Kr 05 Ateizm Darwina (2005).pdf

Kreacjonizm

(5)

Mieczysāaw Pajewski

@sdhyl C`qvhm`

W dwu ostatnich tekstach z tego cyklu pisaāem, ıe

teistyczni ewolucjoniĥci nie mîwiĎ o tej samej ewolucji,

o ktîrej mîwiĎ biologowie ewolucyjni. Nie mîwiĎ teı

o tym samym Bogu, o ktîrym mîwiĎ chrzeĥcijanie. Za

wszelkĎ jednak cenē starajĎ siē przekonaą swoich

sāuchaczy i czytelnikîw, ıe Darwin byā czāowiekiem

wierzĎcym, a wiēc ıe przyjēcie ewolucjonizmu nie jest

zagroıeniem dla religii.

Na szczēĥcie istniejĎ zachowane wypowiedzi Dar-

wina, ktîre pozwalajĎ ustalią, jaka byāa prawda.

ĤwiadczĎ one, iı biblijnĎ opowieĥą o stworzeniu uwa-

ıaā byą moıe za wzniosāĎ, ale jednoczeĥnie za kom-

pletnie nieprawdziwĎ:

W ten sposîb niewiara ogarnēāa mnie w bar-

dzo wolnym tempie, ale w koěcu staāa siē caā-

kowita. Tempo to byāo tak wolne, ıe nie czu-

āem ıadnego strapienia i nigdy odtĎd nie wĎtpi-

āem ani przez sekundē, ıe mîj wniosek byā po-

prawny. Trudno mi sobie rzeczywiĥcie wyobra-

zią, jak ktokolwiek mîgāby chcieą, by chrzeĥci-

jaěstwo byāo prawdziwe; bo jeĥli tak, to zwykāy

jēzyk tekstu wydaje siē pokazywaą, iı ludzie,

ktîrzy nie wierzĎadotych zaliczaābym moje-

go Ojca, Brata i prawie wszystkich moich naj-

lepszych przyjaciîā, bēdĎ przez wieki karani.

A to jest przeklēta doktryna.

Sprzyja tej faāszywej propagandzie fakt, iı sam Dar-

win ewoluowaā ĥwiatopoglĎdowo od wiary do ateizmu

oraz to, ıe unikajĎc konfliktîw nie manifestowaā

otwarcie swojej niewiary.

W jego gāîwnym dziele O powstawaniu gatun-

kîw z 1859 roku jest jedno zdanie o Stwîrcy. Jest to

w ogîle ostatnie zdanie ksiĎıki. Brzmi ono tak:

Wniosāy zaiste jest to poglĎd, ıe Stwîrca na-

tchnĎā ıyciem kilka form lub jednĎ tylko i ıe

gdy planeta nasza podlegajĎc ĥcisāym prawom

ciĎıenia dokonywaāa swych obrotîw, z tak pro-

stego poczĎtku zdoāaā siē rozwinĎą i wciĎı siē

jeszcze rozwija nieskoěczony szereg form naj-

piēkniejszych i najbardziej godnych podziwu.

Jak sam pisze, niewiara w koěcu staāa siē caākowita.

Ale kiedy? Czy przedtem, zanim napisaā swoje gāîwne

dzieāo, czy pîįniej? Odpowiedį znajdziemy w biografii

Darwina napisanej przez Whitea i Gribbina, wydanej

kilka lat temu po polsku:

Ktoĥ āatwowierny mîgāby pomyĥleą, ıe Darwin

wierzyā, gdy pisaā te sāowa, iı ıycie na Ziemi powstaāo

wskutek tchniēcia ze strony Stwîrcy (tak mîwi

Biblia, por. np. Ks. Rodz. 2:7). Dopiero potem wāĎczaā

siē darwinowski dobîr naturalny i robiā caāĎ resztē.

A jednak jest to mylny wniosek. Darwin nie wierzyā,

ıe ıycie jest rezultatem tchnienia Stwîrcy, bo w ogîle

nie wierzyā juı wtedy w istnienie Stwîrcy.

[po ĥmierci cîrki, Annie, w 1851 roku] wra-

cajĎc wiejskimi drogami do Kent czuā siē zdru-

zgotany, byā pogrĎıony w najgāēbszym w swym

ıyciu, poraıajĎcym smutku. TracĎc uroczĎ cî-

reczkē ktîrĎ tak bardzo kochaā, bo byāo to

dziecko wrēcz idealne, miāe i spokojne, ktîre

nigdy ĥwiadomie nikomu nie zrobiāo przykro-

ĥci, bystre i inteligentne, wesoāe i czuāe stra-

ciā teı wszelkie resztki wiary. Od tej chwili Dar-

win staā siē absolutnym, nieprzejednanym ate-

istĎ, jego jedynym bogiem byā racjonalizm, je-

dynym zbawieniem nauka i logika, i temu po-

ĥwiēciā resztē swojego ıycia. Istnienie jest jedy-

nie nagromadzeniem wydarzeě biologicznych.

Proszē tylko zwrîcią uwagē, co naprawdē napisaā

w ostatnim zdaniu swojej ksiĎıki. Uznaā on tam jedynie

poglĎd o stworzeniu za wniosāy. Ja swoim dzieciom

opowiadaāem bajki i baĥnie wieczorami. Niektîre

z nich mogē teı uznaą za wzniosāe, ale trudno stĎd

wnioskowaą, bym uwaıaā je za prawdziwe.

Kreacjonizm

İycie jest samolubne i okrutne, bezcelowe i nie-

czuāe. Poza biologiĎ nie ma nic. 3

Mianowicie sāowa Darwina,

ktîrych abp İyciěski uıyā do wykazania, ıe Darwin

sympatyzowaā z chrzeĥcijaěskĎ interpretacjĎ Graya

nadanĎ teorii ewolucji, zostaāy wypowiedziane 2 lata

WCZEĤNIEJ, zanim jeszcze Asa Gray zdecydowaā siē

ochrzcią dzieāo Darwina. Odnosiāy siē wiēc do czegoĥ

zupeānie innego. Darwin chwaliā Graya, ale nie za to.

Swoje gāîwne dzieāo wydaā 8 lat pîįniej, a wiēc

gdy byā juı absolutnym i nieprzejednanym ateistĎ.

Teistycznym ewolucjonistom jednak bardzo zaleıy na

ochrzczeniu Darwina, na przedstawianiu go jako

czāowieka wierzĎcego. W ten sposîb starajĎ siē

wmîwią ludziom wierzĎcym, ıe ewolucjonizm nie

wywiera niszczĎcego wpāywu na wiarē czāowieka,

skoro sam twîrca ewolucjonizmu byā (rzekomo)

wierzĎcy. Niestety, jak widzimy, Darwin w swojej

autobiografii przyznaā siē, ıe w koěcu staā siē

caākowitym ateistĎ, choą nie od razu, bo proces utraty

wiary trwaā jakiĥ czas. Badania prywatnych zapiskîw

Darwina wykazaāy, ıe byā ateistĎ juı kilka lat przed

opublikowaniem swojej gāîwnej ksiĎıki o doborze

naturalnym.

Parē lat temu ukazaāa siē kolejna ksiĎıka abpa

İyciěskiego, w ktîrej propaguje on ponownie ideē

chrzeĥcijaěskiego ewolucjonizmu i gāosi nieprawdē

o wierzĎcym Darwinie. W ksiĎıce Bîg i ewolucja 7

cytuje dosāownie te same zdania, jakie wyıej przyto-

czyāem z jego ksiĎıki Uāaskawianie natury.

Zdania z Uāaskawiania natury sĎ wprawdzie po-

wtîrzone dosāownie, ale brakuje teraz obu przypisîw

do tych cytatîw. Wāaĥnie tych przypisîw, ktîre poda-

waāy daty podjēcia decyzji przez Graya o ochrzcze-

niu darwinizmu i pochwaāy ze strony Darwina. Teraz

czytelnik najnowszej ksiĎıki İyciěskiego nie moıe

przyāapaą İyciěskiego na kāamstwie, zwĎtpią w to, ıe

Darwin pozytywnie odniîsā siē do zamiaru Graya

nadania ewolucjonizmowi wymiaru chrzeĥcijaěskiego.

Skoro przypisy w poprzedniej ksiĎıce umoıliwiaāy

zdemaskowanie kāamstwa, to teraz trzeba byāo usu-

nĎą przypisy, zamaskowaą kāamstwo.

Podtytuā najnowszej ksiĎıki İyciěskiego mîwi

o podstawowych pytaniach. Zadajmy takie podstawo-

we pytanie katolickiemu hierarsze: Czy wolno uczo-

nemu i jednoczeĥnie wysokiej rangi katolickiemu du-

chownemu manipulowaą posiadanymi informacjami,

aby per fas et nefas uzasadniaą kāamliwĎ tezē?

W Polsce najbardziej zasāuıonym czāowiekiem

w rozpowszechnianiu faāszywej informacji o wierzĎcym

Darwinie jest abp Lublina, Jîzef İyciěski. Przyjrzyjmy

siē dokāadnie, jak manipuluje on swoimi czytelnikami.

W ksiĎıce Uāaskawianie natury tak pisaā:

UrzekajĎca propozycja wypracowania nowej

wizji chrzeĥcijaěskiego ewolucjonizmu ekscyto-

waāa wiele umysāîw wspîāczesnych Darwino-

wi. [Zwrîąmy uwagē, ıe arcybiskupa teı ona

urzekāa M.P.] Harwardzki botanik, Asa Gray,

w niespeāna trzy lata po opublikowaniu The Ori-

gin pisaā do autora dzieāa, z ktîrym āĎczyāy go

wiēzy przyjaįni: Jestem zdecydowany ochrzcią

je, co chcĎc nie chcĎc zapewni mu zbawienie.

Mieczysāaw Pajewski

miepaj@wp.pl; www.creationism.org.pl

Podstawowa ksiĎıka Darwina zostaāa opubli-

kowana w 1859 roku. Asa Gray cytowane sāowa napisaā

3 lata pîįniej, czyli w 1862 roku. Potwierdza to teı

przypis 49, jakie abp İyciěski zamieĥciā na s. 90 swojej

ksiĎıki.

No, dobrze. Asa Gray chce ochrzcią dzieāo

Darwina, czyli nadaą mu chrzeĥcijaěskĎ wymowē. A co

na to sam Darwin? Jasne jest, ıe jeĥli byā wierzĎcy, to

mu siē pomysā Asy Graya spodobaā. Jeĥli zaĥ byā

niewierzĎcy, to mu siē ten pomysā nie spodobaā.

Karol Darwin, O powstawaniu gatunkîw drogĎ doboru na-

turalnego czyli o utrzymaniu siē doskonalszych ras w walce

o byt, DeAgostini, Altaya, Warszawa 2001, s. 560.

Charles Darwin, The Autobiography of Charles Darwin,

1809-1882, W.W. Norton & Company, New York 1958, s. 87.

İeby dowieĥą twierdzenia, iı Darwin byā wierzĎ-

cy, İyciěski musi pokazaą, ıe Darwin odniîsā siē po-

zytywnie do zamiaru Asy Graya. I pokazuje to, tak

piszĎc:

Michael White, John Gribbin, Darwin, İywot uczonego,

Prîszyěski i S-ka, Warszawa 1998, s. 170.

Jîzef İyciěski, Uāaskawianie natury, Znak, Krakîw 1992, s.

89-90.

Brzmi on tak: List z 31 marca 1862 r., w: J.L. Gray, The Letters

of Asa Gray, Boston 1893, t. 2, 479.

Sam Darwin zdawaā siē sympatyzowaą z in-

terpretacjĎ Graya, podkreĥlaā bowiem, iı jego

przyjaciel stanowiĎcy hybrydē poety, prawnika,

przyrodnika i teologa nie wypowiedziaā nigdy

nawet sāowa, ktîre nie wyraıaāoby w peāni

moich przekonaě.

Na co zwrîciā uwagē Kazimierz Jodkowski w swojej ksiĎıce

Metodologiczne aspekty kontrowersji ewolucjonizm-kre-

acjonizm, Realizm. Racjonalnoĥą. Relatywizm t. 35, Wyd.

UMCS, Lublin 1998, s. 327.

Jîzef İyciěski, Bîg i ewolucja, Towarzystwo Naukowe Ka-

tolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2002, s. 26.

A wiēc czyıby odniîsā siē przychylnie do zamiaru

Asy Graya? Niestety, nie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: