Eichelberger_Wojciech_-_Zdradzony_przez_ojca[1].pdf

Wojciech Eichelberger

Zdradzony

przez ojca

Spis treści

Od Autora - 3

Od Wydawcy - 3

Smutna historia Małego Chłopca - 3

O ojcu, który nie dał rady - 6

Spadek po ojcu - 8

„Zniszczę cię” - 8

„Matka jest ważniejsza od ciebie” - 9

„Podziwiaj mnie” - 9

„Nie chcę cię” - 10

Manowce inicjacji - 11

Strategie przetrwania - 13

Wieczne dziecko, czyli „zostaję z mamą” - 14

Don Juan, czyli „boję się tej jednej” - 14

Playboy, czyli „wolę się bawić niż się bać” - 15

Uzurpator, czyli „zęby się tylko nie wydało” - 16

Inkwizytor, czyli „to wszystko przez nią” - 16

Macho, czyli „im ona gorsza, tym ja lepszy” - 18

Gej, czyli „niech jakiś mężczyzna mnie pokocha” - 19

Wyznawca, czyli „to Bóg jest moim ojcem” - 20

Mnich, czyli „zostaję sam” - 21

Gniew matki - 22

Gniew wyparty - 23

Gniew nadopiekuńczości - 23

Gniew wprost - 24

Odchodzenie od matki - 24

Jak pomóc synowi - 26

Od Autora

Motywacją do napisania tej książki jest chęć przyjścia z pomocą mężczyznom, mnie samego

nie wyłączając.

Losom mężczyzn przyglądam się od lat z perspektywy gabinetu psychoterapeuty, ale jestem

pewien, ze dzięki temu dostrzegam lepiej to, co dzieje się dziś z mężczyznami w ogóle.

W wyniku gwałtownych zmian w naszej kulturze i obyczajowości, mężczyźni są nie mniej

zagubieni i przeciążeni niż kobiety. W książce mówię o niektórych przyczynach tego za-

gubienia, z których najważniejszą jest załamanie procesu przekazu pozytywnego wzorca mę-

skości pomiędzy ojcem a synem.

Nie jest to książka napisana przeciwko kobietom. Coraz częstsza nieobecność ojców w ro-

dzinach to fakt dokonany, przed którym matki są stawiane i muszą jakoś sobie z tym po radzie.

Z pewnością radzą sobie najlepiej, jak mogą Należy im się hołd i wdzięczność za to, ze biorą

na siebie odpowiedzialność za porzuconych synów, ratując im życie i umożliwiając psychiczne

przetrwanie. Niestety, mimo największych starań i najlepszych chęci, nie są w stanie zastąpić

synom ojców.

Ta książka nie została napisana przeciwko komukolwiek. Jej celem jest ostrzeżenie przed

negatywnymi psychologicznymi i obyczajowymi konsekwencjami nieobecności ojca w rodzi

nie Mam nadzieję, ze okaże się ona pomocna zarówno mężczyznom, którzy chcą lepiej zrozu-

mieć siebie, jak i kobietom, które chcą lepiej zrozumieć mężczyzn.

Wojciech Eichelbcrger

Od Wydawcy

We wrześniu 1997r, wkrótce po ukazaniu się „Kobiety bez winy i wstydu", Autor zaczął pi-

sać książkę o mężczyznach i męskości Jestem pełen podziwu dla Jego umiejętności ujęcia w

zwięzłej i uporządkowanej formie tak szerokiej wiedzy na ten temat.

Dzięki tej książce poznałem wiele doniosłych i głębokich prawd. Nie, które z nich przeczu-

wałem wcześniej w głębi duszy, ale wiele było dla mnie istotnym i nowym odkryciem Pewne

przedstawione tu stwierdzenia dopiero po dłuższym czasie zacząłem odnosić do siebie.

Odkrywanie prawdy na swój temat może być bolesne - choćby, dlatego, ze nie pozwala po-

zostać bezczynnie w wygrzanym miejscu w życiu Autor udziela wyraźnych rad pozwalających

wyruszyć w drogę ku zmianom I daje nadzieję, że warto.

Czytanie tej książki jest jakby słuchaniem intymnej rozmowy mężczyzn o sobie i swoich

problemach Tym łatwiej wczuć się w jej atmosferę, ze Autor, pisząc o mężczyznach, używa

zaskakująco głęboko wnikającej w serce formy „my".

Zapraszam do lektury drugiego tomu trylogii: Kobieta, Mężczyzna … Czekamy na tom trzeci

Marek Rycko

Smutna historia Małego Chłopca

Poniższy scenariusz przedstawia uproszczony przebieg wydarzeń w życiu chłopca, opusz-

czonego przez ojca i w konsekwencji uzależnionego od matki Wielu mężczyznom obraz, który

kreślę, wyda się jednostronny i negatywny, ale obawiam się, ze większość uzna go za niewinny

i łagodny Nie wszyscy opuszczeni przez ojca chłopcy uzależniają się od matki - inne wersje

zakończenia tej historii znajdują się w dalszych częściach książki.

Trudno powiedzieć, jak wielu synów jest zdradzonych przez ojców, ale gdy przyjrzymy się

temu, co jest udziałem chłopców w ich dorosłym życiu, dojdziemy do wniosku, ze doświad-

czenie bycia zdradzonym przez ojca staje się, niestety, coraz bardziej powszechne.

Ojcowie chcą mieć synów, więc gdy brzuch przyszłej matki, choć trochę urośnie, niecier-

pliwie domagają się badania USG, zęby na ekranie monitora zobaczyć, co tez ich dziecko ma

między nogami Wybucha wielka radość, gdy okazuje się, ze narodzi się chłopiec Prawdę mó-

wiąc, nie wiadomo, dlaczego ta radość wybucha Ojcowie powinni przecież wiedzieć, ze życie

mężczyzny me jest sielanką Mimo to cieszą się - z przyzwyczajenia czy z nawyku.

Chłopiec przychodzi na świat Ojciec idzie się upić, zęby podkreślić fakt, ze stała się rzecz

nadzwyczajna, a mama jest zachwycona i dumna, bo ma poczucie, ze spełniła swój obowiązek

Ojciec Chłopca sam był kiedyś chłopcem zdradzonym przez ojca, wychowywanym głównie

przez kobiety, i nie wie, jak zajmować się synem. Pamiętajmy, więc, czytając dalej tę opo-

wieść, że wszystko, co zostanie powiedziane o Chłopcu, dotyczy też jego ojca - a zapewne też

ojca jego ojca.

Skoro ojciec Chłopca został zdradzony przez swego ojca, to nie wystarcza mu na długo za-

pału, żeby troszczyć się o syna. Ma poczucie, że spełnił swoją rolę, płodząc go i ewentualnie

dopilnowując, by mógł w miarę bezpiecznie się urodzić.

Wkrótce zaczyna być zniecierpliwiony tym, że Chłopiec jest malutki, bezradny, że tak bar-

dzo potrzebuje matki i w niczym nie przypomina chłopca oprócz tego, że ma siusiaka. Je, robi

w pieluchy i nie daje spać po nocach. Ojciec Chłopca nie widzi w tym wszystkim dla siebie

miejsca i zaczyna się odsuwać, uznając, że kiedyś przyjdzie czas, by nawiązać kontakt z sy-

nem. I tutaj popełnia pierwszy błąd - nie pamięta, jak sam, będąc małym chłopcem, pragnął

kontaktu z ojcem. Nie pamięta, jak bardzo potrzebował obecności ojca - jako symbolicznej

obietnicy, że kiedyś ktoś pomoże mu odejść od matki.

W efekcie Mały Chłopiec, patrząc z perspektywy kołyski, na tle sufitu widzi jedynie za-

chwycone twarze kobiet.

Potem różnie się dzieje. W smutnym scenariuszu bywa tak, że ojciec znika po paru tygo-

dniach, a w jeszcze smutniejszym, że nie było go już wtedy, gdy Chłopiec pojawił się na świe-

cie. Nawet w radosnych wersjach wydarzeń ojciec jest prawie nieobecny przez pierwszy rok.

Pojawia się on w polu widzenia Małego Chłopca mniej więcej wtedy, gdy ten stawia pierwsze

samodzielne kroki i zaczyna mówić pierwsze słowa.

Kiedy życie Chłopca wkracza w bardzo ważną fazę, pierwszych prób rozluźnienia symbio-

tycznego związku z matką, ojciec przydałby się bardzo, bo odłączenie się od matki jest przed-

sięwzięciem trudnym.

Jeśli Chłopiec ma w tym okresie ojca pod bokiem, może przeżyć coś niepowtarzalnego.

Mama stawia go na ziemi, a ojciec, stojąc kilka kroków dalej, mówi: „No, chodź do mnie,

chodź do mnie, chodź do mnie!" Wtedy Mały Chłopiec po raz pierwszy odrywa się od mamy,

by wyruszyć zupełnie samodzielnie w tę niezmierzoną przestrzeń między matką a ojcem. W

końcu, po długich jak wieczność sekundach, dociera do kresu tej niebezpiecznej podróży - do

ojca. Zalicza swój pierwszy sukces, robi pierwszy krok ku męskości. W tym innym, męskim

świecie czeka na niego ojciec, który radośnie chwyta go w ramiona i unosi w górę jak bohate-

ra!

