Christie Agatha - Tajemnica lorda Listerdalea.pdf - Christie Agatha - Ondrej10

A GATA C HRISTIE

T AJEMNICA LORDA L ISTERDALE ' A

Tajemnica lorda Listerdale'a

P ANI S T V INCENT DODAWAŁA CYFRY . R AZ CZY DWA WESTCHNĘŁA , ODRUCHOWO DOTYKAJĄC RĘKĄ BOLĄCEGO

CZOŁA . N IGDY NIE LUBIŁA RACHUNKÓW , A TERAZ , JAK NA ZŁOŚĆ , JEJ ŻYCIE BYŁO NIEKOŃCZĄCYM SIĘ PASMEM

OBLICZEŃ - USTAWICZNYM SUMOWANIEM DROBNYCH DOMOWYCH WYDATKÓW , KTÓREGO WYNIK ZRESZTĄ NIGDY

jej nie zdziwił ani nie zatrwożył.

J ESZCZE BY TEGO BRAKOWAŁO ! P ONOWNIE SPRAWDZIŁA RACHUNKI . Z ROBIŁA DROBNY BŁĄD W PENSACH ,

ale pozostałe cyfry się zgadzały.

P ANI S T V INCENT ZNÓW WESTCHNĘŁA . B ÓL GŁOWY WYRAŹNIE SIĘ NASILIŁ . O DERWAŁA WZROK OD

papierów, gdy do pokoju weszła jej córka, Barbara.

B ARBARA S T V INCENT BYŁA BARDZO ŁADNĄ DZIEWCZYNĄ . P O MATCE ODZIEDZICZYŁA DELIKATNE RYSY I TEN

SAM SZLACHETNY KSZTAŁT GŁOWY , ALE JEJ OCZY NIE BYŁY NIEBIESKIE , TYLKO CIEMNE , I MIAŁA INNE USTA -

wydatne, nie pozbawione powabu czerwone wargi.

- O CH , MAMO - ZAWOŁAŁA . - S TALE ŚLĘCZYSZ NAD TYMI OKROPNYMI RACHUNKAMI ? W RZUĆ JE WSZYSTKIE

do ognia.

- Musimy wiedzieć, na czym stoimy - zauważyła niepewnie pani St Vincent.

Dziewczyna wzruszyła ramionami.

- J ESTEŚMY NIEZMIENNIE W TEJ SAMEJ SYTUACJI - POWIEDZIAŁA SUCHO . - D IABELNIE CIĘŻKIEJ SYTUACJI

finansowej. Jak zwykle spłukane do ostatniego pensa.

Pani St Vincent westchnęła.

- Chciałabym... - zaczęła, ale zaraz urwała.

- M USZĘ ZNALEŹĆ JAKĄŚ PRACĘ - POWIEDZIAŁA B ARBARA POWAŻNYM GŁOSEM . - I TO SZYBKO . C ÓŻ Z

TEGO , ŻE UKOŃCZYŁAM KURS STENOTYPII I MASZYNOPISANIA ! P ODOBNIE UCZYNIŁO MILION INNYCH DZIEWCZYN !

„M A PANI JAKIEŚ DOŚWIADCZENIE ?” „N IE , ALE ...” „O CH , DZIĘKUJĘ , DO WIDZENIA . Z AWIADOMIMY PANIĄ ”.

Oczywiście nigdy tego nie robią! Muszę znaleźć jakąś inną pracę - jakąkolwiek pracę.

- Jeszcze nie, kochanie - poprosiła ją matka. - Poczekaj trochę.

B ARBARA PODESZŁA DO OKNA I BŁĄDZIŁA NIEOBECNYM WZROKIEM PO CIEMNYCH KONTURACH DOMÓW

naprzeciwko.

- C ZASAMI ŻAŁUJĘ - ZACZĘŁA WOLNO - ŻE OSTATNIEJ ZIMY KUZYNKA A MY ZABRAŁA MNIE ZE SOBĄ DO

E GIPTU . O CH ! W IEM , ŻE SIĘ ROZERWAŁAM - PO RAZ PIERWSZY I BYĆ MOŻE OSTATNI W ŻYCIU . B AWIŁAM SIĘ ,

BAWIŁAM WYŚMIENICIE . T O BYŁO JEDNAK ROZSTRAJAJĄCE ... M YŚLĘ O POWROCIE TUTAJ . - P OWIODŁA RĘKĄ PO

pokoju.

P ANI S T V INCENT ROZEJRZAŁA SIĘ I WZDRYGNĘŁA . B YŁ TO TYPOWY POKÓJ SKROMNIE UMEBLOWANEGO ,

WYNAJĘTEGO MIESZKANIA . Z AKURZONA ASPIDISTRA , PRZESADNIE OZDOBNE MEBLE , KRZYKLIWE TAPETY W

WYBLAKŁE PLAMY . K ILKA DROBIAZGÓW JEDNAK ŚWIADCZYŁO O ODMIENNYCH GUSTACH LOKATORÓW : JEDNA CZY

DWIE SZTUKI DOBREJ PORCELANY - CO PRAWDA POTŁUCZONE I POSKLEJANE , TAK ŻE NIE STANOWIŁY JUŻ WIĘKSZEJ

WARTOŚCI - HAFTOWANA MAKATKA ZARZUCONA NA OPARCIE SOFY , AKWARELOWY SZKIC MŁODEJ DZIEWCZYNY W

STROJU SPRZED DWUDZIESTU LAT , KTÓRĄ TAK JESZCZE PRZYPOMINAŁA PANI S T V INCENT , ŻE TRUDNO SIĘ BYŁO

pomylić.

- T O WSZYSTKO NIE MIAŁOBY ZNACZENIA - CIĄGNĘŁA B ARBARA - GDYBYŚMY NICZEGO INNEGO NIE

zaznały. Kiedy się jednak pomyśli Ansteys...

U RWAŁA , W OBAWIE PRZED WŁASNYMI SŁOWAMI O JAKŻE KOCHANYM DOMU , OD WIEKÓW NALEŻĄCYM DO

rodziny St Vincent, który teraz był w obcych rękach.

- Gdyby tylko ojciec... nie spekulował... nie zapożyczył się...

- M OJA DROGA - POWIEDZIAŁA PANI S T V INCENT . - T WÓJ OJCIEC NIE BYŁ CZŁOWIEKIEM INTERESU W

żadnym znaczeniu tego słowa.

S TWIERDZIŁA TEN NIEPODWAŻALNY FAKT Z PEWNĄ POBŁAŻLIWOŚCIĄ . B ARBARA PODESZŁA DO MATKI ,

pocałowała ją i szepnęła:

- Biedna mamusia. Nic już nie powiem.

P ANI S T V INCENT WZIĘŁA PIÓRO I POCHYLIŁA SIĘ NAD BIURKIEM , B ARBARA ZAŚ POWRÓCIŁA DO OKNA .

Wkrótce odezwała się znowu.

- Mamo, dziś rano dowiedziałam się... że Jim Masterton chce mnie odwiedzić.

Pani St Vincent odłożyła pióro i obrzuciła córkę badawczym spojrzeniem.

- Tutaj? - zawołała.

- Cóż, nie możemy zaprosić go na kolację do Ritza - odparła drwiąco.

M ATKA NIE WYGLĄDAŁA NA USZCZĘŚLIWIONĄ . B ARBARA PONOWNIE Z NIE UKRYWANYM WSTRĘTEM

rozejrzała się po pokoju.

- M ASZ RACJĘ - PRZYZNAŁA . - T O OKROPNE MIEJSCE . S ZLACHETNE UBÓSTWO ! K OJARZY SIĘ DOBRZE : BIAŁY

DOMEK NA WSI , PODNISZCZONE PERKALE W DOBRYM GATUNKU , WAZONY Z RÓŻAMI , SERWIS D ERBY DO HERBATY ,

KTÓRY PANI DOMU WŁASNORĘCZNIE ZMYWA . T AK JEST W KSIĄŻKACH . A W RZECZYWISTOŚCI SYN DOPIERO

ZACZYNAJĄCY KARIERĘ URZĘDNICZĄ W L ONDYNIE , NIECHLUJNE GOSPODYNIE , BRUDNE DZIECIAKI NA SCHODACH , NA

wpół zdeklasowani sąsiedzi, a na śniadanie dorsz, który nie jest całkiem... i tak dalej.

- Gdyby tylko to... - westchnęła pani St Vincent.

- Zaczynam się jednak obawiać, że nie zdołamy utrzymać dłużej nawet tego mieszkania.

- A TO OZNACZA WSPÓLNY POKÓJ DLA NAS OBU - POWIEDZIAŁA B ARBARA . - O KROPNOŚĆ ! I POKOIK NA

PODDASZU DLA R UPERTA . A KIEDY PRZYJDZIE J IM , PRZYJMĘ GO NA DOLE W TYM STRASZNYM SALONIE PEŁNYM

STARYCH PLOTKAREK , KTÓRE BĘDĄ ROBIŁY NA DRUTACH I BACZNIE SIĘ NAM PRZYGLĄDAŁY , Z LEDWOŚCIĄ

powstrzymując śmiech. Zapadło milczenie.

- Barbaro - odezwała się w końcu pani St Vincent. - Czy chcesz, to znaczy... chciałabyś...

- N IE MUSISZ BYĆ TAKA SUBTELNA , MAMO - POWIEDZIAŁA B ARBARA . - D ZISIAJ MÓWI SIĘ PEWNE RZECZY

WPROST . M ASZ NA MYŚLI , CZY CHCĘ POŚLUBIĆ J IMA , TAK ? Z ROBIŁABYM TO BŁYSKAWICZNIE , GDYBY TYLKO

poprosił o moją rękę. Ale obawiam się, że on tego nie zrobi.

- Och, Barbaro, kochanie.

- W IDZISZ , TO ZUPEŁNIE CO INNEGO WIDZIEĆ MNIE TAM Z KUZYNKĄ A MY , KIEDY OBRACAŁAM SIĘ , JAK TO

SIĘ CZYTA W POWIEŚCIACH , W NAJLEPSZYM TOWARZYSTWIE . S PODOBAŁAM MU SIĘ . A TERAZ PRZYJDZIE I

ZOBACZY MNIE TUTAJ ! W IESZ , Z NIEGO JEST DZIWNY OSOBNIK , WYBREDNY I STAROŚWIECKI . Z A TO WŁAŚNIE GO

LUBIĘ . T O MI PRZYPOMINA A NSTEYS I WIEŚ . W SZYSTKO O STO LAT PRZESTARZAŁE , ALE TAK ... TAK ... O CH , SAMA

nie wiem... Takie upajające jak zapach lawendy!

Roześmiała się, trochę zawstydzona ujawnieniem swych pragnień.

- C HCIAŁABYM , ABYŚ POŚLUBIŁA J IMA M ASTERTONA - SZCZERZE WYZNAŁA PANI S T V INCENT . - O N JEST ...

jednym z nas. Jednocześnie jest bardzo zamożny, ale na tym mi wcale nie zależy.

- A LE MNIE ZALEŻY - POWIEDZIAŁA B ARBARA . - M AM JUŻ NAPRAWDĘ DOŚĆ NASZEGO CIĘŻKIEGO

położenia.

- Ależ Barbaro, chyba...

- Chcesz powiedzieć, czy to jedyny powód?

- Nie. Naprawdę chcę wyjść za niego. Ja... Och, mamo, czyż nie widzisz, że chcę?

Pani St Vincent miała bardzo nieszczęśliwą minę.

- C HCIAŁABYM , ŻEBY ZOBACZYŁ CIĘ W ODPOWIEDNIM OTOCZENIU , KOCHANIE - POWIEDZIAŁA Z ZADUMĄ

w głosie.

- O CH - ŻACHNĘŁA SIĘ B ARBARA . - D LACZEGO SIĘ ZAMARTWIASZ ? S PRÓBUJMY ZACHOWAĆ DOBRY HUMOR .

P RZEPRASZAM , ŻE TAK ZRZĘDZIŁAM . G ŁOWA D O GÓRY , MAMUSIU ! - P OCHYLIŁA SIĘ NAD MATKĄ , LEKKO

pocałowała ją w czoło i wyszła z pokoju.

P ANI S T V INCENT ZANIECHAŁA DALSZYCH WYSIŁKÓW ARYTMETYCZNYCH I USIADŁA NA NIEWYGODNEJ

KANAPIE . M YŚLI KRĄŻYŁY JEJ PO GŁOWIE JAK UWIĘZIONE W KLATCE WIEWIÓRKI . „M OŻNA MÓWIĆ , CO SIĘ CHCE ,

ALE MĘŻCZYŹNI WIERZĄ POZOROM , KTÓRE CZĘSTO MYLĄ . Z ARĘCZYNY ZMIENIŁYBY SYTUACJĘ . J IM SZYBKO BY SIĘ

ZORIENTOWAŁ , JAKĄ SŁODKĄ I KOCHANĄ DZIEWCZYNĄ JEST B ARBARA . M ŁODZI LUDZIE ZBYT ŁATWO ULEGAJĄ

WPŁYWOM OTOCZENIA ... N A PRZYKŁAD R UPERT JEST TERAZ CAŁKIEM INNY NIŻ KIEDYŚ . W CALE BYM NIE CHCIAŁA ,

ŻEBY MOJE DZIECI BYŁY ZAROZUMIAŁE - CO TO , TO NIE . A LE NIE BYŁABYM ZADOWOLONA , GDYBY R UPERT

ZARĘCZYŁ SIĘ Z TĄ OKROPNĄ DZIEWCZYNĄ Z TRAFIKI . C O PRAWDA , ONA MOŻE OKAZAĆ SIĘ BARDZO MIŁA , ALE NIE

JEST PRZECIEŻ JEDNĄ Z NAS . O CH , WSZYSTKO JEST TAKIE TRUDNE ! B IEDNA MAŁA B ABS . J EŚLI TYLKO MOGŁABYM

COŚ ZROBIĆ ... COKOLWIEK . S KĄD JEDNAK WZIĄĆ PIENIĄDZE ? W YPRZEDALIŚMY SIĘ ZE WSZYSTKIEGO , ŻEBY DAĆ

Rupertowi możliwość startu. Doprawdy, nawet tego ciężaru nie jesteśmy w stanie podźwignąć”.

A BY ODSUNĄĆ ZŁE MYŚLI , PANI S T V INCENT WZIĘŁA „M ORNING P OST ” I PRZEJRZAŁA OGŁOSZENIA NA

PIERWSZEJ STRONIE . W IĘKSZOŚĆ Z NICH ZNAŁA NA PAMIĘĆ . L UDZIE SZUKALI KAPITAŁU ALBO TEŻ ZAMIERZALI GO

NA WŁASNĄ RĘKĘ ZAINWESTOWAĆ ; INNI CHCIELI KUPIĆ ZĘBY ( ZAWSZE ZASTANAWIAŁA SIĘ , PO CO ), JESZCZE INNI

oferowali do sprzedaży futra i suknie, żywiąc optymistyczne nadzieje na uzyskanie wysokiej ceny.

Nagle skupiła uwagę. Kilkakrotnie przeczytała wydrukowane słowa.

W YŁĄCZNIE DLA DYSTYNGOWANYCH LUDZI . W YTWORNIE UMEBLOWANY MAŁY DOM W W ESTMINSTER

oferujemy tym, którzy należycie o niego zadbają. Czynsz czysto symboliczny. Pośrednicy wykluczeni.

Z WYCZAJNE OGŁOSZENIE . C ZYTAŁA WIELE PODOBNYCH OGŁOSZEŃ . S YMBOLICZNY CZYNSZ - W TYM ZWYKLE

kryła się pułapka.

M IMO WSZYSTKO JEDNAK , ABY SIĘ USPOKOIĆ I ODERWAĆ OD DRĘCZĄCYCH MYŚLI , SZYBKO ZAŁOŻYŁA

kapelusz i pojechała autobusem pod wskazany w ogłoszeniu adres.

B YŁ TO ADRES FIRMY POŚREDNICTWA MIESZKANIOWEGO . O WA FIRMA NIE WYGLĄDAŁA NA NOWĄ I PRĘŻNĄ .

S PRAWIAŁA WRAŻENIE RACZEJ PODUPADŁEJ I DOŚĆ STAROŚWIECKIEJ . P ANI S T V INCENT NIEŚMIAŁO POKAZAŁA

wyrwane z gazety ogłoszenie i zapytała o szczegóły.

Siwowłosy dżentelmen, który ją obsługiwał, pogładził w zamyśleniu brodę.

- D OSKONALE . T AK , DOSKONALE , PROSZĘ PANI . W SPOMNIANY W OGŁOSZENIU DOM MIEŚCI SIĘ NA

Cheviot Place pod numerem siódmym. Czy chciałaby go pani wynająć?

- Najpierw chciałabym wiedzieć, ile wynosi czynsz? - powiedziała pani St Vincent.

- A CH , CZYNSZ ! D OKŁADNA KWOTA NIE ZOSTAŁA USTALONA , ALE ZAPEWNIAM PANIĄ , ŻE BĘDZIE CZYSTO

symboliczna.

- Symboliczna cena może być różnie rozumiana - powiedziała pani St Vincent.

Stary dżentelmen pozwolił sobie na lekki uśmiech.

- O WSZEM . T O STARA I ZNANA SZTUCZKA . D AJĘ PANI JEDNAK SŁOWO , ŻE W TYM WYPADKU TO NIE MA

miejsca. Prawdopodobnie dwie lub trzy gwinee tygodniowo, nie więcej.

P ANI S T V INCENT ZDECYDOWAŁA SIĘ ZAINTERESOWAĆ OFERTĄ . O CZYWIŚCIE NIE SĄDZIŁA , ABY MIAŁA

SZANSĘ UTRZYMAĆ TEN DOM , MIMO TO CHCIAŁA GO CHOĆBY ZOBACZYĆ . T AK NISKA CENA MOGŁA PRZECIEŻ

świadczyć o istnieniu jakichś poważnych niedogodności.

S ERCE ZABIŁO JEJ LEKKO , KIEDY UJRZAŁA FRONT DOMU NUMER SIEDEM NA C HEVIOT P LACE . P ERŁA

ARCHITEKTURY - KRÓLOWA A NNA , I TO W ZNAKOMITYM STANIE ! L OKAJ , KTÓRY OTWORZYŁ DRZWI , MIAŁ SIWE WŁOSY

I MAŁE BOKOBRODY . N A JEGO TWARZY MALOWAŁ SIĘ KONTEMPLACYJNY BISKUPI SPOKÓJ . M IŁY BISKUP ,

pomyślała pani St Vincent.

Lokaj z życzliwą miną zainteresował się potencjalną klientką.

- Oczywiście, proszę pani. Oprowadzę panią. Dom jest przygotowany do zamieszkania.

Szedł przed nią, otwierał kolejne drzwi i objaśniał:

- Salon, biały gabinet, a tu obok - buduar.

T O BYŁ SZCZYT MARZEŃ . W SZYSTKIE MEBLE Z EPOKI , Z OZNAKAMI PEWNEGO ZUŻYCIA , ALE W

DOSKONAŁYM STANIE ; KILIMY NA ŚCIANACH W PIĘKNYCH , STONOWANYCH BARWACH ; W KAŻDYM POKOJU WAZONY

ZE ŚWIEŻYMI KWIATAMI . T YŁ DOMU WYCHODZIŁ NA G REEN P ARK . Z EWSZĄD EMANOWAŁ CZAR STAREGO ,

minionego świata.

W OCZACH PANI S T V INCENT POJAWIŁY SIĘ ŁZY . Z TRUDEM POWSTRZYMYWAŁA SIĘ OD PŁACZU . T O

przypominało Ansteys... Ansteys...

Z ASTANAWIAŁA SIĘ , CZY LOKAJ ZAUWAŻYŁ JEJ WZRUSZENIE . N AWET JEŚLI TAK BYŁO , NALEŻAŁ DO ZBYT

DOŚWIADCZONYCH SŁUŻĄCYCH , ABY DAĆ COKOLWIEK PO SOBIE POZNAĆ . L UBIŁA TAKICH STARYCH SŁUŻĄCYCH ,

czuła się przy nich bezpiecznie i swobodnie. Byli jak prawdziwi przyjaciele.

- Piękny dom - wyszeptała. - Bardzo piękny. Cieszę się, że go zobaczyłam.

- Czy ma pani zamiar wynająć go dla siebie samej?

- D LA SIEBIE , CÓRKI I SYNA . O BAWIAM SIĘ JEDNAK ... - U RWAŁA . P RAGNĘŁA TEGO DOMU TAK BARDZO , TAK

bardzo.

Christie Agatha - Tajemnica lorda Listerdalea.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: