Kinezyterapia                                                                                               10.10.2006 wykład I

Rehabilitacja- jest to działanie kompleksowe mające na celu przywrócenie człowieka o ograniczonej sprawności do życia w społeczeństwie.

Rodzaje rehabilitacji:

·         Lecznicza- diagnostyka funkcjonalna, fizjoterapia, protetyka i ortotyka, pielęgniarstwo rehabilitacyjne, chirurgia rekonstrukcyjna, ergoterapia -leczenie pracą, psychoterapia

·         Zawodowa

·         Społeczna

Rehabilitacja lecznicza (medyczna)

                          Integralna część rehabilitacji medycznej

            fizjoterapia

kinezyterapia                    fizykoterapia

MIEJSCE I ROLA KINEZYTERAPII W PROCESIE REHABILITACJI

Kinezyterapia inaczej:

·         Leczenie ruchem

·         Gimnastyka lecznicza

·         Ćwiczenia lecznicze

·         Trening leczniczy

Ćwiczenia fizyczne o charakterze dynamicznym                           leczenie ułożeniowe

Kinezyterapia

Ćwiczenia o charakterze statycznym              Lecznice stosowanie sił zewnętrznych – wyciągi

Kinezyterapia

·         jest podstawowym środkiem stosowanym w reh. leczniczej

·         najczęstszą formą kinezyterapii są ćwiczenia

·         mają one wpływ na cały organizm

·         Wskazaniem do ćwiczeń jest upośledzenie czynności

TEORETYCZNE PODSTAWY KINEZYTERAPII

wpływ ćwiczeń na organizm ludzki

1. Stawy i kości

·         zwiększają lub utrzymują zakresy ruchomości

·         wpływ na powierzchnie stawowe

·         zwiększenie uwapnienia kości

·         utrzymuje elastyczność więzadeł i torebek stawowych

2. mięśnie

·         zwiększają masę i siłę

·         Przywracają ich czynności i masę( w zanikach)

·         Utrzymują ich elastyczność i długość

·         Rozwijają zdolność reagowania na bodźce z U.N. (U.N = układ nerwowy)

·         Stymuluje mechaniczne proces ukrwienia i wymiany metabolitu.

Mięśnie- motor poprawiający ukrwienie w KK. Człowiek jak się porusza to uaktywnia pompę mm . Krew w żyłach zatrzymuje się na zastawkach.

3.U.N

·         Pobudza czucie głębokie ( propriocepcja )

·         Reguluje proces neuromobilizacji nerwów obwodowych ( ruchomości wzdłużonej nerwów)

·         Rozwijają pamięć ruchową i szybkość reakcji na bodźce zew.

·         Pobudzają OUN

·         Poprawiają koordynację ruchową i zmniejszają zaburzenia równowagi

4.Uk. Oddechowy

·         Zwiększa pojemność płuc

·         Uczą prawidłowego oddychania

·         Kształtują klatkę piersiową

5.Uk. krążenia

·         Zwiększa ukrwienie i pracę m. Sercowego

·         Poprawiają sprawność uk. Krążenia

·         Ułatwiają dopływ krwi tętniczej do obwodu

·         Usprawniają dopływ krwi żylnej i chłonki z obwodu

6.uk. trawienny i moczowo-płciowy

·         Zapobiegają zaparciom  i zaleganiu moczu

·         Zwiększają pracę mm. Gładkich i narządów wew.

PODSTAWY METODYCZNE KINEZYTERAPII

·         Ćwiczenia muszą być indywidualnie dobrane do każdego chorego

·         CHRY MUSI BYĆ ZBADANY

·         Ćw. Muszą być odpowiednio dawkowane

·         Ćw. Muszą być wykonywane poprawnie

ĆWICZENIA MUSZĄ MIEĆ:

·         Swój cel (działanie na konkretne schorzenie lub miesień)

·        

Sposób wykonywania:

1. P.W. (pozycja wyjściowa)                                                                           W całości
2. kierunek i zakres ruchu                                                                                jest to
3. powrót do P.W.                                                                                            jednostką
4. faza odpoczynku                                                                                          ćwiczeniową
5. tempo (szybkie, miarowe, wolne)                                                                wg
6. liczba powtórzeń (czas trwania danego ćwiczenia)                                    Nowotnego
7. w niektórych ćwiczeniach określamy sposób odciążenia lub obciążenia

Zadając ćw. Określamy zatem:

1. Rodzaj ćw.
2. serię (jednostkę ćw.) = ilość powtórzeń wskazanych  w ćw. (20-30)
3. sesję terapeutyczną częstotliwość dzienną serii (1-2-3 dziennie) tzw. cykl ćwiczeń
4. etap usprawniania czas trwania całości np. 10 dni

CEL OGÓLNY (WYŻSZEGO RZĘDU)  np. wyleczeni dyskopatii

·        

rodzaj ćwiczeń

·        

ileś powtórzeń składa się na serię                             może być eliminacja jakiegoś bulu

                             kilka takich serii

                             składa się na :

·         SESJĘ (w skali dnia)

                             Ileś sesji

·         Etap usprawniania

·         ćwiczenia mają swój CEL ETAPOWY

Budowa jednostki ćwiczeniowej (dla ćw. Ogólnych)

·         część wstępna rozgrzewka 20%-30%

·         część główna 60%

·         część końcowa 10%-15% uspokojenie organizmu, ćwiczenia relaksujące, oddechowe, zalecenia na dalszą część dnia

O RODZAJU I SPOSOBIE WYKONYWANIA ĆW. LECZNICZYCH DECYDUJĄ:

·         rodzaj schorzenia

·         schorzenie współistniejące

·         stan ogólny chorego

·         stan funkcjonalny (czynnościowy)

·         reakcja chorego w czasie ćwiczeń

·         wieku

METODYKA KINEZYTERAPI

1. Środki metodyczne kinezyterapii

·         Objaśnienie ćwiczenia, pokazy, instruowanie

·         Polecenie motywowania

·         Koordynowanie

Dodatkowo:

·         Aktywna pomoc ze strony terapeuty (torowanie, hamowanie)

·         Kontrolowanie (nauka samokontroli)

·         Zapewnienie stałego bezpieczeństwa choremu

ZADANIA FIZJOTERAPEUTY:

·         Ocenić stan chorego (ustalenie rodzaju i stopnia dysfunkcji)

·         Określenie bliższego i dalszego celu usprawniania

·         Dobór form, środków i metod

·         Prowadzenie ćw. I wykonywanie zabiegów

·         Okresowa kontrola stanu chorego

·         modyfikacja form, metod wg zaistniałego stanu pacjenta ewentualnie zmiana celu leczenia

·         prowadzenie dokumentacji usprawniania

AKTYWNOŚĆ FIZJOTERAPEUTY OBEJMUJE:

·         czynności przygotowawcze do ćwiczeń

·         czynności lecznicze – właściwe ich prowadzenie

·         czynności motywujące- w tym krytyka wzmacniająca

·         czynności informacyjne- w stosunku do chorego i jego otoczenia

·         czynności kontrolne – prawidłowe wykonanie ćwiczenia

ZASADY WYKONYWANIA ĆWICZEŃ LECZNICZYCH:

·         konieczne jest współpraca między chorym a fizjoterapeutom

·         w izolowanych PW

·         stabilizacja odcinka bliższego stawu

·         ruch musi być płynny, wokół osi fizjologicznej stawu i we właściwej płaszczyźnie

·         rytm ćwiczeń uwzględniając fazę skurczu i rozkurczu mm oraz przerwę przed następnym skurczem

·         najpierw zmniejszamy bolesne napięcie mm ( posturalnych ) potem wzmacniamy mm osłabione ( fazowe)

·         ćw. Prowadzone są według ustalonego konspektu

·         ćw. Nie powinny zaostrzać stanu zapalnego

·         ćw. wykonujemy w warunkach bezpiecznych dla pacjenta

·         należy uwzględnić wskazania i przeciwwskazania do określonego rodzaju ćw.

WSKAZANIA OGÓLNE:

·         wzmacniamy siłę mięśniową w osłabionych zespołach dynamicznych

·         zwiększamy zakresu ruchów w stawach z ich ograniczeniem

PRZECIWWSKAZANIA

·         ostry stan zapalny miejscowy

·         stany gorączkowe

·         ciężki stan ogólny chorego

·         tętniak- patologiczne rozszerzenie tętnicy może występować w głowie ( zazwyczaj jest to śmiertelne) Objawy: bóle głowy, zawroty, wymioty. Może występować w każde części organizmu. Często w jamie brzusznej poprzez rozszerzenie aorty.

·         krwawienie z przewodu pokarmowego – objawy zazwyczaj fusowate wymioty

·         ostra niewydolność krążeniowo – oddechowa – objawy sinienie, duszność, osłabienie

OGNIWA (ETAPY) REHABILITACJI:

·         diagnoza

·         prognoza(rokowanie)

·         ordynacja(kwalifikacje do zabiegów)

·         kontrola uzyskiwanych wyników

ogólna wykrywanie schorzenia i określa rodzaj i stopień ciężkości

DIAGNOZA                            różnicowa-wyklucza schorzenia o podobnych objawach

Diagnostyka funkcjonalna:

Czynności określa:

·         skutki czynnościowe stawów

·         możliwość ich usunięcia

·         możliwość skompensowania lub adaptacji

KINEZYTERAPIA LECZNIE RUCHEM

RYS HISTORYCZNY

I lub II w.n.e południowo wschodnia Azja:

·         akupresura...