Prezentacja EKG 5.pdf

FIZJOLOGICZNE PODSTAWY

ELEKTROKARDIOGRAFII

• Pojęcia podstawowe

• ELEKTROKARDIOGRAFIA – jest metodą obrazowania zmienności

potencjału elektrycznego wytwarzanego przez serce

• ELEKTROKARDIOGRAM- jest graficznym zapisem wielkości i

kierunku zmian tego potencjału w czasie. Upływ czasu wyraża

przesuw taśmy rejestrującej zapis, a zmiany potencjału są

obrazowane poprzez wielkość i kierunek wychyleń krzywej zapisu.

W podstawowej praktyce EKG rejestrowany jest z powierzchni ciała

• Źródłem energii elektrycznej serca jest metabolizm komórki mięśnia

sercowego. Rejestrowane w czasie badania EKG różnice

potencjałów są sumą zjawisk elektrycznych zachodzących w

poszczególnych komórkach mięśniowych.

ELEKTROFIZJOLOGIA SERCA

-----------------------------------------------------------

„Stan spoczynku” komórki cechuje obecność tzw. Potencjału spoczynkowego , czyli przezbłonowego

gradientu ładunków elektrycznych nazywanego stanem polaryzacji . Stan elektrycznej i jonowej

polaryzacji komórki charakteryzują:

-Elektroujemność (-90 mV) wnętrza komórki zależna od przewagi anionów (-) głównie organicznych nad

kationami (+), którymi są w ogromnej przewadze jony potasu.

-Różnica potencjałów pomiędzy wnętrzem, a powierzchnią i otoczeniem komórki, utrzymywana jest

przez enzymatyczną (ATP-aza) pompę jonową, która wbrew potencjałom ładunków elektrycznych oraz

wbrew gradientowi stężeń wydala z komórki jony sodu, a wprowadza do niej jony potasu w proporcji 3

NA+: 2K+. Usuwa więc z komórki nieco więcej jonów sodu niż wprowadza jonów potasu, działa zatem

jako pompa elektromagnetyczna, przyczyniając się do wytwarzania potencjału błonowego.

Zmiana potencjału błonowego pod wpływem bodźca nazywamy potencjałem czynnościowym. W obrębie potencjału

czynnościowego wyróżnia się 5 faz:

Faza 0 – szybkiej depolaryzacji - w obrębie komórek mięśniowych zależy od szybkiego dośrodkowego prądu

sodowego

Faza 1- wstępnej szybkiej repolaryzacji - przesunięcie jonów chloru do wnętrza komórki, a jonów potasu do przestrzeni

zewnątrzkomórkowej

Faza 2- powolnej repolaryzacji – plateau potencjału czynnościowego. Stabilizacja potencjału jest efektem równowagi

między wolnym dośrodkowym prądem wapniowo-sodowym, a odśrodkowymi prądami potasowymi

Faza 3- szybkiej repolaryzacji - zależy od przewagi odśrodkowego prądu potasowego nad wygasającym dośrodkowym

pradem wapniowo-sodowym.

Faza 4- polaryzacji , czyli faza spoczynku komórki .Stan polaryzacji utrzymywany jest dzięki aktywności pompy

sodowo—potasowej.

Faza 0 – szybkiej depolaryzacji

Faza 1 – wstepnej szybkiej

repolaryzacji

Faza 2 – powolnej repolaryzacji

Faza 3 – szybkiej repolaryzacji

Faza 4 – polaryzacji