Choroba Scheuermanna.doc

Choroba Scheuermanna- proste ćwiczenia.

Nadesłany przez mada on 02-05-2006 o godz. 22:22:42

Etiologia i przebieg tej choroby został już opisany na portalu rehabilitacja.pl. Niewiele jednak jest informacji o postępowaniu rehabilitacyjnym w przypadku tej choroby. W pewnym sensie jest to walka z czasem, bo największe efekty można uzyskać do czasu pełnego skostnienia kręgosłupa czyli do ok. 23-25 roku życia. Po tym okresie działania rehabilitacyjne mają na celu utrzymanie kręgosłupa i ciała w skorygowanej postaci.
W chorobie Scheuermanna dochodzi do sklinowacenia trzonów kręgów a co za tym idzie do patologicznych skrzywień kręgosłupa. Wyobraźmy sobie wieżę, którą stawiamy z równych klocków. Jest stabilna. A kto potrafi zbudować taką samą konstrukcję ze ściętych z jednej strony elementów?

Tak się dzieje z kręgosłupem dotkniętym chorobą Scheuermanna. Wszelka terapia jest więc nastawiona na utrzymywanie kręgosłupa w pozycji jak najbardziej zbliżonej do fizjologicznej. Stąd tak duży nacisk kładzie się na wzmacnianie mięśni stabilizujących kręgosłup.
Wszelkie ćwiczenia wykonywane w leżeniu na brzuchu są wskazane w tym schorzeniu. Pływanie na grzbiecie to także doskonała forma terapii.
Ze swojej strony polecam masaże i zabiegi fizykalne, które powinny być wprowadzeniem do ćwiczeń. Rozluźnienie mięśni ułatwia później wykonywanie ćwiczeń. W codziennym życiu należy pamiętać o szczególnej dbałości o postawę. Choroba dotyka osób młodych w wieku dojrzewania i niestety szczególnie wtedy trudno jest wyegzekwować dbałość o kręgosłup. Niech w nawyk wejdzie prostowanie pleców. Siedzenie nawet w przesadnie wyprostowanej pozycji, częste leżenie na brzuchu.
Polecam proste ćwiczenie z kinezjologii, które świetnie pozwala skorygować postawę i wzmacnia mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie jej. Do ćwiczenia potrzebna jest pomoc drugiej osoby.

Osoby stają naprzeciw siebie. Punkty do ćwiczeń:
Barki – zarówno powierzchnia z przodu jak i z tyłu
Biodra- zarówno z przodu jak i z tyłu. (Z przodu łatwo wyczuć mniej więcej na wysokości pępka wystający kolec biodrowy. Dokładnie w tym miejscu należy przyłożyć rękę. Z tyłu – układamy rękę nad pośladkiem.)
Do ćwiczeń wykorzystuje się kolejno 4 pozycje. Ważne, aby kolejność była zachowana.
Zawsze układamy ręce po przeciwnych stronach ciała.
1. „na krzyż”
Prawa ręka tyłu lewego barku osoby, która ćwiczy. Lewa ręka z przodu na prawym biodrze osoby, która ćwiczy. Stawiamy opór dla barku i biodra, a ćwiczący stara się przeciwstawić. Nie ma ruchu ale jest napięcie mięśni. Należy je wytrzymać przez ok.7 sekund- licząc na głos. Wykonujemy trzy powtórzenia. Zmiana układu rąk. Ręka z tyłu barku wędruje na przód barku, ręka z przodu biodra na tylną stronę. Znów trzy razy napięcie po 7 sekund.
Potem zmieniamy stronę: lewa ręka na tył prawego barku. Prawa ręka na przód lewego biodra. Powtarzamy wszystko analogicznie.
2. „równolegle strony”
Prawa ręka z tyłu prawego barku, lewa ręka z przodu prawego biodra. (ćwiczymy jedną stronę). Napięcie i powtórzenia jak w poprzednim układzie. Potem zmiana : prawa ręka z przodu prawego barku, lewa ręka z tyłu prawego biodra. Po prawej stronie to samo dla lewej.
3.”równolegle góra-dół”< br> Prawa ręka z przodu lewego barku, lewa ręka z tyłu prawego barku. (ćwiczymy najpierw górę- czyli barki). Wykonujemy analogicznie j.w. Następnie prawa ręka z przodu lewego biodra, lewa ręka z tyły prawego biodra. (ćwiczymy dół- czyli biodra).Wykonujemy według schematu.
4.„Na krzyż”
- ćwiczenia powtarzamy dokładnie jak w pkt. 1.
Symbolicznie wykonywane ćwiczenia można zapisać:
1. X
2. II
3. =
4. X
Dla wyrobienia odruchu prawidłowej postawy wystarczy to ćwiczenie wykonywać raz dziennie. Bardzo dobrze wzmacnia mięśnie stabilizujące kręgosłup.

Magdalena Lis – fizjoterapeuta, psychomotoryk, kinezjolog.
Mail: mada@fr.pl