczas

nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).

( 4 ) Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 38. Dyrektywa ostatnio zmieniona

rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003,

str. 1).

( 5 ) Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 1977. Dyrektywa ostatnio zmieniona

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1226/2002 (Dz.U. L 179 z

9.7.2002, str. 13).

( 6 ) Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona

decyzją Komisji 2003/708/WE (Dz.U. L 258 z 10.10.2003, str. 11).

( 7 ) Dz.U. L 268 z 3.10.1998, str. 1.

03/t. 41

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

345

(11)

W swojej opinii na temat chorób odzwierzęcych przy-

jętej dnia 12 kwietnia 2000 r. Komitet Naukowy ds.

Środków Weterynaryjnych dotyczących Zdrowia

Publicznego uznał, że stosowane wówczas środki zwal-

czania zakażeń chorobami odzwierzęcymi przenoszo-

nych przez żywność są niewystarczające. Następnie

uznał, że dane epidemiologiczne, które zbierane były

przez Państwa Członkowskie, nie były kompletne i w

pełni porównywalne. W konsekwencji Komitet zalecił

poprawę uzgodnień w zakresie monitorowania oraz

określił opcje zarządzania ryzykiem. Wśród priorytetów

zdrowia publicznego określonych przez Komitet

znajdują się w szczególności S almonella spp., Campylo-

bacter spp., werocytotoksyczne Escherichia coli (VTEC),

Listeria monocytogenes , Cryptosporidium spp., Echinococcus

granulosus/multilocularis i Trichinella spiralis .

odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, lecz

również, w takim zakresie, w jakim stanowią one

zagrożenie dla zdrowia publicznego, innych czynników.

W szczególności właściwe byłoby monitorowanie orga-

nizmów wskaźnikowych. Organizmy te stanowią rezer-

wuar opornych genów, które mogą one przenieść na

bakterie chorobotwórcze.

(17)

Oprócz ogólnego monitorowania mogą zostać określone

szczególne potrzeby, które mogą stworzyć konieczność

ustanowienia skoordynowanych programów monitoro-

wania. Szczególną uwagę należy zwrócić na choroby

odzwierzęce wymienione w załączniku I do rozporzą-

dzenia (WE) nr 2160/2003.

(18)

Poddanie szczegółowemu badaniu ognisk chorób

odzwierzęcych przenoszonych przez żywność stwarza

możliwość określenia patogenu, właściwego nośnika

pokarmowego oraz czynników związanych z produkcją

i przetwarzaniem żywności, które przyczyniają się do

powstania ogniska. Dlatego należy przewidzieć przepro-

wadzanie takich badań oraz ścisłą współpracę między

różnymi organami.

(12)

Dlatego też należy poprawić istniejące systemy monito-

rowania i zbierania danych ustanowione w dyrektywie

92/117/EWG. Równocześnie rozporządzenie (WE)

nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia

17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i

innych określonych odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych przenoszonych przez żywność ( 1 ) zastąpi

szczególne środki kontroli ustanowione w dyrektywie

92/117/EWG. Dlatego dyrektywa 92/117/EWG powinna

stracić moc.

(19)

Pasażowalne encefalopatie gąbczaste są przedmiotem

rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europej-

skiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego

przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania

niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych ( 3 ).

(13)

Nowe ramy dla doradztwa naukowego i naukowego

wsparcia w dziedzinie bezpieczeństwa żywności ustalone

w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 Parlamentu Euro-

pejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustana-

wiającym ogólne zasady i wymagania prawa

żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds.

Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającym procedury

w zakresie bezpieczeństwa żywności ( 2 ) powinny być

stosowane przy zbieraniu i analizowaniu odpowiednich

danych.

(20)

W celu zapewnienia, że zebrane informacje na temat

chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników

chorobotwórczych mogą być skutecznie wykorzysty-

wane, należy ustanowić właściwe zasady dotyczące

wymiany wszystkich istotnych informacji. Informacje te

powinny być zbierane w Państwach Członkowskich i

przekazywane Komisji w formie sprawozdań przesyła-

nych następnie do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeń-

stwa Żywności i niezwłocznie podawanych do

publicznej wiadomości w odpowiedni sposób.

(14)

W przypadku gdy konieczne jest uproszczenie opraco-

wania i porównania danych, monitorowanie powinno

być przeprowadzane w sposób zharmonizowany.

Umożliwi to ocenę tendencji i źródeł chorób odzwierzę-

cych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych we

Wspólnocie. Zebrane dane wraz z danymi z innych

źródeł powinny stanowić podstawę do oceny ryzyka

odzwierzęcych organizmów chorobotwórczych.

(21)

Sprawozdania powinny być przedkładane corocznie.

Jednakżejeżeli wymagają tego okoliczności, należy

sporządzić dodatkowe sprawozdania.

(22)

Właściwe może okazać się wyznaczenie krajowych i

wspólnotowych laboratoriów referencyjnych w celu

zapewnienia wytycznych i wsparcia w zakresie przepro-

wadzania analiz i badań chorób odzwierzęcych i odzwie-

rzęcych

(15)

Priorytet należy przyznać tym chorobom odzwierzęcym,

które stanowią największe ryzyko dla zdrowia ludzi.

Jednakże systemy monitorowania powinny również

ułatwić wykrywanie pojawiających się i nowych chorób

odzwierzęcych oraz nowych szczepów odzwierzęcych

organizmów chorobotwórczych.

czynników

chorobotwórczych

objętych

zakresem zastosowania niniejszej dyrektywy.

(23)

Decyzja Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r.

w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii ( 4 )

powinna zostać zmieniona w zakresie, w jakim dotyczy

szczegółowych zasad regulujących wspólnotowy wkład

finansowy w niektóre działania dotyczące monitoro-

wania i zwalczania chorób odzwierzęcych i odzwierzę-

cych czynników chorobotwórczych.

(16)

Alarmujące pojawienie się oporności na środki przeciw-

drobnoustrojowe (przeciwdrobnoustrojowe produkty

lecznicze i przeciwdrobnoustrojowe dodatki paszowe)

stanowi cechę, która powinna podlegać monitorowaniu.

Należy przewidzieć objęcie monitorowaniem nie tylko

( 3 ) Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmie-

nione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1494/2002 (Dz.U. L 225 z

22.8.2002, str. 3).

( 4 ) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona

decyzją 2001/572/WE (Dz.U. L 203 z 28.7.2001, str. 16).

( 1 ) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 1.

( 2 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.

346

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

03/t. 41

(24)

Należy ustanowić właściwe procedury umożliwiające

zmianę niektórych przepisów niniejszej dyrektywy w

celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego oraz

przyjęcie środków wykonawczych i przejściowych.

chorób zakaźnych przenoszonych przez człowieka, bezpie-

czeństwa i higieny pracy, technologii genetycznej oraz pasażo-

walnych encefalopatii gąbczastych.

(25)

W celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego

należy zapewnićścisłą i skuteczną współpracę między

Komisją aPaństwami Członkowskimi w ramach stałego

komitetu ustanowionego w rozporządzeniu (WE)

nr 178/2002.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

(26)

Państwa Członkowskie nie są w stanie samodzielnie

zebrać porównywalnych danych stanowiących podstawę

do oceny ryzyka odzwierzęcych organizmów chorobot-

wórczych mających znaczenie na poziomie wspólno-

towym. Zbieranie takich danych na poziomie wspólno-

towym pozwoli osiągnąć lepsze wyniki. Wspólnota

może bowiem przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocni-

czości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą

proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza

dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do

osiągnięcia tych celów. Odpowiedzialność za ustano-

wienie i utrzymanie systemów monitorowania powinna

spoczywać na Państwach Członkowskich.

1) definicje ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002;

oraz

2) następujące definicje:

a) „choroba odzwierzęca” oznacza jakąkolwiek chorobę i/

lub zakażenie przenoszone bezpośrednio lub pośrednio

między zwierzętami a ludźmi w naturalny sposób;

b) „odzwierzęcy czynnik chorobotwórczy” oznacza

wszelkie wirusy, bakterie, grzyby, pasożyty lub inne

jednostki biologiczne, które mogą wywołać chorobę

odzwierzęcą;

c) „oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe” oznacza

zdolność niektórych gatunków drobnoustrojów do

przeżycia, a nawet do wzrostu przy danej koncentracji

czynnika przeciwdrobnoustrojowego, która jest zazwy-

czaj wystarczająca do powstrzymania lub zabicia drob-

noustrojów tego samego gatunku;

d) „ognisko przenoszone przez żywność” oznacza zjawisko,

odnotowane w danych okolicznościach, dwóch lub

więcej przypadków wystąpienia tej samej choroby i/lub

tego samego zakażenia u ludzi, lub sytuację, w której

odnotowana liczba przypadków przekracza liczbę ocze-

kiwaną, a przypadki są powiązane, lub prawdopodobnie

są powiązane, z tym samym źródłem żywności;

e) „monitorowanie” oznacza system zbierania, analizowania

i rozpowszechniania danych dotyczących występowania

chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników

chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności na

środki przeciwdrobnoustrojowe.

(27)

Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy

należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z

dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wyko-

nywania kompetencji wykonawczych przyznanych

Komisji ( 1 ),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie, że choroby

odzwierzęce i odzwierzęce czynniki chorobotwórcze oraz

związana z nimi oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe

są odpowiednio monitorowane, zaś ogniska chorób przeno-

szone przez żywność są przedmiotem odpowiedniego badania

epidemiologicznego, co umożliwia zbieranie we Wspólnocie

informacji niezbędnych do oceny właściwych tendencji i

źródeł.

Artykuł 3

Zobowiązania ogólne

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że dane dotyczące

występowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czyn-

ników chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności na

środki przeciwdrobnoustrojowe są zbierane, analizowane i

niezwłocznie publikowane zgodnie z wymaganiami niniejszej

dyrektywy i wszelkich przepisów przyjętych w jej zastoso-

waniu.

2. Niniejsza dyrektywa obejmuje:

a) monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych

czynników chorobotwórczych;

b) monitorowanie związanej z nimi oporności na środki prze-

ciwdrobnoustrojowe;

c) badanie epidemiologiczne ognisk przenoszonych przez

żywność; oraz

d) wymianę informacji związanych z chorobami odzwierzę-

cymi i odzwierzęcymi czynnikami chorobotwórczymi.

2. Każde Państwo Członkowskie wyznacza właściwy organ

lub właściwe organy do celów niniejszej dyrektywy i powia-

damia o tym Komisję.Jeżeli Państwo Członkowskie wyznaczy

więcej niż jeden właściwy organ, to:

a) powiadamia Komisję owłaściwym organie, który będzie

działał w charakterze punktu kontaktowego w celu kontak-

towania się z Komisją; oraz

3. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla

bardziej szczegółowych przepisów wspólnotowych dotyczą-

cych zdrowia zwierząt, żywienia zwierząt, higieny żywności,

b) zapewnia, żewłaściwe organy współpracują ze sobą tak,

aby zagwarantować odpowiednie spełnienie wymagań

niniejszej dyrektywy.

( 1 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

03/t. 41

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

347

3. Każde Państwo Członkowskie zapewnia, że efektywna i

stała współpraca oparta na swobodnej wymianie informacji

ogólnych oraz, w miarę potrzeby, danych szczególnych została

ustanowiona między właściwym organem lub właściwymi

organami wyznaczonymi do celów niniejszej dyrektywy a:

c) ich konsekwencji gospodarczych w odniesieniu do opieki

zdrowotnej zwierząt i ludzi oraz przedsiębiorstw paszowych

i żywnościowych;

d) tendencji epidemiologicznych w populacjach zwierząti

ludzi, paszach i żywności.

a) właściwymi organami do celów prawodawstwa wspólnoto-

wego w zakresie zdrowia zwierząt;

5. Monitorowanie opiera się na systemach stosowanych w

Państwach Członkowskich. Jednakże w razie potrzeby uprosz-

czenia opracowania i porównania danych mogą zostać ustano-

wione szczegółowe zasady monitorowania chorób odzwierzę-

cych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych wymienio-

nych w załączniku I do niniejszej dyrektywy zgodnie z

procedurą określoną w art. 12 ust. 2 oraz przy uwzględnieniu

innych reguł wspólnotowych ustanowiony w dziedzinie

zdrowia zwierząt, higieny żywności i chorób zakaźnych ludzi.

b) właściwymi organami do celów prawodawstwa wspólnoto-

wego w zakresie pasz;

c) właściwymi organami do celów prawodawstwa wspólnoto-

wego w zakresie higieny żywności;

d) strukturami i/lub organami określonymi w art. 1 decyzji

nr 2119/98/WE;

e) innymi zainteresowanymi organami i organizacjami.

Takie szczegółowe zasady prowadzą do ustanowienia minimal-

nych wymagań w zakresie monitorowania niektórych chorób

odzwierzęcych lub odzwierzęcych czynników chorobotwór-

czych. Określają one w szczególności:

4. Każde Państwo Członkowskie zapewnia, że odpowiedni

urzędnicy właściwego organu lub właściwych organów określo-

nych w ust. 2 podejmą, w miarę potrzeby, odpowiednie szko-

lenie wstępne i dalsze szkolenia w zakresie weterynarii, mikro-

biologii lub epidemiologii.

a) populację lub podpopulacje zwierząt lub odcinki łańcucha

pokarmowego, które mają być objęte monitoringiem;

ROZDZIAŁ II

MONITOROWANIE CHORÓB ODZWIERZĘCYCH

I ODZWIERZĘCYCH CZYNNIKÓW CHOROBOTWÓR-

CZYCH

b) charakter i rodzaj danych, które mają być zebrane;

c) definicje przypadków;

d) systemy pobierania próbek, które mają być stosowane;

Artykuł 4

e) metody laboratoryjne, które mają być stosowane przy prze-

prowadzaniu badań; oraz

Ogólne zasady monitorowania chorób odzwierzęcych

i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych

f) częstotliwość sporządzania sprawozdań, łącznie z wytycz-

nymi dotyczącymi przekazywania sprawozdań między orga-

nami lokalnymi, regionalnymi i centralnymi.

1. Państwa Członkowskie zbierają odpowiednie i porówny-

walne dane w celu określenia i scharakteryzowania zagrożeń,

oceny narażenia i scharakteryzowania ryzyka związanych z

chorobami odzwierzęcymi i odzwierzęcymi czynnikami choro-

botwórczymi.

6. Przy podejmowaniu decyzji o proponowaniu szczegóło-

wych zasad zgodnie z ust. 5 w celu harmonizacji rutynowego

monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czyn-

ników chorobotwórczych Komisja przyznaje priorytet

chorobom odzwierzęcym i odzwierzęcym czynnikom choro-

botwórczym wymienionym w części A załącznika I.

2. Monitorowanie obejmuje odcinek lub odcinki łańcucha

pokarmowego najbardziej odpowiednie dla danej choroby

odzwierzęcej lub danego odzwierzęcego czynnika chorobot-

wórczego:

Artykuł 5

a) na poziomie produkcji podstawowej; i/lub

b) na innych odcinkach łańcucha pokarmowego, łącznie z

żywnością i paszą.

Skoordynowane programy monitorowania

1. Jeżeli dane zebrane podczas rutynowego monitorowania

zgodnie z przepisami art. 4 nie są wystarczające, zgodnie z

procedurą określoną w art. 12 ust. 2 mogą zostać ustano-

wione skoordynowane programy monitorowania dotyczące

jednej lub wielu chorób odzwierzęcych i/lub odzwierzęcych

czynników chorobotwórczych. Skoordynowane programy

monitorowania mogą zostać ustanowione, w szczególności w

przypadku gdy zostaną określone szczególne potrzeby, w celu

oceny ryzyka lub ustanowienia wartości referencyjnych w

odniesieniu do chorób odzwierzęcych lub odzwierzęcych czyn-

ników chorobotwórczych na poziomie Państw Członkowskich

lub na poziomie wspólnotowym.

3. Monitorowanie obejmuje choroby odzwierzęce i odzwie-

rzęce czynniki chorobotwórcze wymienione w części A

załącznika I. W przypadku gdy sytuacja epidemiologiczna w

danym Państwie Członkowskim tego wymaga, monitorowaniu

podlegają również choroby odzwierzęce i odzwierzęce czynniki

chorobotwórcze wymienione w części B załącznika I.

4. Załącznik I może zostać zmieniony zgodnie z procedurą

określoną w art. 12 ust. 2 poprzez dodanie do wykazów w

nim zamieszczonych lub skreślenie z nich chorób odzwierzę-

cych lub odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, w

szczególności przy uwzględnieniu następujących kryteriów:

a) ich występowania w populacjach zwierząt i ludzi, paszach i

żywności;

b) ciężaru ich skutków dla ludzi;

2. W przypadku ustanowienia skoordynowanego programu

monitorowania wykonane zostaje specjalne odniesienie do

chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych w populacjach zwierząt określonych w załączniku I

do rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.

348

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

03/t. 41

3. Minimalne zasady dotyczące ustanowienia skoordynowa-

nych programów monitorowania są określone w załączniku III.

giczne i mikrobiologiczne. Właściwy organ przekazuje Komisji

streszczenie sprawozdania na temat wyników przeprowadzo-

nego dochodzenia (która przesyła go do Europejskiego Urzędu

ds. Bezpieczeństwa Żywności), zawierającego informacje okreś-

lone w części E załącznika IV.

Artykuł 6

Obowiązki przedsiębiorstw żywnościowych

3. Szczegółowe zasady dotyczące badań w sprawie ognisk

przenoszonych przez żywność mogą zostać ustanowione

zgodnie z procedurą określoną w art. 12 ust. 2.

1. Państwa Członkowskie zapewniają, w przypadku gdy

przedsiębiorstwa żywnościowe przeprowadzają badania na

obecność chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników

chorobotwórczych z zastrzeżeniem monitorowania na mocy

art. 4 ust. 2, że:

a) zatrzymują wyniki i podejmują czynności niezbędne do

zachowania wszelkich istotnych izolatów przez okres, który

zostanie określony przez właściwy organ; oraz

b) informują o wynikach właściwy organ lub dostarczą mu

izolaty na jego żądanie.

4. Ustępy 1 i 2 stosuje się bez uszczerbku dla przepisów

wspólnotowych dotyczących bezpieczeństwa produktów,

systemów wczesnego ostrzegania i reagowania w celu zapobie-

gania i zwalczania chorób zakaźnych ludzi, higieny żywności i

wymagań ogólnych prawa żywnościowego, w szczególności

wymagań dotyczących środków i procedur nadzwyczajnych

mających na celu wycofanie żywności i pasz z rynku.

ROZDZIAŁ V

WYMIANA INFORMACJI

2. Szczegółowe przepisy wykonawcze do niniejszego

artykułu mogą zostać ustanowione zgodnie z procedurą

określoną w art. 12 ust. 2.

Artykuł 9

ROZDZIAŁ III

OPORNOŚĆ NA ŚRODKI PRZECIWDROBNOUSTRO-

JOWE

Ocena tendencji i źródeł chorób odzwierzęcych, odzwie-

rzęcych czynników chorobotwórczych i oporności na

środki przeciwdrobnoustrojowe

1. Państwa Członkowskie dokonują oceny tendencji i źródeł

chorób odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych oraz oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe

na ich terytorium.

Artykuł 7

Monitorowanie oporności na środki przeciwdrobnoustro-

jowe

1. Państwa Członkowskie zapewniają, zgodnie z wymaga-

niami określonymi w załączniku II, że monitorowanie

dostarcza porównywalnych danych na temat występowania

oporności odzwierzęcych czynników chorobotwórczych na

środki przeciwdrobnoustrojowe oraz, w zakresie, w jakim

stanowią zagrożenie dla zdrowia publicznego, inne czynniki.

Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji, do końca

maja każdego roku, sprawozdanie na temat tendencji i źródeł

chorób odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobot-

wórczych oraz oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe,

obejmujący dane zebrane zgodnie z art. 4, 7 i 8 w trakcie

poprzedniego roku. Sprawozdania i wszelkie ich streszczenia są

udostępniane opinii publicznej.

Sprawozdania zawierają również informacje określone w art. 3

ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.

2. Monitorowanie takie uzupełnia monitorowanie izolatów

ludzkich prowadzone zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE.

3. Szczegółowe przepisy wykonawcze do niniejszego

artykułusą ustanawiane zgodnie z procedurą określoną w

art. 12 ust. 2.

Minimalne wymagania dotyczące sprawozdań są ustanowione

wzałączniku IV. Szczegółowe zasady dotyczące oceny tych

sprawozdań, łącznie z formatami i minimalnymi informacjami,

które musza zostać zawarte, mogą zostać ustanowione zgodnie

z procedurą określoną w art. 12 ust. 2.

Jeżeli okoliczności tego wymagają, Komisja możezażądać

szczególnych informacji dodatkowych, zaś Państwa Członkow-

skie przedkładają sprawozdania Komisji na jej żądanie lub z

własnej inicjatywy.

ROZDZIAŁ IV

OGNISKA PRZENOSZONE PRZEZ ŻYWNOŚĆ

Artykuł 8

Badanie epidemiologiczne w zakresie ognisk przenoszo-

nych przez żywność

2. Komisja przesyła sprawozdania określone w ust. 1 do

Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, który bada

je, a następnie, przed końcem listopada, publikuje streszczenie

sprawozdania na temat tendencji i źródeł chorób odzwierzę-

cych, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz opor-

ności na środki przeciwdrobnoustrojowe we Wspólnocie.

1. Państwa Członkowskie zapewniają, w przypadku gdy

przedsiębiorstwo żywnościowe przekazuje informacje właści-

wemu organowi zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (WE)

nr 178/2002, że odpowiednie środki spożywcze, lub ich

właściwe próbki, zostają zachowane, aby nie utrudniać badania

w laboratorium lub badania w sprawie jakiegokolwiek ogniska

przenoszonego przez żywność.

Przy przygotowywaniu sprawozdania Europejski Urząd ds.

Bezpieczeństwa Żywności może uwzględnić inne dane przewi-

dziane przez prawodawstwo wspólnotowe, w szczególności:

— artykuł 8 dyrektywy 64/432/EWG,

— artykuł 14 ust. 2 dyrektywy 89/397/EWG ( 1 ),

2. Właściwy organ prowadzi badania w sprawie ognisk

przenoszonych przez żywność we współpracy z organami

określonymi w art. 1 decyzji nr 2119/98/WE. Badania dostar-

czają danych na temat profilu epidemiologicznego, środków

spożywczych, które mogą być związane z ogniskiem oraz

potencjalnych przyczyn ogniska. Badania obejmują, w takim

zakresie, w jakim to możliwe, odpowiednie analizy epidemiolo-

( 1 ) Dyrektywa Rady 89/397/EWG z dnia 14 czerwca 1989 r. w sprawie

urzędowej kontroli środków spożywczych (Dz.U. L 186 z

30.6.1989, str. 23).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: