DZIEŃ SĄDU - ogólnie.doc

- 1 -

DZIEŃ SĄDU

ogólnie

CZY WIESZ: Że myśl o Dniu Sądu u wielu ludzi budzi lęk, zwykle dlatego, że błędnie nauczono ich, iż jest to dwudziestoczterogodzinny dzień, w którym wśród wielkich wstrząsów natury - literalnych trzęsień ziemi, otwierania się grobów itd. - Chrystus wezwie z niebiańskiego stanu błogości i z okropnych tortur miliardy zmarłych, na powrót umieści ich w starych ciałach, jakie posiadali przed śmiercią, skaże ich, a następnie z powrotem odeśle, niektórych do wiecznej radości w niebie, lecz ogromną większość na wieczne męki zadawane przez ognioodporne diabły, w związku z czym Dzień Sądu nazwano dniem Sądu Ostatecznego?

Że pogląd ten, zapoczątkowany w średniowieczu, czyni Dzień Sądu zupełnie bezcelowym - farsą?

Że z powodu nieposłuszeństwa Adama Bóg skazał go (i cały rodzaj w jego biodrach) na śmierć, ale że w Swej wielkiej miłości Bóg sprawił, by Jego Syn "ciałem się stał", "mniejszym od Aniołów... przez [popr.: w celu] ucierpienie śmierci... aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował" (1Mojż. 2:17; 3:17-19; Rzym. 5:6-19; Mat. 20:28; Jan 1:14; 3:14-18; Żyd. 2:9)?

Że treść słów "zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi" ześrodkowana jest w Jezusie, "Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego". Zapewnia ona wszystkim ludziom jedyną (niemożliwą do powtórzenia dla kogokolwiek z rodzaju Adamowego) pełną, sprawiedliwą sposobność uzyskania życia wiecznego (w tym życiu albo po wzbudzeniu z umarłych - Jan 5:28, 29), gdyż Bóg "... chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [z potępienia Adamowego; lecz wszyscy nie będą zbawieni na wieczność], i ku znajomości prawdy przyszli" (Łuk. 2:10; 1 Tym. 2:3-6; 4:10)?

Że termin dzień często używany jest na oznaczenie okresu znacznie dłuższego niż 24 godziny, zarówno w użyciu powszechnym (np. dni Lutra), jak i biblijnym (1 Mojż. 2:4; Żyd. 3:8, 9; Ps. 95:8-11; 2 Kor. 6:2)?

Że wiek Ewangelii jest sądnym dniem dla Kościoła (2 Tes. 1:4, 5; 1 Piotra 4:17), ale Bóg także "... postanowił dzień, w którym będzie sądził wszystek świat
w sprawiedliwości..." - "... dzień sądu i zatracenia [zniszczenia] niepobożnych ludzi. Ale ta jedna rzecz niech wam nie będzie tajną [w innych przekładach: nie zapominajcie]... iż jeden dzień u Pana jest jako tysiąc lat..." [Dz. Ap. 17:31; 2 Piotra 3:7, 8; Ps. 90:4)?

Że szatan, "bóg świata tego", od wieków zaślepia umysły większości ludzi (2 Kor. 4:4), że ciemność pokryła ziemię, a "zaćmienie narody", ale że w wielkim dniu sądu świata będzie on związany, "... aby nie zwodził więcej narodów, ażby się wypełniło tysiąc lat..." (Izaj. 60:2; Obj. 20:2, 3, 7)?

Że "dnia onego", tysiącletniego dnia panowania Chrystusa, kiedy sądzić będzie rodzaj ludzki, "... ziemia będzie napełniona znajomością Pańską, tak jako morze wodami napełnione jest"; wtedy powiedzą "Oto Bóg nasz ten jest; oczekiwaliśmy go, i wybawił nas... weselić i radować się będziemy w zbawieniu jego" (Izaj. 11:9, 10; 25:6-9; 40:5; 52:10; Jer. 31:34; Abak. 2:14)?

Że słowo sądzić w użyciu biblijnym nie znaczy jedynie wydać wyrok, lecz obejmuje swym znaczeniem (1) pouczenie (Ps. 19:8-12; 25:8, 9; 106:3; 119:108; Izaj. 33:5; 56:1; 59:4, 8-15; Ezech. 22:2; Mat. 12:18-20; 23:23; Kol. 2:16), (2) próbowanie (Ps. 26:1-3 - porównaj Ps. 139:23, 24; Jer. 11:20 - porównaj Jer. 20:12; 2 Tes. 1:4, 5), (3) karanie w celu poprawy (Izaj. 26:9; 1 Kor. 11:31, 32 - porównaj Łuk. 12:47, 48; Żyd. 12:5-11; Obj. 3:19) oraz (4) wydanie wyroku (Mat. 7:1, 2; Jan 7:24; 5 Mojż. 1:16; Ps. 17:2)?

Że Jezus "... ma sądzić [przez te cztery procesy] żywych i umarłych w [podczas] sławnem przyjściu swojem i w królestwie swojem"; że "... on musi królować [w Swym tysiącletnim panowaniu], pókiby nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego. A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony jest śmierć" (2 Tym. 4:1; 1 Kor. 15:24-26; Ps. 72:1-4; Izaj. 11:1-6; 32:1; Jer. 23:5, 6; Oz. 13:14; Obj. 20:11-15)?

Że prawdziwy Kościół, "Oblubienica" i współdziedzic Chrystusa, będzie wraz z Nim panował nad ziemią w tysiącletnim dniu sądu i pomagał w rządzeniu światem, ofiarując mu "wodę żywota darmo" (1 Kor. 6:2; Abd. 21; Mat. 19:28; Łuk. 22:29, 30; Rzym. 8:16-21; 2 Tym. 2:11, 12; Obj. 3:21; 5:9, 10; 20:4, 6; 22:17)?

Że według Boskiej obietnicy potwierdzonej przysięgą, nasienie Abrahama, to jest Chrystus i Kościół, błogosławić będzie "wszystkie narody ziemi", a będzie to podczas ich tysiącletniego panowania (1 Mojż. 12:3; 22:16-18; Gal. 3:7-9, 16, 29; Żyd. 6:13-20; Dz. Ap. 3:19-25)?

Że do tych, którzy mają być błogosławieni, włączeni są zarówno umarli, jak i żywi - że umarli zostaną obudzeni ze swego "snu" śmierci (Ps. 6:6; 146:4; Dan. 12:2; Jan 5:28, 29; 11:11-14; 1 Tes. 4:14; 2 Piotra 3:4) i otrzymają wtedy dokładną znajomość prawdy oraz pełną sposobność uzyskania życia wiecznego?

Że ostatecznie "... otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy [rzeczy związane z panowaniem szatana, łącznie z przekleństwem grzechu
i śmierci] pominęły" ( Obj. 21:1-4; 22:1-3; Izaj. 35:10; 65:17-25)?

Że "... gdy przyjdzie Syn człowieczy w chwale swojej... tedy usiądzie na stolicy chwały swojej. I będą zgromadzone przedeń wszystkie narody, i [pod wpływem prób tego wielkiego dnia sądu] odłączy je, jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów"; że posiadający dobre charaktery, zobrazowani przez owce, otrzymają życie wieczne i "odziedziczą królestwo" na ziemi (cisi je odziedziczą - Mat. 5:5), natomiast ci, którzy okażą się niegodnymi, zobrazowani przez kozły, "pójdą na męki [greckie kolasin znaczy odcięcie] wieczne", na drugą śmierć, by już nigdy nie żyć - "wszystkich niepobożnych wytraci"; "staną się, jakoby ich nie było" (Mat. 25:31-46; Ps. 145:20; Abd. 16; Mat. 10:28; 2 Piotra 2:1, 12; Jud. 12)?

Że zniszczenie niepobożnych przedstawione jest we wrzuceniu ich do "jeziora ognistego", "tać jest śmierć wtóra", w "ogień wieczny [ogień stosownie symbolizuje zniszczenie, nie zachowanie], który przygotowany jest diabłu [który ma być zniszczony, unicestwiony - Żyd. 2:14; Ezech. 28:19] i aniołom jego" (Obj. 20:14, 15; 21:8)?

Że "... zapłata za grzech jest śmierć; ale dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie...", że "... dusza, która grzeszy, ta umrze" że ostatecznie "... każda dusza, któraby nie słuchała [nie była posłuszna] tego proroka [Chrystusa], będzie wygładzona z ludu" (Rzym. 6:21, 23; Jan 3:36; 1 Jana 5:12; Ps. 37:38; Ezech. 18:4, 20; Dz. Ap. 3:19-23)?

Że Biblia dowodzi, iż dniem sądu świata nie jest dzień Sądu Ostatecznego, lecz Dzień Zbawienia, kiedy to Królestwo Boże panować będzie na ziemi. Powinniśmy więc wielce radować się, widząc jak zbliża się - "... niech pląsa ziemia... boć idzie [Bóg], idzie zaiste, aby sądził ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swojej"; będą "... oglądały wszystkie granice ziemi zbawienie Boga naszego" i będą się Go bać [czcić] (Ps. 96; 98; 67; Izaj. 26:9; 4 Mojż 14:21)?