Jeśli ojca nie ma, w doświadczeniu Chłopca powstaje kolejna, bardzo poważna luka. Na

domiar złego brak ojca w tym okresie sprawia, że Chłopiec zaczyna być bardziej niż dotąd

nadopiekuńczo traktowany przez matkę. Uczy się chodzić, przewraca się, zbiera siniaki, obija

sobie głowę. Gdyby ojciec był w pobliżu, lepiej by to rozumiał. Pozwoliłby mu doświadczyć

ryzyka i bólu, uczył odporności, wytrzymałości, by w przyszłości nie ulegał matczynej panice,

gdy się przewróci lub uderzy. Mama, która nigdy nie była chłopcem, nie zawsze rozumie, jakie

to dla syna ważne. Często niepotrzebnie biegnie z krzykiem na pomoc i za bardzo przeżywa

każdy jego upadek. Nieświadomie uczy Chłopca, że świat jest niebezpieczny, a on sam bardzo

kruchy. Wyjście z domu może mu się kiedyś wydać zbyt ryzykowne. Uzna, że najbezpieczniej

będzie pozostać w pobliżu mamy.

Jeśli ojciec jeszcze nie odszedł, to z pewnością jest bardzo zapracowany. Zapewne sens

swego życia widzi przede wszystkim w zabieganiu o reputację i sukces, bowiem nie jest mu

znane głębokie uczucie satysfakcji, płynące z kontaktu z ludźmi. Sam wychowywany przez

matkę, ciotki i babki, teraz w głębi duszy obawia się kobiet. Przeczuwa, że nie potrafi się od

nich skutecznie odgraniczać i podświadomie boi się, że go pochłoną, że utknie w kobiecej at-

mosferze ciepła i bezpieczeństwa i nie będzie miał już siły wyruszyć w świat. Trzyma się, więc

z daleka od kobiet, unikając bliskich, intymnych i trwałych związków. Nie zdaje sobie sprawy,

że taki sam los szykuje swojemu synowi.

Tymczasem matka, opuszczona przez partnera, jest coraz bardziej przemęczona, zniecier-

pliwiona i rozżalona. Robi, co może, zęby jak najsilniej związać ze sobą syna i przy okazji

odebrać go ojcu. Nosi w sobie pokłady gniewu, który dotyczy ojca, ale który pod jego nieobec-

ność łatwo przelewa się na dziecko.

Matka nieświadomie kastruje psychicznie Małego Chłopca, pozbawiając go okazji do

kształtowania w sobie podstawowych atrybutów męskości zaufania do siebie, odwagi, odpor-

ności, sprawności, umiejętności odnajdywania się w grupie rówieśników i walczenia o swoją

pozycję. W trosce o bezpieczeństwo synka, który jest przecież „jej skarbem", nie pozwala mu

wychodzić na podwórko, bo się pobrudzi, spoci lub przeziębi, nie pozwala bawić się z kolega-

mi, bo nauczy się brzydkich słów albo coś sobie zrobi.

Brak kontaktu z grupą rówieśników to w doświadczeniu Małego Chłopca kolejna ogromna

luka, która będzie hamować proces oddzielania się od matki i ograniczy jego kontakt ze świa-

tem. Z pomocą ojca Chłopiec mógłby zdobywać i poznawać ten świat, aby kiedyś poczuć się w

nim jak w domu.

Nadchodzi moment, gdy synek powinien pójść do przedszkola. Ale Mały Chłopiec ma

ogromne trudności w zaakceptowaniu tego miejsca, bo matka stała się dla niego zbyt ważna

Pozostawanie na kilka godzin w obcym otoczeniu, bez możliwości kontaktowania się z nią,

budzi lęk nie do przeżycia Przedszkole jest wyzwaniem ponad siły Pozbawiony oparcia w ojcu

i po raz pierwszy w życiu opuszczony przez matkę, musi stawić czoło grupie rozwrzeszczanych

dzieci i obcym dorosłym.

Można powiedzieć, ze najgorsze juz się stało. Przez pierwsze 3-4 lata powstaje wewnętrzna

matryca, która spełnia ważną funkcję w późniejszym życiu dziecka. Porządkuje ona jego do-

świadczenia i tworzy gotowość do określonej ich interpretacji Zaczyna się proces dojrzewania,

tworzy się osobowość i związane z nią poczucie „ja”, Jeśli zostanie ono zbudowane na chybo-

tliwym fundamencie, to ten brak stabilności będzie musiał być kompensowany w dalszym pro-

cesie budowy.

Chłopiec przechodzi kryzys przedszkolny, bo mama, pomimo jego protestów i rozpaczy, nie

może zabrać go do domu.

Chłopiec dorasta. Pozbawiony możliwości przebywania z dwojgiem rodziców na raz, nie-

wiele wie o tym, kim dla mężczyzny jest kobieta, kim dla kobiety jest mężczyzna i jak współ-

istnieją ze sobą. Podstawowym doświadczeniem. Chłopca jest pełen sprzecznych namiętności

związek z matką. Ich relacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy matka, świadoma prze-

mijania, nie licząc juz na spotkanie nowego partnera, zaczyna pokładać w synu nadzieję, ze

stanie się on w jej życiu zastępczym mężczyzną, opiekunem i oparciem. Chłopiec często słyszy

„Ty, synku, nigdy nie zrobisz mamie tego, co twój tata." Słyszy tez wiele negatywnych opinii

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: