Jakość betonu cem. w budowlach hydrotechnicznych w świetle wymagań normowych.pdf

(99 KB) Pobierz
(Microsoft Word - Jako\234\346 betonu_Kilian.doc)
ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII ROLNICZEJ WE WROCŁAWIU
2002 KONFERENCJE XXXI NR339
Wojciech Kilian
JAKO ĺĘ BETONU CEMENTOWEGO W BUDOWLACH
HYDROTECHNICZNYCH
W ĺ WIETLE WYMAGA İ NORMOWYCH
QUALITY OF CONCRETE IN HYDROTECHNICAL
STRUCTURES UNDER THE STANDARD REGULATIONS
Instytut In Ň ynierii ĺ rodowiska, Akademia Rolnicza, Wrocław
Institute of Environmental Engineering, Agricultural University of Wrocław
Artykuł prezentuje wybrane wymagania normowe dotycz Ģ ce składu, jako Ļ ci,
odporno Ļ ci i trwało Ļ ci betonów cementowych, przeznaczonych do stosowania w
budownictwie hydrotechnicznym. Ten obszar zastosowa ı , ze wzgl ħ du na ró Ň norodno Ļę
i intensywno Ļę oddziaływania czynników agresywnych, stawia wykonawcom
szczególnie wysokie wymagania co do jako Ļ ci betonów i sposobu prowadzenia robót.
Trwało Ļę betonu u Ň ytego do wykonania budowli hydrotechnicznych ma zasadnicze
znaczenia dla jej bezpiecze ı stwa, a tak Ň e dla ekonomicznej efektywno Ļ ci inwestycji
w długim okresie czasu.
SŁOWA KLUCZOWE: konstrukcje betonowe, budowle hydrotechniczne, trwało Ļę
budowli
1. WST Ħ P
Budowla betonowa w projekcie konstrukcyjnym reprezentowana jest przez
okre Ļ lon Ģ form ħ materiału, której parametry, wymiary i układ zbrojenia determinowane
s Ģ obliczeniowo w oparciu o istniej Ģ ce w konkretnym usytuowaniu warunki
posadowienia, obci ĢŇ enia, zakładane parametry eksploatacyjne i wymagan Ģ trwało Ļę
obiektu. W przypadku materiału kompozytowego, jakim jest beton zbrojony lub
niezbrojony, o spełnieniu tych zało Ň e ı decyduj Ģ cechy dojrzałego materiału. Wynikaj Ģ
one zarówno z cech składników u Ň ytych do produkcji betonu, jak te Ň z przestrzegania
re Ň imu stosowanej technologii robót betonowych. Specyfika budowli hydrotechnicznych
polega na tym, Ň e s Ģ one nara Ň one na działanie wielu niszcz Ģ cych czynników o ró Ň nym
nasileniu, w zmiennym Ļ rodowisku. Czynniki te wymieniono poni Ň ej. S Ģ to [10]:
- agresja chemiczna wód powierzchniowych, gruntowych lub opadowych;
- ruch wody;
- parcie wody;
- parcie lodu;
- ci Ļ nienie wywierane przez wod ħ zamarzaj Ģ c Ģ w kapilarach masywu betonowego;
- transport masy wewn Ģ trz materiału;
- dyfuzja zawartego w powietrzu CO 2 ;
Wojciech Kilian
- zmiany temperatury;
- szok termiczny;
- wilgotno Ļę powietrza;
- mgła lub mgła solna w rejonach nadmorskich;
- opady atmosferyczne;
- czynniki powoduj Ģ ce Ļ cieranie i kawitacj ħ ;
- mikroorganizmy, ro Ļ liny, zwierz ħ ta;
- obci ĢŇ enia u Ň ytkowe.
Nale Ň y tu wymieni ę tak Ň e obci ĢŇ enia wyj Ģ tkowe i nieprzewidziane, zwi Ģ zane np. z
ħ dami monta Ň owymi, brakiem lub nieprawidłowym wykonaniem dylatacji, bł ħ dami
projektowymi.
Znaczna cz ħĻę budowli hydrotechnicznych to obiekty o du Ň ym znaczeniu
gospodarczym i społecznym, których naprawa lub renowacja w znacz Ģ cy sposób
komplikuje korzystanie z cieku, zbiornika lub okre Ļ lonego systemu infrastruktury
technicznej. Nawet małe budowle, jak kanały, jazy, przepusty czy groble s Ģ istotne w
Ň yciu lokalnych społeczno Ļ ci. Ka Ň dorazowe wył Ģ czenie ich z eksploatacji mo Ň e
powodowa ę rozmaite problemy. Inwestycje i remonty budowli hydrotechnicznych s Ģ
kosztowne. Przygotowanie placu budowy i prowadzenie robót budowlanych wymaga
zazwyczaj stosowania specjalnych technik, jak zmiana lub ograniczenie szeroko Ļ ci
koryta cieku, zabijanie Ļ cianek szczelnych, betonowanie pod wod Ģ , itp. Z tych wzgl ħ dów
inwestor i wykonawca powinni dokłada ę wszelkich stara ı , by jako Ļę wbudowanego
betonu była jak najwy Ň sza. Pozwoli to na spełnienie wymaga ı konstrukcyjnych i
eksploatacyjnych, jak równie Ň sprawi, Ň e koszt inwestycji w odniesieniu do czasu
eksploatacji, długo Ļ ci okresu pomi ħ dzy naprawami i całkowitego kosztu eksploatacji
b ħ dzie niewielki.
W powszechnym przekonaniu beton jest materiałem ”łatwym”. Lektura publikacji
po Ļ wi ħ conych problemom złego wykonawstwa, uszkodze ı i szybkiego zniszczenia
konstrukcji betonowych przekonuje jednak, Ň e prawidłowe zaprojektowanie i
przygotowanie mieszanki betonowej oraz poprawne konstrukcyjnie i technologicznie
ukształtowanie zbrojenia i wykonanie konstrukcji betonowej wci ĢŇ stanowi wyzwanie
dla wykonawców i kadry in Ň ynierskiej. W opinii autora, punktem wyj Ļ cia do sprostania
temu wyzwaniu jest zrozumienie specyfiki wieloskładnikowego materiału, jakim jest
beton. Prowadzi ku temu poznanie podstawowych zasad rz Ģ dz Ģ cych zachowaniem
składników betonu, mieszanki betonowej oraz betonu twardniej Ģ cego i dojrzałego w
Ň nych, zmieniaj Ģ cych si ħ warunkach Ļ rodowiska. Zagadnienia te opisane s Ģ
wyczerpuj Ģ co np. w [13].
2. CHARAKTERYSTYKA MATERIAŁU
Beton jest uniwersalnym materiałem budowlanym, którego cechy umo Ň liwiaj Ģ
zastosowanie we wszystkich obszarach in Ň ynierii l Ģ dowej i wodnej. Beton powstaje
przez wymieszanie odpowiednio dobranego kruszywa (mieszanki kruszyw) z zaczynem
cementowym, w którym cement stanowi spoiwo, a woda umo Ň liwia dyspersj ħ ziaren
cementu. Nast ħ pnie, w procesie fizyko-chemicznym zwanym hydratacj Ģ , nast ħ puje przy
udziale wody zwi Ģ zanie spoiwa cementowego z kruszywem. Podstawowe zalety betonu
Jako Ļę betonu cementowego w budowlach hydrotechnicznych...
to: wysoka wytrzymało Ļę na Ļ ciskanie, niska nasi Ģ kliwo Ļę , wodoszczelno Ļę , odporno Ļę
na działanie wielu czynników mechanicznych, fizycznych i chemicznych, łatwo Ļę
kształtowania, łatwo Ļę modyfikacji cech, niski koszt. Cechy betonu, które nale Ň y
dodatkowo uwzgl ħ dnia ę w projektowaniu konstrukcji i planowaniu robót to: skurcz,
p ħ cznienie, przewodno Ļę cieplna, rozszerzalno Ļę termiczna, pełzanie. Cechy te
szczegółowo opisano np. w [2, 13]. Cechy betonu w znacznym stopniu zale ŇĢ od rodzaju
cementu, u Ň ytego do jego wykonania.
3. TRWAŁO ĺĘ KONSTRUKCJI BETONOWYCH
Prawidłowo zaprojektowane, wykonane i eksploatowane konstrukcje betonowe, w
odniesieniu do przyj ħ tych okresów u Ň ytkowania budowli o ró Ň nym charakterze [10], s Ģ
trwałe. Przykładem mo Ň e by ę konstrukcja Hali Ludowej we Wrocławiu, która po 90-ciu
latach od wykonania (w roku 1913-1914) nadal jest normalnie eksploatowana. Trwało Ļę
konstrukcji betonowej ograniczona jest trwało Ļ ci Ģ betonu lub zbrojenia w okre Ļ lonym
Ļ rodowisku. Beton ulega uszkodzeniu wskutek oddziaływania agresywnych czynników,
wymienionych wcze Ļ niej. Prawidłowo rozmieszczona w przekroju betonowym stal jest
efektywnie chroniona przez warstw ħ otuliny o wysokiej warto Ļ ci odczynu pH.
Oddziaływanie dwutlenku w ħ gla zawartego w powietrzu powoduje stopniowe
zmniejszanie warto Ļ ci pH (karbonatyzacj ħ ) w coraz gł ħ biej poło Ň onych warstwach
betonu. Gdy strefa skarbonatyzowana osi Ģ ga grubo Ļę otuliny, rozpoczyna si ħ korozja
zbrojenia. Powstaj Ģ ce produkty korozji maj Ģ wi ħ ksz Ģ obj ħ to Ļę ni Ň substraty reakcji, co
powoduje dalsze niszczenie warstwy otuliny poprzez odspajanie betonu nad pr ħ tami
zbrojenia. Otulina mo Ň e by ę niszczona tak Ň e przez inne czynniki mechaniczne, fizyczne,
chemiczne lub biologiczne.
3.1 OCENA STOPNIA AGRESYWNO ĺ CI ĺ RODOWISKA
Ocen ħ stopnia agresywno Ļ ci Ļ rodowiska przeprowadza si ħ zgodnie z zaleceniami
podanymi w [3]. Klasy Ļ rodowiska, wynikaj Ģ ce z oddziaływa ı Ļ rodowiska naturalnego
oraz Ļ rodowisk agresywnych chemicznie, w odniesieniu do konstrukcji betonowych
podano w [2, tab. 8]. Według przyj ħ tej klasyfikacji, usytuowanie budowli
hydrotechnicznych odpowiada warunkom jak dla klasy 2b, 3, 4b. Dodatkowo budowle te
mog Ģ by ę nara Ň one na działanie Ļ rodowisk agresywnych chemicznie, spełniaj Ģ cych
kryteria jak dla klasy 5a, 5b i 5c. Rodzaje oraz klasyfikacj ħ Ļ rodowisk agresywnych
zawarto w [3]. Według przyj ħ tych oznacze ı stopie ı agresywno Ļ ci Ļ rodowiska okre Ļ lany
jest symbolami l a1 lub l a2 (słaby), m a ( Ļ redni) i h a (wysoki).
3.2 PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI
Podstawowe czynniki, jakie nale Ň y uwzgl ħ dnia ę przy zbieraniu danych wyj Ļ ciowych
do projektowania konstrukcji sprecyzowano w [4]. Poszczególne składniki betonu nie
mog Ģ w okre Ļ lonych warunkach Ļ rodowiska ulega ę korozji, nie mog Ģ te Ň powodowa ę
lub przyspiesza ę korozji betonu i stali zbrojeniowej. Konstrukcje nara Ň one na działanie
Ļ rodowisk agresywnych powinny mie ę kształt zwarty, masywny, o małym module
Wojciech Kilian
powierzchniowym, bez płaszczyzn i powierzchni sprzyjaj Ģ cych deponowaniu
agresywnych pyłów, osadów i zanieczyszcze ı , w tym tak Ň e wód opadowych. Schemat
statyczny i układ konstrukcyjny takich obiektów nale Ň y dobiera ę tak, by ewentualne
korozyjne uszkodzenie cz ħĻ ci konstrukcji nie poci Ģ gało za sob Ģ awarii całego obiektu.
Wyró Ň nia si ħ dwa sposoby zabezpieczenia konstrukcji betonowych przed korozj Ģ :
ochron ħ materiałowo-strukturaln Ģ oraz ochron ħ powierzchniow Ģ [3]. Ochrona
materiałowo-strukturalna stanowi podstawowe zabezpieczenie, którego stosowanie w
Ļ rodowisku agresywnym jest wymagane niezale Ň nie od stopnia agresywno Ļ ci
Ļ rodowiska. Jest ona tak Ň e zabezpieczeniem najbardziej uzasadnionym ze wzgl ħ dów
technicznych i ekonomicznych. Podczas projektowania ochrony materiałowo-
strukturalnej konstrukcji nale Ň y uwzgl ħ dnia ę : rodzaj i klas ħ betonu, rodzaj cementu i
kruszywa, rodzaj stosowanych dodatków modyfikuj Ģ cych cechy betonu, receptur ħ
betonu, stosowan Ģ technologi ħ robót betonowych, rodzaj zbrojenia i przekroje pr ħ tów
zbrojeniowych, kształt konstrukcji, dopuszczaln Ģ szeroko Ļę rozwarcia rys, grubo Ļę
otuliny [4]. Dodatkow Ģ ochron ħ powierzchniow Ģ nale Ň y stosowa ę tylko w warunkach
Ļ rodowiska o Ļ redniej (m a ) lub wysokiej (h a ) agresywno Ļ ci, w którym ochrona
materiałowo-strukturalna jest niewystarczaj Ģ ca. Zagadnienia dotycz Ģ ce projektowania i
stosowania ochrony powierzchniowej wykraczaj Ģ poza zakres tej pracy.
Tabela 1
Table 1
Rodzaj ochrony przed korozj Ģ w zale Ň no Ļ ci od stopnia agresywno Ļ ci Ļ rodowiska [4]
Means of corrossive protection depending on level of environment aggression [4]
Stopie ı agresywno Ļ ci
Ļ rodowiska
Rodzaj ochrony przed korozj Ģ
l a
ochrona materiałowo-strukturalna
m a
ochrona materiałowo-strukturalna i powierzchniowa
ograniczaj Ģ ca oddziaływanie Ļ rodowiska na konstrukcj ħ
h a
ochrona materiałowo-strukturalna i powierzchniowa,
całkowicie odcinaj Ģ ca dost ħ p Ļ rodowiska do konstrukcji,
wykonana wg specjalnego projektu
Mo Ň na stwierdzi ę , Ň e konstrukcje betonowe, kontaktuj Ģ ce si ħ z wodami
powierzchniowymi, s Ģ zwykle nara Ň one na oddziaływanie Ļ rodowiska o stopniu
agresywno Ļ ci równym co najmniej l a1 pod k Ģ tem jednego (z reguły warto Ļę pH) lub wielu
czynników [9]. Najbardziej poprawnym sposobem ochrony betonu i zapewnienia
trwało Ļ ci konstrukcji w tym przypadku jest ochrona materiałowo-strukturalna.
Konieczno Ļę stosowania tego rodzaju ochrony wynika z wymaga ı zawartych w [3, 4, 7].
Jest to tak Ň e najbardziej ekonomiczny sposób ochrony konstrukcji [10].
Wody opadowe mog Ģ stanowi ę Ļ rodowisko bardziej agresywne. W wyniku analizy
chemicznej opadów z dorzecza Odry wykazano, Ň e Ļ rednie warto Ļ ci pH znajduj Ģ si ħ w
przedziale od 4,7 do 5,9 [11]. Stopie ı ich agresywno Ļ ci wobec betonu mo Ň na okre Ļ li ę na
podstawie [3] jako l a2 lub m a . Czynnik ten ma jednak działanie krótkotrwałe, pod
warunkiem zapewnienia szybkiego spływu opadów z powierzchni konstrukcji.
6276994.002.png 6276994.003.png
Jako Ļę betonu cementowego w budowlach hydrotechnicznych...
4. PODSTAWOWE WYMAGANIA MATERIAŁOWE
Autor jako podstawowe traktuje wymagania zawarte w [1] w odniesieniu do samego
betonu oraz w [2] w odniesieniu do konstrukcji betonowej. Wymagania te zebrano
poni Ň ej:
a) Dla betonów zbrojonych i nie zbrojonych, nara Ň onych stale na działanie wody przed
zamarzni ħ ciem, minimalna ilo Ļę cementu wynosi 270 kg/m 3 , a wska Ņ nik wodno-
cementowy w/c powinien by ę nie wi ħ kszy ni Ň 0,55. Przy r ħ cznym zag ħ szczaniu
mieszanki betonowej ilo Ļę cementu nale Ň y zwi ħ kszy ę o 20 kg/m 3 . Maksymalna ilo Ļę
cementu nie powinna przekracza ę 450 kg/m 3 dla betonów klas ni Ň szych ni Ň B-35, oraz
550 kg/m 3 dla betonów klas wy Ň szych. Nale Ň y podkre Ļ li ę , Ň e w konstrukcjach
betonowych o charakterze masywnym, których wymiary przekroju poprzecznego
przekraczaj Ģ 1,5 m, zaleca si ħ minimalizacj ħ ilo Ļ ci cementu, aby unikn Ģę dodatkowych
napr ħŇ e ı , wywołanych odkształceniami betonu, powstaj Ģ cymi na skutek
samoogrzewania betonowanego masywu podczas hydratacji cementu.
b) W betonach o wymaganym stopniu mrozoodporno Ļ ci nale Ň y stosowa ę domieszki
napowietrzaj Ģ ce. Zawarto Ļę powietrza w takich betonach powinna wynosi ę od 3 do
7,5%, w zale Ň no Ļ ci od uziarnienia mieszanki kruszyw. Wymagana obj ħ to Ļę powietrza w
stosunku do obj ħ to Ļ ci mieszanki betonowej maleje wraz ze wzrostem maksymalnej
Ļ rednicy u Ň ytego kruszywa. Dla betonów nie napowietrzanych dopuszczalna zawarto Ļę
powietrza wynosi 2%.
c) Nasi Ģ kliwo Ļę betonów bezpo Ļ rednio nara Ň onych na działanie czynników
atmosferycznych nie powinna przekracza ę 5%.
Tabela 2
Table 2
Wymagany stopie ı wodoszczelno Ļ ci betonu
Required level of permeability of concrete
Wska Ņ nik ci Ļ nienia
Wymagany stopie ı wodoszczelno Ļ ci betonu przy
stałym parciu wody
okresowym parciu wody
0,5-5
W2
W2
6-10
W4
W2
11-15
W6
W4
16-20
W8
W6
21-40
W10
W8
>40
W12
W10
d) Stopie ı mrozoodporno Ļ ci betonu nara Ň onego na kapilarne podci Ģ ganie wody jest
równy przewidywanej trwało Ļ ci obiektu w latach, zaokr Ģ glonej w gór ħ do liczby 25 lub
jej wielokrotno Ļ ci, powi ħ kszonej o liczb ħ 50. Dla betonów znajduj Ģ cych si ħ w strefie
zmiennego poziomu wody lub w strefie działania Ļ rodków rozmra Ň aj Ģ cych stopie ı
mrozoodporno Ļ ci równy jest przewidywanej trwało Ļ ci obiektu w latach, powi ħ kszonej o
liczb ħ 100.
6276994.004.png 6276994.005.png 6276994.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin