Adolf Hitler ''Mein Kampf'' (Polish).pdf

Tytuł oryginału

Mein Kampj

Tłumaczenie

Irena Puchalska

Piotr Marszałek

Opracowanie graficzne Karol Drabik

Redaktor techniczny Krystyna Burlińska

SPIS TREŚCI

Od wydawcy

Część I

Obrachunek

Słowo wstępne Adolfa Hitlera .

Rozdział I

W domu rodzinnym .

Rozdział II

Wiedeńskie łata nauki i walki .

Rozdział III

Poglądy polityczne z okresu wiedeńskiego .

Rozdział IV

Monachium

Rozdział V

Wojna światowa

Rozdział VI

Propaganda wojenna

Rozdział VII

Rewolucja .

Rozdział VIII

Początki mojej działalności politycznej .

Rozdział IX

Niemiecka Partia Robotnicza .

Rozdział X

Przyczyny upadku imperium

Rozdział XI

Naród i rasa .

Rozdział XII

Pierwszy okres w rozwoju Narodowosocjalistycznej Niemieckiej

Partii Robotniczej

CZĘŚĆ II

Ruch narodowosocjalistyczny

Rozdział I

Światopogląd a partia .

Rozdział II

Państwo

Rozdział III

Obywatele

Rozdział IV

Osobowość a koncepcja państwa narodowego .

Rozdział V

Światopogląd a organizacja .

Rozdział VI

Pierwsze dni walki: znaczenie przemówień .

Rozdział VII

Walka z siłami czerwonych .

Rozdział VIII

Silny człowiek jest najmocniejszy, gdy jest sam .

Rozdział IX

Myśli na temat znaczenia i organizacji socjalistycznych robotników

Rozdział X

Pozorny federalizm .

Rozdział XI

Propaganda a organizacja .

Rozdział XII

Sprawa związków zawodowych .

Rozdział XIII

Powojenna polityka Niemiec w kwestii sojuszy.

Rozdział XIV

Polityka wschodnia

Rozdział XV

Prawo do samoobrony.

Aneks .

Oficjalny Manifest NSDAP w sprawie stanowiska Partii w kwestii

chłopskiej oraz rolnictwa

Program NSDAP .

Od wydawcy

Książka, którą czytelnik bierze do ręki, jest pierwszym polskim tłumaczeniem Mein

Kampj i tym samym wypełnia kolejną lukę wydawniczą na naszym rynku księgarskim.

Spyta ktoś, po co sięgać po dzieło o tak złej reputacji, biblię nazizmu, której twórca

zaraził kilkadziesiąt lat wstecz ówczesne Niemcy obłędem nienawiści i zbrodni i ruszył z

barbarzyńską krucjatą na podbój świata? Lecz przecież jeszcze dziś wielu zastanawia się,

jak mogło dojść do tego, że naród o wielowiekowej kulturze przyjął z entuzjazmem tak

zwyrodniałą ideologię i poparł zamiary szaleńca.

Trzeba przy okazji zaznaczyć, że w Niemczech znajduje on dotąd swoich

apologetów, którzy podkreślają zasługi Hitlera jako męża stanu, próbując w cieniu

pozostawić zbrodniczą działalność kanclerza i wodza Rzeszy.

Hitler jest, "chcemy czy nie chcemy" jak pisze Franciszek Ryszka 1 postacią numer jeden

najnowszej historii powszechnej i jako taki musi budzić zainteresowanie. Dziś dodalibyśmy

jeszcze jedno nazwisko tyrana i twórcy totalitarnego systemu, jakim był bezsprzecznie Stalin.

Cały niemal xx wiek pozostaje pod znakiem tych dwóch totalitaryzmów, które są synonimem

nowożytnego barbarzyństwa. Te dwie postacie budzą zrozumiałą ciekawość i jest to ważna

lekcja historii, którą powinniśmy koniecznie przerobić!

Niniejsza książka to kolejny tekst źródłowy, dostępny dotychczas w trudnym, pisanym

gotykiem oryginale lub w tłumaczeniach obcojęzycznych.

Czy jednak nie należy mieć w związku z wydaniem Mojej walki uzasadnionych obaw?

Nie sądzę, aby poglądy autora w swojej najbardziej odrażającej warstwie mogły mieć dziś w

Polsce wpływ na kogokolwiek.

Dotyczy to również głoszonych tam teorii rasistowskich. Czyż można serio wysuwać

takie przypuszczenia po doświadczeniu obozów koncentracyjnych i krematoriów?

Nie wolno jednak oddzielać lektury tej książki od naszej wiedzy o hitleryzmie i jego

skutkach. Pojawił się on w konkretnej sytuacji społecznopolitycznej, do której się odwoływał

i w której mógł zaistnieć, ale nosił również wszelkie cechy obłąkańczej "religii", której "prorok"

roztoczył przed swoimi wyznawcami wizję tysiącletniej Rzeszy Niemieckiej, pożytkując w tym

celu starogermańskie mity i pogląd o bezwzględnej wyższości rasy aryjskiej (niemieckiej)

"rasy panów". W imieniu tej "religii", wykorzystując wiekowe zdyscyplinowanie i zmysł

organizacyjny Niemców, zrealizował przerażające plany ludobójstwa.

GENEZA I OGÓLNY CHARAKTER MEIN KAMPF

Pierwszy tom Mein Kampj powstał w twierdzy Landsberg, w której po nieudanym

puczu monachijskim przebywał Hitler od listopada 1923 do grudnia 1924 roku. Chociaż

wyrok (5 lat) był wyjątkowo łagodny, jak na obowiązujące w Republice Weimarskiej prawo, to

i tak Hitler wyszedł z więzienia już po upływie roku. Sam proces stał się okazją do propago

wania faszyzmu, co odbywało się przy aplauzie obecnej na procesie publiczności. Osobliwe

było również więzienie: "Hitler i pozostali współwięźniowie korzystali z takich przywilejów,

jakich chyba nie mieli na wolności. Karmiono ich znakomicie, grała orkiestra, wydawano

gazetę szczególnie ważne osobistości miały swych ordynansów przynoszących im

śniadanie wprost do łóżka. Obiad miał charakter uroczysty: na miejscu honorowym siedział

Hitler i rozmawiał na tematy polityczne ze swymi współbiesiadnikami" 2 .

Pierwotna redakcja Mein Kampf przetrwała w zasadzie nie zmieniona w

następnych masowych wydaniach, co wynikało z głębokiego przekonania autora, że

jego program, mimo chwilowych odchyleń, ma charakter niewzruszalny i ostateczny,

a także z przeświadczenia o wielkości własnego geniuszu. Hitlerowi przyświecał

jeden zasadniczy cel zdobycie szerokiej rzeszy zwolenników. Aby to osiągnąć,

należało dać członkom i rosnącej szybko liczbie

1 K. G r u n b e r g, Adolf Hitler. Biografia Fiihrera, Warszawa, 1988, s. 6

L. Czornaja, D. Mielnikow, Adolf Hitler. Studium zbrodni, Warszawa 1988, s. 74.

sympatyków partii jasny obraz tego, o co, dlaczego i w jaki sposób mają walczyć, a to

znaczyło dać uproszczony i nie pozostawiający wątpliwości obraz świata:

"Rachunek Hitlera był bardzo zmyślny, rozumiał on bowiem, że w xx wieku, w którym

wszystkie dziedziny nauki, w tym i nauki społeczne, osiągnęły wysoki poziom rozwoju, ale i

wąską specjalizację, przeciętny obywatel w znacznie mniejszym stopniu niż kiedykolwiek

przedtem jest w stanie rozeznać się samodzielnie w ekonomii, socjologii, estetyce i innych

gałęziach nauki. Pragnie on otrzymać swego rodzaju «ewangelię», zapoznać się z nią i

uznać siebie za człowieka na poziomie. I oto Hitler postanowił stworzyć taką «ewangelię»

dostępną każdemu sklepikarzowi, a jednocześnie nie pozbawioną elementów naukowych.

Książka Hitlera schlebiała najniższym gustom Niemców (...)" 3 .

Moja walka jest maglem sądów na przeróżne tematy. Hitler wypowiada się nie tylko

na temat polityki wewnętrznej i zagranicznej, rasizmu, ekonomii, zagadnień socjalnych,

propagandy, historii, lecz także religii chrześcijańskiej, Kościoła, wychowania młodych

pokoleń, architektury, teatru, kina, literatury, prostytucji. Są jednak motywy, które dominują

nad .całością, obliczone na emocje szerokich mas, tłumów.

Pierwszy to pragnienie odwetu, jaki upokorzony naród powinien wziąć za traktat

wersalski, i obarczenie Żydów winą za upadek Niemiec, jak również oskarżenie ich o "an

tyświatowy" spisek. Drugi to wizja zhierarchizowanego, silnego państwa rasistowskiego

związana z ideą "Herrenvolku". Nie sposób również pominąć znaczenia, jakie przykłada się

w książce do idei wodzostwa.

W obiegowych sądach o faszyzmie niemieckim przypisuje mu się niejednokrotnie koneksje z

niektórymi poglądami filozoficznymi, a w szczególności łączy się teorie nazistowskie z

nazwiskiem Fryderyka Nietzschego. Nie jest to słuszne, jeśli wnikliwie i w całości odczytuje

się dzieła i myśli tego filozofa. Prawdą jest natomiast, że Hitler odwołuje się do jego

poglądów, czerpiąc wiedzę na ten temat z drugiej ręki, nie z jego książek, lecz z popularnych

i licznych wówczas omówień jego prac, które wyławiały na temat "rasy panów" czy

"nadczłowieka" to, co schlebiało filisterskim gustom społeczeństwa niemieckiego.

