GrabarzPolski025.pdf

# 25

HITCHCOCK: WCZESNE FILMY MISTRZA CZĘŚĆ 3

WYPOŻYCZALNIA KASET VHS CZĘŚĆ 5

STEFAN GRABIŃSKI: FILMOWE ADAPTACJE PROZY

FILMY: Burning Bright, Maczeta, Shocker, Srpski film, Strefa mroku

KSIĄŻKI: Gorączka kości, Martwy jak zimny trup, Podejrzenia pana Whichera, Poziom śmierci,

Requiem dla mordercy, Rogi, Taltos, Zaklęci, Zjawa, Znamiona Kaina

KOMIKS: Dylan Dog, Machete

ŁUKASZ PYTLIK „DZIŚ ZGAŚNIE LATARNIA MORSKA” (OPOWIADANIE)

ŁUKASZ PYTLIK „PRZEZ PAJĘCZYNY I CIENIE” (OPOWIADANIE)

MACHETE

MACZETA

USA 2010

DYSTRYBUCJA: KINO ŚWIAT

wkrótce okazuje się być częścią wrednej

przedwyborczej zagrywki politycznej.

Drogi życiowe Torreza i Machete po

raz kolejny krzyżują się, by ostatecznie

eksplodować nienawiścią, obnażając

problemy rasowe i zależności polityczne

nękające Amerykanów.

REŻYSERIA:

ETHAN MANIQUIS

ROBERT RODRIGUEZ

OBSADA:

DANY TREJO

ROBERT DE NIRO

JESSICA ALBA

STEVEN SEAGAL

Podziwiając „Machete” Roberta Ro-

drigueza, nie sposób nie odnieść się

do jego poprzedniej produkcji, jaką był

zwariowany horror „Planet Terror”. Tym

razem historia opowiedziana w ilmie

jest zdecydowanie bardziej realistyczna.

Fantastyczne wyczyny kaskaderskie ty-

tułowego bohatera czy też niesamowite

zwroty akcji pomimo swojej niesamowi-

tości nie przenoszą widza w przestrzenie

kosmiczne, nie wprowadzają elementów

rodem z produkcji SF. Są po prostu wy-

czynami twardego i sprawiedliwego su-

perbohatera, jakiego większość widzów

chciałaby widzieć w kinie akcji.

Zwiastun ilmowy nie miał jednak prze-

kształcić się w pełnometrażowe dzieło,

ale po prostu cieszyć widza swoją krót-

ką i zabawną formą. Tymczasem nastał

rok 2010, kiedy to publiczność na całym

świecie może oglądać ilm fabularny,

który wykiełkował z tamtej prześmiew-

czej kilkudziesięciosekundowej parodii

kina akcji w starym stylu.

Machete, będąc swoistego rodzaju

pół-bogiem, otoczony jest przez grono

pięknych kobiet. Niektóre użyte są jako

narzędzie, sieją zło i wodzą naszego bo-

hatera na pokuszenie, w związku z czym

szybko kończą martwe. W ilmie chodzi

w końcu o prawdę i praworządność,

w związku z czym tak naprawdę oszała-

miają nas tu panie walczące o wolność.

Ich piękno zewnętrzne jest dodatkowo

podkreślone przez piękno duchowe. Bez

względu na kostiumy, jakie przybierają –

czy to zakonnicy, policjantki, czy też pie-

lęgniarki – widz doskonale zdaje sobie

sprawę z faktu, że to właśnie one stano-

wią rękę sprawiedliwości w przegniłym

świecie, jaki prezentuje nam Rodriguez.

Film ten z pewnością nie jest dedykowa-

ny każdemu widzowi, niezależnie od jego

upodobań. Niemniej jednak zachwyci

każdego człowieka rozmiłowanego w ki-

nie spod znaku grindhouse, jak również

większość tych, którzy cenią sobie dyna-

miczny rozwój akcji urozmaicony bogatą

obsadą aktorską. Tego typu kino trzeba

lubić – ale w swoim gatunku zdecydowa-

nie jest to rzecz godna uwagi.

Dawno temu w Meksyku Torrez, szef

tamtejszej maii narkotykowej, pozby-

wa się jednego ze swoich pracowników

o imieniu Machete. Zabija jego żonę

i dzieci, natomiast samego zainteresowa-

nego dotkliwie bije. Ten jednak nie umie-

ra. Los nie pozwala mu się długo nudzić,

gdyż po trzech latach zostaje zatrudnio-

ny do zabicia Senatora McLaughlina,

słynącego z ogromnej nienawiści do

imigrantów. To z pozoru proste zadanie

Quentin Tarantino wraz z Robertem Rodriguezem w roku

2007 zaprezentowali światu dwa dzieła, jakimi były

„Death Proof” i „Planet Terror”. Jak przystało na

grindhouse’owe produkcje, ilmom towarzyszył równie

zaskakujący trailer kolejnego obrazu pt. „Machete”.

Dawid Mlekicki:

„Maczeta” to bodaj pierwszy w historii remake [sic!] zwiastuna ilmowego i zarazem graniczne

dzieło kina ery „żerowania na szczątkach”. Przynajmniej do czasu zapowiedzianego sequela...

Reżyserski duet dwoi się i troi, żeby tytułowy bohater traił na (wolny od czasów Santo) etat meksykańskiego

bohatera popkultury. Z niezłym skutkiem. Miłośnicy projektu „Grindhouse” i/lub azjatyckiego okresu kina

Johna Woo powinni być radzi. Reszcie nie zaszkodzi przez seansem

un trago de tequila.

Bartłomiej Paszylk:

Akcja toczy się gładko, krew uroczo sika po ścianach,

a Danny Trejo wygląda jeszcze piękniej niż zwykle.

Dzięki takim ilmom, jak ten Robert Rodriguez zbliża się

coraz bardziej do mistrzowskiego wyczucia kina

gatunków, jakie ma jego dobry kumpel

Quentin Tarantino.

Wojciech Jan Pawlik:

Cudo! Kolejna obowiązkowa grindhouse’owa

pozycja. Czy się lubi, czy nie...zobaczyć trzeba!!

Chcemy więcej!

Kuba Drożdżowski:

Jelito-lina. Czy potrzeba dodać coś

więcej?

GRAHAM M ASTERTON - Za klęci (Walker s)

--- ---------- ---------- ---------- -----

Wy dawca: Albatros 20l0

Tłu maczenie: Paweł Wieczorek

Ilo ść stron: 4l5

Po długim oczekiwaniu naresz-

cie wznowiono – w nowym,

odświeżonym i eliminującym

błędy poprzednika tłumacze-

niu – powieść „Zaklęci”, jedną

z najdoskonalszych w dorobku

Grahama Mastertona. Posia-

da ona pewną ukrytą właści-

wość, jakże cenioną przez

czytelników. Potrai mianowi-

cie naprawdę przerazić.

zniknęli w tajemniczych oko-

licznościach, jednak nie ode-

szli – do tej pory zaklęci są

w ścianach budynku, czeka-

jąc na uwolnienie. Chcąc nie

chcąc, Reed będzie musiał

przyczynić się do uwolnie-

niach przestępców za pomo-

cą starożytnych, druidycznych

rytuałów. Stawką stanie się

życie jego syna.

Masterton przyzwyczaił nas zarówno do

oryginalnych pomysłów, jak i do poksero-

wanych fabuł. Niektóre powieści czytało

się z zainteresowaniem, ale spokojnie,

inne za to wywoływały na plecach ciarki

przerażenia. Tak właśnie jest z „Zaklęty-

mi” – z kart powieści wylewa się tajem-

niczy, klaustrofobiczny klimat, w którym

odnajdują się wiarygodni, życiowi, do-

brze skonstruowani bohaterowie.

U Mastertona zawsze możemy się

spodziewać ciekawych pomysłów –

w przypadku „Zaklętych” nie jest ina-

czej. Pradawne rytuały magii celtyckiej

splatają się ze współczesnymi histo-

riami, tworząc mieszankę wybuchową.

Dodatkowym atutem tej świetnej powie-

ści są doskonałe opisy dramatycznych

wydarzeń, których kulminacja następuje

w inale książki. Jack Reed stanie w nim

przed koszmarnym wyborem, którego

nie przytoczę, by nie psuć zabawy tym,

którzy powieści jeszcze nie czytali.

Głównym protagonistą jest Jack Reed –

właściciel sieci zakładów tłumików i opon.

To mąż i ojciec kilkuletniego Randy’ego,

przeciętny facet, mający swoje słabo-

ści, wzloty i upadki. Nie jest niezłomny

– związek z żoną zdaje się wypalać,

w przeciwieństwie do relacji z przy-

jaciółką, który rozwija się gwałtownie

i ma szanse przekształcić się w coś po-

ważnego. Jack pewnego dnia odnajduje

starą gotycką budowlę i zakochuje się

w niej. Pogoń za niespełnionym marze-

niem pcha Reeda do zakupu posiadło-

ści, którą bohater chce przerobić na klub

rekreacyjny. Opuszczony od dziesięcio-

leci budynek skrywa jednak mroczną,

krwawą tajemnicę – był kiedyś zakła-

dem dla najbardziej zdegenerowanych

psychopatów. Wszyscy pensjonariusze

Czy powieść ma wady? Jedyną, bardzo

wyraźną, jest jej objętość, gdyż książka

mogłaby być dłuższa. Autor powinien wię-

cej miejsca poświęcić brutalnym morder-

stwom, którym w spokoju oddają się wy-

puszczone dusze psychopatów. Bohater

rozprawia się z nimi trochę zbyt szybko,

a cała uwaga pisarza poświęcona jest i-

nałowej walce z przywódcą zbrodniarzy –

tajemniczym i przerażającym Quintusem

Millerem. Mimo to każdy fan naprawdę

dobrego horroru powinien czym prędzej

zapoznać się z „Zaklętymi”. To zdecydo-

wanie jedna z lepszych historii spod pióra

brytyjskiego mistrza grozy.

ABY KUPIĆ RECENZOWANĄ KSIĄŻKĘ,KLIKNIJ NA LOGO

(opcja aktywna tylko w Grabarzu Polskim w formacie pdf)

BURNING BRIGHT

USA 2010

DYSTRYBUCJA: BRAK

REŻYSERIA:

CARLOS BROOKS

OBSADA:

BRIANA EVIGAN

CHARLIE TAHAN

GARRET DILLAHUNT

MEAT LOAF

pieczne zwierzę! Może odgryźć palca,

albo stopę!” Oczywiście tygrys odgryza

komuś palca i widz już wie jaka to zła

bestia! Jakby sama obecność dzikiego

stworzenia w domu nie była wystarcza-

jącym szokiem. Niektórzy mają problem

z pajączkiem na ścianie albo ćmą, więc

wystarczy sobie tylko wyobrazić takiego

kocura... W takiej sytuacji nie miałoby

dla nas znaczenia skąd „to” się tu wzięło,

lecz jak przetrwać.

„Burning Bright” to realistyczny monster

movie dla tych, którzy nie lubią wymyśl-

nych stworów i cyfrowych efektów spe-

cjalnych. Tygrys jest tu jak najbardziej

rzeczywisty, kiedy wchodzi w kadr widać,

że nie jest to pluszowa lalka (vide: „Night

Of The Demon” z 1957). Może więk-

sze wrażenie zrobiłby na mnie sequel

z lampartem w roli głównej, z lwem, albo

z dzikiem? Już widzę „Burning Bright 2 –

The Wildest Creature”, zaczynający się

sentencją: kto spotyka w lesie dzika...

z dramatem psychologicznym czy z peł-

nokrwistym dreszczowcem.

Akcję toczy się podczas huraganu –

dzięki temu bohaterowie są zamknięci,

w domu z zabitymi drzwiami i oknami.

Nie ma wyjścia, trzeba spędzić noc

z niezapowiedzianym gościem.

To świetny pomysł na początek ilmu.

Problem z „Burning Bright” jest taki, że

zanim dojdziemy do tego punktu fabuły,

reżyser serwuje nam nudny, półgodzin-

ny wstęp, wytłumaczenie: po co, skąd,

dlaczego, kto, gdzie, kiedy, w jakim celu

itd. Dlatego apeluję, aby zacząć oglądać

ilm dokładnie od trzydziestej minuty.

Należy ominąć te sceny, w których ktoś

kupuje tygrysa, transportuje go pod

dom, a następnie przestrzega robot-

ników: „uważajcie! To bardzo niebez-

„Burning Bright” daleko do dramatycz-

nej wirtuozerii – tygrys chowa się za

winklem, przebija ścianę, poharata udo

pięknej aktorki, znowu przebija ścianę

i chowa się w toalecie. Zaskoczenie jest

niewiarygodne, bowiem wszyscy sądzili,

że znajdzie się jednak w piwnicy! Wła-

ściwie z całego ilmu, który raczej przy-

pomina luźny szkic, pozostaje w głowie

jedna, emocjonująca scena, dla której

warto stracić godzinę (85 min. – 30 min.

wstępu = dokładnie 55 minut, przypo-

minam, że oglądamy bez początku).

Dziewczyna ucieka do rury na bieliznę

(widocznie za granicą mają takie bajery

w łazienkach). Wdrapuje się tam z naj-

większym wysiłkiem. Jakimś cudem jest

tak cichutko, że zwierzę jej nie zauważa.

Do czasu, kiedy kropelka potu spada na

podłogę, a potwór zlizuje ją ze smakiem

i rzuca się na bohaterkę.

Główna bohaterka nie dość, że musi

zmierzyć się z siłami natury, to jeszcze

ma za zadanie ochraniać swojego auty-

stycznego braciszka. Oj, za dużo grzy-

bów w tym barszczu. Z jednej strony pro-

blem choroby, która dodatkowo utrudnia

przetrwanie (tygrys w living roomie,

a chłopczyk z krzykiem domaga się ka-

napek!), z drugiej – domowy survival.

A widz nie wie, czy ma do czynienia

Wstajesz w nocy z łóżka by coś podkraść z lodówki.

Wchodzisz do kuchni i widzisz tygrysa, który wpadł na

podobny pomysł. Dla niego Twój dom jest lodówką,

a Ty przekąską.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: