Laboratoryjne metody uzyskiwania odwzorowań linii papilarnych z palców i dłoni zwłok N.N. osób - z praktyki LK KSP.pdf - 2007 - siomak

Z PRAKTYKI

Laboratoryjne metody uzyskiwania

odwzorowañ linii papilarnych z palców i d³oni

zw³ok N.N. osób – z praktyki LK KSP

Daktyloskopowanie zw³ok jest

czynnoœci¹ sprawiaj¹c¹ na ogó³ wiê-

cej trudnoœci ni¿ pobieranie materia³u

porównawczego od osób ¿ywych.

Wykonanie odbitek opuszek palców

oraz odbitek d³oni po kilku dniach od

momentu zgonu zazwyczaj nie spra-

wia trudnoœci technikowi kryminali-

styki ze wzglêdu na fakt, ¿e skóra

i tkanka podskórna pozostaj¹ wystar-

czaj¹co elastyczne, aby mo¿na by³o

sporz¹dziæ kartê daktyloskopijn¹

z u¿yciem tuszu. Trudnoœci z daktylo-

skopowaniem denata pojawiaj¹ siê

wówczas, gdy up³yn¹³ d³ugi okres od

chwili zgonu. Dodatkowym utrudnie-

niem wp³ywaj¹cym na prawid³owe

wykonanie karty s¹ niekorzystne wa-

runki, w jakich przebywa³y zw³oki.

Zaawansowany proces gnilny, d³ugo-

trwa³e przebywanie zw³ok w wodzie

oraz oddzia³ywanie wysokiej tempe-

ratury czêsto sprawiaj¹, ¿e tradycyj-

na metoda daktyloskopowania za po-

moc¹ tuszu nie przynosi po¿¹danego

rezultatu. Zastosowanie proszków

i folii daktyloskopijnych czy te¿ odle-

wów silikonowych (mleczka kauczu-

kowego) nie zawsze przynosi wystar-

czaj¹ce efekty, odbitki s¹ zaœ nieczy-

telne i nie nadaj¹ siê do identyfikacji.

W takich sytuacjach zdarza siê, ¿e

technik lub ekspert kryminalistyki od-

stêpuj¹ od dalszych czynnoœci, uwa-

¿aj¹c je za bezcelowe.

Jeœli tradycyjne metody daktylo-

skopowania zw³ok nie przynosz¹

oczekiwanych rezultatów, konieczne

jest zastosowanie metod chemicz-

nych pozwalaj¹cych na wykonanie

czytelnej daktyloskopii. W tym celu

nale¿y amputowaæ palce lub ca³e

d³onie i dostarczyæ je do laboratorium

kryminalistycznego. Czynnoœæ ta mo-

¿e zostaæ wykonana jedynie w zak³a-

dzie medycyny s¹dowej na podsta-

wie postanowienia prokuratora pro-

wadz¹cego postêpowanie zwi¹zane

z okolicznoœciami znalezienia zw³ok.

Po amputacji palce lub d³onie nale¿y

odpowiednio zabezpieczyæ, aby nie

pomyliæ kolejnoœci poszczególnych

palców. Istotne jest tak¿e prawid³owe

przechowywanie materia³u w celu

ochrony przed niekorzystnym wp³y-

wem czynników zewnêtrznych (tem-

peratura, wilgoæ, owady). Zalecane

jest zamro¿enie palców i d³oni, aby

maksymalnie zminimalizowaæ postê-

puj¹ce zmiany materia³u (procesy

gnilne).

Najczêœciej stosowan¹ metod¹

zabezpieczania jest numerowanie

i opisywanie kopert b¹dŸ plastiko-

wych pude³ek (np. po filmach fotogra-

ficznych), w których umieszcza siê

odciêty materia³. Nale¿y unikaæ za-

bezpieczania odciêtych opuszek

w lateksowe rêkawiczki, zdarza³o siê

bowiem, ¿e w czasie transportu palce

wsunê³y siê do ich œrodka. Zabezpie-

czenie w ten sposób materia³u unie-

mo¿liwia³o wykonanie karty daktylo-

skopijnej z zachowaniem kolejnoœci

poszczególnych palców. W takiej sy-

tuacji wykonywano tablicê pogl¹do-

w¹, na której umieszczono fotogra-

my, nie oznaczaj¹c ich ¿adnymi nu-

merami. Podawano pod nimi jedynie

informacjê, z której pochodz¹ d³oni.

W trakcie pracy z tak specyficz-

nym materia³em dowodowym nale¿y

zachowaæ szczególne œrodki ostro¿-

noœci, poniewa¿ nieumiejêtne stoso-

wanie substancji chemicznych mo¿e

doprowadziæ do oparzeñ (kwas octo-

wy lodowaty). Przed przyst¹pieniem

do jakichkolwiek czynnoœci wykony-

wanych z u¿yciem odczynników che-

micznych konieczne jest zatem zapo-

znanie siê z treœci¹ kart charaktery-

styki poszczególnych substancji che-

micznych do³¹czanych przez produ-

centów lub dystrybutorów. Nieprawi-

d³owe stosowanie narzêdzi o ostrych

krawêdziach mo¿e równie¿ doprowa-

dziæ do skaleczeñ, co w czasie pobie-

rania materia³u porównawczego gro-

zi przeniesieniem czynników pato-

gennych (bakterie, wirusy). Podsta-

wowym œrodkiem ochronnym, który

nale¿y stosowaæ w celu unikniêcia

zaka¿enia, s¹ dobrej jakoœci rêkawi-

ce ochronne lateksowe lub nitrylowe.

Ze wzglêdów higienicznych nale¿y

zadbaæ równie¿ o to, aby sprzêt i ma-

teria³y wykorzystane w procesach by-

³y u¿ywane wy³¹cznie do czynnoœci

zwi¹zanych z daktyloskopowaniem

zw³ok. Po zakoñczeniu czynnoœci

sprzêt oraz stanowisko pracy, powin-

ny zostaæ zdezynfekowane.

W ci¹gu ostatnich trzech lat zaob-

serwowano wzrost nades³anych do

Laboratorium Kryminalistycznego

Komendy Sto³ecznej Policji postano-

wieñ o sporz¹dzenie kart daktylosko-

pijnych na podstawie dostarczonych

odciêtych palców r¹k oraz d³oni N.N.

zw³ok. W roku 2004 by³o ich zaledwie

szeœæ, w 2005 – dziesiêæ, a w 2006

ju¿ piêtnaœcie.

Opuszki palców oraz d³onie do-

starczone do badañ w tym okresie

charakteryzowa³y siê ró¿nym etapem

przemian poœmiertnych. Pocz¹wszy

od opuszek w daleko posuniêtym

procesie gnilnym, przez opuszki

zmumifikowane o mocno pofa³dowa-

nej i twardej strukturze, a¿ po zwê-

glone b¹dŸ nara¿one na d³ugotrwa³e

dzia³anie wody. Ka¿dy przypadek wy-

maga³ indywidualnego rozpatrzenia

i zaanga¿owania eksperta. Dostar-

czony do badañ materia³ by³ w pierw-

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 256/07

Z PRAKTYKI

szej ocenie czêsto nieczytelny, z wi-

docznym brakiem zarysów linii papi-

larnych, jednak po przeprowadzeniu

z³o¿onych i czasoch³onnych proce-

sów wizualizacyjnych uzyskiwano

wyniki, które umo¿liwia³y dokonanie

dalszych czynnoœci procesowych.

W przypadku daktyloskopowania

zw³ok nale¿y pamiêtaæ, ¿e zniszczo-

ny naskórek palców i d³oni nie wy-

klucza mo¿liwoœci wykonania odbi-

tek linii papilarnych. Do tego celu

mo¿na wykorzystaæ zarówno we-

wnêtrzn¹ warstwê naskórka, jak

i skórê w³aœciw¹.

Ze wzglêdu na warunki, w jakich

przebywa³y zw³oki, materia³ badaw-

czy mo¿na podzieliæ na cztery pod-

stawowe grupy:

– opuszki poddane dzia³aniu su-

chego powietrza (zmumifikowa-

ne),

– opuszki bêd¹ce w rozk³adzie

gnilnym,

– opuszki pochodz¹ce od zw³ok

poddanych dzia³aniu wysokiej

temperatury,

– opuszki pochodz¹ce od zw³ok

nara¿onych na d³ugotrwa³e

dzia³anie wody.

ców. W tym celu mo¿na zastosowaæ

k¹piel w roztworze wodorotlenku so-

du, a nastêpnie w roztworze odpo-

wiedniego detergentu, co powoduje

oddzielenie naskórka. Odbitki linii pa-

pilarnych wykonuje siê wtedy ze skó-

ry w³aœciwej.

W celu uelastycznienia tkanki miê-

œniowej i skóry palców mo¿na zasto-

sowaæ tak¿e k¹piel w roztworze wo-

dorotlenku potasu. Ze wzglêdu na sil-

ne dzia³anie niszcz¹ce roztworów

NaOH i KOH proces zmiêkczania po-

winien byæ systematycznie kontrolo-

wany. Dobre efekty zmiêkczania

i uelastyczniania tkanek miêkkich

palców uzyskano równie¿ dziêki

wykorzystaniu roztworu zawieraj¹ce-

go œrodek do zmiêkczania tkanin, co

ma tê dodatkow¹ zaletê, ¿e zmniej-

sza nieprzyjemny zapach, oraz soli

fizjologicznej. Na uwagê zas³uguje

równie¿ daj¹ca dobre rezultaty meto-

da stosowana w USA, polegaj¹ca na

wykorzystywaniu przez firmy pogrze-

bowe œrodków do balsamowania

zw³ok. Istniej¹ tak¿e inne metody za-

k³adaj¹ce u¿ycie roztworów kwasu

taninowego, kwasu octowego, deter-

gentu i roztworu zawieraj¹cego 2- lub

4-sodowy czterooctan etylenodwu-

aminy.

W celu uzyskania czytelnego ob-

razu linii papilarnych z opuszek pal-

ców bêd¹cych w stanie rozk³adu gnil-

nego mo¿na oddzieliæ naskórek i wy-

konaæ odbitki linii papilarnych ze skó-

ry w³aœciwej. W literaturze opisano

tak¿e metodê wypreparowania na-

skórka z wykorzystaniem roztworów

detergentu, kwasu mrówkowego i

2-propanolu. Przed wykonaniem od-

bitek z u¿yciem tuszu powierzchniê

naskórka mo¿na poddaæ dodatkowo

dzia³aniu par cyjanoakrylanów.

W przypadku opuszek palców po-

chodz¹cych od zw³ok poddanych

dzia³aniu wysokiej temperatury w lite-

raturze mo¿na znaleŸæ nieco odmien-

ne metody uzyskiwania czytelnych

odbitek linii papilarnych. Zaobserwo-

wano, ¿e d³onie maj¹ tendencjê do

zamykania siê w piêœæ, co w pewnym

stopniu chroni linie papilarne, które

znajduj¹ siê na wewnêtrznej stronie

palców i d³oni. Stwierdzono równie¿,

¿e wysoka temperatura, a tak¿e póŸ-

niejsze przechowywanie zw³ok

w ch³odniach, powoduje oddzielenie

naskórka. Ze wzglêdu na powy¿sze

w³aœciwoœci jedna z metod sporz¹-

dzania odbitek linii papilarnych zak³a-

da oddzielenie naskórka od skóry

w³aœciwej oraz sporz¹dzenie odbitek

linii papilarnych palców i d³oni z ze-

wnêtrznej strony wyciêtego (oddzie-

lonego) naskórka. Do tego celu wy-

korzystuje siê wa³ek daktyloskopijny,

pokryty cienk¹ warstw¹ tuszu.

Przy tego rodzaju materiale ba-

dawczym, gdy zwêglona skóra jest

twarda, lecz nie ³amliwa, mo¿na za-

stosowaæ metodê zmiêkczania za po-

moc¹ wodorotlenku sodu lub wody

amoniakalnej. Nale¿y jednak zwróciæ

uwagê na zachowanie szczególnej

ostro¿noœci, gdy¿ proces zmiêkcza-

nia zachodzi bardzo szybko. Dobre

efekty uzyskuje siê dziêki zastosowa-

niu prostej metody nawodnienia pole-

gaj¹cej na namoczeniu w wodzie wy-

suszonych opuszek palców pocho-

dz¹cych od zw³ok poddanych dzia³a-

niu wysokiej temperatury.

W przypadku zw³ok d³ugo przeby-

waj¹cych w wodzie opisano przypa-

dek uwidocznienia czytelnych linii pa-

pilarnych przez zastosowanie po³¹-

czonych metod polimeryzacji cyjano-

akrylowej oraz ninhydrynowej. Od-

wzorowania linii papilarnych zabez-

pieczono fotograficznie.

Poza wiadomoœciami z literatury

na szczególn¹ uwagê zas³uguj¹ dwa

przypadki dostarczonego do Labora-

torium Kryminalistycznego Komendy

Sto³ecznej Policji materia³u dowodo-

wego w postaci odciêtych d³oni.

W pierwszym przypadku do badañ

dostarczono dwie prawe d³onie od-

ciête od cia³ dwóch nieznanych osób

oznaczonych numerem 1 i 2. Sekcjê

zw³ok przeprowadzono w Zak³adzie

Medycyny S¹dowej Akademii Me-

dycznej w Warszawie. W postano-

wieniu wydanym przez jedn¹ z proku-

Wœród wiêkszoœci ekspertyz wizu-

alizacyjnych, wykonanych w Labora-

torium Kryminalistycznym KSP, doty-

cz¹cych sporz¹dzania kart daktylo-

skopijnych zw³ok, materia³ nades³any

do badañ stanowi³y zmumifikowane

opuszki palców, o twardej i mocno

pofa³dowanej powierzchni skóry.

Œwiadczy to o tym, ¿e zw³oki przeby-

wa³y w miejscach przewiewnych,

poddanych dzia³aniu suchego powie-

trza. Do uzyskania czytelnych odbi-

tek linii papilarnych wystarczy³o uela-

stycznienie tkanek miêkkich poprzez

namoczenie w roztworze wodorotlen-

ku amonowym. W niektórych przy-

padkach, w celu dodatkowego uwy-

puklenia, w opuszki palców wstrzyk-

niêto glicerynê.

W literaturze mo¿na znaleŸæ inne

metody zmiêkczania i uelastycznia-

nia zmumifikowanych opuszek pal-

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 256/07

Z PRAKTYKI

ratur warszawskich postawiono pyta-

nie, czy mo¿liwe jest wykonanie kart

daktyloskopijnych na podstawie prze-

kazanego materia³u dowodowego

oraz czy ewentualne odbitki linii papi-

larnych mo¿na porównaæ z kartami

daktyloskopijnymi wytypowanych

osób. D³onie zabezpieczono nastêp-

nie w dwa zakrêcone s³oiki, do któ-

rych przytwierdzono opisane me-

tryczki œladowe.

Przed przyst¹pieniem do badañ, w

celu udokumentowania stanu aktual-

nego, d³onie sfotografowano (ryc. 1).

Fotogramy umieszczono na tablicy

pogl¹dowej, któr¹ do³¹czono do

sprawozdania. Po oczyszczeniu do-

starczonego materia³u z elementów

organicznych i mineralnych zaobser-

wowano brak widocznoœci linii papi-

larnych. Stwierdzono, ¿e paliczki ma-

j¹ g³adk¹ powierzchniê, a skóra r¹k

jest szarocielistego zabarwienia.

Przy oglêdzinach d³oni wyczuwalny

by³ fetor procesu gnilnego. W celu

przywrócenia obrazu linii papilarnych

d³onie umieszczono w roztworze

sporz¹dzonym na bazie kwasu octo-

wego lodowatego (ryc. 2). Po zakoñ-

czonym procesie wyjêto je z roztworu

i osuszono (ryc. 3). W wyniku oglê-

dzin stwierdzono zanikniêcie na ich

powierzchni zabarwieñ i nalotów gnil-

nych. D³onie sta³y siê jasne, z dobrze

widocznymi liniami papilarnymi. D¹-

¿¹c do uzyskania lepszej czytelnoœci,

na opuszki palców

naniesiono, po-

przez nacieranie,

sadzê, uzyskuj¹c

kontrastowy obraz linii papilarnych.

Pozwoli³o to wykonaæ dokumentacjê

fotograficzn¹ (ryc. 4). Z wykonanych

fotogramów z widocznymi liniami pa-

pilarnymi sporz¹dzono karty daktylo-

skopijne. W kolejnym etapie badañ

na opuszki palców naniesiono farbê

daktyloskopijn¹ i podjêto próbê spo-

rz¹dzenia odbitek linii papilarnych na

kartce papieru. Nie uda³o siê jednak

wykonaæ odbitek o zadowalaj¹cej ja-

koœci. Po usuniêciu farby z opuszek

palców podjêto próbê zdjêcia odwzo-

rowañ linii papilarnych za pomoc¹

proszku daktyloskopijnego i folii po-

zytywowej, nie uzyskuj¹c pozytywne-

go rezultatu.

Po przeprowadzonych badaniach

wizualizacyjnych przyst¹piono do po-

równania odwzorowañ linii papilar-

nych z kartami daktyloskopijnymi wy-

typowanych osób.

Ryc. 1. Widok ogólny dostarczonej do badañ jednej z dwóch prawych

d³oni N.N. zw³ok

Fig. 1. One of the hands submitted for examination

Ryc. 3. Osuszanie d³oni po wyjêciu z k¹pieli z roztworu

Fig. 3. Drying of hands after removal from solution

Ryc. 2. K¹piel d³oni w roztworze na bazie kwasu octowego lodowatego

Fig. 2. Soaking in solution of glacial acetic acid

Ryc. 4. Kontrastowanie opuszek palców sadz¹

Fig. 4. Contrasting of fingertips with carbon black

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 256/07

Z PRAKTYKI

W wyniku przeprowadzonych ba-

dañ dokonano pozytywnej identyfika-

cji osób (ryc. 5).

W drugim przypadku do badañ do-

starczono praw¹ i lew¹ d³oñ, które

odciêto równie¿ podczas sekcji zw³ok

N.N. mê¿czyzny. Materia³ dowodowy

zabezpieczono, podobnie jak w wy-

¿ej opisanym przypadku, w dwa s³o-

iki. Wstêpne oglêdziny dostarczo-

nych do badañ d³oni wykaza³y, ¿e

palce prawej d³oni by³y czêœciowo

zaciœniête w piêœæ, naskórek uleg³

ca³kowitemu zwêgleniu, natomiast

naskórek palców d³oni lewej skurczy³

siê i pofa³dowa³ – nie zaobserwowa-

no na opuszkach palców odwzoro-

wañ linii papilarnych.

Przed przyst¹pieniem do badañ

dostarczone d³onie sfotografowano,

aby udokumentowaæ ich stan aktual-

ny. Fotogramy umieszczono na tabli-

cy pogl¹dowej, któr¹ do³¹czono do

sprawozdania. W celu przywrócenia

obrazu linii papilarnych d³onie

umieszczono w roztworze amoniaku.

Po wyjêciu z roztworu z prawej d³oni

oddzieli³y siê fragmenty spalonego

naskórka, na których nie stwierdzo-

no wystêpowania odwzorowañ linii

papilarnych. Na opuszkach palców

lewej d³oni zaobserwowano pojawie-

nie siê fragmentarycznych zarysów

linii papilarnych. Po osuszeniu

opuszki palców sfotografowano,

a z wykonanych fotogramów sporz¹-

dzono kartê daktyloskopijn¹, któr¹

do³¹czono do sprawozdania. W ko-

lejnym etapie badañ na opuszki pal-

ców lewej d³oni naniesiono farbê

daktyloskopijn¹ i podjêto próbê spo-

rz¹dzenia odbitek linii papilarnych na

Ryc. 5. Tablica pogl¹dowa do jednej z ekspertyz wykonanych w LK KSP w Warszawie

Fig. 5. Visual aids used in presentation of expert’s report elaborated by Metropolitan Police forensic

laboratory

Ryc. 6. Fotogramy przedstawiaj¹ce kolejne etapy badañ lewej d³oni (1 – stan zastany, 2 – roztwór wodortlenku amonu, 3 – roztwór na bazie kwasu octowego

lodowatego

Fig. 6. Photographs from subsequent stages of examination of left hand (1 – initial stage, 2 – solution of ammonium hydroxide, 3 – solution of glacial acetic

acid)

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 256/07

Z PRAKTYKI

kartce papieru. W wyniku podjêtych

czynnoœci nie uda³o siê wykonaæ od-

bitek linii papilarnych. Nastêpnie, po

zastosowaniu powy¿szych metod,

lew¹ d³oñ umieszczono w roztworze

sporz¹dzonym na bazie kwasu octo-

wego lodowatego. Po zakoñczonym

procesie d³oñ wyjêto z roztworu

i osuszono. Rezultat uzyskanych wy-

ników, po przeprowadzeniu kolejno

zastosowanych metod, zosta³ utrwa-

lony fotograficznie (ryc. 6). W wyniku

oglêdzin na wielkim oraz wskazuj¹-

cym palcu lewej d³oni zaobserwowa-

no wyst¹pienie czytelnych odwzoro-

wañ linii papilarnych. Na opuszkach

œrodkowego, serdecznego i ma³ego

palca lewej d³oni nie uzyskano po-

prawy czytelnoœci fragmentarycz-

nych zarysów linii papilarnych. D¹-

¿¹c do uzyskania czytelnego wyniku,

na opuszki palców naniesiono, po-

przez nacieranie, sadzê. Uzyskaw-

szy kontrastowy obraz linii papilar-

nych, opuszki zabezpieczono foto-

graficznie (ryc. 7). Z wykonanych fo-

togramów sporz¹dzono kartê dakty-

loskopijn¹, któr¹ do³¹czono do spra-

wozdania. W toku dalszych badañ

podjêto próbê sporz¹dzenia odbitek

za pomoc¹ farby daktyloskopijnej na

karcie Mek-18. W wyniku przeprowa-

dzonych czynnoœci uda³o siê sporz¹-

dziæ jedynie odbitki linii papilarnych

wielkiego palca lewej rêki.

2. Jakliñski A., Marek Z.: Medycyna

s¹dowa dla prawników, Wydawnictwo Za-

kamycze, Kraków 1996.

3. Ka³wak M.: Ocena wybranych me-

tod daktyloskopowania zw³ok o du¿ym

stopniu stwardnienia naskórka, „Biuletyn

Informacyjny” 2004, nr 119, s. 45–59.

4. Keating D.M., Miller J.J.: A techni-

que for developing and photographing

ridge impresion on decomposed water –

soaked fingers, „J. Forensic Sci.” 1993,

vol. 38 (1), s. 197–202.

5. Miller R.D.: Recovery of usable fin-

gerprint patterns from damaged postmor-

tem friction ridge skin, „J. Forensic Ident.”

1995, vol. 45 (6), s. 602–605.

6. Moszczyñski J.: Daktyloskopia.

Zarys teorii i praktyki, Wydawnictwo CLK

KGP, Warszawa 1997.

7. Rice K.A.: Printing of the deceased

who have been subjected to fire, „J. Fo-

rensic Ident.” 1992, vol. 42 (1), s. 18–25.

8. Rice K.A.: Printing of the underside

of the epidermal surface of decomposed

fingers, „J. Forensic Ident.” 1988, vol. 38

(3), s. 98–100.

9. Rice K.A.: The re-hydration and

printing mummified fingers, „J. Forensic

Ident.” 1988, vol. 38 (4), s. 152–156.

10. Szkodziñski A.: Ciekawy przypa-

dek uwidocznienia linii papilarnych na na-

skórku opuszki palca poddanego dzia³a-

niu wysokiej temperatury, „Biuletyn Infor-

macyjny” 2003, nr 117, s. 35–37.

11. Wroñski M.: Daktyloskopowanie

i identyfikacja zw³ok w szczególnie trud-

nych przypadkach, „Problemy Kryminali-

styki” 2002, nr 235, s. 25–27.

12. Zugibe F.T., Costello J.T.: A new

method for softening mummified fingers,

„J. Forensic Sci.” 1985, vol. 31 (2), s.

726–731.

Wnioski

1. W wiêkszoœci wykonanych eks-

pertyz zastosowane metody po-

prawiania jakoœci nades³anego

materia³u dowodowego pozwo-

li³y na sporz¹dzenie kart dakty-

loskopijnych umo¿liwiaj¹cych

przeprowadzenie dalszych

czynnoœci procesowych, co nie-

jednokrotnie, dziêki wykorzysta-

niu AFIS-u, doprowadzi³o do

ustalenia to¿samoœci N.N.

zw³ok.

2. Zastosowanie metody k¹pieli

palców lub d³oni w wodzie amo-

niakalnej nie wyklucza u¿ycia

kolejnego roztworu na bazie

kwasu octowego lodowatego.

W praktyce uzyskano wielokrot-

nie dobre efekty, stosuj¹c se-

kwencje ww. metod.

3. Z uwagi na poprawne wykona-

nie karty daktyloskopijnej niedo-

puszczalne jest zabezpieczanie

dowodowych palców w sposób

mog¹cy doprowadziæ do ich za-

miany.

Tomasz Kulczyk

Tomasz Szczepañski

Ryszard £abaj

zdj.: T. Szczepañski

BIBLIOGRAFIA

1. Cook S.M.: The use of embalming

fluids in the restoration of mummified fin-

gers, „J. Forensic Ident.” 1996, 46, vol.

(5), s. 529–541.

Ryc. 7. Obraz linii papilarnych uwidoczniony po

zastosowaniu roztworu na bazie kwasu octowego

lodowatego i skontrastowaniu sadz¹

Fig. 7. Skin ridges pattern following acetic acid

solution treatment and application of carbon

black

Czytelniku, swój artyku³ mo¿esz przes³aæ

do redakcji e-mailem:

clkpk@policja.gov.pl

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 256/07

Laboratoryjne metody uzyskiwania odwzorowań linii papilarnych z palców i dłoni zwłok N.N. osób - z praktyki LK KSP.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: