06 Wojny włoskie we Francji, wojny religijne.PDF

Ludwik XI wstąpił na tron w 1461 roku , umarł zaś w 1483. Zajął się wzmocnieniem władzy

królewskiej i chociaż musiał zapewnić wiele przywilejów szlachcie francuskiej, udało mu się to.

Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn, Karol VIII , ale przez pierwszych kilka lat władzę sprawowała

jego matka Anne de Beaujeu . Stawiła ona czoła buntowi bardzo wpływowej postaci ówczesnej

Francji, Ludwika Orleańskiego . Kiedy Karol VIII przejął pełnię władzy, rozpoczął serię konfliktów,

nazwanych mianem WOJEN WŁOSKICH , toczonych później jeszcze przez jego następców: Ludwika XII

i Franciszka I. Ich przyczyny:

 demograficzna – wzrost liczby ludności na terytorium Francji;

 bardzo dobra sytuacja gospodarcza we Włoszech – łatwy sposób na wzbogacenie się;

 skomplikowane relacje rodzinne między poszczególnymi dynastiami europejskimi, według

pewnych z nich Francuzi mieli mieć prawo do dziedziczenia niektórych terenów włoskich,

głównie na północy kraju.

Karol VIII był organizatorem pierwszej eskapady , dzięki której przejął Pizę i Florencję. Kolejnym

etapem był Neapol, ale by go zdobyć Karol był zmuszony negocjować z królem Aragonii –

Ferdynandem. Aby zapewnić sobie neutralność ze strony Hiszpanii, oddał im tereny Roussillonu .

Dzięki temu zajął Neapol w 1445r. , jednak przejęcie tego ważnego regionu wywołało niepokój w

całej Europie. Zawiązała się koalicja , początkowo austriacko – angielska , mająca za swój cel

odebranie Francji ich zdobyczy włoskich. Tak Karol VIII w zamian za Neapol porzuca region Artois na

rzecz Austrii i Franche – Comt é na rzecz Anglii.

Karol organizował kolejne wyprawy wojskowe i planował podział Włoch wraz z Ferdynandem

Aragońskim, jednak w 1498r. król Francji umarł niespodziewanie, a ponieważ nie miał potomka

męskiego , korona francuska przeszła w ręce jego kuzyna, Ludwika Orleańskiego , który przyjął imię

Ludwika XII. Aby móc sprawować władzę został on zmuszony do poślubienia córki Ludwika XI .

Panował w latach 1498 – 1515.

W 1499 miała miejsce wielka wyprawa , dzięki której udało się przejął olbrzymie tereny włoskie,

w tym Karol został księciem Mediolanu . Ta sytuacja ponownie zaniepokoiła zarówno Europę,

jak i papieża Juliusza II , początkowo wspierającego poczynania Karola VIII, bo dzięki temu mógł

zyskać dodatkowe fundusze i podporządkować sobie Wenecję. W związku z powyższym papież staje

na czele koalicji antyfrancuskiej , nazwanej ŚWIĘTĄ LIGĄ . W jej skład wszedł Henryk VIII –

król angielski, Ferdynand Aragoński, Wenecja i niektóre kantony szwajcarskie.

Francuzi stracili swoje posiadłości włoskie, a nawet w 1515 doszło do wkroczenia wojsk koalicyjnych

na obszar samej Francji. Ludwik XII został zmuszony do prowadzenia negocjacji i płacenia wysokich

okupów, co prowadzi do bardzo silnego zadłużenia gospodarczego kraju.

W 1515 roku na tron wstąpił Franciszek I , zięć Ludwika XII, który także prowadził politykę

ekspansywną, ale jego ambicje były nieco inne. Nie chce on terenów, ale korony cesarskiej,

bo podobnie jak Karol V, król Hiszpanii, uważa, że jest spadkobiercą korony cesarskiej.

Konflikt między Francją a Hiszpanią trwał do roku 1544, zakończył się układem z Crepy .

Oznaczał on kolejne przesunięcia terytorialne. Francja utraciła Flandrię, Sabaudię i Artois,

zyskała zaś Burgundię.

Pod względem terytorialnym Francja za bardzo się nie zmieniła, natomiast dzięki stałemu kontaktowi

z kulturą włoską Francja „zaimportowała” do swojego kraju renesans , ze wszystkimi jego

konsekwencjami. Były one widoczne przede wszystkim w życiu codziennym Francuzów,

bo znikła z niego asceza, typowa dla średniowiecza, a pojawiają się różne przejawy komfortu, np.:

 sposób ubierania (bogatsze i wygodniejsze ubrania);

 rozwój architektury świeckiej (zamki, wille, hotele).

made by koperek©

Dzisiaj najbardziej znane są zamki z doliny Loary . Część z nich była przebudowywana

z tych powstałych na początku XV i XVI w. lub została zbudowana od podstaw, zaprojektowana

przez architektów włoskich. Ogólnie zachowały się do dzisiaj 42 zamki.

CHÂTEAUX DE LOIRE

1) Château d’Amboise, przebudowany z zamkuśredniowiecznego

2) Château d’Azay – le – Rideau , zbudowany od podstaw na jeziorze specjalnie stworzonym

do tego celu, oblewającym zamek z trzech stron. Przez pewien czas był rezydencją króla.

3) Château de Chambord z ogrodem.

4) Château

de Blois wykonany z cegły, co było

rzadko

spotykane, zwykle był to kamień,

cegła to zapożyczenie z Włoch.

made by koperek©

a. klatka schodowa została zaprojektowana przez Leonardo da Vinci, architekta

włoskiego, zaproszonego przez władcę francuskiego i mecenasów, zmarł we Francji,

pochowany najpierw w Blois, potem obok w St. Florentin

b. Salle des etats , przykład dobrze zachowanej sali renesansowej (malowidła

na drewnie).

5) Château de Chaumont – Sur – Loire , zbudowana na planie ośmiokąta, w którego każdym

rogu znajduje się wieża. Miał bardziej obronny niż wypoczynkowy charakter.

6) Château

d’Angers miał charakter

typowo

obronny.

Większość klatek schodowych znajdowała się na zewnątrz budynku, osobne do wchodzenia na górę

i do schodzenia w dół, co umożliwiało szybką ucieczkę w razie potrzeby.

made by koperek©

Wprowadzono kolor do wnętrza, mozaiki, tkaniny na ścianach. Wtedy też swoje początki miał styl

francuski w ogrodach. Na okres panowania Franciszka I przypada wyraźna prosperity gospodarcza.

Wtedy powstał słynny portLe Havre , dzisiaj największy port wojskowy.

REFORMACJA

Trwająca w latach 1515 – 1589 reformacja stała się podstawowym problemem, z jakim musieli

borykać się władcy francuscy. Początkowo Franciszek Ijest dosyć tolerancyjny wobec protestantów,

jednak później, w 1534r. zmienił całkowicie swoje nastawienie zarówno on, jak i jego następca

Henryk II . Wtedy to na drzwiach sypialni królewskiej na zamku Amboise protestanciprzybili plakaty ,

które wyrażały ich wrogość wobec mszy katolickiej. Chociaż od momentu, kiedy Kalwin przybił swoje

zastrzeżenia do liturgii katolickiej na drzwiach kościoła w Genewie, plakaty te pojawiały się w całym

kraju. Jednak fakt przybicia ich na drzwiach komnaty królewskiej wywołał strach, podsycany przez

ultrakatolików dworu. Król wydał wiele praw, ograniczających, a później uniemożliwiających

praktykowanie religii protestanckiej.

W 1545r. w Luberon doszło do masakry protestantów , w której zginęło około 3000 osób.

Za rozkazem, wydanym przez trybunał w Aix stało ciche przyzwolenie Franciszka I.

Sytuacja pogorszyła się za panowania Henryka II. W 1547r. przy trybunale paryskim powstało

towarzystwo Chambre Ardene (tł. płonący pokój), której zadaniem było osądzanie wyłącznie spraw,

związanych z herezją (oficjalne nazwanie protestantów heretykami).

W 1557 roku został wydany edykt z Compiegne , który zakładał, że każdy heretyk, który zostanie

oskarżony o wywołanie publicznego skandalu, powinien został skazany na śmierć.

W 1559 roku wydano edykt z Écouen , którego głównym elementem był nakaz zabijania bez osądu

każdego protestanta „zbuntowanego lub uciekającego”.

Prawdziwa wojna rozpoczęła się w 1562 roku i trwała około 36 lat. Historycy wyróżniają osiem wojen

religijnych. Ich początek to wielka masakra protestantów w Vassy . Jedynie w okresie panowania

Katarzyny Medycejskiej dochodzi do próby złagodzenia konfliktu między katolikami a protestantami.

Doprowadza ona nawet do ślubu swojej córki Małgorzaty z przywódcą protestantów,

Henrykiem z Navarry, jednakże uroczystości związane z tym ślubem kończą się wielką masakrą

protestantów, przybyłych tłumnie na ślub – noc św. Bartłomieja . Tej nocy zginęło

około 20 tysięcy protestantów.

W roku 1584 roku umarł król Henryk III , który jako swojego spadkobiercę wskazał Henryka z Navarry

Aby przejąć władzę w państwie musiał on pokonać sprzeciwiającą się mu ligę katolicką.

Wojna domowa trwała aż do 1594r, kiedy to w katedrze w St. Denis Henryk z Navarry wyparł się

kultu protestanckiego , ponownie przyjmując wiarę katolicką. Przywódcy Ligi uznali jego prawa

do tronu francuskiego, a następnie w roku 1594 Henryk IV został z pompą koronowany w katedrze

w Chartres , a później – z jeszcze większą pompą – wkroczył do Paryża.

W 1598 roku na mocy edyktu nantejskiego ustanowiono swobodę wyznania . Dotyczy ona jednak

tylko tych miejsc, gdzie protestantyzm był wyznawany od roku 1596, poza Paryżem i innymi

rezydencjami królewskimi.

W 1610 roku zaistniała groźba zaatakowania Francji przez Hiszpanię . Popycha to Henryka IV

do zawarcia układu z protestantami niemieckimi . Wywołało to wielkie niezadowolenie

wśród ultrakatolików francuskich i podobno to oni zachęcili Ravaillaca

do zabójstwa Henryka w 1620 roku . Po jego śmierci władzę przejęła jego druga żona,

Maria Medycejska , która prowadziła zupełnie odwrotną politykę niż jej mąż, tzn. zerwała układ

z protestantami niemieckimi i podjęła rozmowy z Hiszpanią.

W 1627 jej syn, Ludwik XIII rozkazał zamordować doradców królewskich, w tym kochanka matki,

Conciniego, oraz przetrzymywał królową na zamku w Blois. Udało się jej stamtąd zbiec i zawiązać

spisek przeciwko synowi, co doprowadziło do bitwy w 1620r. w Pont – du – Le między wojskami

królewskimi a rebeliantami. Ostatecznie doszło do zgody między synem i matką, możliwej dzięki

negocjacjom, prowadzonym przez doradcę Marii – kardynała Richelieu . Wkrótce stał on się doradcą

królewskim, postacią wpływową postacią do tego stopnia, że praktycznie to on podejmował

wszystkie decyzje. Jego polityka sprowadzała się do umocnienia władzy królewskiej i zjednoczenie

terenów, należących do Francji. Prowadził w związku z tym bardzo skuteczną wojnę przeciw Hiszpanii

i Habsburgom, zasiadającym na tronie austriackim, a także zwalczał protestantów, których liczba

zaczynała stwarzać wielkie zagrożenie dla władzy króla. Prowadził oblężenie i następnie zniszczenie

twierdzy protestantów w La Rochelle.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: