Jan Widacki Detektywi na tropach zagadek historii.pdf

(3317 KB) Pobierz
Microsoft Word - Jan Widacki Detektywi na tropach zagadek historii.doc
Jan Widacki, Detektywi na tropach zagadek historii. Skrypcik
Zebrałem najważniejsze jak dla mnie kwestie z pozycji pana prof. Widackiego. Z góry przepraszam,
w szczególności autora za ewentualne babole, ale nawet największym specjalistom się zdarza popełniać błędy.
Miłej lektury i powodzenia Zachęcam do lektury całej książki!!!
1. Największa zagadka polskiego średniowiecza (śmierć
biskupa Stanisława 1079 r.)
a. Czaszka św. Stanisława (przekaz Galla Anonima,
Wincentego Kadłubka, Jana Długosza i Piotra Skargi)
Tradycja kultu wywodzi się od Kadłubka
(Skałka, Kraków)
b. Badania czaszki biskupa
Czacki – biskup zdrajcą
Wojciechowski – biskup złamał przysięgę
wobec króla, spiskował z Czechami
Gębarowicz – opis śmierci – sąd biskupa,
wyrok wykonał sam król
Lanckorońska – biskup obrządku słowiańskiego w konflikcie z królem,
orędownikiem obrządku łacińskiego
Olbrycht i Kusiak – badania czaszki biskupa (1963 r.) – wiek ok. 40 lat,
wgniecenie czaszki, próba rekonstrukcji zdarzeń – uderzenie w tył
głowy mogło spowodować śmierć
Sawicki – choroby psychicznej króla Bolesława nie można wykluczyć
c. Miejsce śmierci i pochówku króla Bolesława Śmiałego (teorie grobu):
Gall: zgładzili go Węgrzy
Kadłubek: po wizycie w Rzymie pokutował w klasztorze na pograniczu
Węgier, Austrii i Koryntii
Maciej z Miechowa na podstawie kroniki Długosza – Osjak
W 1839 r. hrabina Goeos – otwarcie grobu (znalezione kosztowności)
Lanckorońska: badania grobu wykazały, że to zwłoki żony fundatora
klasztoru
Teoria, że po śmierci króla, jego żona przeniosła jego zwłoki do Tyńca
1
2. Tajemnice płockiej katedry (Władysław Herman i Bolesław Krzywousty)
a. Pochówek w Płocku Władysława Herman (1102 r.) –
relacja Galla Anonima oraz Bolesława Krzywoustego
(1138 r.) – z relacji Jana Długosza (teoria obroniona –
pogrzeb fundatora w największej katedrze ówczesnych
czasów)
1547-69 – biskup Noskowski polecił zebrać
zwłoki książąt piastowskich do jednej trumny
1825 r. – nowa trumna dla szczątków
Lata ’70 XX wieku – znaleziono kryptę –
szczątki 17 książąt piastowskich (metoda C 14
potwierdziła okres)
b. Czaszka Bolesława Krzywoustego
Asymetria – hipoplazja kłykcia stawowego żuchwy
Brak informacji o wyglądzie księcia u Galla
Wnioskowanie – rzadkie schorzenie, szczątki mężczyzny 50-55 lat
416038972.005.png 416038972.006.png
Typ rasowy armenoidalno-wyżynny
Ciężki poród Bolesława (opis Galla)
c. Władysław Herman
Zrosty kręgów piersiowych i stawów krzyżowo-biodrowych oraz zmiany
patologiczne stawu kolanowego (z opisu Galla: Herman był ociężały na
starość i chorował na nogi)
Ślady pośmiertnych uszkodzeń – zbezczeszczenie zwłok przez
pogańskich Pomorzan w 1126 r.
d. Metoda Gierasimowa (opisana w 1949 r.)
Istnieją związki pomiędzy morfologią czaszki, a kształtem części
miękkich
Oblepianie czaszki lub gipsowego odlewu plasteliną, a następnie
rzeźbiarski retusz
Podobną metodą rekonstruował twarz Kazimierza Wielkiego (1869) Jan
Matejko
e. 1975 r. – pogrzeb książęcy (metropolici z Gniezna, Poznania, Szczecina
i Krakowa – Wojtyła oraz prymas Wyszyński)
3. W cieniu uroczystości kazimierzowskich (Kazimierz
Wielki)
a. Historia
1867 r. – decyzja Krakowskiego Towarzystwa
Naukowego o restauracji grobowca króla
1869 r. – otwarcie grobu – kości nad
posadzką (podobnie chowano świętych
beatyfikowanych)
Najpierw zamurowano z powrotem, później
decyzja o ponownym pochówku
Za trzecim razem wyjęto kości i insygnia
Rada Miasta (Józef Dietl) i kapituła oficjalnie
organizowali pogrzeb
b. Badanie szczątków króla
Łepkowski – spisywał protokół – mało czasu na badania
Kazubowski pomierzył kości
Maier – czaszka mało uszkodzona, miał wszystkie zęby, złamał kość
przedudzia i zmarł kilka dni później (potwierdza Janko z Czarnkowa)
c. Szkielet Kazimierza Wielkiego
Wzrost 185 cm (przeliczniki Carusa i Liherzika), współcześni nam
badacze 168-185 cm (Rolleta), 167-175 cm (Manouvier), 166-177 cm
(Pearson) był wielkoludem (175 cm), gdyż jemu współcześni byli
niżsi od naszej populacji
Wybitnie długogłowa antropologia czaszki
Precedens – rysunki Jana Matejki i fotografia
Walerego Rzewuskiego
4. Królowa Jadwiga
a. Historia
Średniowieczne podanie nieznanego
duchownego wychwalające jej piękno,
łaskawość i miłosierdzie
Pochowana na Wawelu w 1399 r.
2
416038972.007.png 416038972.008.png
1902 r. – przeniesiona do nowej trumny i miejsca (ambita katedry
zygmuntowskiej)
Dwa wizerunki królowej – z sarkofagu Madeyskiego i Pocztu królów
Polski Matejki
b. Szczątki Jadwigi
1887 r. – pierwsze badanie (oprócz zwłok insygnia) – możliwe, że grób
był otwierany wcześniej. Tylko prace konserwatorskie – m.in. Matejko
odrysował kości, a Kopernicki opisał je.
1949 r. –pogrzeb w starym sarkofagu
1987 r. – przeniesiona pod ołtarz Chrystusa Ukrzyżowanego
c. Badanie (1949 r.) – Olbrycht
Wzrost 175-180 cm – metoda Rolleta
Znaleziono informacje o otwarciu trumny z 1887 r.
Szkielet miał cechy męskie (wysoka i wąska miednica)
Wiek ok. 28 lat
Brak konkretnej przyczyny zgonu – spekulacja ciężkiego porodu
d. Próby ustalenia wieku królowej
Długosz podawał, że urodziła się w 1371 r.
1976 r. – Bardach – w 1386 r. miała 12 lat (urodziła się w 1374 r.)
Tobiasz (urodziła się w 1371 r.) – zapis Długosza i ekspertyza Olbrachta
e. Dyskusja na temat badań Olbrachta
Odrowąż-Szurkiewicz: badania metodą Manouviera (172 cm), Rolleta
(175-182 cm), Pearsona (166 cm) – średnia 171 cm (smukła i strzelista
budowa ciała). Wiek określiła na do 25 lat – niestarte zęby, skostnienie
chrząstki nasadowej kości ramieniowej
Dzierżykraj-Rogalski – wzrost 175-177 cm (metoda Rotter-Glassera)
Marek (uczeń Olbrachta) – wiek ok. 28 lat, zaznaczył, że Olbracht
mierzył z ułożenia kości, a nie przeliczników
Kopernicki (62 lata przed Olbrachtem) – czaszka osoby ok. 30 lat,
blondynka, rosła i silnie zbudowana
Talko-Hryniewicz – młoda kobieta, wysoka, silna budowa, blondynka o
wysokim czole, twarz podłużna – podobna do tej z obrazu Matejki
f. Wnioski z badań:
Badania przyrodnicze nie są zawsze obiektywne
Brak ocen empirycznych – metody tylko średnią, nie da się dokładnie
określić (np. wzrost – różnice populacyjne)
g. Kult królowej Jadwigi
Beatyfikacja 1987 r.
Kanonizacja 1997 r.
5. Medyczno-sądowy konterfekt królowej (Elżbieta Rakuszanka)
a. Zmarła w 1505 r. (Maciej z Miechowa opisał miejsce
pochówku – płn.-zach. narożnik kaplicy
świętokrzyskiej). Była matką królów (4) i jednego
świętego. Urodziła 12 dzieci
b. Prace nad poszukiwaniem grobu zaczęto w 1972 r.
W XVIII w. kryptę podzielono i przesunięto
królową do mniejszej
Marek i Jägermann – znaleziona czaszka
należała do kobiety ok. 70 roku życia
(zgadzałoby się z podaniami historycznymi)
3
416038972.001.png
6. Wawelski Tutanchamon (Kazimierz Jagiellończyk)
a. Historia otwarcia grobu
Po spenetrowaniu krypty królowej Elżbiety
Rakuszanki) rozpoczęto otwieranie grobu
króla Kazimierza Jagiellończyka. 1973 r. –
otwierano dwa razy. Za drugim ujrzano obraz
podobny do tego co w grobowcu króla
Kazimierza Wielkiego. Trumna rozsypała się.
Badania wskazywały, że zachował się cały
szkielet (bez prawej rzepki). Król pochowany
był nago, na niegaszonym wapnie.
Czaszka była symetryczna – typ armenoidalny
Król był mocnej budowy ciała, wzrost ok. 179 cm, wiek ok. 65 lat.
Człowiek przystojny
W grobie znaleziono miecz i insygnia królewskie
b. Klątwa króla Kazimierza Jagiellończyka
Pobrana z kości kolanowej próbka zawierała grzyba Aspergillus flavius ,
który wytwarzał substancje rakotwórcze
Przeprowadzono pełną dezynfekcję miejsca i wyjętych rzeczy
Śmierć kilku uczonych
7. Jan Kochanowski – o badaniu czaszki i pisma księcia poetów
a. Historia wędrówki szczątków poety
Pogrzeb w Lublinie (1584 r.). Rok później
żona przenosi zwłoki do Zwolenia
(pochowany pod posadzką w kościele).
Następnie przeniesiony do specjalnej kaplicy
w tym samym kościele.
Badania Czackiego (1791 r.) i uprowadzenie
czaszki poety do Porycka
W 1796 r. Czacki przekazuje czaszkę księżnie
Czartoryskiej do Puław, później przez Paryż
trafia do Krakowa
W 1830 r. szczątki (bez głowy) przeniesiono do mogiły przed
kościołem, a w 1901 r. pod salkę katechetyczną. W 1984 r. znów do
kaplicy w Zwoleńsku
4
c. Badania czaszki i jej anomalii
Zęby wystawały spomiędzy warg
Asymetria czaszki – słabiej rozwinięta prawa strona
Skrzywienie kręgosłupa tłumaczyło asymetrię czaszki
Wysokie oczodoły, głowa długa, twarz wąska (cechy rasy nordyckiej
z elementami armenoidalnymi)
Wzrost 160-165 cm
Pochowana z szczątkami dwóch córek
d. Rekonstrukcja wyglądu
Królowa była zgarbiona, przekrzywiona na bok, z lekko zdeformowaną
twarzą
Teorię potwierdza brak zapisów wyglądu w kronikach oraz opis
spotkania króla Kazimierza Jagiellończyka przed zaślubinami (1454 r.)
416038972.002.png 416038972.003.png
b. Czaszka Kochanowskiego
Dzierżykray-Rogalski – wielokrotnie podważał jej autentyczność (nigdy
jej nie widział na żywo – opierał się na pomiarach czaszki)
Talko-Hryncewicz i Wrzosek – mała czaszka, twierdzili, że należała do
kobiety, później po znalezieniu świadectwa Czackiego, Wrzosek zmienił
swoje zdanie
1982 r. – Marek i Widacki – potwierdzili, że mała czaszka z niskim
czołem, ale nie determinuje to płci. Wiek – ok. 50 lat (po obserwacji
szwów), nie więcej niż 60 (badanie zębów). Poeta zmarł w wieku 54 lat.
c. Rękopis listu poety do księcia Albrechta
1983 r. prośba o ekspertyzę pisma
Dokonał jej Feluś – analiza wykazała defekt w sprawności motorycznej.
Drżenie ręki, zmiany nacisku pióra (zmiany aparatu nerwowo-
mięśniowego), wachlarzowaty układ wierszy (ciężka praca fizyczna lub
alkoholizm), wachlarzowaty układ liter. Wniosek – Kochanowski był
człowiekiem wątłego zdrowia i słabej kondycji fizycznej.
d. Grafologia
Nauka dotycząca pisma (pismo różnych osób różni się – nie ma dwóch
identycznych)
Ojcem nauki Baldi (1644 r.). Lavater – psychika ma wpływ na pismo.
Michon (1878 r.) – twórca systemu grafologii
Badanie pisma pozwala określić wiek autora (bądź grupę wiekową),
stopień wyrobienia pisma (czy pismo osoby wykształconej),
charakterystykę autora (płeć, stan zdrowia)
8. Kopernik na jubileusz kapituły
a. Spór o narodowość Mikołaja Kopernika
Pretensje Polaków i Niemców
Był lojalnym poddanym króla Polski –
argument rozwiązujący spór
b. Kwestia pochówku we Fromborku (1543 r.)
Był kanonikiem, więc pochowano go
w podziemiach katedry
Brak zapisu odnośnie konkretnego miejsca.
Tamtejsza katedra była największą
z gotyckich w tej części Europy (wielokrotnie
rozbudowywana i zmieniana posadzka). Podczas modernizacji
przenoszono tablicę pamiątkową Kopernika
c. Poszukiwania grobu
1802 r. – Czacki znalazł grób, podarował szczątki księżnej Czartoryskiej,
ale brak dokumentacji i pewności
1807 r. – poszukiwania Francuzów (Gley) – bezowocne
1939 r. – Niemcy – wykopali trumny i zabrali je do badań do Królewca
(brak informacji co ustalili)
2004 r. – Gąssowski – poszukiwania informacji, którym ołtarzem
opiekował się Kopernik, gdyż po śmierci najprawdopodobniej tam
został pochowany. W 2005 r. po kilku nie pasujących znaleziskach
odkryto zwłoki należące do 60-70 latka (czaszka i luźne kości
niekompletnego szkieletu). Przekazano do rekonstrukcji twarzy. Po niej
Gąssowski stwierdził, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że to może
być czaszka Kopernika. Chciano przeprowadzić porównanie DNA
5
416038972.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin