POROZUMIENIE STRASBURSKIE
dotyczące międzynarodowej klasyfikacji patentowej,
sporządzone w Strasburgu dnia 24 marca 1971 r. i zmienione następnie dnia 28 września 1979 r.
(Dz. U. z dnia 15 kwietnia 2003 r.)
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 24 marca 1971 r. w Strasburgu zostało sporządzone Porozumienie strasburskie dotyczące międzynarodowej klasyfikacji patentowej, zmienione następnie w dniu 28 września 1979 r., w następującym brzmieniu:
dotyczące międzynarodowej klasyfikacji patentowej
z dnia 24 marca 1971 r.,
zmienione dnia 28 września 1979 r.
Umawiające się Strony,
uważając, że powszechne przyjęcie jednolitego systemu klasyfikacji patentów, świadectw autorskich, wzorów użytkowych i świadectw użyteczności leży w ogólnym interesie i należy się spodziewać, że umocni ściślejszą współpracę międzynarodową w dziedzinie własności przemysłowej i przyczyni się do harmonizacji ustawodawstwa krajowego w tej dziedzinie,
uznając wagę Europejskiej konwencji o międzynarodowej klasyfikacji patentów na wynalazki z dnia 19 grudnia 1954 r., na podstawie której Rada Europy ustanowiła Międzynarodową Klasyfikację Patentów na Wynalazki,
mając na względzie powszechną wartość niniejszej klasyfikacji i jej ważność dla wszystkich krajów będących stronami Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej,
mając na względzie ważność niniejszej klasyfikacji dla krajów rozwijających się, która daje im łatwiejszy dostęp do stale rozwijającej się nowoczesnej technologii,
mając na uwadze artykuł 19 Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zrewidowanej w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r. i w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r.,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Ustanowienie Związku Szczególnego; przyjęcie klasyfikacji międzynarodowej
Kraje, do których niniejsze porozumienie ma zastosowanie, tworzą Związek Szczególny i przyjmują wspólną klasyfikację dla patentów na wynalazki, świadectw autorskich, wzorów użytkowych i świadectw użyteczności, znaną pod nazwą "Międzynarodowa Klasyfikacja Patentowa" (dalej zwaną "Klasyfikacją").
Artykuł 2
Określenie Klasyfikacji
1. (a) Klasyfikacja składa się z:
(i) tekstu sporządzonego zgodnie z przepisami Konwencji europejskiej o międzynarodowej klasyfikacji patentów na wynalazki z dnia 19 grudnia 1954 r. (dalej zwanej "Konwencją Europejską"), który wszedł w życie i został opublikowany przez Sekretarza Generalnego Rady Europy dnia 1 września 1968 r.;
(ii) zmian, które weszły w życie stosownie do artykułu 2 ustęp 2 Konwencji Europejskiej przed wejściem w życie niniejszego porozumienia;
(iii) zmian wprowadzonych później, stosownie do artykułu 5, który wszedł w życie zgodnie z postanowieniami artykułu 6;
(b) Informator oraz adnotacje zawarte w tekście Klasyfikacji stanowią jej integralną część.
2. (a) Tekst, o którym mowa w ustępie 1 pkt (a) (i), zawarty jest w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku angielskim i francuskim, złożonych na czas, w którym niniejsze porozumienie otwarte jest do podpisania, jeden u Sekretarza Generalnego Rady Europy, drugi u Dyrektora Generalnego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (dalej zwanych odpowiednio "Dyrektorem Generalnym" i "Organizacją"), ustanowionej Konwencją z dnia 14 lipca 1967 r.
(b) Zmiany, o których mowa w ustępie 1 pkt (a) (ii), złożone są w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku angielskim i francuskim, jeden u Sekretarza Generalnego Rady Europy, drugi u Dyrektora Generalnego.
(c) Zmiany, o których mowa w ustępie 1 pkt (a) (iii), złożone są u Dyrektora Generalnego tylko w jednym oryginalnym egzemplarzu, w języku angielskim i francuskim.
Artykuł 3
Języki Klasyfikacji
1. Klasyfikacja sporządzona jest w języku angielskim i francuskim, oba teksty są jednakowo autentyczne.
2. Urzędowe teksty Klasyfikacji w języku niemieckim, japońskim, portugalskim, rosyjskim, hiszpańskim i innych językach, które może wskazać Zgromadzenie, o którym mowa w artykule 7, sporządza Biuro Międzynarodowe Organizacji (dalej zwane "Biurem Międzynarodowym"), po konsultacji z zainteresowanymi rządami albo na podstawie tłumaczenia dostarczonego przez te rządy bądź w jakikolwiek inny sposób niepociągający następstw finansowych dla budżetu Związku Szczególnego lub Organizacji.
Artykuł 4
Stosowanie Klasyfikacji
1. Klasyfikacja posiada jedynie charakter administracyjny.
2. Każdy kraj Związku Szczególnego posiada prawo stosowania Klasyfikacji jako systemu głównego lub systemu pomocniczego.
3. Kompetentne władze krajów Związku Szczególnego włączą do:
(i) wydawanych przez siebie patentów, świadectw autorskich, wzorów użytkowych i świadectw użyteczności, i do odnoszących się do nich zgłoszeń, czy publikowanych czy też jedynie wyłożonych do wglądu publicznego, oraz
(ii) wzmianek ukazujących się w czasopismach urzędowych i dotyczących publikacji lub wyłożenia dokumentów, o których mowa w pkt (i),
wszystkie symbole Klasyfikacji odnoszące się do wynalazku, którego dotyczy dokument, o którym mowa w pkt (i).
4. Przy podpisywaniu niniejszego porozumienia lub składaniu dokumentów ratyfikacji lub przystąpienia:
(i) każdy kraj może oświadczyć, że nie podejmuje się zamieszczania symboli dotyczących grup lub podgrup Klasyfikacji w zgłoszeniach, o których mowa w ustępie 3, które zostały jedynie wyłożone do wglądu publicznego, i w dotyczących ich wzmiankach, oraz
(ii) każdy kraj, w którym nie prowadzi się badania nowości, czy natychmiastowego czy też odroczonego, i w którym procedura udzielania patentów lub innych rodzajów ochrony nie przewiduje poszukiwania w stanie techniki, może oświadczyć, że nie podejmuje się zamieszczania symboli, dotyczących grup i podgrup Klasyfikacji, w dokumentach i wzmiankach, o których mowa w ustępie 3. Jeżeli takie okoliczności istnieją jedynie w odniesieniu do niektórych rodzajów ochrony lub niektórych dziedzin techniki, wówczas dany kraj może uczynić takie zastrzeżenie jedynie w takim zakresie, w jakim zachodzą te okoliczności.
5. Symbole Klasyfikacji, poprzedzone słowami "Międzynarodowa Klasyfikacja Patentowa" lub ich skrótem, który zostanie ustalony przez Komitet Ekspertów, o którym mowa w artykule 5, drukuje się, tłustym drukiem lub w taki sposób, aby były one wyraźnie widoczne, w tytule każdego dokumentu, w którym mają zostać zamieszczone i o którym mowa w ustępie 3 pkt (i).
6. Jeżeli którykolwiek z krajów Związku Szczególnego powierza udzielanie patentów organowi międzyrządowemu, powinien podjąć wszelkie możliwe środki w celu zapewnienia stosowania przez ten organ Klasyfikacji, zgodnie z niniejszym artykułem.
Artykuł 5
Komitet Ekspertów
1. Tworzy się Komitet Ekspertów, w którym reprezentowany jest każdy kraj Związku Szczególnego.
2. (a) Dyrektor Generalny zaprasza na posiedzenia Komitetu Ekspertów, w charakterze obserwatorów, organizacje międzyrządowe, wyspecjalizowane w dziedzinie patentowej, których co najmniej jeden z krajów członkowskich jest stroną niniejszego porozumienia.
(b) Dyrektor Generalny może zaprosić, a kiedy wnosi o to Komitet Ekspertów, zaprasza do udziału w dyskusjach, w interesującym ich zakresie, przedstawicieli organizacji międzyrządowych i międzynarodowych organizacji pozarządowych.
3. Komitet Ekspertów:
(i) wprowadza zmiany do Klasyfikacji;
(ii) kieruje zalecenia do krajów Związku Szczególnego, w celu ułatwienia stosowania Klasyfikacji i popierania jej jednolitego stosowania;
(iii) bierze udział w popieraniu współpracy międzynarodowej przy przeklasyfikowaniu dokumentacji, wykorzystywanej w badaniu wynalazków, uwzględniając w szczególności potrzeby krajów rozwijających się;
(iv) podejmuje wszelkie inne działania, które nie pociągają następstw finansowych dla budżetu Związku Szczególnego lub Organizacji, a przyczyniają się do ułatwienia stosowania Klasyfikacji przez kraje rozwijające się;
(v) ma prawo powoływać podkomitety i grupy robocze.
4. Komitet Ekspertów przyjmuje własne przepisy proceduralne. Zezwalają one na możliwość udziału w posiedzeniach jego podkomitetów i grup roboczych, organizacji międzyrządowych, o których mowa w ustępie 2 pkt (a) i które mogą wykonać istotną pracę dla rozwoju Klasyfikacji.
5. Propozycje zmian w Klasyfikacji mogą być wnoszone przez właściwy organ każdego kraju Związku Szczególnego, Biuro Międzynarodowe, każdą organizację międzyrządową reprezentowaną w Komitecie Ekspertów, stosownie do ustępu 2 pkt (a), oraz jakąkolwiek inną organizację specjalnie poproszoną przez Komitet Ekspertów o przedłożenie takich propozycji. Propozycje te przekazuje się do Biura Międzynarodowego, które przedkłada je członkom Komitetu Ekspertów i obserwatorom nie później niż dwa miesiące przed sesją Komitetu Ekspertów, na której wspomniane propozycje mają być rozważane.
6. (a) Każdy kraj będący członkiem Komitetu Ekspertów posiada jeden głos.
(b) Decyzje Komitetu Ekspertów wymagają zwykłej większości krajów reprezentowanych i głosujących.
(c) Każda decyzja, która uznana zostanie przez jedną piątą krajów reprezentowanych i głosujących za powodującą zmiany w podstawowej strukturze Klasyfikacji lub pociągającą za sobą istotną pracę dotyczącą przeklasyfikowania, wymaga większości trzech czwartych krajów reprezentowanych i głosujących.
(d) Wstrzymania się od głosowania nie uznaje się za oddanie głosu.
Artykuł 6
Notyfikacje, wejście w życie i publikacja zmian oraz innych decyzji
1. Biuro Międzynarodowe powiadamia kompetentne organy krajów Związku Szczególnego o każdej decyzji Komitetu Ekspertów dotyczącej przyjęcia zmian do Klasyfikacji i o zaleceniach Komitetu Ekspertów. Zmiany wchodzą w życie w terminie sześciu miesięcy od daty wysyłki powiadomienia.
2. Zmiany, które weszły w życie, włącza do Klasyfikacji Biuro Międzynarodowe. Ogłoszenia o zmianach publikowane są w tych czasopismach, które zostały wskazane przez Zgromadzenie, o którym mowa w artykule 7.
Artykuł 7
Zgromadzenie Związku Szczególnego
1. (a) Związek Szczególny posiada Zgromadzenie składające się z krajów Związku Szczególnego.
(b) Rząd każdego kraju Związku Szczególnego reprezentowany jest przez jednego delegata, który może być wspomagany przez zastępców, doradców i ekspertów.
(c) Każda organizacja międzyrządowa, o której mowa w artykule 5 ustęp 2 pkt (a), może uczestniczyć w posiedzeniach Zgromadzenia w charakterze obserwatora i, jeśli Zgromadzenie podejmie taką decyzję, w tych komitetach i grupach roboczych, które mogą zostać powołane przez Zgromadzenie.
(d) Koszty każdej delegacji pokrywa Rząd, który ją wyznaczył.
2. (a) Z zastrzeżeniem przepisów artykułu 5 Zgromadzenie:
(i) zajmuje się wszelkimi sprawami dotyczącymi utrzymania i rozwoju Związku Szczególnego oraz stosowania niniejszego porozumienia;
(ii) udziela Biuru Międzynarodowemu instrukcji dotyczących przygotowania konferencji rewizyjnych;
(iii) rozpatruje i zatwierdza sprawozdania oraz podjęte przez Dyrektora Generalnego działania w sprawach dotyczących Związku Szczególnego i udziela mu wszelkich niezbędnych instrukcji, dotyczących spraw leżących w zakresie kompetencji Związku Szczególnego;
(iv) ustala program i przyjmuje dwuletni budżet Związku Szczególnego oraz zatwierdza jego końcowe rozliczenia;
(v) przyjmuje przepisy finansowe Związku Szczególnego;
(vi) podejmuje decyzję co do sporządzenia tekstów urzędowych Klasyfikacji w językach innych niż język angielski i francuski oraz w tych, które zostały wyszczególnione w artykule 3 ust. 2;
(vii) powołuje takie komitety i grupy robocze, które uważa za właściwe dla osiągnięcia celów Związku Szczególnego;
(viii) określa, z zastrzeżeniem ustępu 1 pkt (c), które kraje niebędące członkami Związku Szczególnego i które organizacje międzyrządowe i międzynarodowe organizacje pozarządowe zostaną dopuszczone, w charakterze obserwatorów, do udziału w jego posiedzeniach i w posiedzeniach powołanych przez niego komitetów i grup roboczych;
(ix) podejmuje wszelkie stosowne działania wspomagające realizację celów Związku Szczególnego;
(x) wykonuje wszelkie inne funkcje, które są właściwe na podstawie niniejszego porozumienia.
(b) W odniesieniu do spraw, które wchodzą w zakres zainteresowania również innych związków administrowanych przez Organizację, Zgromadzenie podejmuje swoje decyzje po wysłuchaniu opinii Komitetu Koordynacyjnego Organizacji.
3. (a) Każdy kraj członkowski Zgromadzenia posiada jeden głos.
(b) Połowa krajów członkowskich Zgromadzenia stanowi kworum.
(c) W przypadku braku kworum Zgromadzenie może podejmować decyzje, jednakże z wyjątkiem decyzji dotyczących swojej własnej procedury, wszystkie takie decyzje będą skuteczne jedynie wówczas, gdy spełnione zostaną ustalone dalej warunki. Biuro Międzynarodowe powiadamia o wspomnianych decyzjach kraje członkowskie Zgromadzenia, które nie były reprezentowane, i wzywa je do oddania głosów na piśmie lub pisemnego poinformowania o wstrzymaniu się od głosowania, w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia. Jeżeli po upływie tego terminu liczba krajów, które w ten sposób oddały swój głos lub poinformowały o wstrzymaniu się od głosowania, osiągnie liczbę krajów, której zabrakło do osiągnięcia kworum na samej sesji, decyzje takie są skuteczne pod warunkiem, że w tym samym czasie zostanie jednak osiągnięta wymagana większość.
(d) Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 11 ust. 2 decyzje Zgromadzenia wymagają dwóch trzecich oddanych głosów.
(e) Wstrzymania się od głosu nie uznaje się za oddanie głosu.
(f) Delegat może reprezentować i głosować w imieniu tylko jednego kraju.
4. (a) Zgromadzenie zbiera się raz na dwa lata kalendarzowe na sesjach zwyczajnych, zwoływanych przez Dyrektora Generalnego, i, jeśli nie zaistnieją okoliczności wyjątkowe, w tym samym okresie i w tym samym miejscu co Zgromadzenie Ogólne Organizacji.
(b) Zgromadzenie zbiera się na sesjach nadzwyczajnych, zwoływanych przez Dyrektora Generalnego na wniosek jednej czwartej krajów członkowskich Zgromadzenia.
(c) Porządek obrad każdej sesji przygotowuje Dyrektor Generalny.
5. Zgromadzenie przyjmuje swoje własne przepisy proceduralne.
Artykuł 8
Biuro Międzynarodowe
1. (a) Zadania administracyjne dotyczące Związku Szczególnego realizuje Biuro Międzynarodowe.
(b) W szczególności Biuro Międzynarodowe przygotowuje posiedzenia i zapewnia obsługę sekretariatu Zgromadzenia, Komitetu Ekspertów oraz tych innych komitetów lub grup roboczych, które mogą zostać powołane przez Zgromadzenie lub Komitet Ekspertów.
(c) Dyrektor Generalny jest głównym organem wykonawczym Związku Szczególnego i reprezentuje Związek Szczególny.
2. Dyrektor Genera...
kina_tczew