Tekst jest tłumaczeniem z języka rosyjskiego instrukcji Boleslawa Bieruta.pdf

(72 KB) Pobierz
Tekst jest tłumaczeniem z języka rosyjskiego instrukcji Bolesla
Tekst jest tłumaczeniem z języka rosyjskiego instrukcji Boleslawa
Bieruta, pierwszego powojennego prezydenta Rzeczypospolitej. Za jego
rządów blisko 100 tysięcy osób znalazło się w więzieniach i na zesłaniu.
Wśród nich byli żołnierze AK, żołnierze i oficerowie Polskich Sił
Zbrojnych na Zachodzie i oficerowie podziemia. Dokładna liczba osób
straconych nie jest znana.
1. W gmachu ambasady nie należy przyjmować żadnych informatorów
terenowych rekrutujących się z krajowców. Spotkanie z tymi ludźmi organizują
nasze służby specjalne w miejscach publicznych. Informacje przyjmuje
ambasada za pośrednictwem naszych służb specjalnych.
2. Należy szczególnie zadbać o to, aby nie było żadnych kontaktów
pomiędzy naszym wojskiem a ludnością cywilną kraju. Niedopuszczalne jest
składanie wizyt w domach krajowców przez naszą kadrę oficerską, ani
nawiązywanie kontaktów przez naszych żołnierzy szeregowych z miejscowymi
kobietami, ludnością lub żołnierzami krajowców.
3. Przyspieszyć likwidację krajowców związanych z KPP, PPS, Walterowców,
KZMP AK i BCh i innych ugrupowań, które powstały bez naszej inspiracji.
Wykorzystać w tym celu fakt istnienia zbrojnej opozycji.
4. Dopilnować, aby do wszystkich akcji bojowych w pierwszej kolejności
kierować żołnierzy, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej
przebywali na naszym terytorium. Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji.
5. Przyśpieszyć zjednoczenie wszystkich partii w jedną organizację i
dopilnować, aby wszystkie kluczowe stanowiska obsadzone były przez ludzi
zatwierdzonych przez nasze służby specjalne.
6. Doprowadzić do połączenia całego ruchu młodzieżowego w jedną
organizację, a stanowiska od szczebla powiatowego wzwyż obsadzić przez
ludzi zatwierdzonych przez nasze służby specjalne. Do czasu zjednoczenia
zlikwidować znanych przywódców harcerstwa.
7. Spowodować i dopilnować, aby delegaci wyznaczeni na zjazdy partyjne
nie zachowali mandatów na okres kadencji wybranych przez siebie władz
partyjnych. W żadnym wypadku delegaci nie mogą zwoływać posiedzeń
międzyzakładowych. W razie konieczności zwołania takiego posiedzenia
należy wyeliminować ludzi, którzy wykazali się aktywnością w wysuwaniu
koncepcji postulatów. Na każdy następny zjazd wybierać nowych kandydatów
(ruchowo), tylko wytypowanych przez nasze służby specjalne.
1
 
8. Należy zwrócić baczną uwagę na ludzi wyróżniających się zmysłem
organizacyjnym, umiejących sobie jednać popularność. Ludzi takich należy
pozyskać, a w razie odmowy nie dopuszczać do wyższych stanowisk.
9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych (z
wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywczego)
otrzymywali niskie pobory. Dotyczy to w szczególności służby zdrowia,
wymiaru sprawiedliwości, oświaty i kierowników różnych szczebli.
10. Do wszystkich organów władzy i większości zakładów pracy wprowadzić
ludzi współpracujących z naszymi służbami specjalnymi (bez wiedzy władz
krajowych).
11. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby prasa krajowców nie podawała
sumarycznych ilości rodzajów towarów wysyłanych do naszego kraju. Nie
można też również nazwać to handlem. Należy dopilnować, aby prasa krajowa
podkreślała ilość towarów wysyłanych przez nas do krajowców, ale
wspominała, że to w ramach wymiany handlowej.
12. Wpłynąć na władze krajowców, aby nabywcy ziemi, parceli i gruntów nie
otrzymywali aktów własności, a jedynie akty nadania.
13. Ukierunkować politykę w stosunku do rolnictwa indywidualnego tak, aby
prowadzenie gospodarstw stało się nieopłacalne, a wydajność jak najmniejsza.
W następnej kolejności przystąpić do kolektywizacji wsi. W razie wystąpienia
silniejszej opozycji należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi i
zwiększyć powinność wobec państwa. Jeżeli to nie pomoże, spowodować, aby
rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowych kraju i oprzeć
wyżywienie na imporcie.
14. Spowodować, aby wszystkie zarządzenia i akty prawne, gospodarcze,
organizacyjne (z wyjątkiem wojskowych) nie były precyzyjne.
15. Spowodować, aby dla każdej sprawy powoływano kilka komisji, urzędów,
instytucji społecznych, ale żadna z nich nie powinna mieć prawa
podejmowania ostatecznej decyzji bez konsultacji z pozostałymi (nie dotyczy
przemysłu wydobywczego).
16. Samorządy w zakładach pracy nie mogą mieć żadnego wpływu na
kierunek działania przedsiębiorstw. Mogą się zajmować jedynie sposobem
wykonywania zleconych zadań.
2
 
17. Związki zawodowe nie mogą mieć możliwości sprzeciwu wobec poleceń
dyrekcji. Obciążyć związki inną pracą, jak organizowanie wczasów,
zaopatrzenia, działalności rozrywkowej i oświatowej, wycieczki oraz
rozprowadzanie atrakcyjnych towarów, potwierdzanie opinii i decyzji władz
politycznych.
18. Należy spowodować, aby awansowano tylko tych pracowników i
kierowników, którzy wzorowo wykonują przydzielone im zadania i nie wykazują
skłonności do analizowania spraw wychodzących poza te działania.
19. Krajowcom na stanowiskach partyjnych, państwowych i gospodarczych
należy stworzyć warunki do działań, które będą kompromitować ich w oczach
podwładnych i zamykać im powrót do środowisk, z których pochodzą.
20. Kadrze oficerskiej rekrutującej się z krajowców można powierzać
odpowiednie stanowiska pod warunkiem, że są tam już nasze służby
specjalne.
21. Otoczyć szczególnym nadzorem ilości amunicji do wszystkich rodzajów
broni, z każdego arsenału akcyjnego i ćwiczeń w ostrym strzelaniu prowadzić
swoiste rozliczenia.
22. Objąć szczególnym nadzorem wszelkie laboratoria i instytucje naukowo-
badawcze.
23. Należy zwrócić szczególną uwagę na ruch racjonalizatorski i wynalazczy,
rozwijać go i popierać, ale wszystkie odkrycia dokładnie rejestrować i zapisem
przekazywać do centrali. Dopuszczać do realizacji tylko te wynalazki, które
przydatne są w przemyśle wydobywczym, wstępnej obróbki i określone w
specjalnej instrukcji. Nie mogą być realizowane te odkrycia, które mogłyby
doprowadzić do wzrostu produkcji kosztem ograniczenia wydobycia surowców
lub zaniechania zalecanych działań. W wypadku głośnych odkryć spowodować
ich sprzedanie za granicę. Nie dopuszczać do publikacji zawierających
wartości i opisy wynalazków.
24. Spowodować zakłócenia w punktualności transportów (z wyjątkiem
transportu określonego w instrukcji NK 552-46).
25. Inspirować zwoływanie narad środowiskowych i problemowych, zbierać
stawiane tam wnioski i propozycje, rejestrować wnioskodawców, a realizować
linię określoną w instrukcjach.
26. Spopularyzować wywiady z ludźmi pracy na aktualne tematy
3
 
produkcyjne, w których zawarta jest krytyka przeszłości lub lokalnego
bałaganu, ale nie doprowadzać do likwidacji przyczyn krytykowanych zjawisk.
27. Wystąpienia publiczne władz krajowców mogą zawierać akcenty
narodowe i historyczne, ale nie mogą prowadzić do zjednoczenia ducha
narodu.
28. Zwrócić baczną uwagę, czy w odbudowywanych i nowych większych
miastach i osiedlach nie budowano ujęć wodnych niezależnych od głównej
sieci wodociągowej. Stare ujęcia wodne i studnie uliczne systematycznie
likwidować.
29. Przy odbudowie i rozbudowie przemysłu dopilnować, aby ścieki
przemysłowe spływały do rzek mogących stanowić rezerwaty wody pitnej.
30. Mieszkania w nowych osiedlach i odbudowywanych miastach nie mogą
zawierać dodatkowych pomieszczeń pozwalających na hodowlę inwentarza
lub gromadzenie żywności na dłużej i w większych ilościach.
31. Spowodować, aby prywatne przedsiębiorstwa i rzemieślnicy otrzymywali
surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcję artykułów dobrej jakości, a
ceny tych produktów powinny być wyższe od podobnych wytwarzanych przez
państwo.
32. Doprowadzić do maksymalnej rozbudowy administracji biurowej
wszystkich stopni. Można dopuszczać krytykę działalności administracyjnej,
ale nie wolno pozwolić na jej zmniejszenie ani sprawną pracę.
33. Należy dopilnować wszystkich planów produkcyjnych w przemysłach
wydobywczych i w działach określonych odpowiednimi instrukcjami i nie wolno
dopuścić do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.
34. Szczególnej obserwacji poddać Kościół i tak ukierunkować działalność
oświatowo-wychowawczą, aby wzbudzić powszechny wstręt do tej instytucji.
Objąć baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, biblioteki, archiwa,
kazania, kolędowania, treści nauk religijnych oraz obrzędy pogrzebowe.
35. W szkolnictwie podstawowym, zawodowym, a w szczególności w
szkołach średnich i wyższych doprowadzić do usunięcia nauczycieli
cieszących się powszechnym autorytetem i uznaniem. Na ich miejsce
wprowadzić ludzi mianowanych. Doprowadzić do zerwania korelacji między
przedmiotami, do ograniczenia wydawania materiałów źródłowych, do
usunięcia ze szkół średnich łaciny, greki, filozofii ogólnej, logiki i genetyki. W
4
 
historii nie można podawać, co który władca chciał zrobić lub zrobił dla kraju,
trzeba natomiast ukazywać tyranię królów oraz walki uciemiężonego ludu. W
szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich specjalizacji.
36. Inspirować organizowanie imprez państwowych związanych z walką
krajowców z zaborcami (z wyjątkiem zaboru rosyjskiego), szczególnie z
Niemcami i walki o socjalizm.
37. W publikacjach krajowych nie dopuszczać opracowań traktujących o
krajowcach przebywających w naszym państwie do rewolucji i w czasie II
wojny światowej.
38. W razie powstania organizacji popierającej sojusz z naszym państwem,
ale zmierzającej do kontroli działalności gospodarczej oficjalnych władz kraju,
należy natychmiast podjąć działalność (niezależnie od władz kraju) obciążając
te organizacje tendencjami nacjonalistycznymi i szowinistycznymi. Formy
działalności: burzenie naszych pomników i cmentarzy, publikowanie ulotek
wyszydzających nasz naród, naszą kulturę, sens zawartych układów. Do prac
propagandowych angażować krajowców i wykorzystywać istniejącą nienawiść
do nas.
39. Zadbać o budowę i rozbudowę mostów, dróg i licznych połączeń, aby w
razie konieczności interwencji wojskowej można było szybko i z każdej strony
dotrzeć do punktu oporu lub koncentracji sił opozycji.
40. Pilnować, aby aresztowano przeciwników politycznych. Rozpracować
przeciwników z autorytetem wśród krajowców. Likwidować w drodze tzw. zajść
sytuacyjnych przypadkowych, zanim staną się głośnymi lub aresztować ich
wcześniej za wykroczenia kryminalne.
41. Nie dopuszczać do rehabilitacji osób skazanych w procesach
politycznych. W razie konieczności rehabilitacji można ją przeprowadzić tylko
pod warunkiem, że sprawa będzie uznana za pomyłkę sądową, bez
wszczynania dochodzenia i stawiania przed sądem winnych pomyłki (sędziów,
świadków, oskarżycieli, informatorów).
42. Nie wolno stawiać przed sądem ludzi na stanowiskach kierowniczych
obsadzonych przez partię, którzy swą działalnością spowodowali straty lub
wywołali niezadowolenie podwładnych. W sytuacjach drastycznych należy ich
odwołać ze stanowiska i przenieść do innych miejscowości na stanowiska
równorzędne lub wyższe. W skrajnych sytuacjach ulokować na stanowiskach
niekierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej wymiany.
5
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin