Geny odwrócenia płci Geny te są zlokalizowane poza chromY ( autosomy, chromosom X ). Mutacje tych genów stwierdza się u genotypowych kobiet z kariotypem 46, XY
SOX-9 chromosom 17q24.3-q25.1 grupa genów zbliżonych strukturalnie do SRY, mutacje- dysplazja kostna, odpowiada za rozwój męskiej gonady
WT-1 11p13 ( z.Drasha i Denysa – guz nerek (Wilmsa) niedorozwój nerek, anomalie rozwoju gonad i narządów płciowych), koduje czynnik transkrypcyjny, pełni rolę w rozwoju gonady przed jej różnicowaniem płciowym
DAX 1 (DSS- AHC) Xp22.1, duplikacja genu na zasadzie efektu dawki powoduje odwrócenie płci męskiej w żeńska, bierze udział w rozwoju jajnik (dss dorssage sensitive sex reversal)
AR Xq11-12 gen kodujący receptor androgenowy, mutacje-z. niewrażliwości na androgeny
SF-1 9q34 (SF-1 czynnik steroigeniczny) udział w powstawaniu niezróżnicowanej gonady, reg. biosynt. sterydów, mutacja-niedorozwój gonad i nadnerczy
DMRT 1, DMRT 2 9p24.3, udział w rozwoju gonady męskiej, delecje u płci męskiej-odwrócenie płci w żeńską
WNT-4 locus 1p35, udział w rozwoju przew Mullera w zarodków obu płci, mutacje-zab w rozwoju wewn narz plc żeńskich, duplikacja regionu 1p31-35 u płci męskiej powoduje odwrócenie płci męskiej w żeńską
Czysta dysgenezja gonad z kariotypem 46, XY – Zespół Swyera
Podł genet: aberracje strukturalne chromosomu Y: Delecje, inwersje lub translokacje Yp; mutacje genu SRY, duplikacje regiony DSS, mutacje genów autosomalnych,fenotyp żeński, cechy fenotypowe: wysoki wzrost, po okr pokwitania zmiana proporcji ciała-szerokie barki, wąskie biodra, szczątkowe dysgenetyczne gonady (jajniki) w postaci pasm łącznotkankowych z gniazdami kom leydigopodobnych-ryzyko transformacji nowotworowej, brak prawidł rozw grucz piersiowych, mała macica, przerost łechtaczki, hirsutyzm, niedorozwój warg sromowych większych, pierw brak miesiączki, niepłodność, Elem por genet: rozwój morf-praw (wysoki wzrost, prawidl prop ciala), rozwoj psych-praw, rozw plc-opozn (brak samoistnego miesiaczkowania) ryzyko bezpl wysokie, ryzyko neo jajnika-wysokie, ryzyko wad narz wewn-niepodw, ryzyko powtorzenia u rodzenstwa(-de novo-niepodw, podw-rodzinne aberracje,mozaika u ojca)
Obojnactwo rzekomo męskie Niepełna maskulinizacja narządów płciowych u płci genetycznie męskiej. 1Hipoplazja lub brak komórek Leydiga (brak odpowiedzi na hCG i LH) 2Wrodzony defekt enzymatyczny biosyntezy testosteronu [niedobór enzymów (P450scc, 3b-HSD, P450c17)- dotyczy nadnerczy i jąder, niedobór enzymów (17b-HSD)- dotyczy jąder] 3Nieprawidłowe działanie hormonów w tkankach docelowych [defekt w metabolizmie testosteronu- niedobór 5a- reduktazy, niewrażliwość tkanek docelowych na androgeny- NAJCZĘŚCIEJ]
Kariotyp i cech fenotypowe: kariotyp 46,XY, obojnacze narządy płciowe, w całkowitym defekcie- fenotyp żeński, brak rozwoju struktur pochodzących z przewodów Mullera (macicy i jajników), obecne jądra
Receptor androgenowy gen na chromosomie X w pobliżu centromeru między Xq13 a Xp11
Zespól niewrażliwości na androgeny- postać klasyczna = zespół feminizacji jąder Kariotyp- tylko 46, XY Mutacja genu kodującego receptor androgenowy- Xq11-12 Dziedziczenie recesywne Częstość występowania: 1:20 000- 1:60 000 W 95% mutacja w jednym z 8 eksonów genu receptora dla androgenów. Zaburzenie wszystkich poziomów oddziaływań hormonów płciowych fenotyp żeński, często sylwetka atrakcyjnej kobiety, ok. 170 cm wzrostu, dobrze wykształcone piersi, często nadmiernie rozwinięte, owłosienie łonowe i pachowe- skąpe lub brak, krótka, ślepo zakończona pochwa, brak macicy, jajowodów, obecność jąder umiejscowionych w wargach sromowych większych, w kanałach pachwinowych bądź w jamie brzusznej, pierwotny brak miesiączki, bezpłodność, rozwój neo w gonadach kt nie usunięto, przepukliny pachwinowe, Jądra: w okresie pokwitania budowa histologiczna identyczna jak u zdrowych rówieśników, u dorosłych kobiet kanaliki nasienne są wąskie, nabłonek plemnikotwórczy zawiera głównie komórki Sertoliego, pojedyncze spermatogonie, brak spermatocytów, usunięcie po okr pokwitania (mogą być źródłem estrogenów)
Postać niekompletna- niepełny zespół niewrażliwości na androgeny
Od fenotypu typowo żeńskiego do postaci fenotypowo męskich- zespół Reifensteina
Kariotyp 46, XY, dziedzicznie recesywne sprzężone z X (mutacja genu receptora androgenowego)
fenotyp żeński, podobnie jak w postaci klasycznej ale mniej zaznaczone, zewnętrzne narządy płciowe żeńskie nie są kompletnie wykształcone, przerost łechtaczki, pochwa-brak, jądra w jamie brzusznej kanale pachwinowym, nieprawidłowo wykształcone najądrza, nasieniowody, pęcherzyki nasienne, przewody wytryskowe uchodzą do pochwy, pierwotny brak miesiączki, słabo rozwinięte grucz piers
Zespół Reifensteina rozwój cech fenotypowo męskich, brak owłosienia twarzy i klatki piersiowej, owłosienie łonowe męskie, niedorozwój prącia- spodziectwo, niekiedy ślepo zakończony uchyłek imitujący pochwę, niepłodność, jądra w jamie brzusznej, histologia jądra bardziej dojrzała niż w postaci klasycznej, w okresie pokwitania- ginekomastia
Niedobór 5a- reduktazy Locus genu- 2p23, autos rec, opisano >20 mutacji genu SRD5A2 Ekspresja w komórkach Sertoliego, gruczole krokowym, skórze genitalnej Kariotyp- 46,XY Fenotyp żeński, brak aktywności enzymatycznej – delecja par zasad, mutacja przesunięcia ramki odczytu, spadek aktywności enzymatycznej.- mutacja punktowa (tranzycja, transwersja) Objawy: płeć metrykalna, orientacja psychoseksualna – żeńska, ślepy uchyłek- pochwa ujście cewki płciowej u podstawy szczątkowego prącia, brak macicy, jądra w kanałach pachwinowych lub fałdach skórnych imitujących wargi sromowe, najądrze prawidłowo rozwinięte, nasieniowody, pęcherzyki nasienne, gruczoł krokowy niewielkich rozmiarów, pierwotny brak miesiączki i spermatogenezy, w okresie dojrzew pojawiają się cechy wirylizacji
Wrodzony przerost nadnerczy Przyczyna: niedobór lub brak 21-hydroksylazy steroidowej- NAJCZĘŚCIEJ, niedobór lub brak 11b- hydroksylazy Genetyka: dziedziczenie autosomalne recesywne 6p21.3- 2 geny dla 21-hydroksylazy: aktywny (CYP21B) i nieaktywny= pseudogen (CYP21A), 8q- gen dla 11-hydroksylazy: CYP11B1 i CYP11B2, ekspresja CYP11B1: warstwa pasmowata kory nadnerczy i jest pod kontrolą ACTH, efekt końcowy- biosynteza kortyzolu, ekspresja CYP11B2: warstwa kłębkowata kory nadnerczy i jest pod kontrolą angiotensyny II, efekt końcowy- biosynteza aldosteronu Kluczową rolę w biosyntezie hormonów steroidowych odgrywają hydroksylazy steroidowe. Postacie kliniczne WPN: Klasyczna: z utratą soli zal od stopnia utraty soli, najczęstsza ; ujawnia sie w pierwszych miesiacach życia, zaburz. Elektrolitowe, hipowolemia i wstrząs, przerost nadnerczy, hiperpigmentacja skory, wirylizacja męskich narządów płciowych, bez utraty soli maskulinizacja zew narzadow plciowych widoczna juz przy urodzeniu; w postaci łagodnej tylko rzerost lechtaczki, w ciezkiej obojnacze narzady plciowe pochwa ,macica, jajowody, jajniki prawidlowe, plody meskie- nadmiar andogenow nadnerczowych w zyciu plodowym nie ma znaczenia dla rozwoju morfologicznego po urodzeniu: przedwczesne dojrzewanie plciowe, powiekszenie pracia, wczesny rozwoj owlosienia lonowego, nadmierny rozwój tkanki miesniowej, przedwczesne zarastanie nasad kosci dlugich-> niski wzrost obj, wirylizacji u kobiet: nietypowe owlosienie ciala typu meskiego(hirsutyzm), przerost lechtaczkim, nadmierny rozwoj tkanki miesniowej, lysienie typu „skroniowego”,zmiany skorne z lojotokiem, obnizenie tonu glosu, zmiany psychiczne Nieklasyczna łagodna, utajona (Zydzi , Wlosi Ujawnia sie przed i w trakcie pokwitania; obj. mniej nasilone; zaburz miesiaczkowania, hirsutyzm)
Obojnactwo prawdziwe 1) obustronna = bilateralne struktury jadra i jajnika w jednej gonadzie obustronnie u 1/5 pacjentów 2) jednostronna= unilateralna ; jadro/jajnik po jednej stronie ciała, a po drugiej jadro lub jajnik; ½ pacjentów 3) prawdziwe= naprzemienne; po jednej jadro ,po drugiej jajnik; jajnik częściej po prawej; 1/3 pacjentów; po stronie jajnika jajowód i macica, po stronie jadra nasieniowód. Mogą współistnieć wew struktury narządów płciowych męskich i żeńskich po jednej lub obu stronach; ok ¾ pacjentów ma płeć metrykalna męska u części pacjentów rozwój piersi i cykliczne krwawienia, towarzyszą wady rozwojowe dotyczące przede wszystkim narządów płciowych, rozwojowi prącia może towarzyszyć rozwój pochwy
Cechy HNPCC typ dziedziczenia: AutDom, wczesny wiek wyst raka (obniża sie z pokolenia na pokolenie), czesto ulokowany po prawej stronie (kątnica poprecznica zagięcie wątrob. i śledzion.)- z Lyncha 1, czeste wyst poza okręznicą (r. n. rodnewgo, jajnika, pęchMoczow, żołądka, drógZółć, j.cienkiego)-z Lyncha 2; 1) U conajmniej 3 członków danej rodziny wykryto zweryfikowanego histpat RJG, przy czym jeden z pacjentów jest krewnym I st dla pozostałych dwóch, wykluczono polipowatość rodzinna 2)co najmniej 2 z tych osób to krewni I st w 2 różnych pokoleniach 3)przynajmniej u 1 sposrod tych osób zdjagnozowano RJG przed 80 rż, hMLH1- 3p21, hMSH2-2p11-22-najcz mutacje
Rak piersi: 5-10% wszystkich nowotworów złośliwych, powst w wyniku predyspozycji wykazującej rodowodowe cechy dziedziczenia aut dom., 8tys zachorowań/rok najczęsciej po 50rż, Czynniki ryzyka: rak sutka w rodzinie, po 50rż, bezdzietność, póżna 1. donoszona ciąza (34rż), wczesna 1. i późna ostatnia miesiączka, otyłość, nadmiar tłuszczów zwierzęcych w diecie, pigułki antykoncepcyjne, promieniowanie jonizujące
Rak sutka i jajnika postać dziedziczna:8-10%podłoże dziedziczne, ok połowa wszystkich dziedzicznych raków sutka wywyoł. jest przez mut.genu BRCA1 dziedzicz. autDom, czesto wyst przed menopauzą,wczesniejszy wiek wyst w postaci sporadycznej Mut BRCA1-> rak rdzeniasty BRCA1 - 17q21: 22 eksony, Ryzyko rozwinięcia się raka sutka ciągu całego życia kobiety z mutacją w genie BRCA1 wynosi 56-87% przed 50rz - 50% do 70rz - 80-95% w ok 50% przypadków rak sutka do 41rz Ryzyko rozwnięcia sie r.jajnika z mut BRCA1 wynosi 16-44% przed 50rz 23% przed 70rz 63% BRCA2 - 13q12-13: 27 eksonów autDom ryzyko rozwnięcia r.sutka jak w BRCA1 Rak z mut BRCA2 -> rak cewkowozrazikowy, ryzyko r.jajnika mniejsze, mut BRCA2 - wzrost ryzyka raka sutka u mężczyzn (5% do 70rz)
Rodowodowo kliniczne kryteria rozpoznania rodzin z wysokim ryzykiem dziedzicznych raków piersi i jajnika Liczba r.jajników lub piersi w rodzinie:
jeden:a)rak piersi poniżej 35rz b) rak piersi rdzeniasty lub atypowy rdzeniasty c) rak piersi u mężczyzny d) rak piersi i jajnika u tej samej kobiety e) rak piersi obustronny (jeden z nich przed 50 rz) dwa: a) dwa r. piersi lub jajnika u krewnych I st, co najmniej jeden rak przed 50rz, r.jajnika w jakimkolwiek wieku b) jeden r piersi przed 50rz i rak rdzeniasty jajnika niezalezny od wieku w Ist krewnych trzy: 3 chore z r piersi lub jajnika rozpoznanym w dowolnym wieku, jedna z tych chorych jest krewna 1st,
MEN 1 - z.Wermera MEN 2 - A (z.Siple'a) i B
Gen MENIN - gen kandydatów MEN 1: region 11q13
MEN1 nowotwór przytarczyc, nowotwory hormonalnie czynne wysp trzuskowych (insulinoma 40%, gastrinoma 50-70%, VIPoma, rakowiak 5%), gruczolaki przysadki: (prolactinoma 20-40%, somatotropinoma 10-20%, corticotropinoma 5-28%) nowotwory związ z MEN1 pojawiają się synchronicznie lub metasynchronicznie, Wskazania do bad. genet. w MEN1: wszyscy pacjenci z hormonalnie czynnymi guzami trzuski, wszyscy z rakowiakiem oskrzeli/płuc u pacjentow <30rz z guzem zw z zesp MEN1, 50rz z pierwotna nadczynnoscia przytarczyc Genetyczne bad przesiewowe w MEN1 dokładna analiza mutacji genu MENIN zalecana u krewnych, zalecany wiek 10-12rz, poznanie miejsc i rodzaju mutacji w gen MENIN u pacjentów z MEN1 ułatwia bad przesiewowe, podpisanie formularza świadomej zgody, kliniczne badania kontrolne u nosicieli mutacji Kliniczne badania kontrolne MEN1: kazdego roku: wywyiad, bad fizykalne, Ca, PTH, PRL, gastryna, GH, USG j.brzusznej, dodatkowe biochemiczne, co 3-5 lat: bad MRI przedniego płata przysadki, bad obrazowe trzuski (CT, MRI) MEN2A: rak rdzeniasty tarczycy >90%, nowotwory przytarczyc 50%, Pheochromocytoma 20%; gen RET 10q12 mut kodonu 918 daje zesp MEN2B, reszta to MEN2A MEN2B: rak rdzeniasty tarczycy 80%, Phechromocytoma 60%, Nerwiakowłókniaki skóry i bł. śluz., Marfanoidalna bud ciala, megacolon (ch.Hirshprunga u dzieci)
Duże wady pojedyncze: Bezmózgowie 3xK, Przepuklina oponowo-rdzeniowa K=M, Rozszczep wargi i podniebienia 2xM, Rozszczep podniebienia M=K, Wrodzone wady serca M=K, Pierwotne zwężenie odźwiernika 5xM, Wrodzone zwichnięcie stawów biodrowych 6xK, Stopy końsko-szpotawe 2xM
Mechanizmy patogenetyczne wad wrodzonych
Deformacje Powstają zwykle w ostatnim trymestrze ciąży pod wpływem nieprawidłowego ucisku mechanicznego rosnącego płodu. Przyczyny: zmiany wtórne, dotyczą prawidł wykszt części ciała Matczyne: mała macica, zbyt mała miednica, macica dwurożna, guzy macicy, zniekształcenia macicy Płodowe: nieprawidłowe ułożenie płodu, skąpo wodzie, pierwotne choroby mięśni i zaburzenia neurologiczne, miopatia, neuropatie, duży płód, ciąża mnoga Zdeformowaniu ulegają najczęściej kości, stawy i chrząstki, tkanki miękkie zazwyczaj szybko powracają do pierwotnego kształtu, toteż po urodzeniu deformacje widoczne są w postaci skręceń lub wykrzywień kości długich, ograniczenia ruchomości stawów, spłaszczenia nosa i uszu.
Dysplazje: Są to stany w których nieprawidłowa organizacja lub czynność określonej tkanki ustroju prowadzą do zmian budowy ujawniających się klinicznie. Prawie wszystkie dysplazje to choroby monogenowe, rozwijają się w okresie embrionogenezy defekty pierwotne należą do nich: Dysplazje kostne,dysplazje ektodermalne, Wrodzone defekty kolagenu
Choroby spichrzeniowe- wiele tk nie jedna, mutacja w genach kodujących enzymy
Zmiany dysmorficzne wywołane przez dysplazje mogą być widoczne zaraz po urodzeni, ale często pojawiają się dopiero po kilku miesiącach i mogą się nasilać przez całe życie,
Przerwania Dotyczą zmian zachodzących w strukturach, które poprzednio rozwijały się prawidłowo np. pod wpływem działania teratogenu, zmiany wtórne Przyczyny Zespół pasm owodniowych – przecięcie tkanki przez pasmo pękniętej owodni Niedokrwienie tkanek Wylewy krwi Zrosty obnażonych tkanek Przerwania tkanek które miały miejsce we wczesnym okresie ciąży goją się bez zostawienia blizn Uszkodzenia w późniejszym okresie ciąży pozostają niezagojone do urodzenia
Malformacje:Zab budowy wyw wewnatrzpochodnymi zab proc rozwojowego, kt wyst przed 10Hbd Są wywoływane przez pierwotne zaburzenia rozwoju w okresie zarodkowym. Mechanizmy powstawiania są nieznane i dotyczą: Zaburzeń proliferacji komórek zarodkowych Różnicowania i migracji kom zarodkowych Programowanej śmierci Zab zajemnego komunikowania się komórek Niezależnie od mechanizmu tych zaburzeń rozwój tkanek lub układu jest zahamowany, opóźniony lub skierowany w niewłaściwym kierunku. Malformacje powstające we wczesnych okresach organogenezy są bardziej złożone. Malformacje mogą być spowodowane przez różne nieprawidłowości morfogenezy, najczęściej: niecałkowita (agenezja, niecałk zamkniecie, migracja, rozdzielenie, zanik pierw formy, utrzym pierw lokal), nadmierna(wielopalczastosc), ektopiczna (tarczyca w srodpiersiu)
Skojarzeni Są to wrodzone połączenia wad, których składowe występują razem częściej niż mogłyby przypadkowo. Nazwy skojarzeń są akronimami (złożone z początkowych liter objawów klinicznych zwykle w języku angielskim) Obraz kliniczny nie jest stały, pozwala na szukanie ukierunkowane wad w danym skojarzeniu
Kompleksy wady obszarów rozwojowych, wynikające z zakłóconego rozwoju wszystkich struktur znajdujących się w czasie rozwoju zarodkowego w tej samej okolicy ciała, obszary rozwojowe-regiony zarodka, kt rozwijają się w zależny od siebie sposób, lokalizacja wskazuje na to, że jakiś czynnik uszkodził te struktury z powodu ich bliskości bezp, dominująca przyczyna- wady nacz krwion
Sekwencje wad wynikaja z podst defektu rozwojowego, oznacza że jeden podst defekt wywołuje kaskadę zmian strukturalnych, które na „pierwszy rzut oka” mogą wydawać się nie powiązane ze sobą,np. sekwencja przerwania pasm owodni, otwartej cewy nerwowej, Pottera, Robina
Zespoły wyst wad w unikalnym zestawieniu, kt nie stanowi ani kompleksu ani sekwencji, żadna wada wchodząca w skład zespolu nie jest dla niego specyficzna, o rozp decyduje cały obraz kliniczny, a nie poszczególne jego elementy, większość zesp wad to pierw malformacje, wiekszość zesp o znanej etiologii spowod jest mutacjami pojed genów,
Xeroderma pigmentosum (aut. rec.) zaburzenia naprawy DNA wywołanych UV – obniżona aktywność endonukleazy, wzrost częstości wymiany chromatyd siostrzanych, pękanie chromosomów, brak lub obniżona zdolność do wycinania dimerów pirymidynowych z DNA, przycz jest mutacja w genach kodujących białka enzymatyczne biorące udział w wycinaniu dimerów pirymidyny, nowotwory: rak skóry, czerniak złośliwy, mięsak Wykryto 7 genów, w których zachodzi mutacja.Objawy: 7-8 r.ż.; skóra pergaminowa, pokryta łuskami, duża wrażliwość na światło, zmiany w rogówce, fotofobia, zab neurologiczne: głuchota, nikrocefalia, opóźnienie umysłowe, porażenie n okoruchowego,
Ataxia teleangiectasia (aut. rec.) gen ATM (chromosom 11p) kodujący kinazę ATM, białko ATM ulega aktywacji w przyp dwuniciowych pęknięć DNA i jest częścią systemu naprawy DNA, zaburzenia naprawy uszkodzeń DNA wywołane promieniowaniem jonizującym – brak aktywności ligazy I, pęknięcia chromosomów, translokacje, mutacje genów, których produkty białkowe zatrzymują cykl między fazą G1 i S, nowotwory: białaczki, chłoniaki, zmniejszona odporność, ataksja móżdżkowa, zmniejsz prod limf T, niedorozwój grasicy, zwiększ AFP, oczopląs, rozszerzenie drobnych naczyń, np. w białkówkach oczu,
Zespół Blooma (aut. rec.) spontaniczne pęknięcia DNA – m.in. brak ligazy I, wzrost częstości SCE (10x), figury wymian czteroramienne, nowotwory: białaczki, chłoniaki, mutacja genu BLM (15q26.1) kodującym białko należące do rodziny RecQ helikaz DNA, hipogonadyzm, mnogie neo pierwotne, niskorosłość, upośl umysłowe, rumień naciekowy, cukrzyca
Zespół Nijmegen przycz: mutacja w genie NBS1 8q21, kodującym białko nibrynę kt wchodzi w skład naprawy DNA, wrażliwość na prom joniz, mikrocefalia, niskorosłość, cechy dysmorfii twarzy, zadarty nos, pochyłe czoło, hipoplazja żuchwy, bielactwo postępujące w dzieciństwie plamy kawa z mlekiem, brak upośl umysł, opóźn rozwój prenatalny, wzrost częstości złamań chrom i aberracji strukt gł 7i14, neo: chłoniaki, glejaki, rdzeniaki, mięśniakomięsaki-wczesny wiek występowania, opornych na radioterapię
Chemiczne czynniki teratogenne 1.Hormony płciowe np. dietylstilbesterol – przyjmowany w czasie ciąży – wady jąder, DŚA 2.Antybiotyki Tetracykliny – niedorozwój szkliwa, upośledzenie wzrostu kości długich, Streptomycyna – uszkodzenie nerwu słuchowego, 3.Doustne leki przeciwkrzepliwe, 4.Leki przeciwdrgawkowe, 5.Leki cytostatyczne – duże wady rozwojowe różnych narządów, dysmorfia twarzy, 6.Metale ciężkie – np. ołów(toks behawioralna, opóźnienie rozw umysłowego,trudności w nauce, obniżenie koncentracji) rtęć – niedorozwój układu nerwowego i kostnego 7. Poch kw retinowego-embriopatia retinolowa, zmiany w obrębie twarzoczaszki
Zespół warfarynowy: antykoagulanty – pochodne kumaryny (warfarin, syncumar) wywołują krwawienia w tkankach i narządach płodu, krwawienia w obrębie łożyska, miejscowe zaburzenia w procesie chondrogenezy i wapnienia chrząstek nasadowych, niedorozwój twarzy (krótki, szeroki, płaski nos, wady oczu, uszu, wąska czerwień wargowa, wady OUN)
Zespół hydratoinowy p/drgawkowe, ograniczenie zrostu wewnątrzmacicznego, małogłowie, dysmorfia twarzy: hiperteloryzm, zez, opuszczenie powiek, Szerokie usta, krótki nos, Krótka szyja, upośledzenie rozwoju umysłowego, wady serca, nerek, kończyn, spodziectwo, rozszczep wargi, podniebienia
Zespół trimetadionowy, wysunięta do przodu cześć twarzowa czaszki, wady gałek ocznych, brwi w kształcie litery V, upośledzenie rozwoju umysłowego, wady serca, szczątkowe gonady, spodziectwo
Zespół walproatowy: wady części twarzowej czaszki, zaburzenia rozwoju cewy nerwowej, wady serca i naczyń np. aorty, wady kończyn, kw foliowy zmniejsza częstotliwość wyst wad
Zespół alkoholowy płodu Wpływ alkoholu na rozwój zarodka i płodu: obniżenie syntezy białek mózgu, spadek zawartości mRNA i rybosomów w wątrobie, osłabienie przewodnictwa nerwowego, hamowanie wytwarzania niektórych cytokin i białek adhezyjnych W odniesieniu do wzrostu i rozwoju: wcześniactwo, mały płód w stosunku do czasu ciąży, mikrocefalia (prenatalna i postnatalna), opóźnienie rozwoju umysłowego i fizycznego W obrębie części twarzowej czaszki Małe szpary powiekowe Mały nos, wygładzona rynienka podnosowa Cienka warga górna Ponadto wady serca, wady nerek, niedorozwój paznokci, naczyniaki
Bezmózgowie- zaburzenia połączenia mózgowej części fałdów nerwowych, brak części lub całego mózgowia, mózgoczaszki i skóry
Bezczaszkowie- zaburzenia kształtowania się skalpu czaszki i czaszki, nieprawidłowo ukształtowane mózgowie położone na zewnątrz
Przepuklina mozgowa- zaburzenia kształtowania się czaszki, przemieszczanie tkanki mózgowej do worka oponowego
Iniencefalia- wady kręgów szyjnych i górnych piersiowych, nieprawidłowe ukształtowane mózgowie i skrajnie wygięty do tyłu górny odcinek kręgosłupa, defekt kości potylicznej prowadzący do powiększenia otworu potylicznego wie...
rozniczka1