Karmienie gołębi.pdf

Karmienie gołębi

Sposób odżywiania, a więc- rodzaj karmy, jej jakość, ilość i sposób

podawania ma kolosalny wpływ na zdrowie, zachowanie i formę

lotową gołębi.

Wiadomo, że w zależności od pory roku, czyli sezonu w gołębniku

gołębie potrzebują różnego rodzaju karmy.

Np. w sezonie pierzenia, karmy o większej zawartości nasion

strączkowych cechujących się stosunkowo większą

zawartością białka, gdyż odnawiane upierzenie jest zbudowane z

białka- keratyny.

W czasie zimy, w karmie nie musi być już tak wiele białka, gdyż

odnowa tkanek jest na zwykłym poziomie, a liczy się głównie

dostarczenie odpowiedniej ilości energii na podstawowe potrzeby

bytowe organizmu, w tym głównie ogrzanie.Stąd w dawce

pokarmowej ziarna o mniejszym współczynniku strawności i

zawartości energii takie jak jęczmień i niełuskany owies, a tylko w

czasie silniejszych mrozów dodatek kukurydzy i nasion oleistych.

Zupełnie inna "polityka" karmienia jest potrzebna w sezonie

lotowym. Tu karma musi być łatwo przyswajalna (strawna), i w

stosunkowo małej objętości zawierać wszystkie potrzebne

składniki pokarmowe oraz odpowiednią ilość energii.

Łatwo powiedzieć, gorzej zrealizować, czyli przewidzieć, jakie

warunki będą w czasie lotu i jaką konkretnie ilość energii gołąb

powinien "zabrać ze sobą" do kabiny, by potem w czasie lotu jej

nadmiar nie był zbytnim obciążeniem zmuszającym do zwolnienia

tempa lub przerwania lotu.

Na początku tegorocznego sezonu lotowego, wielu hodowców

borykało się z problemem zbyt małej masy ciała gołębi lotowych.

Pomijając przypadki, gdy wiążący się z tym problemem brak

apetytu wynikał z przyczyn chorobowych, często był to zły

sposób karmienia. Gołębie w tych przypadkach miały w zasadzie

prawidłowy ciężar, ale hodowca uważa, że przed samym lotem

mięśnie piersiowe powinny wyraźnie się powiększyć (zaokrąglić),

co świadczy o zgromadzeniu w nich odpowiedniej ilości energii.

Taki efekt uzyskuje się z reguły stosując konsekwentnie żywienie

trójfazowe.

Początek tygodnia to podawanie karmy tzw. dietetycznej i to w

małych ilościach - przysłowiowa łyżeczka stołowa na gołębia dwa

razy dziennie. Gołębie tak karmione są oczywiście ciągle głodne,

ale właśnie poprawę apetytu wyrabiamy u nich "głodem".

Takie niewielkie ilości ubogiej energetycznie karmy, podawane w

poniedziałek i wtorek, wywołują naturalną chęć organizmu na coś

lepszego. Ale tą lepszą (lotową) karmę, najpierw wymieszaną

z dietą, a później samą, znów trzeba wydzielać też w bardzo

oszczędny sposób, by gołębie pozostały przez czwartek nadal

najedzone, ale nie do syta. Wtedy w piątek rano dostają prawie do

syta, a wieczorem do syta mieszankę lotową bez nasion

strączkowych. Taki sposób podawania karmy pozwala zachować u

gołębi apetyt przez cały tydzień i spowodować widoczny przyrost

masy mięśniowej. W sobotę gołębie otrzymują do zjedzenia super

dietę i zjadają jej z reguły już niewiele, gdyż w piątek wieczorem

zaspokoiły głód i wytworzyły odpowiednie rezerwy energetyczne

na potrzeby lotu w sprzyjających warunkach atmosferycznych.

Przed lotami o większym stopniu trudności gołębie muszą mieć

dobry apetyt i łatwo odbudowywać masę - inaczej nie ma po co

wkładać ich do kosza. Ten system można jeszcze zmodyfikować w

ten sposób, że ostatnie karmienia przed wkładaniem odbywają się

na raty - najpierw mieszanka lotowa, następnie kukurydza, a na

koniec przysmaki - orzeszki i konopie - oczywiście w rozsądnych

ilościach, by nie wywołać niestrawności.

Poprawianie apetytu

Oprócz "gry" karmą należy pamiętać, że istnieją preparaty

pobudzające apetyt. Takim typowym jest Citroenzymix specjalnie

dla gołębi lub Citropepsin stosowany dla dzieci.

Podobne działanie ma również ocet jabłkowy, czy inne

zakwaszacze typu Frasal wymieszane z drożdżami piwnymi lub

mieszankami mineralno - drożdżowymi i następnie podane na

karmę.

Oczywiście nie mogą być na początku tygodnia podane do woli,

ale w dawce wymierzonej łyżką stołową, by nie zmniejszyć

apetytu i aby ich efekt działania był widoczny muszą być

stosowane dłuższy czas, a więc trzeba je zacząć stosować w czasie

przygotowań do lotów, gdy widać, że gołębie mają zbyt mały apetyt.

Czasami hodowcy, chcąc szybciej doprowadzć gołębie do

właściwego ciężaru, dodają do wody glukozę, dekstrozę lub miód.

Jeżeli taki roztwór jest w poidle przez cały dzień może wywołać

odwrotne zjawisko - zmniejszenie apetytu. Wypita z wodą glukoza

przed karmieniem jest bardzo szybko wchłaniana z jelit do krwi

i daje sygnał ośrodkowi głodu, że jej poziom we krwi jest już

odpowiedni i dalsze pobieranie karmy jest już niepotrzebne.

Woda zawierająca glukozę lub inne cukry i to w niezbyt dużym

stężeniu 5-7% powinna być podawana dopiero po nakarmieniu

gołębi, nigdy przed.

Jeżeli te naturalne sposoby nie przynoszą oczekiwanego rezultatu

a czas nagli, można zastosować preparat anaboliczny - kreatynę.

Powoduje ona dość szybki przyrost masy mięśniowej, zwłaszcza

gdy równocześnie do karmy dodamy wysokowartościowe białko

zwierzęce, jakim jest suszona serwatka.

Praktycznie stosuje się 0,5 do 1,0 grama kreatyny i 0,5 łyżki

stołowej

suszonej serwatki na 20 gołębi z karmą podawaną po

popołudniowym oblocie od poniedziałku do piątku.

Należy jednak pamiętać, że po dłuższym stosowaniu kreatyny

organizm przestaje ją sam produkować i nagłe zaprzestanie

podawania może spowodować gorsze wyniki lotowe.

Wydaje się, że ma ona raczej znaczenie jako środek budujący

formę

na początku sezonu lotowego, natomiast jej znaczenie maleje w

przygotowaniach do lotów na dłuższym dystansie, gdzie znaczenie

mają nie tylko rezerwy energetyczne w postaci glikogenu, ale także

znacznie bardziej wydajnego pod względem energetycznym

tłuszczu.

Dystans i warunki meteorologiczne

Ponieważ rywalizacja jest ostra stosuje się coraz lepsze karmy o

wysokiej strawności i przyswajalności oraz energii.

Nie zawsze przekłada się to bezpośrednio na ostateczny wynik lotu.

Zdarza się często, że hodowcy stosujący "skromniejszy" sposób

karmienia, uzyskują podobne lub nawet lepsze wyniki lotowe.

Wiele zależy tu od samego hodowcy- od tego na ile zna swoje

gołębie i potrafi przewidzieć, jaka ilość energii i co z tym się wiąże,

jaki będzie optymalny ciężar gołębi do pokonania w najkrótszym

czasie następnego lotu. W tej sytuacji konieczna jest znajomość

warunków atmosferycznych, w jakich lot będzie przebiegał i

przewidywanie ile godzin lotu czeka gołębie. Liczy się tu nie

dystans, ale czas trwania lotu i kierunek wiatru, czasami też inne

zjawiska atmosferyczne. Zasada że na krótki lot gołębie nie

powinny mieć zbyt dużej wagi i mieć raczej puste wole i przewód

pokarmowy, by móc osiągnąć dużą szybkość w ciągu kilku godzin

lotu, nie sprawdza się, bo przy niesprzyjającym wietrze, czas

przelotu przedłuża się o kilka godzin i zaczyna brakować energii.

W takiej sytuacji należy zadbać, by gołębie miały trochę większy

ciężar, jak na lot o dłuższym dystansie. Wtedy lecą wolniej ale

mniej z nich się gubi. Wolniejszy, ale wytrwały lot może zapobiec

pozostaniu gołębia na trasie.

( Andrzej Koralewski )

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: