Wieża Eiffla.pdf

Wieża Eiffla

wieża Eiffla

… wieży Eiffla nie zaprojektował Alexandre Gustave Eiffel . Jej autorami byli dwaj inżynierowie Emile

Nouguier i Maurice Koechlin. Pracowali w biurze projektowym, którego jedynym właścicielem był

właśnie francuski inżynier Eiffel. Jego firma zyskała sławę dzięki metalowym budowlom o lekkich

konstrukcjach kratowych. Eiffel wpadł na pomysł, by do wzniesienia wieży użyć elementów z żelaza

kowalnego połączonych nitami. Opatentował konfigurację konstrukcji metalowej z pylonami, która może

się wznieść na wysokość ponad 300 metrów.

Wieżę Eiffla zbudowano w 1889 r. na potrzeby Wystawy Światowej. Wystawy Światowe organizowano

wówczas, co 11 lat, jednakże ta była dla Francuzów szczególna, przypadała bowiem na 100 rocznicę

rewolucji Francuskiej i zburzenia Bastylii. Wieża, natenczas najwyższa budowla świata, stanowiła

bramę na tereny wystawowe. Głównym architektem budowli był Stephen Sauvestre, głównymi

inżynierami: Maurice Koechlin and Emile Nouguier. Jednak to Gustaw Eiffel nadzorował pracę zespołu

50 inżynierów, którzy zaprojektowali 18 038 elementów , z jakich zbudowana została wieża. Każdy

element składowy miał masę nieprzekraczającą 3 tony, aby ułatwić montaż. Prefabrykacja elementów

była koniecznością wobec bardzo krótkiego, wynoszącego mniej niż dwa lata czasu realizacji.

Jak twierdzą specjaliści ”…wieża jest zbudowana w stylu wiktoriańskiej struktury ekspresjonistycznej.

Opiera się na czterech zakrzywionych pylonach, majestatycznie wznoszących się ku wierzchołkowi,

nadających całości kształt wyciągniętej ku górze piramidy. U podstawy wielkie łuki wspierają się na

fundamentach, spinając pylony i formułując bramę.”

W chwili otwarcia mierzyła 312,.27 m – do zamocowanej na szczycie flagi; obecnie, wraz z

zamocowaną anteną telewizyjną wznosi się na wysokość 324 m. Z powodu zmian temperatury

wpływających na rozszerzalność metalu, może zmieniać swoja wysokość nawet o 15 cm.

Budowę rozpoczęto 1 lipca 1887 r. Wszystkie elementy były przygotowywane w mieszczącej się na

przedmieściach Paryża fabryce w Levallois Perrot. Poszczególne elementy konstrukcji były wciągane

na górę przy użyciu parowych żurawi montowanych na drewnianych rusztowaniach i na powstałej już

metalowej konstrukcji. Żurawie umieszczano coraz wyżej, wraz z postępem prac. Fragmenty konstrukcji

robotnicy łączyli za pomocą nitów. Wybrano taki rodzaj łączenia, ponieważ żelaza kowalnego, z jakiego

zbudowana jest wieża, nie można spawać. Ponad 18000 metalowych elementów połączono ze sobą

ponad 2,5 milionami nitów. Ciężar całej budowli szacowany jest na 10,1 tysięcy ton. Tak ogromną

budowlę zmontowało zaledwie 130 robotników. A jedynie 100 robotników wykonywało części.

31 marca 1889r kilka osób wspięło się po 1792 stopniach na wierzchołek wieży, aby umieścić tam

francuski sztandar. Oczywiście Gustaw Eiffel też tam był. Nie wiemy ile czasu wchodzili na górę, ale

wiemy dzięki redakcji „The Times”, że schodzenie na dół zajęło 40 minut . Tego właśnie dnia budowę

zakończono. Dość szybko wieża zyskała przydomek „magician of iron” („Cud ze stali”).

Po zakończeniu wystawy konstrukcja miała zostać rozebrana, jednak Eifell u szczytu wieży stworzył

małe laboratorium, w którym przeprowadzał eksperymenty z dziedziny aerodynamiki .

Obecnie wewnątrz pylonów kursują windy, umożliwiające wygodny dostęp do trzech platform

widokowych na wysokości 58 m, 116 m i 273 m. Na platformach znajduje się między innymi jedna z

najdroższych restauracji w Paryżu, czy odbudowywane biuro Gustawa Eiffla. Na drugim tarasie, na

wysokości 116 metrów miała redakcję gazeta Le Figaro.

W przejrzysty i bezchmurny dzień z jej szczytu można dostrzec tereny położone w odległości 60 km.

Wieża jest malowana raz na 7 lat, a na pomalowanie całej konstrukcji potrzeba około 50 ton ciemno

brązowej farby.

Wieża utraciła status najwyższej budowli świata w roku 1929, gdy w Nowym Jorku wzniesiono biurowiec

Chryslera.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: