republika.pdf

(138 KB) Pobierz
763711434 UNPDF
Zasada republikańskiej formy
ustroju państwa
Termin republika wywodzi się z łacińskich słów res publica , które oznaczają wspólne
rządzenie przez obywateli. 1
Pierwszą republiką była Republika Rzymska (V w. p.n.e. – I w. n.e.), która dała
podwaliny do funkcjonowania współczesnych republik. Wprowadzono podział władzy:
władza prawodawcza i sądownicza należała do ludu (obywateli);
władza polityczna i administracyjna (Senat);
władza wykonawcza (urzędnicy elekcyjni) 2 .
Współcześnie ustrój republikański oznacza wykluczenie władzy dziedzicznej lub
dożywotnio sprawowanej (w znaczeniu negatywnym), albo oznacza władzę sprawowaną
przez większą część społeczeństwa (w znaczeniu pozytywnym) 3 .
W Polsce zasada republikańskiej formy rządów nie jest wyrażona wprost w konstytucji.
Konstytucjonaliści wyodrębnili ją z treści art.1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 IV
1997r. w brzmieniu: Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli.
Z powyższego artykułu konstytucjonaliści dowodzą, że pojęcie Rzeczpospolita Polska należy
rozumieć w dwóch aspektach:
jako nazwę własną państwa polskiego;
jako republikański system władzy 4 .
Kolejnym dowodem przemawiającym za twierdzeniem, że Polska jest republiką są także
inne zapisy Konstytucji z 1997r. między innymi:
art. 4, w brzmieniu: 1. Władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do
Narodu. 2. Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub
bezpośrednio. – wskazuje na pochodzenie władzy od narodu (obywateli);
art. 10 w brzmieniu 1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i
równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy
sądowniczej.2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę
wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę
sądowniczą sądy i trybunały . – wprowadza trójpodział władzy i wskazuje
organy, które ją sprawują;
art. 99 ust.1 i 2 ( Wybrany do Sejmu może być obywatel polski mający prawo
wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 21 lat. Wybrany do Senatu
1
M. Granat, Prawo konstytucyjne w pytaniach i odpowiedziach , s. 58.
2
G.Alf ö ldy, Historia społeczna Starożytnego Rzymu , s. 53 – 60.
3
M. Granat, Prawo konstytucyjne w pytaniach i odpowiedziach , s. 59.
Z. Witkowski [w:] red. J. Galster, Prawo konstytucyjne , s. 72 – 73; podobnie: W. Skrzydło, Ustrój polityczny
RP w świetle Konstytucji z 1997 roku , s. 14.
2
4
może być obywatel polski mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu
wyborów kończy 30 lat ) oraz art. 127 ust. 3 ( Na Prezydenta Rzeczypospolitej
może być wybrany obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 35
lat i korzysta z pełni praw wyborczych do Sejmu. Kandydata zgłasza co najmniej
100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu ) - wskazują kto może
kandydować na posła, senatora, lub prezydenta;
art. 98 ust. 1 ( Sejm i Senat są wybierane na czteroletnie kadencje […]) . oraz art.
127 ust. 2 ( Prezydent Rzeczypospolitej jest wybierany na pięcioletnią kadencję i
może być ponownie wybrany tylko raz ) - wskazuje na wybieralność i
kadencyjność organów ustawodawczych i wykonawczych.
3
Biblografia:
1. M. Granat, Prawo konstytucyjne w pytaniach i odpowiedziach , wyd. Lexis nexis,
Warszawa, 2009.
2. Red. J. Galster, Prawo konstytucyjne , wyd. TNOiK, Toruń, 2002.
3. W. Skrzydło, Ustrój polityczny RP w świetle Konstytucji z 1997 roku , wyd.
Zakamycze, Kraków, 2000.
4. G. Alföldy, Historia społeczna Starożytnego Rzymu , Wydawnictwo Poznańskie,
Poznań, 1998.
4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin