Patologie społeczne zagadnienia na kolokwium.doc

Patologie społeczne zagadnienia na kolokwium

1.       

a.      DEFINICJA ALKOHOLU

2. 2. RODZAJE I WŁAŚCIWOŚCI ALKOHOLI

Jest wiele odmian alkoholi i trudno by było wszystkie teraz wymienić. Najbardziej znane to:

- alkohol metylowy (metanol, spirytus drzewny)

- alkohol etylowy (etanol)

- gliceryna (propanotriol)


ALKOHOL METYLOWY

Alkohol metylowy to najprostszy z alkoholi. Jest cieczą bezbarwną, palną o charakterystycznym zapachu, rozpuszczalna w wodzie oraz jest to SILNA TRUCIZNA. 8-10 gram powoduje ślepotę, większa ilość - śmierć. Wzór sumaryczny tego alkoholu to CH3OH. Alkohol ten znalazł zastosowanie w przemyśle barwników, do produkcji formaliny, tworzyw sztucznych, włókien syntetycznych, w przemyśle farmaceutycznym oraz jako rozpuszczalnik farb i lakierów. Alkohol metylowy jest często kradziony i sprzedawany na różnego rodzaju bazarach jako alkohol etylowy co jest przejawem ludzkiej nie odpowiedzialności i głupoty.

ALKOHOL ETYLOWY

Alkohol etylowy jest bezbarwną, łatwopalną cieczą. Ma charakterystyczny zapach i piekący smak, łatwo miesza się z wodą oraz jest trujący w większych ilościach. Wzór sumaryczny tego alkoholu to C2H5OH . Alkohol ten znalazł zastosowanie do produkcji kosmetyków, w przemyśle farmaceutycznym, do produkcji artykułów przemysłowych oraz zapachów do ciast. 95- procentowy wodny roztwór tego alkoholu to spirytus natomiast 3- procentowy roztwór to jodyna która służy do dezynfekcji ran i skaleczeń. Takie samo zastosowanie jak jodyna ma również spirytus salicylowy. Z alkoholu etylowego produkuje się denaturat czyli etanol skażony barwnikiem i substancjami trującymi. Denaturat wykorzystuje się jako rozpuszczalnik i paliwo.


GLICERYNA

Gliceryna czyli propanotriol jest bezbarwna i bez zapachową palna po podgrzaniu cieczą, rozpuszcza się w wodzie oraz jest nie trująca. Wzór sumaryczny tego alkoholu to C3H5(OH)3 Alkohol ten znalazł zastosowanie w przemyśle skórzanym, materiałów wybuchowych, farmaceutycznym, spożywczym, celulozowo-papierniczym, tytoniowym, włókienniczym, elektrotechnicznym oraz do produkcji barwników. Jest również składnikiem płynów hamulcowych i chłodniczych. Gliceryna służy także do produkcji silnego środka wybuchowego – dynamitu.

Inny podział:

Alkohole wysokoprocentowe

Alkohole wysokoprocentowe to spirytus, wódki, nalewki, likiery i inne trunki zawierający destylowany alkohol. Mogą zawierać dodatki takie jak cukier, owoce, zioła, przyprawy a nawet kwiatostany. Klasyfikacja jest trudna, ponieważ czasami pod jedną nazwą może kryć się alkohol sporządzony w zależności od receptury np. jako nalewka lub likier, lub też do produkcji danego trunku mogły być użyte np. koniak lub czysta wódka:

·         absynt

·         anyżówka

·         arak

·         archi

·         armagnac

·         bimber

·         burbon

·         calvados

·         gin

·         genever

·         grappa

·         koniak (cognac)

o        brandy

·         likiery

o        advocaat - ajerkoniak - likier jajeczny

o        alasz - likier kminkowy

o        amaretto - likier migdałowy

o        goldwasser - likier ziołowy z płatkami złota

o        malibu - napój na bazie rumu i ekstraktów kokosowych

o        sambuca

·         nalewki

o        piołunówka

o        orzechówka

o        cytrynówka

o        malinówka

o        nalewka z wiśni

o        dereniówka

o        księżycówka

·         ratafia - likier lub wódka wieloowocowa

·         rum

·         rumtopf

·         śliwowica

·         tequila

·         whisky

·         winiak

·         wódka

o        siwucha

o        wódki smakowe

§         schnapps

§         pálinka

§         wiśniówka

Alkohole średnio i niskoprocentowe

Alkohole średnio i niskoprocentowe to wina, miody pitne i piwa. Wina można podzielić ze względu na kolor, z uwagi na to, z czego są przyrządzane, lub ze względu na zawartość cukru (wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie). Znawcy twierdzą, że na miano prawdziwego wina zasługują tylko wina gronowe.

·         wino

o        gronowe (z winogron)

§         sherry

§         porto

§         sangria

§         wermut

§         wino musujące

§         szampan

§         cava

o        owocowe (z innych owoców, np. z jabłek)

§         cydr - wino jabłkowe

§         tanie wino

·         inne

o        colonche

o        sake

o        kumys

Piwa też mogą być silniejsze słabsze lub bezalkoholowe jednakże zasadniczą różnicę między różnymi gatunkami piw stanowi ich proces produkcji. Poza tym wyróżnić można piwa jasne i ciemne.

·         piwo

o        piwo jasne

o        piwo ciemne

§         porter

·         podpiwek

·         miód pitny

Koktajle

Do napojów alkoholowych zalicza się również aperitify i koktajle, czyli napoje uzyskiwane po połączeniu różnych rodzajów alkoholi i soków, z dodatkiem specyficznych przypraw i substancji barwnikowych.

·         aperitif

·         drink

·         long drink

Jeszcze inny podział:

Jednym z najpopularniejszych alkoholi na świecie jest piwo. Ten napój alkoholowy charakteryzuje się niską zawartością alkoholu, zazwyczaj ok. pięciu procent. Pozyskiwany jest w procesie fermentacji alkoholowej brzeczki piwnej, otrzymywanej ze zbóż, najczęściej jęczmienia. Nie jest prawdą, że piwo uzyskuje się z procesu fermentacji chmielu, jak sądzi wielu. Chmiel nie ulega temu procesowi, jest tylko dodawany, jako jeden ze składników piwa, nadając mu charakterystyczny, gorzkawy smak. Istnieje wiele rodzajów piwa - ciemne, jasne, smakowe, niepasteryzowane, pszeniczne, a nawet bezalkoholowe.

Najpopularniejsze drinki na wódce.

Drugim, bardzo znanym alkoholem jest wino. Uzyskuje się je również w procesie fermentacji, ale tym razem soku z winogron. Alkohol ten może być wytwarzany również z innych owoców i nosi nazwę wina owocowego. Wina dzieli się na białe, czerwone i różowe, które mogą być wytrawne, półwytrawne, słodkie i półsłodkie - w zależności od ilości cukru. Oddzielną kategorię stanowią wina musujące, które można podzielić na szampany, wina szampańskie i najbardziej popularne wina musujące, potocznie zwane szampanami. Istnieją również wina wzmacniane mocniejszym alkoholem, np. porto czy sherry.

Wódka, to wysokoprocentowy napój alkoholowy, uzyskiwany w procesie destylacji. Co ciekawe sama nazwa tego alkoholu jest polska. Możemy o tym przeczytać w sandomierskich dokumentach sądowych z 1405 roku. Wódki dzieli się na czyste, gatunkowe - np. grappa, gin, ale też rum, wishky oraz bimber - bardzo często pędzony w domowym zaciszu na własny użytek. Wódkę produkuje się głównie z ziemniaków, zboża i buraków cukrowych.

Bardzo popularne jest mieszanie różnych alkoholi, czyli tworzenie bardzo lubianych drinków. Jedne z najpopularniejszych drinków, to aperitif, poncz czy cocktail.

2. UPICIE ZWYKŁE A PATOLOGICZNE

Upojenie (alkoholowe) zwykłe – ebrietas simplex, które określa się również jako upicie zwykłe, stanowi naturalną reakcję organizmu, w szczególności ośrodkowego układu nerwowego na alkohol etylowy. Alkohol ten jest przyjmowany drogą doustną w postaci wódek, win, piwa innych podobnych napojów.

Tradycyjnie wyróżnia się w upojeniu zwykłym 3 fazy, zwane również stadiami:

1. Faza podchmielenia, czyli ekscytacji, w której obserwuje się wzmożoną aktywność przy obniżonej jednak precyzji ruchów, zmniejszenie krytycyzmu i zdolności logicznego, przyczynowego myślenia oraz pewną nieadekwatność w reakcjach uczuciowych i zachowaniu się,
2. Faza właściwego upojenia, w której w której występuje chwiejny chód, bełkotliwa mowa, tendencja do rezonerstwa (myślenie, które utraciło ukierunkowanie na cel i do niczego nie prowadzi), posługiwanie się banalnymi frazesami, dalsze zmniejszenie krytycyzmu i zdolności logicznego, przyczynowego myślenia oraz pogłębienie nieadekwatności w reakcjach uczuciowych i zachowaniu się. W fazie tej występuje również cały szereg innych objawów, które łącznie określane są mianem „zachowania się pijaków”,
3. Faza głębokiego upojenia, zwana również porażenną, w której występują stopniowo pogłębiające się zaburzenia świadomości, zahamowania ruchowe i wreszcie sen, który może przejść w śpiączkę (coma).

Upojenie zwykłe w fazie podchmielenia, a zwłaszcza w początkowym okresie właściwego upojenia, może przybierać bardzo różnorodne postacie, których rodzaj w dużym stopniu zależy od cech osobowości, konstytucji oraz stanu ośrodkowego układu nerwowego. Do najczęstszych postaci upojenia zwykłego należą:

1. Postać euforyczna, którą charakteryzuje podwyższenie nastroju, gadatliwość, nadmierny optymizm, tendencja do chwalenia się i usiłowanie imponowania innym.
2. Postać maniakalna, w której na pierwszy plan, obok podwyższenia nastroju, występuje znaczne pobudzenie ruchowe, przyspieszenie biegu myślowego, nastawienie wielkościowe oraz w wypadkach przeciwstawiania się innych osób, tendencja do agresji słownej, a nawet fizycznej.
3. Postać depresyjna z tendencją do płaczu, ubolewaniem nad swoim losem, widzeniem wszystkiego w czarnych barwach. Nastrój jest obniżony.
4. Postać dysforyczno-eksplozywna, w której dominuje, obok nieznacznego obniżenia nastroju, drażliwość, uczucie wewnętrznego niepokoju i braku czegoś nieokreślonego, złośliwe nastawienie w stosunku do otoczenia, skłonność do gwałtownych wybuchów gniewu z tendencją do niszczenia przedmiotów (np. Demolowania mieszkania).
5. Postacie histeryczne (histeryczne reakcje na alkohol), których jest cały szereg, łączy je demonstracyjność, teatralność zachowania się, chęć wywołania zainteresowania otoczenia a  nawet sensacji.

Stany upojenia zwykłego mogą pozostawić po sobie jedynie fragmentaryczną pamięć doznanych przeżyć i swojego zachowania się, niekiedy jednak pamięć ta może być całkowicie zniesiona (są to tzw. Palimpsesty alkoholowe). Szczególnie często upojenie zwykłe pozostawia niepamięć w alkoholizmie przewlekłym.

Inny podział upicia zwykłego a patologicznego:

UPICIE PROSTE:

Upicie proste to najczęstsza postać upicia. Działanie alkoholu jak każdy wie zależy od dawki, co przekłada się na stężenie alkoholu we krwi. Chociaż poziom alkoholu we krwi słabo koresponduje z nasileniem objawów upicia to wzrost jego poziomu zwykle umożliwia wyróżnienie kolejnych faz w zachowaniu się osoby upitej.

Pierwsza faza (dysforyczna) może być wyróżniona, gdy da się wzmożenie nastroju, obniżenie krytycyzmu, zmniejszenie pojemności uwagi, mogą pojawić się reakcje dysforyczne, konflikty z otoczeniem. Zwykle w tej fazie nie pojawiają się jeszcze zaburzenia dotyczące mowy (bełkotliwość) i chodu. Poziom alkoholu waha się zwykle w granicach do 1,0 promila.

Druga faza (euforyczna) charakteryzuje się wzrostem napędu, wyraźną euforią, poczuciem syntonii, dużymi zaburzeniami krytycyzmu, ujawnianiem agresji, często dokonywaniem czynów zabronionych, gwałtownych. Poziom alkoholu waha się w granicach od 1,0 do 2,0 promila.

Trzecia faza (ekscytacyjna) charakteryzuje się znacznym nasileniem objawów poprzedniej fazy oraz zanikiem uczuciowości wyższej, duże zaburzenia krytycyzmu, czasem znaczne pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia mowy i ruchów (niezborność). Poziom alkoholu waha się w granicach od 2,0 do 3,0 promila.

Faza czwarta (narkotyczna) charakteryzuje się głównie zamroczeniem, czasem zaburzeniami oddychania i krążenia. Poziom alkoholu waha się w granicach od 3,0 do 4,0 promila.

Faza piąta (porażenna) to już głęboki sen narkotyczny z zanikiem odruchów, w ostateczności z porażeniem ośrodka oddechowego i krążenia. Poziom alkoholu waha się w granicach od 4,0 do 5,0 promila. Wyższe stężenia powodują zwykle zgon.

Czyny zabronione dokonywane są zwykle przez sprawcę, gdy znajduje się o­n w jednej z dwóch pierwszych faz, rzadziej w fazie trzeciej (rzadkie czyny, duża agresja, czyny niebezpieczne).

Przytoczone poziomy alkoholu we krwi dla poszczególnych faz są zdecydowanie orientacyjne.

Po stwierdzeniu, że upicie miało charakter prosty, zwykły, nieskomplikowany należy zastanowić się czy upicie było możliwe do przewidzenia przez sprawcę. Przykładowo, młody człowiek mógł pierwszy raz w życiu się upić, mogły być zażyte leki działające na ośrodkowy układ nerwowy podobnie do alkoholu, itp. Nie należy zapominać także o spożytych posiłkach, schorzeniach towarzyszących.

Zaburzenia pamięci nie są niczym niezwykłym dla okresu picia, mają o­...