Istotny wpływ na ideologię narodowego socjalizmu mieli natomiast trzeciorzędni myśliciele,

twórcy teorii rasy: Francuz Joseph Arthur de Gobineau i zgermanizowany Anglik, powiernik

Hitlera, Houston Steward Chamberlain (nb. zięć Ryszarda Wagnera). Moja walka nie jest

książką, która nawiązywałaby wprost do jakiegokolwiek systemu filozoficznego, lecz tylko

zlepkiem najróżnorodniejszych idei, wybieranych nie pod kątem ich słuszności, lecz

przydatności w osiąganiu celu, jaki Hitler postawił przed sobą i przed faszystowskim ruchem,

którego był liderem .

GŁÓWNE WĄTKI TEMA TYCZNE MOJEJ WALKI

HITLER O SOBIE

Książka ma wyraźnie charakter autobiograficzny. Charakterystyczne, że jest pisana w

pierwszej osobie. Dowiadujemy się z niej nie tylko o działalności politycznej Hitlera, ale także

o jego dzieciństwie i młodości. Opowiadanie o własnej przeszłości często dominuje nad

właściwymi refleksjami, szczególnie w pierwszej części.

Jednak, jak twierdzą późniejsi biografowie, interpretację niektórych faktów ze swojego

życia dostosowuje Hitler do rysującej mu się koncepcji własnej osoby, jako przyszłego

wodza. I tak na przykład swoje niepowodzenia szkolne (nie ukończył gimnazjum) oraz

niechęć do nauki w ogóle tłumaczy negatywnym stosunkiem do upragnionej przez jego ro

dziców, szczególnie przez ojca, kariery urzędniczej, a także silnymi ambicjami artystycznymi.

Niestety wykształcenia artystycznego nie zdobył, gdyż dwukrotny egzamin do Wiedeńskiej

Akademii Sztuk Pięknych zakończył się niepowodzeniem. Nie udała mu się również kariera

artystyczna, a lata spędzone na wiedeńskim bruku, gdzie działał jako malarz, wspomina bez

entuzjazmu. Wszystko to spowodowało poczucie krzywdy i pewnego rodzaju uraz

psychiczny.

Warto wspomnieć także o innym wstydliwym kompleksie jego młodości, z którego

próbuje się wyswobodzić na kartach swojej książki. Chodzi o krytykę AustroWęgier, która

ma jak się zdaje nie tylko swój aspekt polityczny, ale i osobisty. "Kiedy w 1924 roku pisał

«Mein Kampfu» był wciąż

3 Ibidem, s. 76.

jeszcze obywatelem austriackim. Polityczni przeciwnicy na każdym kroku wytykali mu to

pochodzenie. W prasie i na zebraniach nazywano go Austriakiem albo cudzoziemcem. W

podobnych okolicznościach, gdy Hitlerowi tak bardzo zależało na trafieniu do świadomości

Niemców, potrzebne było «odcięcie się» od swego pochodzenia i za wszelką cenę odparcie

«zarzutu austriackości». Oczywiście, że tylko od stanowczości i woli władz niemieckich

zależało pozbawienie Hitlera możliwości politycznej działalności na terenie Rzeszy. Z uwagi

na to, że sfałszowanie dokumentów o miejscu urodzenia było jednak w Republice Weimar

skiej łatwe do zdemaskowania, Hitler już na pierwszych stronach «Mein Kampfu wykazał, że

był zawsze w swej istocie Prusakiem i przeciwnikiem monarchii Habsburgów" 4 .

Sam zawsze czuł się Niemcem, obywatelem wielkoniemieckiej Rzeszy, ale musiał o

tym przekonać innych.

Nie brak w książce Hitlera fragmentów jakby pamiętnikarskich, w których za pomocą

nieraz dosadnych i często nieporadnych określeń, zostały opisane jego wrażenia i reakcje na

ważne wydarzenia polityczne, takie jak choćby zamach w Sarajewie. Pisząc o tym wszystkim

w taki właśnie sposób, buduje wizerunek własny, człowieka głęboko przejętego upadkiem i

zatroskanego o przyszłość narodu i państwa niemieckiego, a ponadto jakby natchnionego

czy powołanego do spełnienia ważnej misji.

I taką chyba funkcję miał spełnić, w zamyśle führera, rozbudowany silnie wątek

autobiograficzny.

PRAGNIENIE ODWETU

Hitler, który brał udział w wojnie jako ochotnik, wraca po czterech latach zmagań i

trudów wojennych do Monachium jako człowiek do ostatka rozczarowany przegraną

Niemiec.

Już zaciągając się do armii (nie austriackiej, lecz właśnie niemieckiej) żywił zapewne

"mistyczne" przekonanie o dziejowej misji, jaką mają do spełnienia Niemcy, albowiem jesz

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: