Ćw 13 Programowalna macierz układów analogowych.pdf
(
387 KB
)
Pobierz
L
ABORATORIUM
U
K Ł ADÓW
E
LEKTRONICZNYCH
13
Programowalna macierz układów
analogowych
Ćwiczenie opracowali: Bogdan Pankiewicz i Marek Wójcikowski
1. Wstęp
W ćwiczeniu badane są filtry drugiego rzędu (dolno-, środkowo- i górnoprzepustowy) oraz generator przebiegów prostokątnych, zbudowane z
wykorzystaniem wzmacniacza operacyjnego. Układy filtrów i generatora realizowane są z użyciem układu FPAA. Układ
FPAA
(ang.
F
ield
1
P
rogrammable
A
nalog
A
rray
= programowana macierz analogowa) firmy
Motorola
służy do szybkiego realizowania projektów podstawowych
bloków analogowych. Układ został zbudowany w technice
przełączanych pojemności
, w której pojemności przełączane cyklicznie kluczami
pełnią funkcję rezystorów. Przy wykorzystaniu przełączanych pojemności i wzmacniacza operacyjnego możliwe jest zbudowanie podstawowego
wzmacniacza o wzmocnieniu zależnym od wartości pojemności, a także innych bardziej skomplikowanych układów. Układ scalony FPAA
zawiera 6864 klucze elektroniczne i jest sprzedawany razem z oprogramowaniem
EasyAnalog
służącym do łatwego programowania ustawień
kluczy.
2. Opis układu FPAA (dla zainteresowanych)
W układzie mamy do dyspozycji 20 stref analogowych. Każda strefa zawiera jeden wzmacniacz operacyjny i pięć kondensatorów. Każdy
kondensator składa się z zestawu 255 małych pojemności dołączanych poprzez klucze - w ten sposób każdy z pięciu kondensatorów może
mieć jedną z 255 wartości. Klucze ustawiające pojemności są "statyczne" - ustawiane są jednorazowo podczas programowania. W układzie
występują również klucze "dynamiczne", realizujące cykliczne (z określoną częstotliwością) przełączanie pojemności, co sprawia, że pojemność
wraz z kluczami pełni funkcję rezystora. Jeszcze inne klucze, także dynamiczne, mogą być sterowane fazą sygnału wejściowego. Oprócz tego
w każdej strefie występują dodatkowe klucze statyczne umożliwiające różne połączenia wzmacniacza operacyjnego i kondensatorów w ramach
jednego pola. Inne klucze statyczne zapewniają możliwość połączenia pomiędzy sąsiednimi strefami (połączenia takie nie zawsze są możliwe,
gdyż może się zdarzyć, że wszystkie klucze zostaną wykorzystane do innych celów). W układzie scalonym umieszczono też połączenia
(magistrale poziome i pionowe) przebiegające przez cały układ, co umożliwia połączenie odległych stref. Do połączenia z układami
zewnętrznymi służy 13 uniwersalnych wejść/wyjść wyposażonych w klucze i bufory. Klucze możemy ustawiać w zależności od potrzeby; istnieje
też możliwość wyłączenia bufora (nie pobiera on wtedy prądu ze źródła zasilania).
X
kontakty
zewnętrzne
układu
scalonego
(wyprowadzone
na obudowie)
kontakty
wewnętrzne
do połączeń
z podukładami
Y
Z
Rys. 1. Układ wejścia/wyjścia
Układ zasilany jest pojedynczym napięciem +5V względem
ziemi
. Do obróbki sygnałów wewnątrz układu korzysta się z
masy sygnałowej
,
która generowana jest poprzez podział napięcia zasilającego - stąd potencjał
masy sygnałowej
względem
ziemi
wynosi +2.5V. Napięcia
wszystkich sygnałów odnoszą się do masy sygnałowej, stąd największa amplituda sygnału wynosi
±
2.5V.
3. Oprogramowanie EasyAnalog
Oprogramowanie
EasyAnalog
ma wbudowaną bibliotekę z informacjami o sposobach połączeń kluczy w jednej lub dwóch sąsiednich stref w
celu uzyskania wybranego podukładu analogowego. Użytkownik nie musi zatem dbać o wewnętrzne ustawienia każdego klucza, a operuje tylko
symbolicznymi blokami przedstawiającymi elementarny podukład.
Do użytkownika należy wybranie podukładów z biblioteki, odpowiednie ich połączenie przy pomocy "przewodów" oraz ustawienie parametrów
każdego podukładu. Następnie gotowy projekt wystarczy przesłać łączem z komputera do układu FPAA i... wypróbować działanie układu na
stanowisku pomiarowym.
Po włączeniu programu widzimy 20 wolnych stref do zaprogramowania. Naokoło nich (z lewej, prawej i od dołu) znajduje się 13 wejść/wyjść
wraz z buforami.
Pionowe i poziome podwójne linie rozmieszczone pomiędzy strefami to "przewody" służące do połączeń pomiędzy odległymi podukładami.
Dodatkowo na dole znajduje się magistrala (oznaczona kolorem żółtym) rozprowadzająca napięcie z programowalnego źródła napięcia stałego,
które można ustawiać w zakresie od ok. -2V do 2V.
W celu zaprogramowania nowego układu należy:
- wybrać i rozmieścić podukłady;
- określić parametry podukładów;
- połączyć podukłady i wejścia/wyjścia przy pomocy "przewodów";
- przesłać projekt do układu scalonego;
- sprawdzić działanie układu.
1
słowo
field
oznacza tutaj, że układ jest programowany poza fabryką - tj. u użytkownika
10-03-09
1C-2
Rys. 2. Widok ekranu po włączeniu programu
EasyAnalog
Aby wybrać podukład należy kliknąć myszką na symbolu
, pojawi się wtedy okno wyboru podukładu (rys.3).
Rys. 3. Okienko wyboru podukładu z biblioteki
Wybrany podukład można rozmieszczać dowolną ilość razy ustawiając myszkę w żądanych strefach i naciskając lewy przycisk myszy.
Przykładowo rozmieszczony układ wzmacniacza odwracającego w lewej dolnej strefie przedstawia rys. 4.
1C-3
Rys. 4. Przykładowe umiejscowienie podukładu
Aby przejść do trybu rysowania połączeń, należy nacisnąć przycisk "w" lub kliknąć lewym przyciskiem myszy na symbolu (kursor zmieni
swój kształt). Naciskając i trzymając lewy przycisk myszy możemy łączyć końcówki podukładów z wejściami, wyjściami oraz z magistralami
pionowymi i poziomymi (można także łączyć przewody pionowe z poziomymi w miejscu ich przecięcia). Jeśli połączenie jest możliwe, to dany
element zmieni swój kolor, gdy znajdzie się pod kursorem. Niektóre połączenia mogą nie zostać zrealizowane, ze względu na brak kluczy, które
już zostały wykorzystane np. do utworzenia podukładu.
W trybie rysowania połączeń możemy też dokonać edycji parametrów poszczególnych podukładów. Okienko zawierające parametry podukładu
otwiera się po umieszczeniu kursora nad wybranym podukładem i naciśnięciu prawego przycisku myszki.
Rys. 5. Okienko edycji parametrów podukładu
Standardowo po włączeniu programu wszystkie bufory rozmieszczone w blokach wejścia/wyjścia są wyłączone. Aby je uaktywnić należy w
trybie rysowania kliknąć na wybranym buforze myszką. Bufor zmieni kolor na czerwony, co oznacza, że jest on aktywny. W podobny sposób
można zmieniać ustawienie kluczy w blokach wejścia/wyjścia.
Jeśli chcemy usunąć połączenie lub cały podukład to należy przejść do trybu kasowania (nacisnąć
).
Po zakończeniu projektu możemy go zapisać na dysk (polecenie
File/Save
), a następnie przesłać do układu scalonego poleceniem
Configure/Write configuration data to Serial Port (Ctrl+W)
.
4. Opis podukładów
W ćwiczeniu będą wykorzystane podukłady przedstawione w tablicy 1. Na
zewnątrz wyprowadzone są następujące końcówki:
uaktywnić!
wejścia:
końcówka Y układu LA
końcówka Y układu LC
wyjścia:
końcówka Z układu RA
końcówka Z układu RC
Sygnały należy przeprowadzić poprzez bufory, stąd wewnątrz układu
należy wykorzystać następujące końcówki:
wejścia:
końcówka Z układu LA
końcówka Z układu LC
wyjścia:
końcówka X układu RA
końcówka X układu RC
Uwaga:
należy uaktywnić następujące elementy:
- w blokach LA i LC: bufory (bufory czerwone, klucze rozwarte);
- w blokach RA i RC: bufory oraz klucze (bufory czerwone, klucze zwarte).
X
Z
LC
RC
Y
Y
Z
X
UKŁAD
X
Z
LA
RA
Y
Y
Z
X
1C-4
Zestawienie parametrów wykorzystywanych podukładów
Tablica 1
Nazwa podukładu
Opis
Symbol
Funkcja przenoszenia układu:
Vs
Vs
F1 Filtr bikwadratowy
dolnoprzepustowy /mała
dobroć/ (
Low Pass biquad
/low Q/
)
2
2
()
()
4
2
π
π
fG
out
in
0
=−
(1)
f
Q
2
0
2
2
s
+
s
+
4
π
f
0
Częstotliwość graniczna f
0
określona jest jako taka częstotliwość, dla
której wzmocnienie wynosi GQ[V/V], gdzie G jest wzmocnieniem w
pasmie przepustowym a Q jest dobrocią filtru. Zakres ustawień:
f
0
: 8.0-100kHz; G: 0.004-20.0 V/V; Q: 0.5-1.0
F2 Filtr bikwadratowy
dolnoprzepustowy /duża
dobroć/ (
Low Pass biquad
/high Q/
)
Funkcja przenoszenia układu:
Vs
Vs
2
2
()
()
4
2
π
π
fG
out
0
=−
(2)
f
Q
2
2
2
0
in
s
+
s
+
4
π
f
0
Częstotliwość graniczna f
0
określona jest jako taka częstotliwość, dla
której wzmocnienie wynosi GQ[V/V], gdzie G jest wzmocnieniem w
pasmie przepustowym a Q jest dobrocią filtru. Zakres ustawień:
f
0
: 10.0-100kHz; G: 0.004-20.0 V/V; Q: 1.0-20.0
Funkcja przenoszenia układu:
Vs
Vs
F3 Filtr bikwadratowy
górno-przepustowy /mała
dobroć/ (
High Pass biquad
/low Q/
)
2
()
()
=−
Gs
out
in
(3)
2
π
f
Q
0
2
2
2
s
+
s
+
4
π
f
0
Częstotliwość graniczna f
0
określona jest jako taka częstotliwość, dla
której wzmocnienie wynosi GQ[V/V], gdzie G jest wzmocnieniem w
pasmie przepustowym a Q jest dobrocią filtru. Zakres ustawień:
f
0
: 8.0-100kHz; G: 0.004-20.0 V/V; Q: 0.5-1.0
F4 Filtr bikwadratowy
górno-przepustowy /duża
dobroć/ (
High Pass biquad
/high Q/
)
Funkcja przenoszenia układu:
Vs
Vs
2
()
()
=−
Gs
out
(4)
2
π
f
Q
0
2
2
2
in
s
+
s
+
4
π
f
0
Częstotliwość graniczna f
0
określona jest jako taka częstotliwość, dla
której wzmocnienie wynosi GQ[V/V], gdzie G jest wzmocnieniem w
pasmie przepustowym a Q jest dobrocią filtru. Zakres ustawień:
f
0
: 8.0-100kHz; G: 0.004-20.0 V/V; Q: 1.0-20.0
Funkcja przenoszenia układu:
F6 Filtr bikwadratowy
środkowo-przepustowy
/duża dobroć/ (
Band Pass
biquad /high Q/
)
G
Q
s
2
π
f
0
Vs
Vs
()
()
=−
out
(5)
2
π
f
Q
0
in
2
2
2
s
+
s
+
4
π
f
0
Częstotliwość f
0
jest to częstotliwość środkowa filtru, G jest
wzmocnieniem w paśmie przepustowym a Q jest dobrocią filtru. Zakres
ustawień:
f
0
: 4.0-100kHz; G: 0.004-20.0 V/V; Q: 1.0-20.0
O2 Generator sygnału
prostokątnego (
Square
Wave Oscillator
)
Częstotliwość oscylacji: 0.98-250kHz
M1 Ogranicznik (
Limiter
)
Napięcie wyjściowe będzie ograniczone w zakresie od -GV
L
do GV
L
.
V
L
- napięcie ograniczające, może być ustawione w zakresie: 0.1-2.5V,
G - wzmocnienie ogranicznika, zakres regulacji: 0.004-20.0 V/V
1C-5
5. Pomiary
1)
Pomiary filtrów dolno-, górno- i środkowo przepustowych:
zaprogramować układy filtru zgodnie z parametrami podanymi w Tablicy 3.
Należy znaleźć częstotliwości 3dB oraz ewentualne punkty charakterystyczne. Pomiar wykonać dla jednej wartości napięcia wejściowego.
Tablica 3
Zadania pomiarowe - filtr
Nazwa
podukładu
Zadane parametry
Filtr
F1
dolnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=0.707
F2
dolnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=3
F2
dolnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=10
F3
górnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=0.707
F4
górnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=3
F4
górnoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=10
F6
środkowoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=3
F6
środkowoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=10
F6
środkowoprzepustowy
Pass-Band Gain (wzmocnienie) G = 1 V/V, Corner freq.=10kHz, Q=20
2) Zaprogramować układ generatora przebiegów prostokątnych (O2), którego wejście przechodzi kolejno do ogranicznika (M1) oraz następnie
do filtru dolnoprzepustowego (F1), jak na Rys. 6. Parametry układu podane są w tablicy 4. Wyjście z ogranicznika wyprowadzić na wyjście RAX
(sygnał prostokątny), natomiast wyjście filtru dolnoprzepustowego wyprowadzić na wyjście RCX (sygnał sinusoidalny).
Zadania pomiarowe - generator 2
Tablica 4
Nazwa podukładu
Zadane parametry
O2
Częstotliwość generatora=16kHz
M1
Limiting voltage=0.5V, Gain=1V/V
F1
Corner freq.=20kHz, Q=0.707
Generator
przebiegów
prostokątnych
Filtr
F1
Ogranicznik
RCX
RCA
Rys. 6. Schemat blokowy generatora
Należy odrysować kształty obu przebiegów (sinusoidalnego i prostokątnego) oraz zmierzyć zawartość harmonicznych.
6. Opracowanie wyników
Dla punktu pomiarowego 5.1(pomiary filtrów) należy:
a) Przedstawić wyniki pomiarów dla poszczególnych filtrów na wspólnych wykresach.
b) Porównać parametry zaprogramowane z otrzymanymi z pomiarów. Należy skomentować ewentualne rozbieżności.
7. Teoria (dla zainteresowanych)
Ad. 5.1. Amplitudowe charakterystyki częstotliwościowe można otrzymać poprzez wykreślenie modułu transmitancji przy podstawieniu
sj
=ω
j
2
f
. Transmitancje poszczególnych sekcji oraz ich moduły przedstawione są w tablicy 5.
Tablica 5
Transmitancje filtrów
Typ sekcji
Transmitancja
Moduł transmitancji
Dolnoprzepustowa
22
2
−
π
π
4
fG
fG
o
o
Ts
()=
Tj
(ω =
(6)
(7)
LP
LP
2
f
Q
2
2
o
2
2
s
+
s
+
4
π
f
+
⎛
f
Q
f
⎞
⎟
(
)
2
o
2
2
o
f
−
f
⎜
o
Pasmowa
G
Q
s
G
f
o
2
π
f
Q
f
o
Ts
()=
Tj
(ω =
(8)
(9)
BP
BP
2
π
f
Q
2
2
o
2
2
s
+
s
+
4
π
f
(
)
+
⎛
f
Q
f
⎞
⎟
2
o
2
2
o
f
−
f
⎜
o
Górnoprzepustowa
2
2
Gs
fG
Ts
()=
(10)
Tj
(ω =
(11)
HP
2
π
f
Q
HP
2
o
π
2
2
2
s
+
s
+
4
f
+
⎛
f
Q
f
⎞
⎟
(
)
2
o
2
2
o
f
−
f
⎜
o
Plik z chomika:
inzynieria.biomedyczna
Inne pliki z tego folderu:
Ćw. 6 Wzmacniacze szerokopasmowe.pdf
(2617 KB)
Cw. 3 Wzmacniacz rezonansowy.pdf
(508 KB)
Cw. 2 Wzmacniacz mocy.pdf
(381 KB)
Cw.4 Tranzystor bipolarny.pdf
(471 KB)
Ćw 13 Programowalna macierz układów analogowych.pdf
(387 KB)
Inne foldery tego chomika:
ELAM
Implanty
Mechanika
Przetwarzanie obrazów
Przetwarzanie sygnałów
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin