Krąg tematyczny IV.doc

Krąg tematyczny: Każdy czyścioch Ci to powie, mycie to jest samo zdrowie

16. Sekrety pachnącego mydełka

I. Zajęcia poranne

·         „W łazience” – rozmowa na temat akcesoriów wykorzystywanych do zabiegów higienicznych, wskazanie tych znajdujących się w domu i w przedszkolu. Poszerzenie wiedzy o tym, co jest potrzebne do mycia.

Dzieci siedzą w kole, nauczyciel zadaje zagadki dotyczące akcesoriów potrzebnych do mycia.

Po odgadnięciu zagadki prowadzący pokazuje dany przedmiot, np. mydło, ręcznik. Po kilku próbach również dzieci mogą wskazywać przedmioty będące rozwiązaniem zagadek.

Rozpuszczam się w wodzie,

ubywa mnie co dzień.

Kto o czystość dba,

Ten mnie dobrze zna.              (mydło)

Schowała się w tubie,

używać jej lubię,

a i mała szczotka

chętnie się z nią spotka. (pasta do zębów)

Jestem w łazience,

wycierasz mną ręce.              (ręcznik)

Co to jest – na pewno wiesz,

najeżona jest jak jeż.

Lecz nikogo nie ukłuje,

tylko zęby wyszoruje.              (szczoteczka do zębów)

Uwaga! Można zadać dodatkowe pytania:

– Co jeszcze może znajdować się w łazience przedszkolnej? (np. chusteczki do nosa, papier toaletowy)

– Co jeszcze innego znajduje się w łazience w waszym domu?

·         „Przybory toaletowe” – zwiedzanie łazienek przedszkolnych i obserwowanie, czy wszystko, co potrzebne, jest na miejscu, czy w każdej łazience znajdują się akcesoria potrzebne do mycia.

·         „Strumyk wody” – zabawa bieżna. Dzieci to kropelki wody i na początku zabawy wszystkie kucają na podłodze. Nauczyciel wybiera jedno dziecko, które będzie początkiem strumyka. Biega ono na palcach slalomem wśród innych i dotyka niektórych z nich. Wybrane dzieci wstają i biegną za przewodnikiem, tworząc strumyk wody. Rundka zabawy trwa dopóty, póki są jeszcze jakieś dzieci niepołączone w strumyk. W dalszych powtórzeniach wybiera się inne, chętne, dzieci do tworzenia strumyka.

II. Zajęcia główne

·         „Mania, Gryzia i pazurki” – wysłuchanie opowiadania z „Książki”; przekonanie dzieci o konieczności zabiegów higienicznych; przełamywanie ich lęków; rozmowa na temat podstawowych czynności higienicznych - odwoływanie się do wiedzy dzieci.

Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Nauczyciel zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu.

Polecenia:

- Jak myślisz, dlaczego trzeba myć ręce i obcinać paznokcie?

- Co należy robić każdego dnia, aby schludnie wyglądać?

- Czy należy bać się obcinania paznokci i innych zabiegów higienicznych?

·         „Piękne dłonie” – przyjrzenie się dłoniom, zwrócenie uwagi na potrzebę dbania o ręce i paznokcie. Nauczyciel z dziećmi przeprowadza kontrolę ich dłoni pod kątem higieny i ogólnego wyglądu. Prezentuje dzieciom zgromadzony zbiór przyborów toaletowych i wspólnie z dziećmi omawia ich zastosowanie. Demonstruje, jak prawidłowo należy używać tych przyborów, a jednocześnie przestrzega, by robić to tylko i wyłącznie pod nadzorem kogoś dorosłego, ze względu na niebezpieczeństwo w przypadku niewłaściwego użycia.

·         „Dłoń” – odrysowanie dłoni na kartonach, porównywanie z dłonią nauczyciela, kolorowanie według własnego pomysłu.

Praca przy stolikach.

Nauczyciel rozdaje kartki papieru i ołówek każdemu dziecku. Zadaniem każdego dziecka jest odrysowanie swojej dłoni na kartce, następnie ozdobienie jej według własnego pomysłu (kredki ołówkowe, pastele).

Na zakończenie nauczyciel podpisuje dłonie dzieci i umieszcza wykonane prace na tablicy.

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Czyste ręce” – przypomnienie, jak należy myć ręce, uświadomienie konieczności oszczędzania wody, obserwacja brudnych i czystych rąk; porównywanie, wyciąganie wniosków.

Dzieci wraz z nauczycielem przypominają kolejne czynności podczas mycia rąk (opłukanie rąk, namydlenie dłoni, zakręcanie kranu podczas mycia rąk mydłem, spłukanie dłoni wodą, osuszanie rąk ręcznikiem). Zwrócenie uwagi na konieczność oszczędzania wody podczas mycia rąk.

Następnie w łazience odbywa się pokaz prawidłowego mycia rąk. Potem wszyscy myją ręce.

Na zakończenie nauczyciel zadaje pytanie:

– Dlaczego należy dbać o to, by mieć czyste dłonie?

·         „Ojciec Wirgiliusz” – zabawa naśladowcza.

Ojciec Wirgiliusz

Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje,

a miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje.

              Ref. Hejże, dzieci, hejże ha!

              Róbcie wszystko to, co ja.

              Hejże, dzieci, hejże ha!

              Róbcie wszystko to, co ja.

Wybrana osoba stojąca w środku koła pokazuje czynności związane z higiena osobistą, a dzieci tworzące koło naśladują ją.

17. Mam chusteczkę

I. Zajęcia poranne

·         „Chusteczka” – zabawa połączona z ćwiczeniami oddechowymi, dmuchanie na chusteczkę ustami, dmuchanie w chusteczkę nosem, uczenie misia poprawnego korzystania z chusteczki.

Dzieci otrzymują chusteczki higieniczne i maszerują po sali. Na dźwięk bębenka wykonują polecenia nauczyciela:

-          Dmuchamy ustami na chusteczkę,

-          dmuchamy w chusteczkę nosem,

-          rozkładamy chusteczkę na dywanie i wydajemy głośne „A psik!”.

Po tej zabawie każde dziecko wybiera sobie misia lub lalkę i siada z innymi w kole. Nauczyciel demonstruje na misiu, jak należy poprawnie korzystać z chusteczki. Następnie każde dziecko powtarza czynności nauczyciela na swojej zabawce.

·         „Chusteczki” – pokaz różnego rodzaju chusteczek do nosa: z tkaniny, ozdobionych wzorem, haftowanych, jednorazowych itp.; porównywanie, wypowiedzi dzieci na temat ich wyglądu i zastosowania.

Nauczyciel rozkłada na dywanie przygotowane wcześniej chusteczki wykonane z różnych materiałów (z tkaniny, ozdobionych wzorem, haftowanych, higienicznych), następnie rozmawia z dziećmi na ich temat: z czego są wykonane, jak wyglądają i jakie mają zastosowanie.

·         „Mam chusteczkę haftowaną” – zabawa ruchowa w kole ze śpiewem.

Mam chusteczkę haftowaną

Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi,

kogo kocham, kogo lubię, rzucę mu pod nogi.

Tego kocham, tego lubię, tego pocałuję,

a chusteczkę haftowaną ... (imię) podaruję.

Uczestnicy zabawy stoją w kole, kołysząc się i śpiewając dwa pierwsze wersy. Wybrana osoba tańczy w środku koła, trzymając w ręku chusteczkę. Przy trzecim wersie wskazuje kolejne dzieci. W czasie czwartego wersu wybiera na swoje miejsce jedno dziecko, wymieniając jego imię i podając mu chusteczkę.

II. Zajęcia główne

·         „Katar” – wysłuchanie wiersza Iwony Salach; rozmowa o okolicznościach, kiedy nieodzowne jest użycie chusteczki do nosa, odwołanie się do doświadczeń dzieci.

Katar

Katar złapał mały Zdziś

i chusteczkę przyniósł dziś.

Wczoraj zmoczył sobie nogi,

więc go katar złapał srogi.

Kicha, prycha, wzdycha, sapie,

tak go mocno w gardle drapie.

Kręci w nosie – łezki płyną,

lecz zasłania się chuściną.

Bo wie nawet małe dziecko:

gdy masz katar – chodź z chusteczką.

              Iwona Salach

Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi.

Przykładowe pytania:

- Jaka przygoda spotkała Zdzisia?

- Dlaczego złapał go katar?

- Czy należy używać chusteczki, gdy mamy katar? Dlaczego?

- W jakich okolicznościach należy używać chusteczki do nosa? (odwołanie się do doświadczeń dzieci).

·         „Spadochron” – zabawa z chustą animacyjną wg pedagogiki zabawy (zmodyfikowana).

Dzieci dzielimy na cztery grupy. Każda grupa otrzymuje chusteczki w innym kolorze: czerwone, białe, zielone i żółte. Dzieci w dowolny sposób ustawiają się dookoła chusty. Chwytają i rozciągają chustę. Lekko nią poruszają.

Przykłady zabaw:

- Na hasło: czerwone chusteczki dzieci z takimi chusteczkami chowają się pod spadochronem (chusta), analogicznie następne.

- Na hasło: czerwone i żółte chusteczki dzieci z takimi chusteczkami zamieniają się miejscami, przebiegając pod chustą.

- Na hasło: wszystkie chusteczki wszystkie dzieci wchodzą pod spadochron (chustę) i przykrywają się nim.

·         „Moja chusteczka” – malowanie farbami na kwadratowym kartonie, ozdabianie go wzorami według własnego pomysłu.

Ozdabianie „chusteczki” farbami plakatowym wg własnego pomysłu.

Rozdanie dzieciom kwadratowych kartonów – chusteczek.

Zapoznanie dzieci z techniką malowania farbami (pędzle, farby, woda, gąbki, ściereczki). Rozmowa na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy.

Czynności porządkowe po zakończonym malowaniu.

Omówienie prac dzieci, zorganizowanie wystawki.

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Kto znajdzie?” – wyszukiwanie kształtu kwadratu spośród innych figur geometrycznych.

Nauczyciel demonstruje dzieciom plansze z figurami geometrycznymi. Wskazuje na kwadrat i przypina go na tablicy.

Następnie prosi dzieci:

- Odszukajcie w sali przedmioty, które mają kształt kwadratu.

- Obrysujcie palcem ten przedmiot.

- Narysujcie w powietrzu dowolnej wielkości kwadrat.

Dodatkowo!

Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku kopertę, w której są figury geometryczne. Zadaniem dzieci jest wyszukanie w niej wszystkich kwadratów. Można zaproponować dzieciom, aby ułożyły z nich dowolny przedmiot, np. domek czy rakietę. Podsumowaniem zajęć może być naklejenie wykonanego przez dzieci przedmiotu na kolorową kartkę – praca plastyczna.

·         „Kolorowe chusteczki” – zabawa relaksacyjna. Każde dziecko otrzymuje kolorową chusteczkę, najlepiej szyfonową. Dzieci improwizują ruch do muzyki. Poruszają się swobodnie po całej sali, dopasowując ruch do tempa i nastroju słuchanego utworu. Stopniowe wyciszenie muzyki jest sygnałem do spokojnego rozłożenia chusteczki na podłodze, położenia się na niej – odpoczywania.